Dilemma: wel of niet naar fuif
Dochter heeft het wel aardig in de klas maar verder gaan de contacten niet, ook geen speelafspraken ofzo. Ze heeft geen vrienden of vriendinnen en als ze klasgenoten tegenkomt en ze enthousiast groet, kijken ze der aan maar zeggen (meestal) niets. Er is dus absoluut geen binding met klasgenoten.
Nu is het zo dat veel kinderen uit de klas een fuif geven en daar de hele klas voor uitnodigen, daardoor ook dochter. Dochter kletst niet met ze en zal dan kletsen met de ouders ofzo, ik spreek uit ervaring.
Moeten we haar nu wel of niet naar zo'n fuif laten gaan? Doordat ik (wij) op twee gedachten hink weet ik ook niet wat voor boodschap ik uitstraal. We hebben het wel met haar erover gehad of ze wil gaan omdat ze een uitnodiging voor een fuif heeft (heeft ze anders nooit) of dat ze het leuk vindt om naar een feest van persoon x te gaan.
Ze weet al dat we het voor haar eigen verjaardag geen goed idee vinden. Met de paar feestjes die ze in haar basisschoolleven gegeven heeft hebben we al ervaring met het feestvarken links laten liggen.
Hoe zouden jullie dit aanpakken?
Mijn idee
Ik ga er vanuit dat je dochter op de middelbare school zit of misschien aan het eind van de basisschool. Geen kleutertje meer. Ik zou het ook gewoon aan haar overlaten. Wil ze gaan, prima (en ook niet "zou je dat nou wel doen" reacties geven dan). Wil ze niet, ook goed.
Groeten,
Temet
Jeetje
Ik schrik hier wel van. Tenzij je dochter nog een kleuter is of net kleuter-af, (kleuters groeten wel vaker niet) vind ik het heftig dat ze genegeerd wordt door klasgenoten, dat kan toch niet? Ik zou daar eerst eens iets mee doen.
Tuurlijk bella
Volgende keer moet Josie Pie zo'n kind dan maar bij de lurven grijpen als ze niet voldoende terugzeggen tegen dochter? Zoiets heb je toch niet in de hand! Dochter heeft geen klik met de rest van de klas en daar kun je als ouder heel veel energie in gaan steken, maar meestal leidt dat tot niets. Als ze je niet moeten, dan moeten ze je niet. Dat valt niet af te dwingen.
Ik zou het trouwens ook aan dochter overlaten. En er verder niet teveel woorden aan vuil maken. Ik zou hooguit eens polsen of ze het wel naar haar zin heeft op school.
Snap er niets van
Echt niet hoor. Dochter groet enthousiast naar klasgenoten maar wordt meestal genegeerd? Dat noem je toch niet geen klik hebben? Dat noem je er volledig buiten vallen en dat kan mi niet. Ik zou me ernstig zorgen maken.
Verduidelijken?
Je vraagt hoe het aan te pakken, maar als ik het goed lees heb je het vaker bij de hand gehad:
"Nu is het zo dat veel kinderen uit de klas een fuif geven en daar de hele klas voor uitnodigen, daardoor ook dochter. Dochter kletst niet met ze en zal dan kletsen met de ouders ofzo, ik spreek uit ervaring."
Tegelijkertijd zeg je: "...omdat ze een uitnodiging voor een fuif heeft (heeft ze anders nooit)..."
Is het nou wel of niet vaker voorgekomen, omdat je ook uit ervaring spreekt dat ze dan met ouders zal praten?
Wel gaan
Ik zou haar aanmoedigen om wel te gaan. Als ze niet gaat valt ze helemaal buiten de groep. Dan krijg je weer dat de anderen denken/zeggen: ze wou niet eens op mijn feestje komen.
Daar zit je echt niet op te wachten.
Gewoon gaan dus en een beetje meekletsen met de andere meiden. En misschien wel vertellen dat ze niet allleen met de ouders moet gaan praten, dat is ook zo nerd-achtig. Meiden zijn hard onderling, je bent al gauw "stom". (niet dat ik het daarmee eens ben, juist niet)
