De school is weer begonnen, en hoe

Karmijn, helaas klopt dat

en ook toen heb ik al aangegeven dat de directie vierkant achter deze leerkracht staat, daar zal ik dus geen voet aan de grond gaan krijgen.
Ik heb gister ook aangegeven dat het vertrouwen moet groeien, ook bij mijn kind.
De leerkracht had zelfs de moed om nu al te vragen of ik er vertrouwen in had. Dat kan ik nu nog niet zeggen! Wel heb ik aangegeven naar de kinderen toe positief heb geproken over komend schooljaar.
Ik heb met mijn man afgesproken dat we het deze maand aankijken, verder ga ik met kind houding en gedrag doornemen bij pesten nav tips op Pestweb.nl, en verbetert het deze maand niet, dan ga ik op zoek naar een andere school. En wellicht voor beiden. Al hou ik mijn hart vast of ik brusje op een andere school gesleten krijg, ivm diagnose.

Aanrader boek

je zou bij de bieb eens het boek"hoe kan ik mijn leven(nog) leuker maken" kunnen halen.
Naar het kind geschreven en er staan ook hele leuke voorbeelden en oefeningen in. Er is ook al een vervolg op."het nieuwe leefboek".
Echt doen hoor.

Vandaag

was het iets beter gegaan, volgens kind. Het nieuwe kind wilde alleen mijn kind niet helpen. nou ja, dat is geen onoverkomenlijke ramp zou ik zeggen . Er was geen lelijk woord gezegd in elk geval vandaag. Fingers crossed denk ik.

Goede dag gehad

Ik duim voor jullie!

Helemaal in het begin schreef je dat je kind 'nogal primair reageert'. Toen dacht ik aan schoppen an slaan, maar na het lezen van het draadje ben ik de draad kwijt. Wat bedoel je met primaire reactie?

Aandekust

kind heeft inderdaad de neiging om te slaan. Dat is gelukkig wel minder geworden, maar in school en in de klas overheerst dat beeld helaas nog wel. Dus ook al mept kind 3 maanden niet en dan ineens weer wel, wordt het meteen weer: Maar kind slaat ALTIJD meteen. Ik krijg het maar niet voor elkaar het beeld te wijzigen, zowel niet bij de leerkrachten als bij de klasgenoten, die natuurlijk haarfijn weten hoe ze kind uit de tent kunnen lokken. Zojuist de tips van deze pagina met kind doorgenomen en meteen geoefend met de brusjes erbij! http://www.pestweb.nl/aps/pestweb/voor+7+tot+10+jarigen/Ik+wil+dat+pesten+stopt/Ik+word+gepest/Kom+voor+jezelf+op.htm . Ook voor de spiegel haar houding doorgenomen. Het filmpje op de site laat een houding zien van een ineengedoken meisje voeten naar binnen, friemelend aan de handen, hoofd omlaag, waarop kind meteen zei: ja, zo stond ik ook! Mooi dacht ik, meteen dus doorgenomen hoe de juiste houding is! Kind is erg blij dat het serieus genomen wordt door mama en heeft goed geoefend. Het zal tijd kosten, maar ik hoop echt dat het beter zal gaan!

Ook zo'n kind

ik heb ook zo'n kind dat altijd alles zelf oplost, vaak door gewoon een mep uit te delen. Tsja, het is niet goed. Dus ik snap je zorgen.
Hoe dan ook, ik zou hier zeker over aan de bel trekken, ongeacht de meeste voorgaande reacties. Een negatief imago kan ontzettend veel schade veroorzaken en kinderen een heel onveilig gevoel geven. Dat sommige voorgaande reageerders daar anders over denken omdat er vroeger ( toen kinderen nog gewoon doodgingen aan mazelen en er nog gewoon opgevoed werd) anders mee omgegaan werd, daar zou ik me niets van aantrekken. Jij voelt wat dit doet en jij hebt het belang van jouw kind voor ogen. Niemand anders. Ik vind schele zeker niet door de beugel kunnen en misschien wel schadelijker dan een goedgemikte mep maar daar valt over te twisten, dat snap ik ook wel. Maar dat jij hetnidee hebt dat je kind geen goed kan doen, nou, daar zou ik actie op ondernemen. Begin met een dossier bijhouden, van alles wat er voorvalt. Sterkte!

Hoe oud is je kind?

Als ik zie dat de houding al een mogelijk probleem is, kun je misschien een sova-training overwegen? Dat levert minimaal een goede groepservaring op, en mogelijk ook een steviger houding. (mijn zoon heeft net een sova-training gehad, en is er erg positief over)

Kind is 9

Maar vandaag ben ik bijzonder trots op haar! Ze heeft gebruik gemaakt van 1 van de tips: Ik vind dat ik wel ...... en wat jij er van vindt maakt mij niet uit. en op de puntjes kan willekeurig wat komen te staan natuurlijk. In dit geval ging het om de achternaam, daar moest de plaaggeest om lachen. Daarop zei kind dus, Ik vind dat ik wel een mooie achternaam heb en wat jij er van vindt maakt mij niet uit. Daarop droop plaaggeest min of meer af (ze zitten ook nog bij elkaar in het groepje, dus plaaggeest ging niet echt weg). En kind heeft goed op haar houding gelet vandaag, niet ineengedoken, maar rechtop en kin omhoog!
En ze hebben zelfs nog lol gehad ook vandaag. Pffff, wat ben ik trots op kind en dat heb ik ook wel ff gezegd daarnet!

Goed zo!

Knap dat ze na wat aanwijzingen zo goed voor haarzelf kan opkomen. En fijn voor jou dat je uiteindelijk toch uit alle reacties je voordeel hebt kunnen halen.

Wil

het is denk ik meer, op een betere manier voor zichzelf opkomen. Ik denk, gelet op hoe kind hier is, dat kind best voor zichzelf kan opkomen, alleen op de verkeerde manier (slaan, snauwen enz). En bij dit nieuwe kind heeft ze zich geen houding, of een verkeerde, weten te geven kennelijk.
Maar ik ben ook heel blij voor haar! En overige tips gaan we nog nader bekijken, zoals dat boek.

Fijn!

ik denk inderdaad dat ze aan dat boek ook veel zal hebben als ze nu al goed op aanwijzingen reageert.
Zoon gaf aan dat het zo fijn geschreven was(Bv hij liet zich steeds snel overrompelen en was dan naderhand boos dat ie dat had laten doen, daarvoor had ie een fijne tip en t werkte!), juf heeft t toen ook in de klas gebruikt voor anderen.

Boek nog niet kunnen opvragen

helaas, want ik ben er wel benieuwd naar.

Vrijdag na school was het wel weer misgegaan. Kind werd weer steeds beschimpt en kreeg de middelvinger. Het kan ook niet meteen opgelost zijn natuurlijk.

Wat een milde reacties allemaal

Ik begrijp nooit zo goed waarom pestgedrag wordt teruggekoppeld naar het slachtoffer. Kind moet maar weerbaarder worden... Pester blijft in de luwte.

Sommige kinderen zijn kwetsbaar en worden niet weerbaar van welke cursus dan ook. Die moeten beschermd worden.

Ik heb zelf zo'n kind wat ooit gepest werd op school.
Wat ik toen deed: ik sloeg een stap over (juffrouw in kennis stellen) en benaderde de pester zelf.
Ik vroeg dan waarom het kind pest, en of hij daar mee wilde ophouden. (op vrij dwingende toon!).

Zoon heeft nooit geen problemen met dat kind meer gehad.

Succes hoor.

Ellen

Dat hangt nogal van de leeftijd van het kind af. Bij een kleuter kun je dat zo aanpakken en dan kan dat best werken. Maar wat als een kind ouder wordt. 8 jaar, 10 jaar... zo'n aanpak gaat op een bepaald moment juist averechts werken. Je zult een kind -hoe kwetsbaar ook- hoe dan ook moeten leren om met bepaalde dingen om te gaan.

Beschermen

Ik denk dat je kinderen zoveel mogelijk helpt om weerbaar te worden, zelfvertrouwen te geven, wat je terug kunt zeggen, wanneer je negeert, maar ook wanneer je de juf vraagt. Maar je moet kinderen ook beschermen. Het een doen en het ander niet nalaten. Mijn kinderen zijn gepest omdat ze de omgang met andere kinderen niet van nature gegeven is. Pas op het voortgezet onderwijs van zoon heb ik gezien hoe de school daar een goede rol in kan hebben. Er wordt gesproken met alle betrokken kinderen. De ouders worden gewaarschuwd wat er gaande is. Er wordt goed naar alle kinderen geluisterd en gekeken of ze misschien hulp nodig hebben bij het ontwikkelen van een betere houding. Ook juist de pester kan dan een sovatraining aangeboden worden, het is vaak onmacht om het goed te doen. Bij mijn zoon werd beoordeeld dat hij er goed mee om ging en dat was werkelijk een opluchting. Nadat ik jaren naar school was geweest omdat er weer allerlei ellende aan de hand was. Ik heb overigens mijn kinderen altijd ingesproken en geinstrueerd. Dat viel niet altijd mee. Ik heug me nog hoe moeilijk het was om goede woorden te vinden voor een kind dat al te letterlijk denkt, want autistisch, om iets van je schouders af te laten glijden, die had daar een heel ander beeld bij. Nee, zonder de school gaat het niet denk ik. Omdat het om meerdere kinderen gaat en daar ga jij als ouder niet over.

Later

Je kunt wel zeggen dat ze het later ook moeten kunnen, maar dat helpt je niet als ze het nu niet kunnen. Bovendien groeien sommige kinderen trager dan anderen in dit soort vaardigheden en dan moet je ze beschermen tot ze het wel zelf kunnen ook al is dat veel later. Je kunt een kind dat daar niet aan toe is niet een kunstje leren om met pesten om te gaan. Dat moet ook groeien en de een is daar sneller in dan de ander.

En toch

Ken ik geen voorbeelden waarin de pester direct aanspreken averrechts heeft gewerkt.

Ik ken alleen maar gevallen waarin dit zeer succesvol was en gevallen waarin bemiddeling via school zeer moeizaam verliep. Is dit toeval? Heeft iemand andere ervaringen, dan?

En verder vind ik dat, hoe zielig zo'n pester ook mag zijn, even de grenzen aangeven nog niet zo verkeerd.

Ik heb het altijd via school afgehandeld, maar ik geloof dat ik dat achteraf gezien anders zou aanpakken.

Vertrouwen

Je schreef dat de juf vroeg of je er wel vertrouwen in hebt. Dat vond je een rare vraag. Toch vind ik dat geen rare vraag. Vertrouwen moet toch aan de basis staan van kind-juf-ouders. Als dat er niet is, is het voor de juf ondoenlijk om het goed te doen. Als je denkt dat dat niet gaat goedkomen, zou ik niet te lang aanmodderen, maar een andere school zoeken. Je kunt je kind niet 5 dagen in de week "toevertrouwen" (het woord zegt het al), als je er geen vertrouwen in hebt.

Dus mijn advies: ga wel met juf praten en bespreek het open (probeer niet beschuldigend te doen, en heb een open houding) en werk aan vertrouwen. Anders snel weg naar andere school. Vertrouwen moet er zijn.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Ellen

Ik heb daar wel over gedacht, Maar ik was bang meer schade toe te brengen, inderdaad, het idee dat ze dan kind gaat bedreigen, als jij het tegen je moeder zegt, enz.

Suus36

Ja, de vraag vond ik nogal vreemd, omdat de school nog maar anderhalve dag onderweg was. Voor de zomervakantie heb ik al met de juf en IB-er gesproken, omdat ik bij het locatiehoofd had aangegeven niet veel vertrouwen in deze juf te hebben. Ik heb dat vervolgens met de juf en de IB-er dus moeten bespreken. Alles werd daarin omgedraaid, niks lag aan haar, maar vooral aan hoe wij er mee omgingen naar kinderen toe. Want ze hadden heel blij gereageerd op het nieuws deze juf te krijgen. Van sociaal wenselijk gedrag wilden zij niet horen.

Om dan na anderhalve dag al te vragen of het vertrouwen terug is, vind ik wel gek. Nee, dat vertrouwen is nog niet terug, en de manier waarop ze dit aanpakt maakt het krijgen van vertrouwen ook niet eenvoudiger.

In mijn draadje van voor de zomer had ik al aangegeven dat het vinden van een andere school ook niet eenvoudig is, vanwege diverse omstandigheden.

En via de ouders?

Ik heb echt het idee dat zelf wat assertiever zijn vaak meer oplevert dan geduldig wachten op anderen.

Tja het blijft altijd een moeilijke inschatting. En toch zie ik echt wel de beste resultaten bij directe actie. Ook in de hogere groepen. Kan natuurlijk zijn dat het ook aan school ligt.... Maar ik heb me in ieder geval voor genomen om het eerst eens zelf te proberen en dan pas via de juf, mocht dit ooit weer eens aan de orde komen.

Ben het verder wel met Ellen eens dat het niet fair is om te wijzen naar het gepeste kind. Pesten valt nooit goed te praten. Hooguit kun je stellen dat ieder kind, en dus ook een gepest kind, zijn voordeel kan doen bij een training sociale vaardigheden.

Vertrouwen

Zucht, eigenlijk zegt mijn hele gevoel, wegwezen. Vandaag had juf kennelijk met het nieuwe meisje gesproken, de juf op vrijdag, een andere dan de rest van de week, had haar van tafeltje laten wisselen, daardoor zat ze niet meer direct naast mijn kind, nog wel in het groepje. Op het waarom had het nieuwe kind een lulverhaal opgehangen, waarna alles weer op mijn kind werd geschoven: "had ik net zo'n positief berichtje naar je moeder gestuurd (dat klopt), moet ik het eigenlijk weer terugdraaien" zonder ook maar naar het verhaal van mijn kind te luisteren.
En dan nog vind ze het gek dat ik geen vertrouwen heb, zij heeft ook geen vertrouwen in mijn kind.
Ik ga maar eens wat scholen benaderen.

Luister naar dat gevoel

Zo'n gevoel heb je niet voor niets. Wegwezen is heftig, het gooit je leven overhoop, dus als je dat serieus overweegt, dan is dat niet voor niets. Pas wel op dat ze je dochter niet alvast zwart gaan maken bij de volgende school. Zorg dat ze eerst geaccepteerd wordt en dreig daarna met een klacht als ze haar zwart gaan maken.

Mijn ervaring is dat een kind al vrij snel een bepaalde naam heeft op school, waar het nooit meer af komt. Zo had een vriendje van dochter - nota bene als kleuter - een ruit ingegooid. Hij was natuurlijk uitgedaagd en had een onderzoekende geest: wat gebeurt er als...Hij is zijn hele verdere schooltijd als een hooligan beschouwd en behandeld. Ook nog een een-ouder gezin, dus dan zijn de conclusies snel getrokken.

En dan vandaag

Er was iets bij school te doen, alle kinderen en eventueel ouders mochten daar komen. Ik zit met wat moeders die ik ken aan een tafel en aan de tafel naast ons zit dus dat betreffende meisje met een vrouw die kennelijk haar moeder is. En ik kon er echt niks aan doen, maar ik kreeg alles mee wat en hoe ze tegen haar kinderen sprak. En ineens begreep ik het. Het arme kind weet niet beter als je wordt op een bepaalde manier toegesproken. Zij immiteert. Ik kreeg eigenlijk ter plekke een beetje medelijden met haar.
Het andere goede nieuws was dat kind vertelde vandaag met het betreffende kind gespeeld en gesproken te hebben. Misschien komt het toch nog goed met die 2.

Mooi!

Misschien kun je dat wel gebruiken om de situatie uit te leggen aan je kind: er zijn mensen die op een andere manier met elkaar omgaan, namelijk...

Dat het dus niet aan je kind ligt. Maar ja, het gebrek aan vertrouwen tegenover school blijft, dus ik zou toch maar de vinger aan de pols houden.

Evanlyn

ja, dat vertrouwen blijft wankel, zo niet afwezig. Maar het lijkt op zich goed te gaan, ik vraag het regelmatig aan beiden.
Maar ik hou zeker de vinger aan de pols!