Cito score d kleuter 5 jaar bijna 6
Ik loop sinds vorig jaar met zoveel vragen n.a.v. citotoets score zoontje. Vorig jaar heeft hij zijn citotoets herl slecht gemaakt. Zijn juf (Net van de pabo,21,zat eind mei thuis ivm burnout,klas ook veels te druk geen structuur) kregen wij te horen dat hij zich niet kon concentreren,hebben gevraagd om t opnieuw te laten maken, ons is toegezegd om t na de vakantie te laten doen. Hij krijgt dit jaar extra begeleiding/"bijles" en laatst zei zn juf (andere) dt t nu nog te vroeg is en intern nog niet bepaald is wie t gt afnemen. Maat dt zeker gaat komen maar dat hij sowieso niet naar groep 3kan.
Ik ben zo boos, voel me machteloos. Het gaat mij nu niet eens meer om groep 3, hij is nog erg speels maar ik wil gewoon als ouder weten of mn zoontje cognitief zo zwak is. Ben afgelopen 1,5 flink ziek geweest dus voel me ook schuldig dt wij als ouder tekort zijn geschoten (niet elke dag boekjes gelezen heeft veel voor de tv gezeten omday 1ouder ziek was en manlief moest wwerken en het gezin met 2peuter,kleuter zieke vrouw draaiende moest houden) anderzijds ook wat school betreft niet tijdig ingegrepen toen het chaos was in de klas, of toetsing van jan. niet werd afgenomen).
Wat kun je in zo'n geval eisen van de school. Ik wil ook geen zeurende moeder zijn maar wil ook niet aan t lijntje worden gehouden. Hoe zwaar kun je zo'n cito laten wegen.
Zoek een andere school, meteen!
Oooh, dit verhaal heb ik in deze rubriek al zo vaak gelezen. Je hebt een herfstkind, maakt citotoets (voor groep 1?) slecht, school houdt het jaar erop de bezorgde ouders met allerlei vage toezeggingen aan het lijntje om vervolgens het kind te laten zitten in groep 2.
Don't worry over de citotoets, als die wel gemiddeld was geweest waren ze wel met sociaal-emotionele onzin aan komen zetten als reden voor zittenblijfadvies. Het is om het even, beiden zeggen namelijk op kleuterleeftijd absoluut nul-komma-niks over hoe het kind het in groep 3 zal doen. Zowel de kleutercitotoets als de vermeende sociaal-emotionele ontwikkeling hebben namelijk geen enkele voorspellende waarde.
De uitkomst van dit probleem met school is verreweg de meeste gevallen één van de volgende twee:
A) Ouder wacht op school, hoopt dat het beter zal gaan, gelooft de vage beloften die school alleen maar doet om de ouder de tijd te geven aan het zittenblijven te laten wennen. Ouder wil relatie met school niet verpesten en aan het eind van het jaar schikt de ouder zich in het laten zittenblijven van het kind in groep 2 of zelfs 1. Soms zijn er daarna (grote) problemen in groep 3 en soms hobbelt het kind daarna wel mee, waardoor de schade tot alleen maar een jaar tijdverlies wordt beperkt.
Ouder gaat strijdt aan met school, steekt er een hoop energie in en krijgt een zwaar jaar door aan dode paarden te trekken. Een enkeling krijgt het voor elkaar dat school uiteindelijk toegeeft en op verantwoording van de ouder (laten wat tekenen) en met een heleboel dreiging dat ze niks gaan doen als het toch mis gaat (niks vab aantrekken) gaat het kind door. De meeste van deze groep ouders besluit vroeg of laat van school te veranderen. De verhalen als het kind dan in groep 3 zit zijn zo goed allemaal zeer positief en van de ouders die van school veranderd zijn meestal juichend dat ze dat veel eerder hadden moeten doen.
Aangezien onderzoek veelvuldig heeft uitgewezen dat zittenblijven nergens tegen helpt en aleen maar een hoop negatieve risico's oplevert, kan ik je statistisch gezien aanbevelen om gelijk van school te veranderen. Dat geeft de grootste kans op tevredenheid en een onverstoorde schoolloopbaan met de minste verspilling van ouderlijke energie.
Groeten Primavera
Zorgelijk
Ik vind het een zorgelijk verhaal hoor. Niet zozeer van je zoontje, maar die school. Natuurlijk kan je als ouder even wat minder energie hebben om je met schooltoestanden bezig te houden. En lezen met je kind dat in de kleuterklas zit, is natuurlijk helemaal nog niet nodig. Maar van een school verwacht je toch wel iets meer dan dit. Een juf van 21 jaar, net van de pabo en dan al een burn out? Tja, dan zou ik ernstig aan die school gaan twijfelen. Jouw zoontje kan er dan niets aan doen dat hij slecht scoort.
Hoe gaat het nu op school? Heeft hij nu wel een goede juf? Ik zou snel een gesprek met school aangaan om te horen wat ze dit jaar met hem gaan doen, want eigenlijk hoort hij gewoon in groep 3. Een handelingsplan lijkt me erg zinvol. Als je na dat gesprek nog geen vertrouwen hebt in school kun je inderdaad een schoolwissel overwegen.
Maak je niet teveel zorgen
Zet de feiten eens op een rij. Wat is er - naast je eigen emoties en denkbeelden - nu werkelijk aan de hand? Je kind heeft een lage Citoscore gehaald, hij krijgt wat extra begeleiding (goed initiatief van school) en een juf heeft iets geroepen. Wacht eerst die nieuwe Cito af (of gewoon de Cito van dit jaar) en kijk dan eens verder. En kijk dan goed naar je kind en niet naar een 1 oktober of 1 januari grens. Dat wat de juf geroepen heeft is nogal suf, er is nog een heel schooljaar te gaan. Kleuters ontwikkelen zich nogal sprongsgewijs, dus zo'n opmerking zou ik naast me neer leggen.
Pin je niet vast op de Cito. Mijn HB zoon haalde ooit ook een D. Het is maar een kleutercito. Hoe een kind die kleutercito zegt, zegt bar weinig over de rest van zijn schoolcarriere. Bovendien, een D is benedengemiddeld maar we kunnen niet allemaal bovengemiddeld scoren. Maar waarschijnlijk heeft je zoon gewoon zijn dag niet gehad, zag hij buiten iets leuks, etc.
Maak je ook geen zorgen of je thuis genoeg hebt gedaan qua ontwikkeling. Natuurlijk is voorlezen goed, maar als je een paar keer in de week overslaat is dat nog geen ramp
En ja, ook jonge, net van de PABO, juffen staan voor de klas. En ja, ook juffen krijgen een burnout. Niet elke leerkracht die je kind krijgt is een geweldige leerkracht. Maar juist in dat perspectief zou ik denken, het komt wel
Wat je van school kunt eisen? Gewoon een rustig gesprek waarin je aangeeft dat je bent geschrokken van een D score. En ook van de opmerking van de juf. Vraag aan school hoe ze jouw kind zien? Zien ze hem als een D kind, is dat dan erg? Je kind is dan niet cognitief zwak. Ik zou dan zo snel mogelijk met je eigen denkbeelden aan de slag gaan. Een D kind 'cognitief zwak' noemen komt niet alleraardigst over. We hebben niet allemaal gymnasiumkinderen.
Volgens mij
Zoals ik het lees is het kind bijna 6 (dus een najaarskind?). Dan gaat hij volgend schooljaar dus gewoon naar groep 3. Ze gaan hem echt niet tot bijna 8 in de kleuterklas laten zitten vanwege een 'D' op de kleutercito. Sowieso zijn er kinderen die hun hele schoolcarriere nooit hoger dan een D scoren.
Zoals ik het nu lees
Het berichtje van de vragenstelsters is niet echt duidelijk. Zo als ik het nu lees is er als volgt gebeurd. Moeder van herfstkind werd vorig jaar voor haar totaal onverwachts geconfronteerd met een D-score op de citototoets die dus voor groep 2 was. Het is niet duidelijk of het kind het voor de rest wel goed deed of dat school helemaal geen aandacht heeft geschonken aan hoe het ging of dat eventuele zorgen niet aan de ouders zijn gecommuniceerd.
Door puinhoop in de klas en overspannen juf (haar leeftijd doet er niet toe) wordt er de rest van het jaar niets meer met deze uitslag gedaan. School is waarschijnlijk toch niet erg geinteresseerd, want het gaat maar om een herfstkind die 'gewoon' moet rijpen.
Door de citotoetsuitslag wakkergeschudde ouders worden zoet gehouden met de belofte dat het kind de toets over mag doen, wat dan tot na de zomervakantie wordt verschoven. Ouders denken dat hun kind alleen maar slecht gepresteerd heeft op de toets door de chaotische manier van afnemen. Ouders worden in de waan gelaten dat als hun kind bewijst dat het de toets best kan dat hij dan niet hoeft te blijven zitten.
Na de zomervakantie worden ze voor het feit gesteld dat zoon onherroepelijk is blijven zitten. Erger nog ze weten nog steeds niet of hun kind eventueel leer of concentratiemoelijkheden heeft (die dus aangepakt moeten worden) of dat de falende citotoets alleen aan de puinzooi op school te danken is. School blijft beloftes doen over dat er hulp zal komen, maar schuift werkelijke uitvoering daarvan nog even lekker voor zich uit. Het is zeer de vraag of als het kind werkelijk problemen heeft school dat goed op zal pakken en de kennis daarvoor heeft. In 99% van de gevallen is dat niet zo.
Als Hamay geluk heeft is er helemaal niks aan de hand met haar kind en heeft hij de citotoets slecht gemaakt door omgevingsfactoren of omdat het niet duidelijk was wat de bedoeling is, omdat de kleuters niet goed voorbereid waren of zelfs omdat hij juist bovengemiddeld slim is en er teveel achter zocht, enz. De schade wordt dan beperkt door zeer onnodig een jaar tijdverlies dankzij de stroeve opstelling van school. Als het kind echter wel een probleem heeft dan is het zittenblijven in de kleutergroepen veel schadelijker. Het zorgt er namelijk voor dat het inroepen van deskundige hulp (buiten school, binnenschoolse hulp is vrijwel nooit voldoende of zelfs maar geschikt) een jaar lang wordt uitgesteld. Er is minstens een jaar vertraging met diagnose en goede leerstrategie vinden die maar zelden overeen komt met degene die op school wordt aangeboden. Verder is het zo dat kinderen met leerproblemen juist meer tijd of oefening nodig hebben om bijv. goed te leren lezen. Door de vertraging in de kleutergroepen krijgen ze dat juist minder.
Kortom met een school die zich zo laks opstelt in de communicatie aan pouders, gedane beloften niet nakomt en zo duidelijk de eigen belangen behartigt ten koste van die van dit kind zou ik zo snel mogelijk opstappen.
Groeten Primavera
Primavera
Daarom zeg ik ook: zet alle feiten nu eens op een rijtje. En als je alle emoties, aannames, etc weglaat houd je een D-score over. Tja, geen man overboord, denk ik dan. RT is toegezegd, what's the problem?
Niet helemaal chippie
Je houdt een kind met een D score over dat nu is blijven zitten......
Een drama, nee dat niet. Maar het zou toch prettig geweest zijn als ouders die keuze bewust mee hadden kunnen maken.
