Ex vrouw maakt mij zwart op school zoontje en krijgt iedereen mee
Hoi allemaal.
Mijn zoontje zit op speciale school voor autisme.
Mijn ex haalt en brengt hem steeds want ik woon in een dorp verder op.
Als er negatieve dingen met mijn zoon op school zijn zoals veranderende humeur en ander afwijkend gedrag dan zal
Ik daar de oorzaak wel van zijn. Zij heeft in principe vrijspel om maar alles te vertellen zoals zij wil.
Merk dat bij bepaalde gesprekken over zoontje ik wel eens op een bepaalde manier aangekeken wordt omdat ex weer eens wat negatiefs verteld heeft.
Heb een gesprek aangevraagd met coördinator om mijn weekenden te beschrijven met zoontje samen.
Wil alleen situatie weergeven en geen touwtrekkerij over partijdheid wat een school ook immers niet mag doen.
Mag toch wel bespreken hoe het echt gaat bij mij thuis i.p.v. denkbeeld van ex?
Bespreken
Het staat je vrij om iets te bespreken met school over je kind, natuurlijk. Maar als je achterliggende bedoeling is dat je haar zwart wil maken of een vermoed beeld van jezelf recht wil zetten zou ik het niet doen.
Probeer een oprechte vraag te formuleren, bijvoorbeeld: wat kan ik in het weekend doen om mijn kind te helpen.
Let wel op: een ouder die aangeeft door de week niets voor het kind te kunnen doen vanwege werk staat 1-0 achter.
Tsjor
Een dorp verder
Een dorp verder, is dat een km of 5-10?
Mijn ex woont 40km bij mij vandaan en werkt 60 km de andere kant op toch haalt en brengt hij dochter 1 tot 2* per week van school/BSO.
Lange werkdagen: ja hij ook. Wel een baan waar hij redelijk zelf zijn agenda bepaald en thuis werken ook mogelijk is.
Spreek met je werkgever over de mogelijkheden. Mannen hebben net zo veel rechten op deeltijdwerken, ouderschapsverlof, zorgverlof en andere zaken als vrouwen om de zorg voor hun kinderen met hun werk te combineren alleen vragen ze er minder om en bieden werkgevers minder uit zichzelf aan. Nog veel te winnen qua emancipatie op dit gebied.
Gesprek sowieso goed
Ik denk dat het voor een school sowieso goed is om beide ouders van het kind te kennen. Je zoontje is een deel van de week bij jou; het is voor school goed om een beeld te krijgen van hoe dit gaat.
Pas echter op dat je het gesprek niet gaat gebruiken om 'gelijk' te krijgen. Het gaat niet om de verstoorde relatie tussen jou en je ex. En voor school doet het er dus niet toe wie er wie zwart maakt. Het gaan om de ontwikkeling van jullie kind. En hoe jij daar, in de jouw beschikbare tijd, aan bij kunt dragen. Als je dit perspectief vast kunt houden tijdens het gesprek lijkt het me alleen maar nuttig.
Niet doen op die manier
Een gesprek prima, maar vraag dan naar een optie voor bv voortgangsgesprekken voor jou.
En laat je ex-vrouw erbuiten en ga jezelf niet bewijzen.
Mensen die met jou praten krijgen zelf een indruk van jou. Daar hebben ze je ex niet voor nodig en jij al helemaal niet.
Zorg dat je ook voortgangsgesprekken/ of hoe het daar ook heet krijgt en houd je lippen op elkaar over zowel je ex-vrouw als: kijk dan ik doe het ook goed. Dat is niet nodig.
niet te druk maken
Ik zou me er niet te druk om maken. Ik maak regelmatig mee dat exen elkaar van alles verwijten. Ik hoor het aan en neem het uiteraard mee, zonder te oordelen. Wij hebben als leerkrachten heel goed door of een kind drukker of anders terug komt van de ene of de andere ouder, dat hoeft een ex echt niet nog even aan te dikken of negatief te draaien, dat zien wij zelf wel.
Het is ook heel logisch dat hij anders terug komt bij jou dan bij je ex. Jij hebt hele andere regels (hoe goed je misschien ook probeert om deze af te stemmen), met jou doet hij hele andere dingen. Voor hem als autist is dat extra lastig. Dit weten ze bij hem op school ook echt wel en die laten zich niet door moeder iets aanpraten.
Ik zou een gesprek afraden rondom dit onderwerp. Jij hoeft je echt niet te verdedigen omdat je ex wat roept. Ik zou zeggen laat haar lekker roepen want daar vinden we als leerkracht wel wat van roepende vaders en moeders die hun ex zwart lopen te maken.
