Elisa, ervaringen 2 keer versnellen

Reactie: nu dat kind nog

"Waarschijnlijk leggen die sportbonden, naast de ouders, ook nog het nodige bij voor die LOOT-opleidingen. "

Ja. En dat wordt weer opgebracht door de leden van die sportbond: de sporters zelf. " Dus eigenlijk wat de belasting betaler doet voor het regulier onderwijs? Overigens rol ik van die ouderbijdragen niet echt om, dergelijke bedragen betalen sommige ouders per MAAND voor hun kind en ik lees nergens dat dat voor de sporters ook zo is.

"Maar dat zijn dan ook ongelijke gevallen. Vergelijk de gelijke gevallen (talenten van welke soort ook) en je ziet dat het gebruikelijk is dat aangepast onderwijs dat ruimte geeft aan die talenten, geld kost. "
Precies en dat geldt dus ook voor onderwijs aan hoogbegaafde kinderen. Alleen jammer dat er voor hen geen bond is die de overige kosten betaald. Of wacht even dat zou natuurlijk de belastingbetaler moeten zijn.

Daarom is er nu ook de situatie dat op elke Leonardo school andere bijdrages gelden. Soms betaald de overkoepelende stichting geheel of gedeeltelijk de kosten maar soms ook helemaal niets.

In ons geval betaald de stichting de helft van de kosten van de kleinere klas; de ouders de andere helft en de kosten van de vakdocenten en excursies.

Komend jaar gaan de klassen waarschijnlijk naar 20 kinderen en dalen de kosten weer.

Maylise

"Bovendien alleen maar interessant. Heerlijk om jezelf ook in al die fantastische onderwerpen te mogen verdiepen."
Meen je dat nu serieus? Gut, ik zou daar niet op zitten wachten. Gelukkig zijn mijn kinderen ook heel blij met een boek over hersenen of planeten, waar ze dan zelf in lezen (en mij zo nu en dan vertellen wat er in staat).

Grote bulk

Nogmaals, ik had het over mijzelf en de grote bulk mensen die de opleiding zonder noemenswaardige problemen doorkomt. Niet over zorgleerlingen.

Dus snap ik niet dat je het steeds op je eigen kind betrekt, dat m.i wel een zorgleerling te noemen is.

Als een kind het niet redt in het regulier onderwijs, dan mag je dat toch een zorgleerling noemen? En die krijgen extra hulp.

Hoogbegaafd... probleem?

Hi,

Ik heb niet de hele draad gelezen, maar wil wel graag even reageren. Doe ik normaal nooit, maar werd nu door een aantal reacties toch getriggerd.

Mijn kind kon lezen in groep 1. Geloofde de juf niet, pas toen hij ging voorlezen.

In groep 3 moest mijn kind, ondanks het feit dat hij al goed kon lezen meedoen met de groepsles. De hele dag bezig zijn met 1 letter. Probeer je eens voor te stellen dat iemand jou de hele dag gaat vertellen hoe je een regelmatig werkwoord moet vervoegen als je een universitaire studie achter de rug hebt. Je moet stil zitten en je moet aandachtig luisteren. Dat is geen verveling, dat is een marteling. Zeker voor een kind van 6.

In een latere groep moesten er hele rijtjes sommen gemaakt worden met honderdtallen. Eerst moesten die rijtjes af, dan mocht er pas pluswerk (extra dus) gedaan worden. Gek dat er fouten in de rijtjes zaten, zeg! Had hem een drietal sommen gegeven met 9 cijfers en ze waren correct geweest. Dan had de rest niet gehoeven. Je vraagt een kind met een IQ van 70 toch ook niet om eerst het normale werk te maken samen met de anderen, daarna mag het aan zijn/haar eigen taken!

Tja, dat hij moest worden getest hadden we niet zelf verzonnen. Dat moest van school anders werd er voor hem geen extra/ander werk geregeld en een klas overslaan was dan geen optie. Dat er kosten aan verbonden waren, tja, dat was ons probleem. Wij vonden immers dat iets moest gebeuren op school, dan moesten we eerst maar eens aantonen dat hij wel zo slim was. Wij hadden daar geen test voor nodig en nee, het is niet zo dat we na de test ineens een kapstok hadden om alle problemen aan op te hangen.

Verveling is niet de juiste omschrijving voor wat je kunt meemaken als hoogbegaafde op een basisschool. Een meerbegaafd kind kan tegen hetzelfde aanlopen, maar niet in die mate.

Ik vind dat daar veel te makkelijk over gedacht wordt.

Aansluiting vinden is lastig. Interesses zijn anders, zeker als je ook al niet van voetbal houdt en je bent toch ook een beetje vreemd, wie wil er nu graag extra of moeilijker werk doen!

En dan mag je naar een Leonardo College. He, er zijn kinderen die interesses hebben die met de jouwe overeenkomen. Je hoeft niet alles uit te leggen en ze moeten zomaar om jouw grapjes lachen. De stof is interessant, er wordt eindeloos herhaald, de leraren zijn niet geïrriteerd als je zoveel vragen stelt en je bent zelfs niet de enige die dat doet. Eigen initiatief mag en als je in een groepje moet werken wil iedereen meedoen en leunt de rest niet achterover op wat jij verzint.

Mijn zoon heeft het nooit slecht gehad op de basisschool. Maar nu is hij echt gelukkig. Hij voelt zich thuis, hij werkt op zijn eigen niveau, heeft vrienden en vind school fantastisch. Dat is wel eens anders geweest.

Hoogbegaafd zijn is inderdaad heel makkelijk. Behalve als leraren je vervelend vinden, medeleerlingen je niet begrijpen en als je je de hele dag op school stierlijk verveelt. Dan is het iets wat je liever kwijt dan rijk bent op de momenten die je op school doorbrengt.

Vic

Ja, dat meen ik serieus. Het lijkt me heerlijk om me elke dag in allerlei verschillende onderwerpen te kunnen verdiepen. Ik vind ook bijna alles wel interessant. En als ik het niet interessant vindt zoals bijvoorbeeld wiskunde dan komt dat vooral omdat ik te onnozel ben om het echt goed te begrijpen want anders zou ik het vast ook mateloos interessant vindt.

Een van de leukste dingen van studerende kinderen is dat je gratis een beetje mee kan studeren. Lekker hun tekstboeken doorlezen en hun uithoren over de colleges. Ik laat mijn kinderen interessante colleges wel eens opnemen zodat ik daar later naar kan luisteren. Zo leuk allemaal.

Ik wou dat ik daar meer tijd voor had maar ja ik heb nog stapels ongelezen vak literatuur en dat heeft toch voorrang en daarnaast wil ik ook nog wel fictie kunnen lezen. Dus er blijft maar weinig tijd over om van alles te kunnen leren.

Soms denk ik wel eens dat ik beter een andere studie had kunnen kiezen maar gelukkig vind ik mijn eigen vakgebied ook mateloos interessant.

Er is zoveel te leren in de wereld, ik kan daar echt oprecht van genieten.

In het geval van Ayla zou ik het dus wel weten. Ik zou het kind aangrijpen als excuus om zelf ook lekker aan de slag te gaan met van alles.

Maylise ot

Heel herkenbaar, de periode dat mijn kinderen stapels boeken meebrachten over informatieve onderwerpen zat ik er ook vaak in te lezen..

'De' Leoleerkracht is een heel gewone leerkracht hoor. Die toevallig wel affiniteit heeft met hoogbegaafdheid en het kan accepteren als een kind slim uit de hoek komt.
Het probleem zit hem ook niet alleen in de leerkrachten, maar voornamelijk in de scholen.
Wij hebben 2 scholen gehad, de eerste was zo'n jaren 70 school. Toen op zoek gegaan naar een school met hbbeleid. En joepie, gevonden! Helaas kwam daar ook niks van terecht. (en er zijn er van deze school 5 naar een Leonardo gegaan) Een van de juffen die wel openstond voor oa mijn suggesties is midden in het schooljaar vertrokken, omdat ze niks mocht. En dat ging dan bijvoorbeeld om doortoetsen. Als ik mijn jaloerse gedachten de vrije hand geef, dan komt er alleen naar boven dat het enige kind wat wel die aandacht kreeg, het kind van de ib zelf was. Dat ging als enige naar een buitenschoolse plusklas. (Ja, daarvan zag hij thuis uiteraard wel wat het kon, wij simpele ouders werden niet geloofd...) En nog, zelfs na het vertrek van die kinderen, is er nog geen eigen plusklas opgezet. Maar overheerst het 'we doen het zelluf wel' idee nog steeds.
Met het idee dat een Leoleerkracht maar op die scholen moet komen ben je er niet. Wat nodig is is goede wil, openstaan voor, bijscholingscursussen (en dan niet gelijk denken dat je alles weet, want dan werkt het averechts 'nee hoor, Marietje doet echt heel anders dan zo ze me op de cursus geleerd hebben, die kan echt niet'...) en een laatste jaar op de pabo met extra aandacht zou ook niet verkeerd zijn.
Maar ook hier geldt: geld kun je maar een keer uitgeven, opleidingsgeld ook, en waarom zouden hb kinderen hier nou weer meer recht op hebben dan zwakkere leerlingen, die zijn ook gebaat bij extra kennis over hun manier van leren. Zeker gezien de plannen van het kabinet.
Mijn pijnpunt zit hem in het feit dat er eigenlijk zo weinig voor nodig is om het wel in goede banen te leiden. En de verschrikkelijke eigenwijsheid van (sommige) scholen en de onwil om iets te doen. En ondertussen gaat mijn kind er aan onderdoor. Ging, want wij zitten inmiddels ook op een Leonardo. Omdat ik niet voor de 3e keer een foute schoolkeuze wilde maken, zijn we voor 'veilig' gegaan.

Ayla

Ik heb het al veel vaker gezegd: waar is de psycholoog/orthopedagoog die met jou meedenkt? De problemen zijn blijkbaar groot genoeg, dat me dat meer dan verstandig lijkt.

En ik denk dat het ook verstandig is dat de orthopedagoog meekijkt of je eigen gedrag wel zo handig is. Je focust zo enorm op die bovengemiddelde capaciteiten. Ik en anderen heb het al vaker gezegd; dat is verstikkend voor een kind. Jij behandelt haar alsof ze grote problemen heeft, dat is een garantie om problemen te ontwikkelen.

Ik heb er hier twee rondlopen met IQ hoger dan 140 (en eentje is dan ook nog zo dyslectisch als een deur). Waarom hebben mijn jongens veel minder problemen dan jouw dochter? Dan valt het toch niet alleen aan HB zijn toe te schrijven? Ik denk dat je ook moet beseffen dat je eigen rol in dit geheel belangrijk is; een meer relaxte aanpak (en ik schat in dat jij daar professionele hulp bij nodig hebt) gaat winst opleveren, daar ben ik van overtuigd.

Jouw focus ligt vrijwel altijd op die dingen die niet goed gaan. hoe zou jij dat vinden dat je leidinggevende steeds doorzeurt over al die dingen die niet goed gaan. Je bent net wat minder in huppeldepups, hups naar therapie. Laat los! Het handschrift van onze zoon is ook dramatisch, het zal nooit zijn sterkste kant worden én ismotorisch een jaar jonger en hij heeft een jaar schrijfervaring gemist. Dat gaat hij voorlopig niet inhalen. So be it.

Ik vraag me ook wel af wie die na-schoolse dingen nu het leifst wil: mama of dochter? Als dochter zelf heel graag wil, gaat ze zelf naar de bieb en haalt ze zelf een boek. Ik kan me dan niet voorstellen dat je dochter echt helemaal uit zichzelf graag Grieks wil leren.

Wat ik totaal niet begrijp is dat je aan de ene kant stelt dat ze op VO-niveau zit en aan de andere kant heeft ze basale dingen nog niet onder de knie. Dan valt er toch nog genoeg te leren? Er zijn heel veel kinderen in gorep5 die nog niet perfect spellen, tafels worden juist geautomatiseerd in gorep 5 en 6, etc. En ja, juist HB kinderen moeten leren 'stampen'. Of dat nu tafels zijn of allerlei plaatsen in Oost-Groningen. En nee, dat doen wij dus niet thuis. Thuis is geen school en doen wij dus de niet-schoolse dingen: leren solderen, koken, Kapla, spelletjes, etc. Als hij meer wil weten over geschiedenis haalt hij maar een boek uit de bibliotheek maar no way dat ik met hem Griekse woordjes ga oefenen. Ja, ik denk dat hij het aankan, hij zou ook Chinees kunnen leren, etc maar dat is het punt niet. Ik hoef geen bewijs dat hij het kan, dat hij HB is, etc.

Je hebt het over een mogelijk automatiseringsprobleem. Je dochter is daar wat minder in (komt vaker voor bij HB kinderen) maar ze heeft geen automatiseringsprobleem (als ik zo alle dingen bij elkaar optel). Maak een probleem aub niet groter dan het is.

Kortom, er zijn volgens mij best nog wel wat dingen mogelijk qua verrijking en bovendien zou je dochter heel hard aan de bak moeten als ze nu naar groep 6 zou gaan.

Ik vraag me altijd af (de vraag stellen is hem beantwoorden), wiens probleem is het? Jouw probleem of je dochters probleem?

Degene die het probleem heeft, kan het ook oplossen.

Sluit me aan

Ik sluit me helemaal aan bij Chippie wat betreft automatiseren, eigen houding, hulp, het positieve belonen, kijken wat er goed gaat etc.
Ik heb eens op jouw woonplaats en hoogbegaafdheid gegoogled en zie daar verschillende links staan van bureaus/psychologen etc die gespecialiseerd zijn op het gebied van hoogbegaafdhied. Misschien kunnen die je verder helpen. Verder kun je ook de leonardoschool te G bellen. In die plaats zit ook een gespecialiseerd bureau op het gebied van hoogbegaafheid. Dergelijk clubs kunnen juist jou ook begeleiden. Je leert op een andere manier naar je kind kijken: je kind is meer dan alleen een bolleboos.
Verder je kind zelf dingen laten uitzoeken. Stuur haar maar eens een middag naar de bieb. Kan ze allerlei studieboeken zelf uitzoeken, kijken welke onderwerpen haar interesseren. Dan heeft ze zelf de regie. Dat is voor een hb'er ook prettig. En laat haar zich maar eens vervelen. Dat heb ik vroeger ook veel gedaan en dan vind je vanzelf wel wat om je weer bezig te houden.

Eens

Ik denk wel dat hoogbegaafde kinderen niet alleen op school uitgedaagd moeten worden, maar zeker ook thuis. En juist voor hb kinderen lijkt het me niet voldoende ze een uitdagend boek in handen te geven, sterker nog, het lijkt me niet nodig. Het geeft juist uitdaging om als ouder achterover te leunen, want dan moeten ze zelf aan de slag. De indruk die je in je postings maakt Ayla is dat je dat slecht kunt; achterover leunen. Ik ben ervan overtuigd dat het enorm goed kan zijn voor kinderen en dat ze er veel van kunnen leren. (misschien veel minder puur cognitieve zaken, maar ze leren wel zichzelf kennen, ze leren wat ze al dan niet willen, doorzetten/opgeven, ev. plannen, organiseren, vervelen, etc etc etc) Een kind dat thuis beter aan z'n trekken komt heeft op school minder nodig lijkt me.

Chippie

Sorry dat ik het moet zeggen maar je hebt echt geen flauw idée waar je het over hebt, dus het feit dat jouw 140+ kinderen geen problemen hebben wil zeggen dat de rest dat ook niet mag hebben… Wat denk je dat ik doe, dat ik wekelijks naar de meester ga en tegen die vent zeg: meester als u deze week nog eens aangeeft dat het niet goed gaat met ayladochter in de klas dan hebben we weer een leuke reden om te gaan praten. Wanneer hebben jouw kinderen voor het laatst geroepen dat ze dood wilden? Denk je dat ik haar voorsprong verzin? Of dat ik haar aan haar stoel vastbint en verplicht engels te leren. Ach kom op nou. Er zijn nou eenmaal kinderen die niet willen leren solderen, of niet met kapla willen spelen. Sommige kinderen willen leren, en wat ik ook doe ik kan dat echt niet tegenhouden. Dus omdat jouw zoon geen grieks of engels of Duits wil leren wil de rest dat ook niet, over generaliseren gesproken. Moeilijk in groep 6, denk je dat echt, In groep 6 hoeft ze waarschijnlijk ook niets te doen. Een school laat een kind echt niet zo maar versnellen. En ik zeg toch ook over jouw dyslexiezoon niet dat jij het probleem groter maakt dan het is, laat jij het oefenen met lezen helemaal op school liggen? Lijkt mij niet. Vergelijk dus in ieder geval niet jouw kinderen met de mijne want ieder kind is anders

Nog 1x

Ayla, ik denk dat je veel te veel in problemen denkt en niet in oplossingen. Ik kan nogmaals ten zeerste het levelwerk aanraden. Dus als je het kunt betalen: koop zo'n box voor groep 5 (of doe dat samen met de school)! Je hoeft niet zelf een heel programma te gaan verzinnen, dat is er al. Het levelwerk is echt heel gevarieerd. Daar zit voor je dochter ook vast wel genoeg uitdagends bij. En de nadruk bij dit pakket ligt erg op zelfstandig werken.
Hier komen alle bovenbouw levelwerkers 1x per week bij elkaar en dan kijken ze werk na en maken de planning voor de komende week enzo. Dit wordt door een leerkracht begeleid. Als kinderen echter niet uit de stof komen dan wordt erg aangestuurd op het zelf oplossen (die leerkracht gaat dus niet meteen helpen of uitleggen): ga maar op internet zoeken, ga maar naar de bieb, vraag het maar aan je ouders, aan andere levelwerkers of andere mensen die je kent, of zoek een leerkracht op school die het je uit wil leggen! Ik moest er best even aan wennen maar het werkt wel goed.
Mijn advies: laat je dochter met spelling en tafels en klokkijken gewoon met de klas mee doen (niet thuis oefenen!) en laat haar verder compacten en levelwerk doen. En zie het dan voorlopig eens aan.

Irene

Irene, school heeft een vergelijkbaar pakket als levelwerk, dat heb ik al nagevraagd. Het is qua inhoud vergelijkbaar, een doos levelwerk kopen heeft dus weinig zin. Dochter werkt op school hier dus ook al mee echter dit is te gemakkelijk op dit moment. Ze zal hier nog wel mee blijven werken maar dan met de dozen van de bovenbouw. En dochter werkt ook samen met de andere pluskinderen, alleen werken die andere pluskinderen te langzaam voor haar, haar voorsprong is stukken hoger waardoor de aansluiting weg is. Ze moet dus of alleen dingen gaan doen of samen gaan werken met HBkinderen uit groep 7 of 8. Maar waarschijnlijk is ze cognitief ook al verder dan de meeste van die

Ayla

Waarom reageer je wel zo op mij en niet op Mina Bakgraag, billie en vele anderen die jou in andere bewoordingen hetzelfde hebben gezegd?

Eén vraag: waar is die orthopedagoog/psycholoog die jou/jullie helpt?

Als mijn kind roept 'dat hij dood wil' dan zie ik dat als een enorme roep om hulp (die je als moeder door merg en been gaat inderdaad, vreselijk). Dan zit ik morgen bij de psycholoog/orthopedagoog voor advies (niet alleen voor een etiketje). Been there, done that. Bij beide jongens heb ik na eerste tekenen van extreme frustratie aan de bel getrokken en goede hulp gekregen om erger te voorkomen.

Dyslexie vergelijken met een (toevallig) HB kind dat moeite heeft met tafels is een .... uhm .. nogal een vreemde vergelijking. Ik moet even denken aan je draadje waarin je vroeg hoe je een PGB budget kon aanvragen voor je dochter omdat ze zo dromerig was op de fiets...

Maar als ik die vergelijking doortrek dan denk ik dat mijn opstelling richting het betreffende kind (ik richting dyslexiekind, jij richting probleem HB kind) heel anders is. Ik wil me helemaal niet op de borst kloppen maar ik maak het probleem niet groter dan het is, schakel de juiste hulp in en we lezen iedere dag. Buiten dat kwartiertje hulp, is mijn zoon gewoon wie hij is. En als hij Grieks wil leren (of wat anders), prima, regel het maar.

Ik ben ervan overtuigd dat als je denkt dat je kind een probleem heeft, je daar naar gaat handelen en er vanzelf een probleem ontstaat. Er zijn heel veel onderzoeken geweest die dat bevestigen.

En het is je misschien ontgaan, maar ik weet echt wel waar ik het over heb. Beide zoons zijn > 140 IQ getest en hebben allebei in sommige dingen een hele grote voorsprong. Dat is soms lastig, inderdaad.

En als je een echt antwoord wilt op versnellen of niet. Je moet NU doen wat NU goed is. Over een jaar doe je wat je dan goed lijkt. Dus als je denkt dat je kind beter op haar plek zit in groep 6, DOEN.

Tsja

Ah mooi, als de school dit allemaal heeft. Dan pak je toch gewoon het pakket van groep 6? Of 7 desnoods. En ik weet niet hoor, lang niet alles van het levelwerk is zozeer moeilijk, ik bedoel er zitten ook dingen bij waarbij je over andere landen leert en dan ook een werkstuk maakt enzo. Of een vak als cultuur waarbij vanalles opgezocht moet worden en bijvoorbeeld ook filmpjes gemaakt moeten worden enz.enz. Ik noem zo maar even wat. Dat is natuurlijk nooit "te makkelijk".
En wat anders: je hoeft niet precies hetzelfde niveau te hebben om samen te kunnen werken. Er zijn vast wel wat meer snelle denkers op school en zelfs al zijn die niet zo snel als jouw dochter, dan nog is samenwerking best mogelijk.

Blijft de vraag

Wie begeleidt jouw dochter en jou en de rest van het gezin? Heb je de Leonardo al eens gebeld? Heb je een specialist op het gebeid van hb die jullie begeleidt? Zo nee, trek onmiddellijk aan de bel. Dus geen gewone orthopedagoog maar een die gespecialiseerd is op het gebied van hb.

Reactie

We lopen op dit moment bij een psycholoog, probleem alleen, dochter pakt psychologe helemaal in, zegt daar precies wat de psychologe wil horen en dat gaat zo een uurtje door. Ik heb het idee dat psychologe dochter niet goed inschat, we zijn dus op zoek naar iemand anders, iemand met veel HB ervaring die dochter wel op de goede manier kan helpen.
Het PGB aanvragen was echt niet alleen vanwege dromerig fietsen, goh als dat nou het enige probleem was dat we hadden. Maar juist ook vanwege alles wat nu speelt. School en wij zagen dat vorig jaar al aankomen. Dus meer begeleiding op school waar een leerkracht niet aan toe komt of de kennis mist. En ik reageerde alleen op jou omdat ik toen de andere reacties nog niet gezien had.

Irene, dat vertellen we dochter al vanaf groep 1, je moet nu eenmaal samenwerken met kinderen die iets langzamer zijn, daar is niets aan te doen. Ondertussen heeft dochter daar blijkbaar zo de balen van dat ze dan dus gewoon niets meer doet. Ze zullen nu ook gaan grijpen naar de plusbakken van de hogere groepen voor haar maar daar zit je dus weer met het probleem dat de andere HB kinderen uit haar klas nog niet toe zijn aan de plusbakken van groep 7 en 8. Dus dan zit ze weer alleen.

Vraag hulp

Ayla,
Ik sluit me voor jouw specifieke geval aan bij de posters hier boven. Elk kind i anders, elk kind heeft een eigen aanpak nodig en zeker hoogbegaade kinderen lopen enorm uit elkaar als het gata om problemen en geschikte aanpak.
Wie heeft haar getest? kan deze persoon adviezen geven?
En ja automatiseren blijft voor sommige HB kinderen een moeilijk punt omdat ze denken het toch nooit nodig te hebben. Daarom is voor deze kinderen de tafel van 7 een groter probleem dan een vergelijking oplossen.

En ook ik kan me niet aan de indruk ontrekken dat je alleen maar kijkt naar mogelijke uitdagingen en juist de zwakkere punten zal je dochter in de toekomst echt nodig hebben. Vraag hulp en lees je zelf zo goed mogelijk in de materie in. Je hebt in iedergeval een school die mee wil werken.

Leonardo ouder

Mina

We zijn een aantal maanden geleden ivm de depressieve buien van dochter en het slechte slapen doorverwezen naar een psychologe, daar is ze een paar keer geweest maar dat hielp niet echt om eerder vermelde reden. We zijn op zoek naar iemand anders maar ik wil haar ook niet van arts naar arts slepen. Dat vind ik ook belastend dus ik wilde haar nu ook even een adempauze gunnen.

En nee een leo heb ik nog niet gebeld want die ligt op minimaal drie kwartier rijden van ons huis, en ik krijg dat met mijn andere kind en met mijn werk echt niet rond

Meteen bellen

Ayla je hebt vaker (een paar maanden geleden) gezegd dat je dochter de psycholoog inpakt. Dat is niet goed, dat zou mijn dochter ook doen als ze de kans zou hebben gekregen.
Nu dus meteen op zoek naar een ander. Google eens op hb en je woonplaats. Daar is sowieso zo'n bureau zag ik en anders zit er in G een. Deze mensen zijn wel van die goed gebekte dames en heren gewend. Vandaag nog bellen. Ok??

Alleen?

Hoezo zit ze dan alleen? Dat pluswerk doe je in de klas als de rest het reguliere werk doet. Enkele dingen doe je samen, en als ze groep 7 pluswerk doet zou ze dat dus samen kunnen doen met andere pluswerkkinderen uit groep 7. Maar het meeste doen ze hier gewoon individueel hoor.
Bij zoon in de klas zit niet eens een andere kind dat pluswerk doet!

Ayla

(We hebben elkaar gekruist). Toch zou ik vandaag er nog achteraan gaan. Er zijn waarschijnlijk wachtlijsten, dus tegen de tijd dat je aan de beurt bent, ben je weer wat verder, dan is de adempauze er ook. Ik vraag me overigens af of het verstandig is om een adempauze te nemen want dat jij/jullie juist op hb gespecialiseerde hulp nodig hebben, lijkt me duidelijk.
Maar als je kunt de Leo toch ook bellen voor hulp? Misschien kunnen ze iets op afstand voor je of voor school betekenen? Nee heb je, ja kun je krijgen.

Mina

Ik weet welke je bedoelt, we hebben een half jaar geleden al contact met dat bureau gehad, er over gesproken een begeleidingstraject te starten, dat was ook op een moment dat dochter op school helemaal vastliep. School heeft ons toen gevraagd nog even te wachten, ze wilde toen ook een nieuw pluspakket proberen en als dat niet hielp zouden ze zelf hulp inschakelen omdat ze er dan zelf ook niet meer uitkwamen met de normale begeleidingsmethoden. Dat pluspakket hielp toen een paar maanden echter nu is dochter dat dus weer ontgroeit. En zo hobbel je eigenlijk van het ene nieuwe pakket naar het volgende

Dan lijkt mij het heel duidelijk, nu is de tijd rijp om dat instituut weer te bellen. Ze loopt vast en jij ook. Er is weer wat geprobeerd, niet gelukt, nu maar een traject geleid door hb-specialisten. Die hebben ook meer ervaring met kinderen zoals jouw dochter.

Irene

Op deze school is vrij veel zij-instroom van HB kinderen, onder andere omdat er geen Leo-school in de buurt is en de schoolleiding erg veel doet voor HB kinderen. Bij dochter in de klas zitten denk ik 4 begaafde of hoogbegaafde kinderen die compacten en verrijken op diverse niveaus. Die werken dus met de plusbakken op het niveau van de klas en dat gaat zover ik weet prima, dochter heeft moeilijke materie nodig dus de plusbakken van de hogere klassen. Samenwerken met bovenbouw kinderen is een optie en dat zal waarschijnlijk gaan gebeuren in een soort tutor rol. Dus en groep 8 leerling zal tutor van dochter worden en haar helpen met het maken van werkstukken, het samenvatten van teksten etc. Voor dochter heeft dit als voordeel dat ze waarschijnlijk beter kan samenwerken met een groep 8 leerling dan met iemand van haar eigen klas want die gaan te langzaam en ze leert structureren en werk organiseren. Echter, het duurt niet lang meer of ze is die groep 8 leerling de baas en dan kan zij tutor gaan spelen.

Ok2

Pak je nu de telefoon en bel je even? Niet uitstellen, niet afwachten hoe het nu weer verder gaat op de huidige manier.
Ik wacht wel op een berichtje dat je gebeld hebt. (Ik weet het, ik kan wat drammerig zijn).

Ayla.

Ik durf dit bijna niet te posten, maar ik doe het toch.

Ik denk dat de manier waarop jij je dochter ziet, en met haar omgaat invloed heeft op hoe zij 'in haar vel' zit. Da's natuurlijk een open deur van jewelste, voor ieder kind, en voor iedere ouder.

Maar jij hebt een kind dat niet lekker in haar vel zit. Jij wijt dat volledig aan haar HB zijn & aan het feit dat ze op school niet krijgt wat ze nodig heeft.

Maar ik ben bang dat ze van jou ook niet krijgt wat ze echt nodig heeft. Want ze heeft meer nodig dan aandacht voor haar cognitieve uitzonderingspositie. Ze is meer dan haar IQ.

Ik weet dat je dit soort dingen meer en minder omfloerst heel vaak te horen krijgt hier op OOL, maar je wilt het niet geloven. Ik vind dat zo jammer. Ik denk echt dat JIJ ook eens met iemand moet gaan praten. Ik denk dat je haar knakt met al je aandacht, geduw en getrek. Ik kan alleen maar afgaan op wat we hier van je lezen, en ik heb met je dochter te doen.

Ingrid

Ingridt

Ik ben het zo ontzettend met je eens. Elk woord, iedere zin. Je hebt een moeilijke boodschap duidelijk verpakt. Ayla, ik hoop zo ontzettend dat je er iets mee gaat doen! Zoveel mensen hebben nu gezegd wat ik bedoel, het is nu aan Ayla...

Precies p

Een belangrijk onderdeel van het pluswerk op onze school is nou juist dat de kinderen zelf maar uit moeten zoeken wie hen kan begeleiden als ze ergens niet uitkomen!