Alette
14-01-2010 om 16:30
Faalangst en school
Mijn zevenjarige zit in groep 4 (eind december kind) en nu zegt de juf dat hij zo slecht is in rekenen. Hij lijkt niet op te letten, het niet te snappen en heeft het nooit af.
Enfin, zoon wilde graag wel wat werk mee naar huis, is niet snel en keerde een getal om, maar had wel alle sommen goed. En in een vertrouwelijke opwelling vertrouwde hij me toe: ik maak het vaak niet op school omdat ik niet wil dat de juf een slecht cijfer opschrijft.
Klinkt mij in de oren als een flink gevalletje faalangst, verklaart m.i. ook zijn werkhouding, dus het braaf aan de juf gemeld vanmorgen. Haar reactie: wat raar!
Nog een keer in andere woorden uitgelegd. Wat denk je dan dat het is vraagt ze, dus natuurlijk gezegd: ik denk voorzover ik daar verstand van heb, aan faalangst. Oh, en wat wil je dat wij daar aan doen? Tsja.... heb maar gezegd dat ik daar geen verstand van heb maar dat de school daar vast wel wat in kan betekenen. Nou, ze zou het inbrengen in de zorgvergadering hij stond toch al op de lijst (nieuw voor mij!) Okay. Afwachten dan maar, en goed beslagen ten ijs komen want het kon wel eens een harde dobber worden om de school hier ´iets´ aan te laten doen.
Wat zou ik de school kunnen zeggen, wat kunnen zij doen, moet ik er iets aan doen? Thuis is het een gevoelig, moe EN brutaal jongetje, op school is hij verlegen en stil, zingt zelfs amper mee terwijl hij hier de mussen van het dak zingt qua lawaai. Ervaring, heb ik de juiste diagnose gesteld, wat kan ik de school laten doen? Graag jullie hulp!
Linda99
14-01-2010 om 22:41
Herkenbaar
Bij mijn dochter speelt faalangst ook een rol. En om een lang verhaal kort te maken: wij zijn van school geswitcht. De vorige school zag het niet en/of wilde er niks aan doen. Ze zeiden maar: als ze het niet snapt moet ze het maar vragen. En dat deed ze dus niet "want dan ben je dom"
Nu op de nieuwe school had de juf al na een week door dat ze niet uit zichzelf met vragen komt en is er meteen mee aan de slag gegaan. En wat mij betreft: zo hoort het!
Jammer dat dit dus niet op alle scholen zo gaat. Een keer een stevig gesprek aangaan is misschien een goede stap voor jullie?
Het is trouwens wel apart dat je zoon op de lijst van de zorgcommissie staat. Voor zover ik weet moet je daar eerst een formulier voor ondertekenen. Navragen dus lijkt me.
Alette
15-01-2010 om 09:02
Zorg
Het ging hier om een zorgvergadering, ik denk om vast te stellen of er zorg nodig is, met het team en de (externe) IB-er erbij. Maar ik vind het wel vreemd dat ik dat niet had geweten als dit probleem nu niet op zou spelen.
Vervelend vind ik vooral dat de juf niet wilde geloven dat hij thuis alle sommen bijna foutloos had gemaakt. Maar we wachten het af, en we hopen dat de verhuizing naar een andere plaats die in de planning zit nog dit jaar rondkomt.
Jammer voor jullie dat het nodig was om van school te switchen, Linda. Wij wonen een een dorp dus niet veel keuzemogelijkheden helaas.
Tango
15-01-2010 om 20:55
Hier ook
Een 5-jarige met hetzelfde probleem. Precies wat jij schrijft over jouw zoon, op school stil, thuis druk en aanwezig. Thuis is hij volop bezig met letters, tellen en andere schoolse vaardigheden. Op school denken ze dat hij dat helemaal nog niet kan.
School pakt het bij ons wel op. Hij krijgt regelmatig 1 op 1 aandacht en dat werkt volgens mij wel. Hij heeft gewoon even een zetje nodig vaak. Zegt dan eerst dat hij het niet kan, maar als je dan zegt probeer het maar en als het niet lukt doen we het samen, dan voert hij het prima uit.
Ik kan me helemaal voorstellen dat als je zoon bang is dat hij een slecht cijfer krijgt, hij het maar liever niet maakt. Dat doet mij zoon ook, hij is weliswaar jonger en cijfers krijgt hij nog niet. Maar hij geeft wel aan: ik vertel dat liever niet aan de juf, want dan gaat ze er misschien een moeilijke vraag over stellen.
Ik zou zeker in gesprek gaan op school, met de leerkracht en IB'er erbij, als de leerkracht er zelf weinig mee kan.
En om goed beslagen ten ijs te komen heb ik nog een boekentip: "Ik kan dat niet, zegt mijn kind" van Marc Litiere. Dit gaat over faalangst.
rodebeuk
16-01-2010 om 08:04
Nog een tip
kennis van mijn zoon werkte heel langzaam. Het was een beetje ingegeven door faalangst, maar ook door dromerigheid. Moeder heeft toen gesuggereerd dat ze haar een klok geven. Zelf bedenken hoe lang ze ergens over gaat doen en dan de klok zetten (hij gaat niet met lawaai af).
Dit hielp de leerling om in het moment te blijven. Werkte als een speer!
En dus ook hier de noodzaak om als ouder de aanpak van school te verzinnen...
Alette
18-01-2010 om 09:08
Vervolg
Heb dus vorige week gemeld dat mijn zoon faalangst heeft, bleek hij die dag al in de zorgvergadering te zitten. (Hoor je dat als ouders niet te weten?) Enfin, dat was donderdag, vrijdag was ik niet bij school, dus ik vroeg nu om het vervolg. Ja, ik moet nu les gaan geven, zenuwachtige blik op horloge, maar de directeur moet er in elk geval bij zitten Shocked Mag ik de directeur er ook alleen over spreken, want ik wil wel snel weten hoe we dit aan gaan pakken, want hij heeft dus buikpijn van de rekenles. Ja, prima.
Directeur was er vandaag, keek verbaasd, zei dat leerkracht en ib-er er ook bij moeten zijn, belt me nog voor een afspraak, vandaag zijn ze er allemaal, hoop dat het lukt.
Ook gezegd dat ik kenmerken van faalangst heb gevonden op internet en dat het er zo ontzettend op lijkt. Weet je waar ik bang voor ben, dat de school zegt dat hij als decemberkindje niet had doorgemoeten naar de volgende groep. En dat terwijl hij zo geniet van het lezen, had in groep 3 al Avi8, een b voor de rekencitotoets waarvan juf NU plotseling zegt dat alle kindjes in groep 3 best wel een a kunnen halen omdat het nog niet zo moeilijk is. Ze wil eigenlijk niet accepteren dat hij thuis zijn sommen zonder problemen, misschien wel langzaam, maakt, ze vinden hem zo jong, maar dat vonden ze op dag 1 van de kleuterschool al. De juf wil er op aansturen dat hij blijft zitten denk ik. Of dat hij een groep terug moet dit jaar, het is toch een combiklas. Ik heb het zo gehad met school, geef je aan dat je faalangst constateert en je merkt niet eens dat ze daarvan schrikken of bezorgd zijn of direct daar alvast proberen mee rekening te houden.
Ik ben vrij fel geweest naar de directeur, wat meespeelt is dat ik mezelf eigenlijk een slechte moeder vindt dat ik dit niet eerder heb gemerkt. Tuurlijk, gevoelig jongetje, voorzichtig aanpakken wat je soms weer vergeet omdat hij thuis zo brutaal is, positief stimuleren, dan bloeit hij op. Hadden we hem niet moeten laten doorgaan naar groep 3? Ze hebben vier decemberkinderen laten doorgaan, de anderen probleemloos, met hem waren ze het niet eens, maar ik ben van mening dat hij ''jong'' blijft overkomen zolang hij niet uitzichzelf vragen stelt in de klas, nooit antwoord geeft op vragen, vaak 'weet ik niet' zegt tegen de juf, en als hij zich gedraagt zoals met zwemles ziet de juf hem amper, want hij duikt elke keer zover mogelijk naar achteren.(En daar is hij zeker niet te jong mee begonnen, vlak voor zijn 7e verjaardag) En hij droomt zo weg tijdens de uitleg, begint later dan de rest met werken.... als ik google op faalangst kenmerken en ik open de bovenste links kom ik dit allemaal tegen. Hoe hebben we het over het hoofd kunnen zien?
Pippin
18-01-2010 om 09:47
Gesprek
Alette,
Wat goed dat je een gesprek hebt met meerdere mensen van school en niet alleen met die rare juf. Zorg je zelf ook dat je niet alleen bent? Het is heel vervelend om alleen in zo'n vergadering te zitten. Als je geen partner hebt, neem dan iemand anders mee die je kind kent, als je die ook niet hebt, neem dan desnoods de buurvrouw mee
.
Voor zover ik weet heeft faalangst niets te maken met het kennisniveau. Heel veel hoogbegaafden hebben ook veel faalangst, juist, zou ik bijna zeggen. Zitten blijven of kleuterverlengen, maakt de faalangst natuurlijk alleen maar groter. Je zoon krijgt dan het gevoel dat hij gek is. Hij had super goede resultaten in groep 3! Die juf die zegt dat iedereen in groep 3 wel een a score voor de cito kan halen, is echt heel erg dom. De citoscores zijn gebaseerd op de gemiddelde resultaten van alle kinderen. De helft van de kinderen in groep 3 scoort een c of lager.
Ik zou sommen van thuis meenemen naar het gesprek, om te laten zien dat hij het echt wel begrijpt. En ik zou in het gesprek vragen, wat deze juf gaat doen om een band met je zoon op te bouwen en te zorgen dat hij niet meer bang voor haar is, zodat hij durft te laten zien wat hij kan op school. Gaat er niet iets heel erg mis in haar benadering van je zoon?
En verder, maak jezelf sterk. Ga geen dingen tegen/over jezelf zeggen als dat je een slechte moeder bent. Echt niet doen hoor. Het is onzin, dat weet jezelf ook wel. Je doet dan in feite wat je zoon doet, als hij standaard roept: 'Weet ik niet'. Je laat niet zien wat je kan.
Je deed het beste wat je in die situatie, met die kennis kon doen. Kinderen worden toch niet geboren met een gebruiksaanwijzing op hun voorhoofd. Soms moeten we al doende onze acties bijstellen. Jij bent een supermoeder, want jij doet dat!
Tango
18-01-2010 om 22:49
Alette
Ik wil je heel veel succes wensen bij het gesprek en inderdaad, neem iemand mee zodat je niet alleen zit tegenover al die mensen.
Ik vind je ook echt geen slechte moeder hoor, je hebt toch het beste voor met je kind en je weet precies wat goed voor hem is en volgens mij heb je gelijk. Hij zit zo te lezen prima op zijn plek in groep 4. Die faalangst wordt er zeker niet beter op als hij blijft zitten, want daardoor krijgt hij juist het gevoel dat hij het allemaal niet kan.
Ik vind je verhaal zo herkenbaar, Tangozoon is dus echt hetzelfde op school als jouw zoon: niets vragen, onopvallend aanwezig en inderdaad bij de zwemles hetzelfde verhaal. Weliswaar is hij jonger, maar tot een half jaar geleden heb ik ook nooit aan faalangst gedacht, want Tangozoon is thuis dus ook heel anders. Hier is hij een druk en aanwezig mannetje dat van alles doet en uitprobeert. Tja, daar zie je dus geen faalangst in.
Verder zitten wij ook een beetje in hetzelfde schuitje. Tangozoon is van september en de juf op school gaf in november al aan dat hij mogelijk groep 2 over moet gaan doen. Ja, wat ons betreft dus niet, want hij is slim genoeg. Gelukkig werken ze bij ons op school wel mee, want ze zijn nu individueel met hem aan de slag gegaan. Eind deze maand hebben we weer een gesprek, dan zijn ook de cito-resultaten binnen en hebben ze opnieuw een testje afgenomen om zijn zelfvertrouwen te meten. We wachten in spanning af.
Is jouw zoon motorisch ook onzeker? Tangozoon heeft dat dus ook en gaat hier nu fysiotherapie voor krijgen. Op zich loopt hij niet echt achter op motorisch gebied, maar laat er op school dus weinig van zien. De fysiotherapie krijgt hij om meer vertrouwen te krijgen in zijn motorische vaardigheden. Misschien ook iets voor jouw zoon.
Een heel verhaal, maar ik herkende zoveel in jouw verhaal dat ik het echt even op moest schrijven. Ik wens je nogmaals veel succes en laat je weten hoe het afgelopen is?
Alette
19-01-2010 om 08:50
Morgen
heb ik het gesprek. Wel alleen, man moet werken, maar ik lust ze inmiddels rauw
) School is sterk vertegenwoordigd: juf, Ib-er, directeur.
Heb vanmorgen heel sneaky aan de kleuterjuf gevraagd of er terugkijkend bij hem sprake zou kunnen zijn van faalangst. Ja, wel in aanleg aanwezig vondt ze en dat bouwt zich op. Vervolgens werd daar de theorie op losgelaten dat hij zo jong is en dat het daardoor wel heel goed zou kunnen komen, dat het toch te moeilijk voor hem is. Maar dat komt omdat de school niet blij was met ons verzoek hem door te laten gaan als decemberkind. Maar als het te moeilijk was had hij toch vorig jaar niet zulke resultaten kunnen hebben?
Pippin en Tango, bedankt voor jullie reacties. Pippin ik ga dus wel alleen, zal ze de citoscore nog voor de voeten werpen wat jij schreef.
Tango, ze zijn hier allemaal wat laat motorisch, hij kon pas vorig jaar fietsen en zwemmen gaat echt niet, maar hij is ook bang, dus. Hij kan thuis heerlijk zingen als een sopraantje, is dol op zijn keyboard om liedjes te verzinnen, maar op school bromt hij onhoorbaar wat mee. Juf gelooft niet dat hij dol is op muziek. Maar ja, ze gelooft ook niet dat hij thuis wel kan rekenen.
Oh, en Tango, juist dat drukke, clowneske of juist brutale gedrag thuis vond ik zo opvallend om terug te vinden in de kenmerken van faalangst. Past helemaal in het patroon.
Ik laat het nog even weten als ik morgen na het gesprek wat afgekoeld ben 
Alette
20-01-2010 om 10:01
Lastige ouders
Ik denk dat ze ons lastige ouders vinden want ik had een gesprek met alleen de directeur over onze communicatie met school.
Probleem van faalangst zag hij wel als acuut, zou hij vandaag nog wel bespreken met ib-er en juf.
Ik trek dit jaar mijn mond redelijk vaak open op school en kennelijk mag dat alleen op afspraak en niet in de wandelgangen of vlak voor schooltijd bij een juf waarvan je denkt dat die lesvrij is omdat ze een LIO heeft. Dat die LIO ziek was kon ik niet weten.
Mijn oudste is een lastpost op school en slim en verveelt zich, zitten we dit jaar ook veel achteraan, gesprek gehad, hij zou doorgetoetst, nou het is van hem dat ik weet wat het gebeurd is met 1 vak en hoe ver gekomen hij is want van school heb ik niets meer gehoord, wel paar keer naar gevraagd, irritaties van juffen over zijn gedrag zou ik horen maar dat gebeurd ook niet, ook naar gevraagd.
En kleuterdochter is ook vrij slim, bezig met letters en rekenen, doen ze in groep 1 ook niets aan, zit bijna jaar op school, nog geen cito nog geen rapport van gehad, alleen tien minuten gesprekjes: ze doet het eigenlijk heel goed en dan volgen er tien minuten anekdotes. Dus ik heb wel eens gevraagd naar wanneer rapport, cito en aangegeven dat ze erg met cognitieve zaken bezig is, mag kennelijk alleen op afspraak of zo?
Enfin, volgende week weer gesprek over de kinderen, vooral over de faalangst. Vraag me af waarom directeur het vandaag gaan aanzwengelen als het al in de zorgvergadering genoemd is en waarom er nog geen antwoord was? Heb het er nu wel echt mee gehad.

