Gaan we weer; ouderhulp

Jij voelt je aangesproken.

Mijn zoon is net van de basisschool af, dus ik heb het traject achter de rug. Hier was ook regelmatig de vraag of er ouders konden helpen bij dit of dat. Het is een vraag en het heeft mij nooit gestoord. Als ik kon en het leek mij leuk, hielp ik mee. Kon ik niet of geen zin, dan niet.
Ik had net zoals jij mijn "vaste" dingen die ik deed voor school en die deed ik trouw met plezier.
Opmerkingen van andere ouders of belerende toontjes van school herken ik niet. Wel een vriendelijk "dank je wel" als ik had geholpen.
Nu is onnodig irriteren ook niet aan mij besteed, dat scheelt misschien ook.
Leesmoeder ben ik ook geweest. En de kinderen waren ook wel eens aan het klieren, net zoals in de klas ook wel gebeurt, of op het schoolplein en thuis. Als een kind dan een momentopname thuis vertelt, lijkt het hele leesuurtje een klieruur. Maar dat was zeker niet zo.
Ik zou zeggen, laat je ergenis varen. Doe wat je wèl wilt doen voor school en laat wat je niet wilt. Straks zit je kind op het VO en dan ben je "verlost" van het meehelpen op school.

Ik snap je wel

Ik geef je helemaal gelijk. Ik zou door dat toontje ook mijn hakken alleen maar meer in het zand zetten. Vooral ook omdat je koos voor een school met vrijwillige ouderparticipatie. Mensen die zeuren dat het stom is dat je niet mee doet hebben geen idee. Bij mij is de reden dat ik heel weinig mee kan doen, mijn gezondheid. En als ze dan gaan zeuren, grrrrr
Ook met weinig extra dingen en zogenaamde leuke activiteiten kunnen kinderen prima leren. Het zal wel geen populaire mening zijn, maar ik vind dat echt.
Maar zo een "saaie" school, is meestal niet erg populair bij nieuwe ouders, dat kost leerlingen, dus dan toch maar weer om hulpouders bedelen.

Nou gewoon

Je krijgt zo'n mail, en je delete hem. En als er iemand naar vraagt, zeg je dat je overdags werkt. (thuis werken is ook werk, en als je tijd vrijmaakt voor activiteiten overdags, dan moet je dat op een ander moment inhalen, nou niet dus).

Ik zou me daar verder niet druk over maken hoor.

En het leesprobleem zou ik direct aankaarten bij de directeur/directrice en eisen dat dit wordt aangepakt.

Ik ben ook zo'n slechte ouder

Tja, die ouderhulp. De werkuren die ik heb zijn blijkbaar de meest populaire uren om wat schoolactiviteiten te organiseren (woensdag en vrijdag) en daar ga ik toch echt geen vrij voor nemen. Komt nog eens bij dat meestal die ouders meegaan die hun eigen kliekje erg in stand willen houden en het liefste ook de taken onder elkaar verdelen. Ieder jaar komt er zo'n formulier waarin je mag opgeven wat je wil doen. Nou, ik wil best foto's maken op schoolavonden, ik wil best naar de bieb om de boeken in te ruilen, luizenpluizen of een avondje meewerken bij een schooluitvoering maar kan niet meerijden als er een excursie oid. is. Blijkbaar hoeft de rest dan ook niet meer, want ik hoor nooit meer iets van een eventuele takenverdeling. Tja, dan maar niet.En dus ook niet als een paniekmailtje wordt rondgestuurd waarin wanhopig om ouders die kunnen rijden wordt gevraagd.Dan maar een slechte ouder.

Zo hee

Jij moet even oefenen op de arrogante "ja hoor, doe even normaal en ga iemand anders pesten" blik.

Ik geloof niet dat iemand mij ooit 2 keer op zo'n manier zou aanspreken, want de eerste keer zou ik aardig uitvallen. Dat mens is gewoon niet goed bij haar hoofd.

Hinderlaag

Ik ben dit jaar inderdaad een keer in de hinderlaag gelopen, wat mij een ochtend limonade inschenken opleverde. Ach, het was nog gezellig ook, maar ik ga daar dus geen vrij voor nemen.
Verder help ik búiten mijn werktijd, met de website. Schuldgevoel heb ik dus geen last meer van. :-p

Spoort niet

En wat een heerlijk oefenmateriaal om van je af glijden te oefenen zeg. Totaal onbeschaamd wat ze doet. Heeft een paar sociale afslagen gemist zo te horen.

Altijd makkelijk hoor, achteraf praten, maar die blik waar dc het over had moet je dus gaan combineren met duidelijke en ultrakorte uitlatingen. "Nee, ik ben verhinderd". Eventueel nog "Ja, dat klinkt leuk, erg jammer dat ik niet kan". Niets meer uitleggen verder.

Zat ik er toch niet ver naast met die rambam!
Je mag het ook wel zeggen namens ons volgende keer? "Hee, Babette, van rodekool en consorten kan je de rambam krijgen".

Oh guinevere

wat erg, dat jij die hinderlaag herkent!
Eigenlijk is het te gek voor woorden.

Hinderlaag 2

Ja, ze staan je echt gewoon op te wachten, in fuikvorm, met een vrolijke lach. Daardoor denk je gewoon een gezellig praatje te kunnen maken maar voor je het weet sta je te klussen op school. Echt, ik ben blij dat er mensen zijn die het graag doen, maar ik besteed mijn tijd overdag dan liever aan betaalde arbeid.
Ik snap trouwens niet dat zo'n klasseouder de beschikking heeft over alle e-mailadressen. Zou ik niet blij mee zijn.

Kiezen

Je schrijft: 'Helaas heeft zich blijkbaar een kliekje redelijk fanatieke ouders gevormd'. Er zijn dus blijkbaar ook nog genoeg andere ouders die wat minder fanatiek zijn, zoals jij. Op elke school is dat volgens mij zo, sommige ouders doen veel (meestal steeds dezelfde), andere minder omdat ze niet kunnen i.v.m. met werk of omdat ze er geen zin in hebben. Ook hun goedrecht, vind ik. Want wat is nu vervelender dan ouders tegen hun zin mee te laten helpen. Wie help je daarmee?
Hier overigens ook een school die momenteel erg veel beroep op ouders doet op onmogelijke tijden, bijv. ouders om te helpen met omkleden bij het schoolzwemmen van 12.00 u tot 13.00 u. op donderdag. Tja, raar he dat er dan weinig ouders reageren. Zelf heb ik inmiddels aangeleerd niet op alles te reageren. In het beging deed ik ook veel te veel, nu maak ik keuzes en doe wat ik leuk vind. Ik ben inval bij de bieb, leesouder en help bij feest-activiteiten als ik er zin in heb en het me uitkomt. Ik help niet bij creatieve middagen, want ben totaal niet creatief en luizenpluizen laat ik ook graag aan andere over, brrrrr.

Oh, en klassenouders

Die hebben ze hier gelukkig niet. Zou daar echt niet blij van worden dat 1 ouder al die mail-adressen heeft. Dat juf ze heeft vind ik prima, maar daar heeft school ook toestemming voor gevraagd.

Klassenouder

Ach Tango, ik ben ook klassenouder. Maar ik heb echt de e-mail adressen van de ouders van de klas niet hoor.
Op deze school hebben ze trouwens nauwelijks hulp nodig in de klas. Een keertje meelopen naar de brandweerkazerne, een keertje ouders regelen voor een trip die met de auto moest. Een keer assistentie regelen voor het nationale schoolontbijt. Dat is alles wat ik tot nu toe (anderhalf jaar) heb hoeven doen.
Dat is maar goed ook, want ik heb echt geen tijd voor meer.

Tegenwoordig

werken toch de meeste ouders overdag. Ik snap dat ouderhulp nodig is, maar het is soms gewoon niet mogelijk. Dat andere ouders er wel tijd voor kunnen maken is mooi, maar dat zou ze toch echt niet het idee moeten geven dat ze ook beslag kunnen leggen op mijn tijd. Het is jouw hobby, niet de mijne denk ik dan maar (nogmaals, ik begrijp dat het nodig is en dat het fijn is dat er nog mensen zich beschikbaar (kunnen) stellen). Vrije dagen heb ik nodig om de vrije dagen die school aan mijn kinderen geeft op te vangen. Ik heb wel eens meegeholpen aan het één of ander, ik zoek dan wel de krenten uit de pap (die activiteiten waar men voor in de rij staat zeg maar , en dat doe ik dan voor mijn kinderen, opdat die blij en trots zijn dat mama of papa meehelpen.
Ach ja, maak ik mijzelf wijs, sommige hulpouders zijn zo fanatiek, die tellen voor drie en dan hebben ze mij niet meer nodig

Mannen

Heerlijk toch juist dat die mannen nooit willen helpen. Daardoor vind ik het heel makkelijk om hun voorbeeld te volgen en ook vrijwel niks te doen voor school. Dat lachen en zwaaien naar zo'n klassenmoeder zou me dus geen enkele moeite kosten. Als ik niet kan kan ik niet, zo simpel is het toch.
Het enige kleine schuldgevoelpuntje wat ik er nog over heb is dat mijn kinderen wel eens aangeven dat ze het leuk zouden vinden als ik help. Dat is dan ook de enige reden dat ik 1x per jaar of zo nog wel eens opdraaf bij een uitstapje.
Ik vind het systeem trouwens niet eens alleen gek omdat ouders werken, maar ook omdat niet-werkende ouders vaak met een kleiner kind thuis zitten.

Ja nou

Bedelen bij ouders is niet leuk. Van de andere kant bekeken is die fuik ook geen fuik, maar een handige plek waar alle ouders langskomen, zodat je iedereen kunt vragen.
Ik heb in mijn leven als clubvrijwilliger aardig wat afgebedeld. Nee te horen krijgen is geen probleem; vrijwillig blijft vrijwillig. Op je lazer krijgen omdat je het durft te vragen, voor zeur uitgemaakt worden, dát is wel vervelend. Want als je eens een hele tijd geen toernooien of feestjes of anders leuks regelt, weten ze jou wel te vinden met hun gemopper.
Als je het leuk vindt dat er extra activiteiten op school zijn (theaterbezoek, sportdagen, museumbezoek), dan kun je je realiseren dat daar mensen voor nodig zijn. En mensen die de benodigde mensen bij elkaar krijgen. Als je denkt dat die activiteiten ook anders geregeld kunnen worden, zonder extra hulp: dien een voorstel in, ga bij de MR of de COR. Van miepen wordt niemand wijzer.
Als het je allemaal niet zo veel kan schelen, je vindt het allemaal wel best en je hebt geen tijd en geen zin: zeg gewoon dat je niet kunt en/of niet wilt en klaar is Clara.
Voor het beeld: ik ben geen klassenouder (we hebben ze wel, maar van het beschaafde soort), ik sta niet altijd te springen om op school te helpen (maar ik doe het wel eens), en ik vind goede kanten aan ouderparticipatie zitten omdat de school vanzelf opener wordt naarmate het vanzelfsprekender is dat er ook ouders meelopen. Zo werkt dat op school van zoon, in elk geval.

Krin

Je hebt gelijk hoor, maar ik denk dat bij Schoolzat ook speelt dat het de toon is die de muziek maakt.

Mail adressen

Hier hebben alle ouders elkaars mail adressen. Aan het begin van het jaar wordt een lijst opgesteld en verdeelt tussen de ouders met gewoon adres, telefoonnummer en mail adres. Er wordt overigens elk jaar netjes toestemming gevraagd dus wil je niet of alleen deels op de lijst is het ook prima. Natuurlijk leidt dit soms tot onzin mailtjes of je een tupperware party bij wil wonen of farmville buur wil worden maar over het algemeen is het wel handig.

Toen mijn kind bijvoorbeeld langdurig ziek was heb ik een mailtje gestuurd dat X ziek was en de komende maand niet op school zou zijn.

Ook wordt er op deze manier inderdaad ouderhulp gevraagd. Ik vind per mail sowieso dat soort verzoeken veel prettiger. Als je mij op het schoolplein vraagt is de kans veel groter dat ik nee zeg. Ik heb mijn agenda dan niet bij me, weet niet of ik tijd heb en sowieso is mijn eerste reactie meestal eerder afwijzend. Per mail kan ik even nadenken of ik echt kan die dag en dan zal ik eerder ja zeggen. Mijn secondaire reactie is vaak positiever op verzoeken dan mijn primaire reactie.

Ik vind e-mail wat dat betreft sowieso een fijn communicatie instrument.

Juf

hier worden de verzoeken door de juffen verstuurd bij de weekelijkse nieuwsbrief of mailtjes tussen door. (we ontvangen er 2 per week, we hebben een overenthousiaste juf)
Maar je wordt er niet op aangekeken als je nooit helpt.
Ik heb het nu 2x gedaan en ik ben niet op mijn best met 1e keer 100 en 2e keer 30 gillende en rennende kleuters.
Maar mijn dochter vindt het wel leuk als ik er eens been. Ik werk onder haar schooltijden, en kom dan ook steevast net ietsepietsie te laat om haar op te halen. De andere ouders weten gewoon dat ze mij niet moeten hebben.
Hier helpen ook veel vaders mee. Bij de verkeerslessen, bij de technieklessen dan weer minder, dat is echt een mama ding. Maar daar heeft de school een oplossing voor gevonden. Het jaarlijkse kerstdiner, daar mogen de moeders niet helpen, dat is gereserveerd voor de vaders. Die dat dan ook zeer gewillig doen, hun eigen kroost bedienen.

Haha

Naar aanleiding van dit draadje zeg ik tegen man dat het zo fijn is dat op onze school weliswaar voortdurend mailtjes worden gestuurd met allerlei verzoeken, maar dat niemand zich druk maakt om ouders die er niet aan meedoen. Helaas, volgens man maken ouders zich daar wel druk om, maar ben ik zo iemand die dat soort dingen niet opmerkt Nja, werkt ook. Mij maakt het niks uit als iets niet doorgaat wegens te weinig ouders (ik hoop dat ze er lering uit trekken), ik veeg geen schoolpleinen, lees alleen thuis en houd geen demonstraties op school over mijn beroep (ja, dat is hier weer het nieuwste..). Meestal heb ik geen tijd voor schoolklussen, en als ik wel tijd heb heb ik geen zin. Wat andere ouders doen, geen idee. Als er al een hulpouderkliekje is, dan heb ik er geen weet van, ik maak ook nauwelijks praatjes op het schoolplein. Wat zou je je druk maken?

Haha yta

Volgens mij werkt het bij mij precies zo! Ik beschouw het gewoon echt niet als mijn taak, die schooldingen. Dat maakt nee zeggen heel makkelijk.

Hier ook zo'n fanatieke schoolouder...

heeft verschillende kinderen verdeeld zitten in 2 groepen. Bij de eerste groep had ze zich direct (nog voor de ouderavond) aangemeld als klasseouder. Leuk voor de andere ouders trouwens dat het zo democratisch gaat, maar goed. ook had ze zich direct opgeworpen als de hoofdluizenmanager! Begon ze andere ouders even opdrachten te geven! Ach, je moet toch wat he.

Bij de andere groep, waar mijn docthter zit, had mevrouw zich direct bij aanvang van het schooljaar opgedrongen bij de juf als computermiep!
Ik had mij ook aangemeld, maar niets meer vernomen. Na ruim 2 maanden komt computermiep naar mij toe….enigszins in paniek…dat het wel erg druk is nu met al die kinderen…..(huhhh hoezo met 13 kinderen?)
en of ik niet even direct die donderdag met haar mee kon lopen. Kon computermiep ook even lekker vrij nemen om met haar vriendin op stap te gaan.
Nou, jullie snappen wel dat ineens mijn agenda erg vol stond! Ze kan lekker de pot op! Kom op zeg. eerst ellebogend je zin krijgen en mij totaal negeren want mevrouw wenste het wel allemaal zelf te doen en ik dan als hulpje mogen optreden als miep even weg wil uit de hecktiek. Flikker op! Ze wil toch zo graag alles zelf doen? Nu mag ze het zelf doen!

Eigen plan trekken

ik ben ook klasse-ouder, voel me bepaald niet boven andere ouders verheven, maar regel op verzoek wat praktische zaken voor de juf. Om te voorkomen dat ik steeds op iedreen een beroep moet doen voor alles, heb ik aan het begin van het schooljaar (nieuwe samenstelling klas, zelfde juf als vorig jaar) alle ouders gevraagd wat zij zouden willen/kunnen doen op welke dagen van de week. Optie om niks te doen was er ook. Als er nu iets gedaan moet worden (schminken voor het theater, meelopen naar de bieb, uitstapje naar de boerderij) weet ik welke ouders ik kan vragen en wie vooral niet. Dat maakt het allemaal wel een stuk makkelijker moet ik zeggen. Ik vraag mensen voor een moment dat ze hebben aangegeven in principe te kunnen, en val geen mensen lastig die gewoon geen zin hebben in schoolactiviteiten. Die mensen zijn er en dat vind ik niet erg. Er zijn er genoeg die het leuk vinden.
School doet hier niet veel op doordeweekse dagen, dat scheelt wel, maar dat is volgens mij echt een kwestie van plannen. Daar kan een MR of OR invloed op uitoefenen.
Als ouder zou ik helemaal de kriebels krijgen als mensen mij in een fuik lokten en zouden aanspreken op een gebrek aan inzet. Zou totaal averechts werken. Zo'n moeder die het verschil niet weet tussen thuis werken en thuis zijn, daar zou ik geloof ik niet veel energie in steken. Lachen en zwaaien, misschien recht in haar gezicht?

Klassenouder geweest

Ik ben één schooljaar klassenouder geweest. Juist om scheve verhoudingen te voorkomen, was op deze school de regel dat de leerkracht zelf een ouder benadert om klassenouder te worden. School heeft ook vooraf vastgesteld dat het niet mogelijk is om twee jaar achter elkaar klassenouder te zijn.
Ik had inderdaad alle mailadressen van de ouders. Heel makkelijk, als er ouderhulp nodig was, hoefde ik maar één mail te sturen. Dit ging alleen om activiteiten die specifiek voor de eigen klas waren, ongeveer 3-4 keer per jaar denk ik (inclusief cadeau voor de juf met juffendag). Daar was altijd veel belangstelling voor.
Daarnaast waren er schoolactiviteiten en daar kwamen briefjes en fuiken aan te pas. Sportdag ging nog prima. Maar de schoolfeesten met erg veel ouderhulp voor allerlei kraampjes waren veel minder in trek.

Een daarom

wil ik dus absoluut geen klassenouder worden. Wat een ramp zeg. Ik heb zelf geen tijd om steeds op school te helpen maar dan moet ik dus steeds ouders vragen om ergens mee te helpen. En ik weet dat bijna iedereen werkt dus het is zo moeilijk.

Waarom verzinnen scholen dan ook altijd om alles op maandag of dinsdag te doen. Op die dagen werken bijna alle ouders.

Nu moesten er weer ouders helpen tijdens het sinterklaasfeest (drie per klas !!!!!). Dat lukte dus bijna niet want vrijwel iedereen moest maandag werken en de ouders die wel konden hadden meer kinderen op school en konden toch echt maar in een klas helpen.

Petje af voor die klassenouders. Gelukkig zit in de ouderraad dan heb je ook wel dingen maar de data zijn ruim van te voren bekend en iedereen kan zich van te voren inschrijven. Hulp genoeg. Nooit een probleem.