Het forum van Ouders.nl is een online community waar iedereen respectvol met elkaar omgaat. Het forum is er voor ouders met vragen over opvoeding, ouderschap, ontwikkeling, gezondheid, school en alle andere dingen die je als ouder tegenkomt in het leven.
16-01-2012 om 16:01
Onze 9-jarige zoon loopt enigszins tegen wat beperkingen aan. Ook op school ziet de juf wel dat er "iets" aan de hand is. Maar hij is ook heel slim en we moeten ons niet te veel zorgen maken. Er zijn wel terreinen waar hij extra ondersteuning zou kunnen gebruiken, zegt de juf. Maar als we dat niet doen komt ie er ook wel.
De fysiotherapeut noemt heel duidelijk dyspraxie, maar hij scoort hoog op de ABC-movement test, dus na een paar sessies was dat klaar. Ook heeft hij al wat logopedie-sessie gehad. Maar ook daar was hij na een paar sessies klaar.
Hij loopt vast op zijn zelfvertrouwen, en daarmee ook op concrete vaardigheden zoals hardop voorlezen (hij hakkelt tijdens het lezen en haalt daardoor zijn Avi niet), hij heeft problemen met plannen en krijgt wel extra hulp, kritiek krijgen is niet te doen, dan sluit hij zich af en lijkt daardoor wel wat autistisch. Leren wordt zo wel heel moeilijk. Hij vindt ook snel dat hij heel erg gepest wordt (zijn hele leven al volgens hem).
Juf heeft ons voorgelegd dat ze de interne begeleider kan vragen om hem te bekijken, en dat er nog wel uren zijn voor extra begeleiding/diagnoses via Eduniek. Maar er zijn meer opties, via de huisarts, of gewoon zo doorgaan en zelf extra begeleiden.
Veel te veel keuzes dus. Op zich spreekt de weg via school me wel aan, daar spelen de problemen zich af, thuis kunnen we hem wel helpen. Wat zouden jullie doen? Via school, via een andere route of geen zorgen maken en rustig zo doorgaan?
Vooralsnog is hij geen duidelijk zorgenkind, vandaar dat ik mijn vraag hier stel.
16-01-2012 om 22:15
Niet via school
Doe dergelijke dingen niet via school. Het is jouw kind, dus je moet zelf de leiding in handen houden. Bovendien wil je niet dat er eerst rapporten richting school (opdrachtgever) gaan voordat jij ze hebt goedgekeurd. Sowieso is het goed om langs de huisarts te gaan en dit voor te leggen. Waarschijnlijk weet die wel een specialist die hier goed in is (kinderarts).
Zelf extra begeleiden is altijd aan te raden, ook zonder een extern oordeel over je zoon. Blijven focussen op concrete oplossingen voor concrete problemen. Misschien kun je dagelijks 10 minuutjes sleeplezen met je zoon.
De ABC movementtest ken ik niet, maar ik denk dat de problemen die je noemt wel vaker voorkomen in combinatie met elkaar. Of dat allemaal zwaar genoeg is voor een echte diagnose weet ik niet, maar dat doet er niet toe.