Grens ongewenst gedrag kind van 9

De schuld

Dat is zo jammer dat het daarop uitdraait: wie is de schuld? Er zit blijkbaar een jongen op school die het niet lukt om zich goed te gedragen. Wat gaat er hier nu fout? Als iedereen zich ingraaft gaat het zeker niet lukken.
Er zijn wel mogelijkheden om deze jongen en zijn ouders iets te bieden. Dat zal afhangen van de deskundigheid van de school en de bereidheid om daar ook geld voor in te zetten (zoveel kinderen per jaar kunnen bijvoorbeeld naar een SOVA-training). En het zal afhangen van de ouders of die in staat zijn om te zien waar hun zoon mee geholpen zou zijn. En dan ook nog in staat om dat te realiseren. Met de huidige bezuinigingen op het Passend Onderwijs zal dit soort situaties alleen maar vaker voorkomen.
En ja, dit kind is de dupe van de onmacht van iedereen, je kunt moeilijk van dit kind verwachten dat het zich aan zijn haren uit het moeras trekt. Treurig weer.
En ja, soms zijn het de andere kinderen die heel goed weten hoe ze slecht gedrag kunnen uitlokken bij een kind dat niet goed functioneert. En ja, deze jongen kan leren hoe hij zich daar aan kan onttrekken, maar dat zal niet meevallen en dat is niet zomaar goed, daar kunnen jaren overheen gaan met de juiste begeleiding.
Ik raad je aan je eens te verdiepen in de (on)mogelijkheden van het Passend Onderwijs en het beleid op deze school, zodat je iets meer begrip krijgt voor zo'n situatie. Hoe onoplosbaar die nu ook lijkt.
Je zoon was eerst vriendjes met deze jongen, blijkbaar ging er ook weleens iets wel goed?

Heel herkenbaar

Ik had het kunnen schrijven zo herkenbaar is de situatie.
Hier ook een jongetje van net 9 in groep 5 die met enige regelmaat de boel op stelten zet in de klas; Wegloopt, ruzie maakt, pestgedrag, etc. De school heeft geen passende oplosssing, ouders weigeren toe te geven dat er "iets"is met kindlief, terwijl ik het vooral erg sneu vindt voor hem: hij heeft inmiddels geen vrienden in de klas, en staat erom bekend dat hij niet te vertrouwen is: op maandag poeslief tegen kind A, op dinsdag pesten en pijn doen bij hetzelfde kind A.

Uiteindelijk is het kind wel "getest" door de ouders op aandringen van school ( waarop is mij niet duidelijk overigens, gaat mij ook niets aan) daar komt niets noemenswaardigs uit en daarmee is de kous afgedaan voor ouders. School maakt er maar het beste van en uiteindelijk is het kind in kwestie de dupe: voelt zich eenzaam en ik neem aan onbegrepen.

Kortom: herkenning kan ik je bieden, oplossingen niet

Herkenning

Bedankt voor je reactie.

Fijn maar ook jammer dat er herkenning is in mijn verhaal. Jammer dat dit dus veel meer voorkomt.

Hoe ga je om met ouders die hun eigen invloed niet willen zien? Lijkt me heel moeilijk.

Zoals in mijn reactie hierboven geschreven, gaat school deze week met de ouders praten. En toch blijft zo'n jongen zelf de dupe van alles.

Het liefst zou ik die jongen zelf in huis willen nemen en helpen, maar ja, dat is niet mijn taak. Lastig hoor.

Wat doet de school bij jou eraan? En kun je zelf wat doen?

Mama-jj

Hier ook herkenning. Niet persoonlijk maar in de parallelklas. Jouw verhaal had het verhaal van mijn vriendin kunnen zijn.

Zij heeft het er uiteindelijk ook niet bij laten zitten. En een flinke brief opgesteld. En die naar de directie van de school, het schoolbestuur en de inspecteur gestuurd. Toen kwam er wel garen op de klos en is er flink druk op de ouders gelegd om naar een andere school uit te zien voor hun kind.

Ouders hebben dit uiteindelijk gedaan en het heeft voor iedereeen een verbetering opgeleverd. Je kunt er namelijk vanuit gaan dat zo'n kind ook niet voor zijn plezier zo reageert. Het zou dus best kunnen dat ook dit kind in een andere setting beter op zijn plaats is en beter in zijn vel zit. Het hoeft dus niet perse slecht uit te pakken, wat jij nu doet.

Andere ouders

"Daarom gun ik dit kind wat dat betreft nog liever andere ouders."
Weet waar je om vraagt. Hier ook een kindje dat amok maakt in de zandbak en die pleegmoeder komt maar niet op straat om ook eens wat sociaal verkeer te regelen, die heeft nog meer kinderen.
De ouders zijn niet het probleem van het kind. Probleem is dat er gewoon geen eenvoudig aanbod is voor zo'n kind. Maar andere ouders zijn de oplossing niet. En dan als het weer niet lukt, naar weer andere ouders, naar de crisisopvang, naar een instelling. Dat gaat van kwaad tot erger.
Het zou fijn zijn als de school het kan oppakken met de ouders of als de ouders ideeen hebben dat daar dan ook naar geluisterd wordt.

Waar moet je nu voor kiezen

Ouders zitten, net zo goed als scholen, klem tussen het negeren van dit soort situaties in het onderwijs, en het aangaan van energie en papiervretende trajecten om een kind op het speciaal onderwijs te krijgen bijvoorbeeld.
Sommigen ouders kiezen dan voor: wat een onzin, als een kind een beetje druk is moet die gelijk naar de hulpverlening of aan de pillen? Niets aan de hand joh! Het kind past zich wel aan. Het is maar een fase. Later lach je erom.
Omdat echte hulp een wespennest kan zijn en bemoeienis van instanties niet zo'n pretje is daar ook een drempel.
En ondertussen heeft dat kind een probleem waar niemand wat mee doet.
Helaas is het meestal niet zo makkelijk en het helpt, nogmaals, niet om een van de partijen de zwarte piet toe te spelen.
Nodig is iemand die praktisch en met verstand van zaken kijkt wat er nu gebeurt en wat je nu kunt doen voor die jongen, op school of elders.

Privacy

Even iets wat mij, los van deze discussie, triggert:
mama-jj: "Ik heb de directeur een e-mail gestuurd met mijn zorgen daarin. Zij heeft mij laten weten in vertrouwen dat er deze week een gesprek plaatsvindt met de ouders of de jongen wel op de juiste plek zit hier".
Hoe zou jij het vinden als de directeur dergelijke informatie over jouw kind naar andere ouders verspreidt? Dit vind ik persoonlijk dus echt niet kunnen.
Geen verwijt dus naar jouw handelen hoor, maar ik vind gewoon dat de directeur zijn boekje te buiten is gegaan.
n@nny