En wat als groep 3 ook niet lukt? erg lang

Spellend lezen

dat deed onze zoon ook. Tot ik met hem ging sleeplezen. Daarna ging het beter. Het zal nooit een leeswonder worden. Maar het leek alsof hij bleef hangen in het spellend lezen omdat niemand hem ooit verteld had dat je dat niet meer hoefde te doen als je weet welk woord het is. Nu is er wel een vermoeden van autisme bij hem en dat zou dat kunnen verklaren en ik wil niet zeggen dat dat voor jouw zoon ook zo is, maar misschien helpt sleeplezen?

Tango

De kenmerken die jij beschrijft passen bijna allemaal in het dyslexiegebeuren. Jij ziet een normaal intelligent jongetje dat niet zoveel moeite zou moeten hebben met oa lezen. Dat is al een heel belangrijk signaal. En alle andere kenmerken die jij beschrijft passen er ook in. Inmiddels heeft je zoon een flinke achterstand in oa lezen met leeftijdgenoten. Zijn dwarse buien kunnen heel goed worden verklaard door frustratie.

Ik zou hem dus zeker laten testen. Ik zou op zoek gaan naar een algemeen bureau. Je hebt het probleem al helder geformuleerd, een psycholoog moet nu op zoek naar een passende diagnose. Als het geen dyslexie is dan gaan ze op zoek naar een andere verklaring.

Voor het afgeven van een dyslexieverklaring is het noodzakelijk dat kind minimaal 3 maand (liever 6 maand) RT heeft gehad. Heeft je kind dat nog niet gehad dan kun je wel alvast het onderzoek doen, voorlopige verklaring afgeven, alsnog enkele maanden RT en daarna definitieve verklaring.

Heb je iets aan het etiketje dyslexie (of een ander etiketje)? Ja. Hier was de uitslag (slim en dyslexie) het keerpunt; kind snapte wat er aan de hand was, begreep ook dat hij veel meer moest oefenen dan andere kinderen, zelfvertrouwen groeide en de boze buien waren over.

Als er dyslexie in het spel is zijn er vier kernwoorden: acceptatie/begrip, remediering, compensatie en dispensatie. Dit kan echt een wereld van verschil blijken. Hier gebruikt school bv Taal in Blokjes, eindelijk snapte mijn kind iets van spelling (heeft vandaag een C-score gehaald voor spelling, ben zo blij!). Zoon doet gewoon mee met geschiedenis etc met zijn Kurzweilcomputer, echt een superprogramma.

Nee, ik zou niet wachten tot 10minutengesprek. De enige conclusie in dat korte gesprek zal zijn dat er een extra gesprek benodigd is. Ik zou dus nu een gesprek aanvragen met leerkracht, van te voren aangeven waar je aan denkt, misschien vindt de leerkracht het een goed idee dat IB-er er bij aanwezig is.

Chippie

Ha Chippie,
onze berichten hebben elkaar gekruist. Jij adviseert juist wel te gaan testen, Omdat bij ons dyslexi in de famillie zit (zoals in draadje boven vermeld) had ik dat ook bij juf gemeld toen rekenresultaten achter bleven (evt. signaal op dyscalculi). Zij gaf aan dat testen in groep 3 nog te vroeg is want het kwartje kan door rijping met 6-7 jaar nog vallen. Dus oefenen we thuis nog door, en lijkt zoonlief wel vorderingen te maken.

Vandaar mijn ideeeen in mn bovenstaande berichtje. Heb jij daar andere ervaringen mee?

Jopi

Eerlijkheidshalve moet ik toegeven dat ik dacht dat Tango's zoon inmiddels in groep 4 zit, maar dat is niet zo.

Toch zou ik inderdaad al eens verder gaan kijken. Hier een zoon (niet gedoubleerd) die met een voorsprong van 3 maanden aan groep 3 begon, in november precies op niveau zat en in februari groep 3 een achterstand had. Ik ben een beetje van het kastje naar de muur gestuurd op onze vorige school die een l*lverhaal had over een kind dat in een half jaar kelderde van allemaal A's naar twee E's en een D. Ik had toen al het gevoel dat er iets aan de hand was. Maar we hebben doorgemodderd tot einde schooljaar groep 4. Eerlijkheidshalve moet ik er wel bij zeggen dat hij op de nieuwe school (wissel na groep 3) goede ondersteuning kreeg (hij draaide mee met andere leeszwakke kinderen).

'Testen in groep 3 is nog te vroeg'. Ik hoor het heel vaak, maar het klopt niet. Je kunt dyslexie al aantonen voordat kind überhaupt kan lezen. Rijping 6 - 7 jaar? (Tango's zoon is waarschijnlijk al 7) Ja het kan, maar als het kwartje niet valt ben je wel zo twee jaar verder. Kinderen - ook leeszwakke - leren het snelste lezen tot hun negende jaar. Leeszwakke kinderen kunnen het zich dus niet veroorloven om te 'wachten tot het kwartje valt'.

Hiermee zeg ik niet dat testen eind groep 3 per se noodzakelijk is. Maar houdt er - ook in de begeleiding - wel sterk rekening mee dat er dyslexie in het spel kan zijn en 'behandel' het kind dan ook zo.

Lastig

Ik zit met Rosakind in min of meer hetzelfde schuitje. Voor een dyslexieonderzoek moeten er toetsgegevens zijn en er moet sprake zijn van didactische resistentie. Dwz dat er gedurende geruime tijd minimaal 1 uur per week door een geschoold iemand (geen leesmoeder!) extra hulp is gegeven zonder dat dit wat oplevert.
Heel spijtig, maar in groep 3 heb je domweg nog te weinig gegevens voor een onderzoek. Vergoeding van een onderzoek krijg je als je kind uit het juiste geboortejaar is en 3x op rij een E scoort. Is je kind net even wat slimmer dan moet je het zelf betalen.

Wat je al wel kunt doen:
Vraag school alles goed te documenteren voor het dossier.
Sluit fysieke componenten uit: oor- en oogcheck.
Persoonlijk denk ik dat je erg gebaat kunt zijn bij logopedie: oefen het auditief geheugen, woordenschat, woordvolgorde enz. Haal een luisterboek uit de bieb en laat kind meelezen met de cd.
Flits de letters die hij nog niet kent: zeg eerst hoe de letter heet tegen fout inslijpen. Flits geen klanken in 1 sessie die op elkaar lijken (ei/ij of au/ou). De letters die hij kent gaan in het 'weetdoosje' de andere in het 'zweetdoosje', want daar moet hij nog even op zweten. Flitsen mag niet langer duren dan 2 minuten. Is echt voor tussendoor maar wel 2x pd.
Zorg voor hulmiddelen, bijv. Tafelblad op de wc, verzin ezelsbruggetjes.
Veel voorlezen zodat de interesse in boeken niet weg gaat.

Ik zou echt dat gesprek niet afwachten, er zit veel teveel tijd tussen. Nu moeten de kinderen scoren, straks vallen zoveel dagen uit met vakantie, pasen, pinksteren, juffendag, schoolreis, zomerfeest enz. Jullie signaleren dat het niet goed gaat, juf maakt groepsplan en maandag as kan het in werking treden. Die groepsplannen zijn vaak grotendeels voorgekauwd: pietje valt hierop uit, dit en dat ga ik doen op dat en dat tijdstip en na x weken heeft hij dit resultaat. Dit is niet nieuw in onderwijsland.
Echt, met een goede leerkracht en IB-er werkt het zo.
Op Masterplandylexie.nl staat veel informatie.

Rosa van der Zanden

Tjee zeg

Ik word niet blij van jullie verhalen. Maar dat er iets moet gebeuren is me duidelijk.
Even ter verduidelijking. Tangozoon is in september 7 geworden en zit dus in groep 3. Wat betreft het lezen, hij leest eigenlijk al meer dan een jaar op deze manier. Spellend lezen kom ik inderdaad, ook leesmoeder, regelmatig nog tegen bij andere kinderen. Maar bij Tangozoon is dit al ruim een jaar, hij komt echt minimaal vooruit. Zelfst het woordje 'het' moet hij regelmatig nog spellen.
Logopedie ga ik navragen, heeft hij eerder al gehad vanwege zijn uitspraak (diverse klanken niet kunnen zeggen). Voorlezen doen we zeker al veel en dat vindt hij heerlijk. Maar zelf lezen, hij probeert het wel, maar het gaat zo moeizaam.
Heb gewoon het idee terug bij af te zijn. Hij is echt niet gelukkig op school volgens mij. De juf zegt dat hij onzeker is over zichzelf en steeds dezelfde vertrouwde werkjes pakt. Precies hetzelfde verhaal als destijds in groep 2 en mede op basis daarvan hebben we hem toen laten doubleren. Hij zou er meer zelfvertrouwen door krijgen. Tja, niet dus. En dyslexie, ik weet nog goed dat de juf uit de kleuterklas zei dat ze een testje bij hem had afgenomen waaruit af te leiden zou zijn of er sprake was van dyslexie of een kans daarop. Nee, was geen sprake van. Het zou me dus werkelijk niets verbazen als ze er op dat punt ook naast zou zitten.
Ik ga vanmiddag maar even binnenlopen bij zijn juf uit groep 3, want ik wil inderdaad niet te lang meer wachten.

Tango

Tegenwoordig kun je zonder verwijzing naar een logopedist, je hoeft niet eerst langs de huisarts.
Als je zoon al voor (verbale) dyspraxie bij de logopedist is geweest dan zou ik zeker terug gaan.
Heb je wel eens naar de kenmerken van dyspraxie gekeken?
Zie: http://logopedie.blogspot.com/2006/04/verbale-ontwikkelingsdyspraxie-paper-1.html

(bijna)precies zo gehad

Muv het doubleren dan, want daar had ik echt geen positief gevoel bij. Zoon bleef maar slecht lezen (en later ook spellen), maar zijn scores bleven achter. Alleen geen Etjes. De school waar hij toen op zat deed niet zo veel, waardoor het een vicieuze cirkel werd: hij kon niet meekomen, haakte af, pikte nog minder van de uitleg op, kon nog minder meekomen en ga zo maar door. Wij hebben hem toen zelf op RT gedaan (logopediste met dyslexieopleiding) gedurende een jaar en dat heeft wat geholpen. Zijn scores zijn te goed om in aanmerking te komen voor vergoeding, maar blijven wel achter. Wat zijn huidige school nu doet is hem wel behandelen alsof hij dyslexie heeft (dus extra tijd en aandacht), wij gaan hem zelf laten testen ergens dit jaar. Zodat we het voor het VO wel zeker weten.

Wat betreft dyslexie-onderzoek, die kan je altijd laten doen. Het volgen van het dyslexieprotocol is alleen van belang voor de vergoeding van verzekeraar.

Concreet wat ik zou doen in jouw geval: met juf overleg (ga je doen) en dan kijken of school iets van een RT voor hem heeft conform protocol, en HP opstellen. Anders zou ik zelf RT laten doen. Wellicht blijkt dan dat je het toch vergoed kan krijgen,en gezien de leeftijd van jouw zoon heeft het laten doen van een onderzoek niet echt haast. Op de basisschool is het nog niet echt nodig, zeker niet in groep 3/4.

Andere tips:
Verder veel lezen en sleeplezen, of eerst zelf een zin/stukje lezen en hem laten nalezen. Zeker dat laaste is erg goed, dan hebben ze de woorden al een keer gehoord. LuisterCD's zijn ook goed voor de woordenschat.
Goede lesmethoden voor dyslexiekids zijn spelling in de lift en leesestafette. Wellicht doet school daar iets mee? Of kun je daar thuis iets mee doen?
Wat bij kinderen met leesproblemen vaak gebeurt is dat hun leesnivo achterblijft bij hun interessenivo. Wat ze kunnen lezen, is niet meer leuk om te lezen. Kijk eens op www.delubas.nl, die hebben samenleesboekjes,met leuke verhalen.
Verder is bij ons nog steeds regel dat Marizoon elke dag 10 minuten verplicht zelf leest, anders pakt hij nooit een boek. In het begin heel veel hardop (zodat ik ook kon horen wat hij las),nu minder vaak hardop. Niet altijd leuk, maar wel erg zinvol.Nu in groep 6 merk ik echt verbetering.

Succes

Jongste

slim zat. is 7, wordt 8 in april.
Heeft nog steeds (in groep 4) moeite met lezen. Dyslexie verwachten wij zelf niet, hij maakt niet specifieke fouten. Schrijft ook moeilijk, volgens juf is hij motorisch, zowel grof als fijn, zwak. Voetballen kan hij echter behoorlijk goed.
Voor schrijven zijn we naar de ergotherapeut verwezen. Die heeft wat testjes met hem gedaan, waaruit bleek dat zijn linker of rechter'voorkeur' nog niet was uitgerijpt. En dat spiegelen (dus ook bijvoorbeeld van letters, en de plaats van letters in een woord) daarbij kan horen.
Ik zou dyslexie zeker in de gaten houden, maar het kan dus ook zo zijn als bij mijn jongste. Ergotherapie (of fysio) kan zeker voor zijn schrijfmotoriek helpen, en die kunnen ook kijken naar die rijping. Want al zijn de meeste kinderen rond hun 4e wel duidelijk in rechts of links, soms is dat dus niet zo.

O en die klanken

niet kunnen zeggen had jongste ook. Hebben we ook een behoorlijke tijd logopedie voor gehad.
(toen hij 2,5 was zei hij nog nauwelijks iets, dat is toen met logo op gang geholpen, maar in groep 2 kon hij de 'l' en een paar klinkerklanken nog steeds niet zeggen, dus weer naar logo, inmiddels kletst ie de oren van je hoofd )

Hier

Bij mijn zoon wilde het ook maar niet komen en hij kwam maar niet op Avi 1 niveau. Totdat hij Asterix en Obelix ontdekte. Dat vond hij zo leuk dat hij binnen de kortste keren enige Avi niveau's had overgeslagen. Dus misschien speelt de slaapverwekkende inhoud van die leesboekjes ook een rol? Het blijft dan namelijk iets wat moet van de juf, niet iets waar je zelf iets aan zou kunnen hebben. Bij oudste dochter deed de Penny het 'm, ook veel te moeilijk in groep 3, maar wel leuk (vond zij dan)

Natuurlijk kan er meer aan de hand zijn, maar dit is misschien ook een factor.

Computerspelletjes

Mijn niet zo gemotiveerde beginnende lezer heeft motivatie ontdekt door computerspelletjes waarbij hij een stukje tekst moet lezen. Op de WII bijvoorbeeld, en op z'n leappad (sorry, nog niet uit in nederland), en hij gaat nu echt met sprongen vooruit.

En verder "dwars, grote mond, niet de dag na kunnen vertellen, zin doordrijven, etc" het zou mijn zoon kunnen zijn!

Thuis oefenen

ik lees je berichtje nog eens na en valt me op dat je thuis veel oefent met van alles. Ik weet niet hoeveel tijd je hieraan besteed, maar op de leeftijd van je zoon zou ik dat wel minimaal houden. Hij is nog wel erg jong! Ik zou ook even overleggen met juf wat belangrijk is om te oefenen. En wellicht ook in spelvorm of zo?

Juf gesproken

Vanmiddag de juf gesproken. Ze begreep onze zorgen en deelt deze ook. Ze zijn er hard mee aan het werk. Vandaag had ze met hem geoefend met 'zingend' lezen. Volgens mij dus hetzelfde als sleeplezen zoals ze het uitlegde. De klanken aan elkaar plakken bijv.bbbooooooommmmm. Dit lukte hem aardig, zei ze. Ook had ze hem extra laten lezen bij de leesmoeder en deze ook geinstrueerd. Op de computer had hij nog een flitsprogramma gedaan.
Verder heeft ze tips voor thuis gegeven: inderdaad dus sleep/zingend lezen en verder spelenderwijs oefenen bijv. op de computer met ambrasoft. Hebben we dus inderdaad liggen, dochter deed er heel veel mee, maar Tangozoon had er nooit interesse in. Misschien nu wel.
Ze wil verder graag even de toetsresultaten afwachten en intussen flink met hem verder werken. Met de toetsresultaten hebben we ook meer zicht natuurlijk op wat er speelt. Dus hier ben ik vooralsnog mee akkoord gegaan, ook omdat de 10-minuten gesprekken al over enkele weken plaatsvinden en ze dan dus alles op een rijtje hebben. De juffen gaan intussen ook alvast aan de slag met het opstellen van een handelingsplan.
Ben weer een beetje gerustgesteld, er wordt aan gewerkt...

O, tango, ja hoor, herkenning!

Hier ook extra jaar groep 2 en daarna leesproblemen. Onze juf "kon niets doen totdat hij een jaar achterstand had, dan pas zou er sprake zijn van dyslexie", ik kan me nog boos maken over zoveel onbenul. Doe maar thuis wat extra. En: De IB'er wist heeeel zeker dat het geen dyslexie was. (achteraf had de IB'er "het altijd al gedacht, duidelijk dyslexie")
Ik heb zelf hulp gezocht begin groep 4 vanwege een doodongelukkig kind met elke dag buikpijn.
Gelukkig heb jij een juf die wel erkent dat er iets moet gebeuren! Hou wel in de gaten dat er positief wordt geoefend. Volg je gevoel. Denk niet bij alles: de juf zal het wel weten. Laat je geen oefeningen opdringen met een wekker erbij (idioot natuurlijk, maar ik heb het gedaan, gevolg; kind nog erger in de stress)
Op de bijles leerde ook ikzelf heel veel. Vooral over acceptatie en over begeleiding.
De beste tip voor ons, wil ik je graag meegeven:
Vermijd woorden als "fout" "nee" "niet goed", spreek af dat je je vinger mee laat lopen bij het lezen. Hou je vinger stil als er iets niet goed gaat, je zoon kan dan zelf herstellen, en dat geeft jou de mogelijkheid tot een complimentje: "ja, goed"
Na een oefensessie geef je altijd een compliment. Ik moest dat echt leren, want als het lezen heel erg slecht gaat, wat moet je dan zeggen? In zo'n geval kun je zeggen: "goed gewerkt"! (ik weet het, het klinkt bijna te simpel, maar bij ons maakte het een wereld van verschil)
Ik zou je ook willen aanraden om je alvast te orienteren op extra hulp buiten school, zodat je snel kunt schakelen indien nodig. Bij onze tweede zoon heb ik bij het eerste vermoeden direct ook bijles gezocht, het heeft hem zoveel ellende bespaard. Het was gewoon duidelijk, hij had extra hulp nodig, extra oefening en extra tijd. Maar hij is nooit vastgelopen op school, dat hebben we zo kunnen voorkomen, gelukkig.
Heel veel succes!

Alternatief leerlingenrapport

Voor dit probleem "Onze juf "kon niets doen totdat hij een jaar achterstand had, dan pas zou er sprake zijn van dyslexie" is de nieuwe registratie van leerlingvorderingen gerelateerd aan lesniveau, de oplossing.
Die registratie meet af aan de leeftijd van het kind en een min of meer absoluut niveau dat bij een bepaalde leeftijd behaald moet zijn.
Met die registratie geeft zittenblijven geen vertekend beeld meer.
Zie http://www.taalpilots.nl/attachments/2276270/101122_Handreiking_Alternatief_leerlingrapport_(site)_(1).pdf
Binnen de komende 5 jaar (dus binnen de baisschoolperiode van Tangozoon) zullen alle scholen met een dergelijke rapportage moeten werken.
Je kunt de folder uitprinten en voorleggen aan de juf. Meet hem eens op die manier. Alle kans dat hij op die schaal al een achterstand van een jaar laat zien (tov zijn leeftijd namenlijk), waardoor hulp sneller en intensiever kan worden ingezet.
Groet,
Miriam Lavell

Ishtar,

Ook mijn oudste heeft therapie gehad voor schrijven(senso motorische integratie). Het zou ook voor het lezen kunnen helpen. Hij vond het leuk om te doen en heeft er vast iets van geleerd, qua motoriek. (denk ik ?) Schrijven verbeterde er niet van.
Het was toch echt dyslexie die de problemen veroorzaakte. En uiteindelijk helpt daar niets tegen, je kunt alleen oefenen en ermee om leren gaan.
Natuurlijk kan het bij jouw jongste anders liggen, maar blijf het in de gaten houden. En sluit niet uit dat het toch wel dyslexie kan zijn. Elk dyslectisch kind is weer anders.
Marjolein (twee compleet verschillende dyslectische zonen)

Dankje mirjam,

Heel interessant! Zo krijg je een veel beter beeld van de ontwikkeling van een kind met achterstand. Wie weet helpt dat de leerkrachten bij hun beeldvorming en het maken van handelingsplannen.
Maar het is de vraag of het probleem "Onze juf "kon niets doen totdat hij een jaar achterstand had, dan pas zou er sprake zijn van dyslexie" er mee wordt opgelost.
Het is en blijft natuurlijk sowieso onzin dat een juf "niets kan doen".
Elke juf kan bij een taalachterstand en/of vermoeden van dyslexie altijd extra (laten) oefenen, gerichte oefeningen aanbieden/meegeven en hulp bieden. Gewoon op eigen verantwoordelijkheid als professionele leerkracht.
Bij Tango lijkt dat gelukkig nu ook wel te gebeuren. Ook ik heb heel veel goede leerkrachten mee gemaakt die haarfijn snappen wat een kind nodig heeft en/of enthousiast aan het werk gaan met oefenmateriaal voor dyslectici.
Maar wellicht helpt het nieuwe alternatieve leerlingenrapport ook de zwakke leerkrachten over een drempel?!

Dat is de bedoeling

Marjolein, de manier van afmeten heeft inderdaad de bedoeling om eerder achterstanden (ten opzichte van het absolute niveau, dus niet meer van de klas) op te sporen.
Of dat feitelijk tot meer hulp gaat leiden, weet ik niet. Het 'kan niks' excuus van juffen heeft een kern van waarheid: het schoolbudget laat extra hulp maar beperkt toe. Dat blijft zo. En dat kan zomaar betekenen dat niet de hulp verschuift (vervroegd wordt), maar de criteria (twee jaar achterstand moeten hebben).
Dat nieuwe rapport geeft wel een ander beeld aan ouders. Ik denk dan ook dat het vooral ouders eerder aan het werk zal zetten.
Maar goed, in deze overgangsperiode kun je het in ieder geval gebruiken om juffen aan het werk te zetten.
Groet,
Miriam Lavell

Marjolein

Wij, en juffen, houden het ook zeker in de gaten. Maar soms leest zoon moeiteloos lange woorden, en soms moet hij 'de' nog spellen. Er zit geen consistentie in. Wel vooruitgang.

Leeftijdrelatie

Ja, je mist wat, zie die folder.
De toetsuitslag wordt afgemeten aan de leeftijd van het kind (in maanden). Een ouder kind moet dus hoger scoren, ook als het in een lagere groep zit. Dus in feite: Een ouder kind moet op M3 een M4 score halen.
Ik weet trouwens niet of Cito die toetsen voor deze nieuwe registratie ook nog gaat herbenoemen. Ik neem aan dat er wel al omrekentabellen zijn.
Groet,
Miriam Lavell

Miriam, alternatief leerlingrapport

Kun je de prestaties van een versneld kind ook duidelijker meten door het alternatief leerlingrapport of gaat het enkel om vertraagde ontwikkeling?

Ishtar, lol

nogmaals ik wil je niet ongerust maken, maar je tweede bericht geeft nog meer herkenning...
Langere woorden vond jongste juist ook makkelijker dan korte. (en nu nog steeds)
Maar ik wil je zeker niets aanpraken en ik hoop dat voor jullie dat het geen dyslexie is. En fijn dat er vooruitgang is.
Maar wel heel goed dat je blijft opletten.
Succes, Marjolein.

Nee

P:"Dat is vreemd Miriam want dat zou betekenen dat een januarikind in groep 7 een hogere score moet halen dan een decemberkind van hetzelfde kalenderjaar in groep 7."
Nee. De score wordt afgemeten aan de leeftijd in maanden (niet aan de groep).
Jongere kinderen (januari) hebben een andere score-schaal dan oudere kinderen (december). Zittenblijvers hebben dezelfde schaal als leeftijdgenoten een groep hoger.
Groet,
Miriam Lavell

P"Of (nog oneerlijker): een januarikind in midden groep 7 moet een hogere score halen dan een februarikind midden groep 7. "
Ja, dat wel, al weet ik niet of de schaalverschillen zo precies zijn dat ze een verschil in een maand maken.
Groet,
Miriam Lavell

Daar gaat het niet over

Het gaat helemaal niet over een grens. Met deze manier van beoordelen is die grens er ook helemaal niet. Alle kinderen uit dezelfde geboortemaand worden op dezelfde schaal gemeten. Ongeacht of ze zijn blijven zitten of niet. Geboortedatum invoeren is onderdeel van de toets en levert een geboortemaand afhankelijke beoordelingsberekening op.
Zelf marchanderen of grensgevallen maken kan helemaal niet. Tenzij je fraude pleegt een een valse geboortemaand invult.
"maar leerkrachten roepen natuurlijk altijd: ja maar uw kind is blijven zitten dus dat telt niet."
Leerkrachten hebben daar niks over te zeggen. Het afmeten aan absolute niveaus is wet. Dat die systematiek vervolgens op deze manier wordt uitgewerkt, is logisch.
Groet,
Miriam Lavell

Aap uit de mouw

P:"Het gemiddelde van die groep gaat bepalen wat het gemiddelde is wat een kind van die geboortemaand zou moeten halen."
Nee. Er wordt een 0 meting gedaan in relatie tot de stof die beheerst moet worden. Die meting bepaalt wat er behaald moet zijn (referentieniveau). Bijstelling naar een gemiddelde (wat leerlingen zoal halen) wordt niet meer gedaan. Dus ook als leerlingen gemiddeld onvoldoende scoren ten opzichte van het lesniveau, dan krijgen ze allemaal die onvoldoende.
Er is al een 0 meting gedaan voor de niveau's eind bo, vo en mbo. De tussenmetingen heb ik nog niet gezien. Ik denk dat toetsmakers die zelf moeten maken. Hoe ze dat precies doen (of ze clusters van een maand, twee, of drie maanden nemen) weet ik niet.
P:"Je kunt namelijk niet van veel kinderen verwachten dat ze een jaar vooruit lopen als ze zijn blijven zitten of als ze gewoon 2,5 jaar gekleuterd hebben."
Dat kan ook niet, maar zo worden ze wel beoordeeld. Zie http://www.ouders.nl/cgi-bin/TMMforum/NFshowpost.cgi?template=4&actueel=0&archief=1&thread=167540&zoek=alternatief%20rapport&forumsel=23&forum=23&post=2742049
Een slecht cijfer. Een mega achterstand. Wat je daaraan dus direct ziet, is dat zittenblijven niet helpt. Het schijneffect van zittenblijven (kind lijkt goed te scoren) verdwijnt.
Groet,
Miriam Lavell

Interessant, mirjam

Deze informatie houd ik zeker achter de hand, mochten de inspanningen van school niet genoeg opleveren.
Ik begrijp uit het verhaal dat je door middel van het rapport de prestaties van een leerling kunt afzetten tegen zowel zijn leeftijdsgroep als zijn jaargroep. Dat is in ons geval natuurlijk een behoorlijk verschil. T.o.v. zijn leeftijdsgenootjes in groep 4 loopt Tangozoon behoorlijk achter natuurlijk.
Dank voor deze zeer interessante bijdrage.

Overgeslagen (dorle)

Dorle, ik zie dat ik je vraag heb overgeslagen.
"Kun je de prestaties van een versneld kind ook duidelijker meten door het alternatief leerlingrapport"
Dat ligt eraan wat je wilt weten. Maar inderdaad, ook leerlingen die 'jong' naar een volgende groep gaan worden gewoon met hun leeftijdgenoten vergeleken. Je blijft dus zien dat ze een voorsprong hebben, ook als ze ten opzichte van de groep niet tot de besten van de klas horen.
Belangrijker eigenlijk: Omdat de lesvorderingen worden afgemeten aan een vastgesteld niveau, zie je eerder dat leerlingen klaar zijn met dat niveau (een voldoende halen op dat niveau) en dus toe zijn aan het volgende niveau.
Een uitgebreide uitleg van de referentieniveaus, metingen en toetsen die er aan komen (ook een centrale eindtoets voor de basisschool bijvoorbeeld) vind je hier http://www.taalenrekenen.nl/referentiekader/introductie/
Ergens onder een van al die buttons (kan het zo snel niet meer vinden) staat ook iets over hoogbegaafden. Maar daar ben ik niet kapot van. Gesteld wordt dat voor hen het streefniveau een uitdaging zou moeten zijn. Maar dat lijkt mij toch onvoldoende.
Groet,
Miriam Lavell