
Astrid
08-12-2010 om 14:23
Ga je voor een 9 en laat je je ouders je spreekbeurt maken of doe je het zelf en krijg je een 7?
Bij mijn dochter in de klas (gr. 7) blijken heel veel ouders de werkstukken en de spreekbeurten voor het grootste deel voor hun rekening te nemen. Dat staan ze gewoon te vertellen met daar achter aan dat zoon of dochter er dan een 9 voor had. Er zijn dit jaar abnormaal veel negens gevallen.
Nu heb ik een dochter die dit soort dingen heel goed zelf kan. Ik laat haar daarom helemaal zelfstandig aan dit soort dingen werken en help dus niet. Tenzij ze er echt niet uit komt.Ik vind ook dat als je straks VWO gaat doen dit soort dingen zelf moet kunnen. Zowel haar tekst als powerpoint presentatie zagen er heel goed uit. Dochter kreeg een 7,5 en was boos dat haar medeleerlingen met die gelikte presentaties een 9 kregen. De keer daarvooor had ze "slechts" een 7.Ik heb tegen haar gezegd dat haar 7,5 meer waard is omdat zij het in haar eentje heeft gedaan. Dochter wil nu dat ik ook die presentaties voor haar ga doen. Maar dat doe ik dus niet.
Op dit moment is ze met een werkstuk bezig over een land. Ze is een beetje boos dat ik niet alvast de goedgekeurde hoofdstukken voor haar uit typ. Lijkt mij dat ze dat straks prima zelf kan in de kerstvakantie. Volgens haar doen die ouders van haar vriendinnen dat wel. Bij navragen aan die ouders bleek dat ook zo te zijn (en dat waren ouders van ook de slimmere kinderen). Die ouders kauwen ook het halve werkstuk voor. Ik laat dochter zelf dingen opzoeken. Het is een intelligent kind en als ze minder slim was geweest had ik inderdaad misschien meer geholpen. Haar jongere zusje zal ik waarschijnlijk straks meer moeten helpen, want die is op dit gebied stukken minder zelfstandig.
Mijn vraag is nu: eis ik te veel? Moet je een gr. 7 kind wat heel slim is helpen bij dit soort dingen? Moet ik alvast gaan typen? Ik snap wel dat dochter graag ook een 9 wil, maar ik vind een 7,5 voor het geheel zelfstandig doen belangrijker dan die 9.

Maylise
12-12-2010 om 13:47
Massi nissa
Ik weet niet of je er wel eens komt maar in puberteit staan ook twee draadjes over dit onderwerp. Jouw mening (zelf doen) is daarin veel populairder dan mijn mening (school doorslepen, als het niet goedschiks kan dan maar kwaadschiks)
Maylise

MasterGoat
12-12-2010 om 16:04
Wie help je daar mee?
//Dan voel ik me helemaal niet bezwaard om als ouder een werkstuk voor mijn kind te maken.//
En wie help je daar mee? Als er een probleem is, dan verstop je het op deze wijze. Hoe gaat ze dan leren dat als het werkstuk in haar hoofd zo'n beetje klaar is, het in werkelijkheid nog niet bestaat en hoe ze dat aanpakt? En natuurlijk kun je wijzen naar de leerkracht die het niet in de gaten heeft gehad. Als dat zo is, en dat hoeft niet maar kan best, ook dan lost het voor je dochter maken van het werkstuk niets op. Je dochter heeft niets geleerd, of in ieder geval niet het goede, en de leerkracht ook niet.
In mijn visie is het niet erg als er een probleem is. Zolang iedereen er maar op gericht is het probleem op te lossen of liever, het kind leren het probleem aan te pakken. Kunnen ze het niet alleen, dan moeten we ze helpen het probleem aan te pakken en op te lossen. Hoever we daarin gaan is afhankelijk van het kind. Wat kan het zelfstandig. Waar heeft het hulp bij nodig? Leren onderkennen dat je hulp nodig hebt moet je ook leren. En hoe je die hulp dan kan krijgen, ook.
Tenzij het je natuurlijk gaat om een hoog cijfer voor je kind en niet een leerproces. Dan is het voor je kind maken van het werkstuk een prima strategie...

Massi Nissa
12-12-2010 om 19:25
Maylise
Twee opmerkinkjes van mijn kant. (1) Ik heb even die draad in Puberteit doorgelezen - ik kom daar niet zo vaak inderdaad - en jij helpt je kind met iets wat ze op school niet kreeg aangeleerd, als ik het goed begrijp. Mijn betoog is nu juist dat scholen een taak hebben bij het opzetten en uitvoeren van dit soort omvangrijke opdrachten. Als de school in gebreke blijft, springen ouders bij voorzover ze daartoe in staat zijn (wat dus voor een oneerlijke tweedeling zorgt bij de kinderen, maar goed, andere discussie).
En (2) als jij jouw kind aan de haren door school hebt gesleept, wilde dat kind dus wel. Zoals ik al zei, wie niet wil, wint. Ik zie het elk jaar voor mijn neus gebeuren dat ouders iets dolgraag willen maar het kind is onvoldoende gemotiveerd. Dan 'wint' het kind (al is dat triest). Daarnaast vraag ik me dan af hoe lang ouders het volhouden om kinderen op die intensieve manier te begeleiden. Stel dat je na het VO ophoudt, valt je kind dan niet alsnog gigantisch door de mand bij het hoger onderwijs (voor zover daar nog sprake van is in dit anti-kennis-land, zucht)?
Groetjes
Massi

Maylise
12-12-2010 om 22:51
Massi nissa
Dat laatste stukje ging over mijn jongste dochter die heel bereidwillig is maar wat extra hulp/ondersteuning van mijn kant fijn vindt. Ik had heel aan het begin een stuk geschreven over een van mijn zoons waar ik al vaker over heb geschreven. Ik heb in sommige gevallen dus echt de werkstukken en verslagen letterlijk voor hem heb gemaakt met minimale tot geen bijdrage van betreffende zoon zelf. De meeste mensen die reageren in dat draadje vinden dat dus te ver gaan. Dat begrijp ik overigens wel maar ik ben in staat om dat te doen om al te grote rampen op rapporten te vermijden.
Dus wat dat betreft is jouw mening van zelf/via de school veel doen wel een mening die veel ouders denk ik hebben.

Annet
12-12-2010 om 23:05
Over opties, helpen en gelijke kansen
Master goat: "Mijn betoog is nu juist dat scholen een taak hebben bij het opzetten en uitvoeren van dit soort omvangrijke opdrachten. Als de school in gebreke blijft, springen ouders bij voorzover ze daartoe in staat zijn (wat dus voor een oneerlijke tweedeling zorgt bij de kinderen, maar goed, andere discussie). "
Helemaal mee eens. Scholen horen die begeleiding te geven. En wat zijn dan de opties:
1.
School geeft geen begeleiding. Zowel kinderen die thuis niet begeleid worden als de andere kinderen leren op school niets over werkstukken, spreekbeurten en boekverslagen. Alleen kinderen die thuis begeleid worden. leren iets.
2.
School geeft een beperkte begeleiding. Kinderen krijgen uitleg mee naar huis, er wordt op school ook wat geoefend . Ouders hebben een idee wat de bedoeling is.
Kinderen die thuis begeleid worden, leren veel, anderen een stuk minder.
3.
School geeft een goede begeleiding. Het werkstuk wordt op school in elkaar gezet volgens vastgestelde normen. Leerkracht stopt hier best veel energie in.
De meeste kinderen hebben hier profijt van. Zij leren van het proces en het zelf doen.
Wat gebeurt er met de extra slimme kinderen?
Zij leren niets bij 1 en 2 van school en maar een beetje bij 3.
Juist dit soort opdrachten zijn geschikt om ook kinderen die ruim boven het gemiddelde vallen, ook hun ding te laten doen. De eisen voor deze kinderen moeten dus flink omhoog, dan leren ze tenminste iets.
Maar in de praktijk is school niet in staat om deze kinderen voldoende te begeleiden. En al zeker niet om ze goed te beoordelen.
En dat is nou precies de reden waarom ik mijn kinderen intensief begeleid bij werkstukken, spreekbeurten en boekverslagen. Ik wil dat ze iets leren !!!!!!
En als school dat niet kan of niet doet, doe ik dat zelf. Ik weiger om ook deze onderwerpen te laten liggen (zoals de gewone vakken) omdat school het niet oppakt.
Ik snap dat andere kinderen die geen ouders hebben die hen kunnen helpen, deze luxe niet hebben. Dat vind ik heel jammer en ik zou ze graag helpen.
Maar dat betekent niet dat mijn kind niets mag leren op de basisschool. Het is al erg genoeg hoe weinig mijn kinderen leren op de basisschool.

Puck
13-12-2010 om 08:43
Anna
In jouw geval had ik toch echt niet dat hele werkstuk gemaakt. Als het op school gemaakt zou moeten worden en er is geen begeleiding dan zou er ipv het werkstuk dat ik in melkaar heb geflanst een brief meegaan met daarin de opmerking dat naar jouw mening de begeleiding van school ernstig tekort is geschoten en dat het je tegenvalt dat je kind na 8 weken slechts tot een hoofdstukindeling op papier heeft kunnen komen.

MasterGoat
13-12-2010 om 20:54
Je zou ook kunnen beginnen...
Je zou ook natuurlijk kunnen beginnen met op school bij de meester eens een vraag neer te leggen. Gewoon nog heel even je oordeel uitstellen. Het voordeel van de twijfel... Boos worden, verwijten maken, boze brieven schrijven... kan altijd later nog...
Gog... mijn dochter schijnt morgen een werkstuk in te moeten leveren en heeft nog bar weinig... Is er wat aan de hand? IS het niet opgevallen? Vind ze het moeilijk om hulp te vragen? Kan ze het niet overzien? Maakt ze zich onzichtbaar? Heeft ze hulp nodig? Heeft ze zitten niksen of is e juist heel druk geweest maar komt het uiteindelijk niet tot een resultaat...
Je kunt natuurlijk ook op zoek naar een schuldige...

MasterGoat
13-12-2010 om 20:56
Sorry...
Vorige bericht ging te snel weg... Hij was bedoeld zonder spelfouten...

Mach
13-12-2010 om 21:07
Als veel ouders gaan helpen
weten de leerkrachten niet meer wat het nivo van hun klas eigenlijk is. En dat is waarschijnlijk veel lager dan ze nu denken omdat veeeeel ouders helpen. (incl myself). Als er een paar beginnen "moet" je zelf ook wel om je kind niet tekort te doen. Want zijn werkstukje komt nogal schraal over bij al die prachtige ouderwerkjes als je niet helpt.
Als we daar nou eens allemaal mee stopten. Dan hadden de leerkrachten van de basisschool eindelijk door dat ZIJ tijd moeten steken in het begeleiden van ALLE kinderen bij het maken van een werkstuk.

Kobalt
13-12-2010 om 21:57
Lol mach
Hier op school zijn ze een paar jaar geleden met topondernemers begonnen. Alle werkstukken en spreekbeurten worden nu op school gemaakt, dat viel even tegen voor de leerkrachten, dat niveau.
Maar het is nu wel duidelijk dat het echt het werk is van de kinderen.

M Lavell
14-12-2010 om 10:52
Ouders moeten helpen
"Als we daar nou eens allemaal mee stopten. Dan hadden de leerkrachten van de basisschool eindelijk door dat ZIJ tijd moeten steken in het begeleiden van ALLE kinderen"
Probleem is dat er een stevig vertegenwoordige opvatting bestaat die meent dat ouders moeten helpen. In die opvatting is het niet de taak van leerkrachten.
Mijn opvatting is dat het voor het aanleren van de vaardigheid per se noodzakelijk is om het te doen samen met iemand die het al kan (strategie afkijken en kopieren). Maar vooral dat dit soort oefening nutteloos is in het bo.
Het is daarom naar mijn idee niet schadelijk dat het werkstuk feitelijk van ouders komt. Al geeft het feit dat sommige ouders dat kennelijk doen om een hoog cijfer te scoren voor hun kind wel de potsierlijkheid van de bezigheid aan.
Suf gedoe. Hou er toch mee op.
Groet,
Miriam Lavell

Nikus
14-12-2010 om 10:53
Mach
Grinnik, jij hebt voor mij de beste bijdrage van dit draadje! Ow wat heb je gelijk