Hoe belangrijk is de peuterspeelzaal

Nou

Moeilijk te zeggen, ik vind zowel de psz als het kdv goed voor de ontwikkeling van het kind. Nu zit bij ons het kdv, de psz en de basisschool in een zogenaamd kindcentrum. De bedoeling hiervan is dat er onderling gecommuniceerd wordt en samengewerkt. Open dagen zijn ook gezamenlijk, psz en BSO zitten ook in de basisschool en het kdv ligt er direct naast. Wat ik wel merk is dat er bij de psz meer geknutseld wordt, tenminste, ik krijg meer knutsels mee naar huis. Van het kdv krijg ik nooit knutsels mee. Het kdv organiseert hier ook ouderavonden, tripjes naar de winkel, koekjes bakken etc. De psz is naar mijn idee wat gestructureerder terwijl het kdv meer verzorgender is. Oudste is het laatste jaar voordatz e naar de basisschool ging alleen naar de psz geweest, 3 ochtenden en de overgang ging heel soepel. Ze kon het gebouw al er was niet zo heel veel nieuws aan. Ik denk echter dat het niet heel veel verschil had uitgemaakt als ze alleen naar het kdv was geweest

Indien kdv dan geen psz

Als een kind naar een kdv gaat hoeft het van mij niet meer naar een psz, ik zie daar echt de meerwaarde niet van.

Naar mij idee is wat ze 'leren' op beide plekken vrijwel gelijk. Dwz als je het hebt over vaardigheden die ze op school kunnen gebruiken

-samen spelen
-in een groep functioneren
-op je beurt wachten
-luisteren naar een juf/meester
-evt iets van knippen/plakken (kan je thuis ook leren, en anders is het in no'time aangeleerd op school)

mijn kinderen zijn alleen het kdv gewend. Bij de oudste ging het prima op school. Middelste moet nog even wachten maar verwacht ik ook geen problemen mee.

Mijn ervaring

Hier functioneerde het kdv een stuk beter dan de creche! Mijn kinderen gingen 2 halve dagen naar het kdv, in een groep waar ze van baby tot 4 jaar bij elkaar zitten. Het liep hier eigenlijk zo'n beetje als in een groot gezin; de grotere helpen de kleintjes een beetje, de kleintjes kijken wat de groteren doen, je moet een keer op je beurt wachten, en als ze eraan toe waren gingen ze mee op "wc-ronde" van dat soort dingen. Op een gegeven moment ging onze oudste naar de creche. Dat vond ik dus een bak ellende; 25 kinderen in een groep die allemaal door elkaar renden en schreeuwden, en dan wilden ze ook nog iets "educatiefs" doen, en dus moest er geknutseld worden en zo... het had totaal niks op de kous, maar er werd al wat meer op aan gestuurd dat ze aan een tafel blijven zitten en iets doen zeg maar. (Bij het kdv hoefde dat alleen tijdens het eten.)
Ik miste hier ook behoorlijk het gevoel voor de kinderen, een kind dat uit de pas liep werd al veel te snel als alleen maar lastig gezien. Maar god, dit is natuurlijk geen al te best voorbeeld er zullen echt wel betere creches zijn.
HET grote verschil vond ik ten eerste de tijden; met kdv tijden kun je nog een beetje doorwerken terwijl de creche echt heel kort is. En de insteek; kdv was echt een verlengde van het gezin, terwijl creche meer een voorbereiding op school was. Ik vond daarom het kdv veel prettiger, en beter passen bij jonge kinderen. Mijn dochter is dan ook weer vrij vlot terug "verhuisd" van creche naar kdv, en bij de tweede heb ik het niet eens meer geprobeerd...
Nodig vind ik het zowiezo niet, maar nu de gezinnen kleiner zijn geworden kan het wel heel prettig zijn om jonge kinderen te wennen aan het functioneren in een groep en het wachten op de beurt bijvoorbeeld, en veel kinderen vinden het ook gewoon leuk
groetjes, Tess

Samenspelen en psz

mijn middelste heeft anderhalf jaar psz (voorschool) gedaan, met een juf die zei: " we leren ze hier zaken en woorden benoemen"....!! Het enige nieuwe woord wat ze leerde was f* you, met bijbehorend gebaar... maar wat een lol heeft ze er gehad, lekker knutselen en veel spelen met andere kinderen. Op cognitief gebied is het een lachertje, de psz, en ook ruimtelijk beperkt; de kinderen gaan niet op bezoek bij de supermarkt, andere speeltuinen, bieb, oma's en opa's etc etc. Het is wel handig als er geen kinderen in de straat zijn om mee te spelen. Maar je kunt er ook voor kiezen om je kind een ruildag te doen met een ander kind, zodat ze twee dagen in de week samen spelen, en telkens in een ander huis. Ik vind het wel een verschil als kinderen zonder psz/kdv op school komen, ze zijn dan erg bleu de eerste maanden. Maar is dat nou heeel erg, neuh..

Mwaoh

Mijn bijna vier jarige is niet naar peuterspeelzaal geweest. Beetje te laat met opgeven en dus geen plek.
Maar de oudsten zijn wel geweest en ik was niet onder de indruk. Ze maken mee wat een dagritme op een school kan zijn. Ze zien andere kinderen. Ze leren in een kring zitten.
Verder vond ik het nogal tegen vallen. De knutselwerkjes zijn om te huilen. (Kind plakt rond plakkertje met verf op een prachtig uitgeknipt en voorbewerkt ding dat juf heeft gemaakt.) Ik bewaar heel veel tekeningen en knutsels van mijn kinderen, maar die peuterspeelzaaldingen heb ik al snel weggegooid. Het is echt 95% juf en 5% kind. Dan heb ik liever een vage tekening die in ieder geval wel door het kind zelf gemaakt is.
Ze doen wel aan voorlezen daar, er is hier in de gemeente een heel gedoe over de gebrekkige taalontwikkeling van kinderen en vandaar worden peuterspeelzalen stek en misschien ben ik een zeurpiet, maar ik vond de kwaliteit daarvan eerlijk gezegd erg tegenvallen. Mijn man doet het beter.
En verder, tja, de kleuren leren, tellen leren, leren opruimen, dat pikken ze toch wel vanzelf op thuis?
Daarnaast moest ik mijn kinderen altijd erg stimuleren en motiveren om erheen te gaan. Ze wilden er liever niet heen. Het is ook nog best duur en ik vond het een beetje zonde van mijn geld eigenlijk.
Vandaar dat ik nu laks was met aanmelden en nu gaat die kleine dus niet. Over een half jaar kan ik je vertellen of dat heel erg slecht voor de onwikkeling is geweest.

Mwah

Geen ervaring met psz, want zoon ging 4 dagen per week naar het kdv. In het oog springend verschil was dat ze bij het kdv verticale groepen hadden.
Wat die knutsels betreft: ik kreeg ook zelden iets mee. Toen zoon afscheid nam kreeg hij een heel plakboek mee waar dus een heleboel in bleek te zitten.

Ik kan eigenlijk weinig zeggen over hoe het kdv was in vergelijking tot de psz want ik heb alleen maar ervaring met het kdv, maar de belangrijkste meerwaarde van psz of kdv lijkt mij dat een kind met andere kinderen speelt en ook eens wat anders buiten huis te zien krijgt. Dat kan denk ik in kdv of psz even goed.

Groeten,

Temet

Oei foutje

Het had moeten zijn:
'Ze doen wel aan voorlezen daar, er is hier in de gemeente een heel gedoe over de gebrekkige taalontwikkeling van kinderen en vandaar worden peuterspeelzalen sterk gestimuleerd. Misschien ben ik een zeurpiet, maar ik vond de kwaliteit van dat voorlezen en die taalstimulatie eerlijk gezegd erg tegenvallen. Ze lezen tig keer hetzelfde boekje voor, dat vaak ook nog een boek is dat ieder kind wel kent. Rupsje nooitgenoeg, of Dribbel. Mijn man leest beter voor (en ik ook al zeg ik het zelf..).' En ik geloof niet dat mijn kinderen ook maar een nieuw woord op de psz geleerd hebben.

Marginaal

Dat vind ik inderdaad ook. Ik vind dat het belang van peuterspeelzalen soms vreselijk wordt overschat. En daar wordt door de peuterspeelzalen zelf nog een schepje bovenop gedaan: ze weten zogenaamd precies te benoemen wat het énorme verschil is tussen KDV en PSZ. Wat mij betreft is PSZ gewoon in eerste plaats heel leuk voor een kind. Natuurlijk zal hij/zij er dingen leren, maar een kind loopt geen schade of achterstanden als het niet naar een PSZ gaat.

Dat neemt overigens niet weg dat voor kinderen met bijvoorbeeld een taalachterstand een PSZ wel degelijk een functie kan hebben (maar dat zal een KDV denk ik ook hebben).

Tjonge zeg

wat bizar dat ze je dan gewoon een brief sturen dat er geen plek is terwijl ze eerst zeiden van wel. En waarom willen ze perse jouw opleidingsniveau en BSN weten... Ik zal even het andere draadje opzoeken.

Mijn kinderen hebben nooit op een psz gezeten want ze gingen 3 dagen per week naar het kdv omdat ik ging werken, en dat vond ik genoeg. Ik kan je dus niet de meerwaarde van het een vertellen of het verschil. In elk geval is de psz veel korter: het mag pas vanaf 2 jaar hier en ze mogen dan 3 keer 2,5 uur in de week ofzo.
Ik zie wel nog een voordeel aan een kdv welke je geloof ik niet hebt bij een psz: je krijgt kinderopvangtoeslag, mits je werkt maar dat doe jij toch?
Bij mijn kdv kan je overigens geen halve dagen afnemen en is de wachtlijst superlang dus ik zou het even goed uitzoeken voor je je er op verheugt.
Hier zijn ook speelclubjes georganiseerd vanuit de gemeente: bij ons in de wijk is 3x per week een ochtend het ouder-en-kind centrum speciaal voor ouders met kinderen tot vier jaar. Je kunt gewoon vrij langskomen en er is heel veel speelgoed. Het is de bedoeling dat je er bij blijft, en er is geen entertainment zeg maar als een gerichte knutsel met zijn allen. Echter je kind kan er dus wel lekker met andere kinderen spelen en jij kunt dan even met buurvrouwen/ buurmannen kletsen. Er is altijd 1 pedagogisch medewerker bij. Daar is dan op andere dagen de speelotheek en de kinderbibliotheek. Misschien is dat bij jullie ook wel in de buurt?

Rozenstruikje

Dank jullie wel

het is me duidelijk, nauwelijks relevant.
Het enige waarom ik mijn zoontje wel op een groep iets wil hebben is dat hij een bange muis is. Hij durft nergens in en op in de speeltuin, hij is bang voor drukke kinderen, hij laat zich lijdzaam alles afpakken.
Voor zijn weerbaarheid zou een groepsgebeuren wel ok zijn.

Ja Rozenstruikje, het is flauw zo'n brief. Ik ben er zeker ook nog niet klaar mee. Zeker omdat hier de peuterspeelzalen jaren van tevoren gewoon vol zitten vind ik een zo'n brief als mijn zoontje al bijna naar die peuterspeelzaal zou gaan erg fout.

Wat betreft het kinderdagverblijf, dat is niet zo'n probleem. Ik ben zelf eigenaar van een kinderdagverblijf, dus ik kan hem wel twee ochtendjes daar kwijt. Of misschien een hele dag ofzo.
Ik denk er nog even over na.

Eerst maar eens vakantie vieren.

Zelf leidster op psz

Ik ben zelf leidster op een speelzaal.
Beroepsmatig zeg ik natuuriljk dat een speelzaal goed is voor je kind. Ik zal het even motiveren.....

Zeker voor een minder weerbaar kind is de speelzaal goed, de leidster kan zo'n kind echt helpen om voor zichzelf op te komen...

De groepen in mijn woonplaats werken allemaal met een VVE-systeem, waarbij thema's worden behandeld.
Hier leren de kinderen dus wel degelijk wat van.

Werken met een methode wordt ook bijna een verplichting door een nieuwe wet die er aan zit te komen per augustus. (OKE-wet)
De groepen gaan allemaal naar 16 kinderen (vandaar dat er misschien geen plek is) en als er doelgroepkinderen op je speelzaal zitten, dan moet je ook een VVE-programma gaan draaien (zoals piramide, uk en puk oid). Een doelgroepkind kan je oa worden doordat je ouders alleen een basisschoolopleiding hebben, vandaar de opleidingsvragen.
Verder moet elke groep 2 leidsters hebben. (op 16 kinderen).
Kinderen die hulp kunnen gebruiken om bijv. te leren spelen, weerbaarder te worden of juist hele slimme kinderen die uitdaging nodig hebben, kunnen zo makkelijk en spelenderwijs "geholpen" worden.

Ik vind vaak dat ouders de speelzaal onderschatten als "een beetje spelen". Juist het spelen maakt dat kinderen later kunnen rekenen door ervaringen op te doen met allerlei blokken, ballen etc.
Ouders verwachten soms spectaculaire dingen te zien, maar dan wordt het schooltje spelen, terwijl je op de speelzaal juist in het spel probeert de kinderen een stapje verder op weg te helpen.
Fijn als ouders dat zelf kunnen, maar zeker niet alle ouders kunnen dat.
Ik zie heel vaak kinderen die niet kunnen spelen en maar wat "rondhangen". Daar maak je straks op de kleuterschool geen vriendjes mee. Daar is meer 1 juf op veel meer kinderen, dus extra één op één hulp kun je daar wel vergeten.
En ga je thuis met je kind doelbewust het verschil tussen rond en vierkant uitleggen? Stapelen met ronde ballen en laten ontdekken dat dat niet lukt? Rollen met vierkanten en merken dat dat niet lukt? Veel peuters zijn erg verbaasd over deze ontdekking en denken dat ik dom ben omdat ik geen toren van ballen kan bouwen haha. Ze duwen je dan echt aan de kanten met een houding van "laat mij maar". Ik vind dat altijd zo ontzettend leuk.
Juist de kleine groepen, 2 leidsters en persoonlijke aandacht maakt de speelzaal zo luxe.

Heel het bovenstaand valt of staat natuurlijk wel met de kwaliteit van de leidsters. Zij moeten vanaf augustus allemaal minimaal spw3 niveau hebben, maar persoonlijk mag dat van mij wel wat hoger.

Ik ben minder tevreden over de KDO. Daar wordt weinig gedaan met de kinderen, veel zorg en weinig tijd om peuters te begeleiden in het spelenderwijs ontwikkelen. Dat merk je. Maar goed, ook dat zal per KDO verschillende zijn en het zou niet eerlijk zijn om dit als waarheid te zien. Ik hoop dat er ook andere KDO zijn, dan die ik ken.

Wat dus weer blijkt hoe afhankelijk je bent van de kwaliteiten van de leidsters!

Relativeren

Agnes, je vergist je. Het VVE programma is niet 'beter' dan thuis, maar is net als thuis. Maar dan het thuis van geschoolde ouders. Waar het wel gewoon is om met kinderen te spelen en ze speelgoed aan te bieden. Waar vaak zelfs gevarieerder en beter speelgoed en spelvorm te vinden is dan op school. Waar kinderen vanzelfsprekend meer aandacht krijgen want het zijn er minder tegelijk.
Waar leren vooral leren van het leven is, altijd gericht op ontwikkeling.
VVE bootst dat na in een gecomprimeerde vorm. Dat is goed voor kinderen die thuis de kwaliteiten op een lager niveau tegenkomen. Maar het is beslist misbaar voor kinderen die het thuis al vinden.
Deze uitspraak is tekenend:"En ga je thuis met je kind doelbewust het verschil tussen rond en vierkant uitleggen?"
Nee, natuurlijk niet. Dat hoeft helemaal niet. Als er maar ballen en blokken zijn en daarmee gespeeld wordt, dan komt dat inzicht vanzelf.
Je moet het niet omkeren Agnes. Uitleggen wat een vierkant of een rond is alleen noodzakelijk in die gevallen dat er thuis niet of onvoldoende speelgoed en spelmoment aanwezig is. Dat uitleggen is dan ook nog eens noodzakelijk in een VVE context, omdat VVE zich daarop richt.
VVE is niet beter dan thuis. Het is als je eerlijk bent eigenlijk slechter. Het is een compromis en uiterste poging voor kinderen die thuis geen of te weinig leerzame omgeving vinden.
Die kinderen zijn er, maar het zijn er niet zoveel op het totaal gezien.
Draai de zaken alsjeblieft niet om, want dan wordt VVE al snel slechter dan thuis. Dan wordt het een kinderproblematiseerplaats.
Groet,
Miriam Lavell

Psz als aanvulling

Ben het ditmaal niet helemaal met Miriam eens, hoewel Agnes de zaak misschien wel iets mooier voorspiegelt dan het in werkelijkheid is.

Hetgeen ik mis is eigenlijk het feit dat de peuters ook heel veel van elkaar kunnen leren.. zien spelen doet spelen, en spelend leer je op die leeftijd toch het meest.

Juist het feit dat er ándere kinderen en ándere materialen op de peuterspeelzaal zijn, maakt het een leuke afwisseling met thuis.. en op welke plek ze meer leren dat is niet persé belangrijk.

Verschil

Ik verbaas me dan toch weer in het grote verschil tussen gezinnen. Mijn peuter wordt thuis echt wel het verschil tussen rond en vierkant uitgelegd. Niet door mij, dan wel door de anderen. Ik ben echt verbaasd als ik lees dat er op een peuterspeelzaal kinderen zijn die denken dat je van ballen een toren kan maken. Die hebben dan waarschijnlijk thuis helemaal geen blokken? Wat zijn er toch grote verschillen tussen gezinnen en wat ken ik toch weinig mensen die echt anders zijn dan wij.
En oke, misschien gebeurd het hier niet planmatig. Maar dat is in een 'normale' (wat IK normaal vind dus, maar het blijkbaar niet is) omgeving ook helemaal niet nodig. Als je met rode verf gaat verven, leer je toch vanzelf wel wat een kleur is, wat rood is en hoe die vorm heet die je maakt, van je moeder, van je zusje of van de buurvrouw die even langs komt. Dan heb je daar geen plan voor nodig.
De post van Agnes bevestigt voor mij, wat ik al dacht. Voor kinderen als de mijne voegt de peuterspeelzaal niet zo veel toe. Hooguit wat gezelligheid, maar zoals ik al schreef, die van mij gingen met grote tegenzin, dus erg gezellig was het niet voor hen.

Standaard

Maan:"Juist het feit dat er ándere kinderen en ándere materialen op de peuterspeelzaal zijn, maakt het een leuke afwisseling met thuis.. en op welke plek ze meer leren dat is niet persé belangrijk. "
Hmm... ook dat is maar betrekkelijk. Het is eigenlijk een standaard doel in de opvoeding bij kinderen van geschoolde ouders. Ze organiseren dat zelf vanzelfsprekend al. Clubjes, familiebijeenkomsten, kinderen uit de buurt of van de zwangerschapsgym.
Zonder psz organiseren ze dat ook. Je kunt psz wel ook voor dit doel gebruiken, maar zodra je leidsters tegenkomt die je kind afreken op het feit dat het een vierkant niet benoemt, kun je dat beter laten.
Dat benoemen is niet zo belangrijk. Het ermee spelen wel.
Groet,
Miriam Lavell

Mijn ervaring

Mijn kind is niet naar de psz geweest en pas met 5 naar de kleuterschool gegaan. Ik vond psz niet zo nodig (we zijn er een keer wezen kijken, kind vond het niet superleuk, en ik vond het best duur voor iets wat we niet echt leuk vinden) en later kwam het met school niet goed uit om haar meteen met 4 te sturen. Hadden we school nodig gehad als opvang of waren er andere redenen dan was ze wel gegaan, maar dat was niet het geval.

School was stomverbaasd toen we haar kwamen inschrijven en vonden het ook al wonderlijk dat ze niet naar psz of kdv was geweest. Ze waren huiverig. Kind zou in groep 1 moeten instromen, en een boel sociale vaardigheden moeten leren die ze nu allemaal "gemist" zou hebben. Wij waren daarover dan weer stomverbaasd. Wat leren kinderen nu helemaal in groep 1 en zeker op de peuterspeelzaal, dachten wij.

Er zijn nooit problemen geweest. Het was al snel vanzelfsprekend dat ze gewoon met leeftijdgenoten mee ging naar groep 3 (ze heeft dus 1 jaar gekleuterd).

Al die dingen die je leert op de psz zijn dingen die kinderen toch wel vanzelf leren. Ik zag dat ook al bij de kleuters, de kleintjes van 4 waren een halve ochtend bezig met het leren "in de rij lopen", mijn kind van 5 had dat gewoon meteen door. Sommige mensen denken blijkbaar serieus dat als je dat niet leert op de kleuterschool dat je dan op je achtste nog niet weet hoe je in een rij moet lopen. Heel raar. Ook andere dingen die hier genoemd worden (heb niet de hele draad gelezen) zoals het verschil leren tussen rond en vierkant, denken mensen serieus dat je dat in een schoolse setting moet leren? (ja, ik weet dat mensen dat denken, de leerkrachten op school dachten dat ook, maar dat verbaast me dus enorm) Ik vraag me wel eens af of de volgende generatie kinderen naar school moet om te leren lopen, want ja, in theorie kun je dat natuurlijk wel zelf, maar het is toch wel erg belangrijk om dat professioneel te begeleiden en hoeveel ouders doen dat met hun kind?

Ik denk wel dat voor sommige kinderen de psz een uitkomst kan zijn. Wij zijn vrij doorsnee Nederlandse ouders, gemiddeld opgeleid, gaan er wel op uit met kind, kind speelde wel met andere kinderen in de straat, er was altijd knutselmateriaal in huis (al ging ik ook niet vaak uitgebreid met kind aan tafel zitten knutselen), wij lezen voor, gingen naar de supermarkt en lieten dan kind 2 appels pakken, dat soort dingen. In zo'n omgeving denk ik niet dat een psz iets onmisbaars biedt.

Agnes

De meerwaarde van de pz vind ik vooral het in contact komen met andere kinderen, die van mij hadden daar op een gegeven moment veel behoefte aan. Ik heb altijd gevonden dat een pz iets extra's moet zijn, iets dat leuk is voor een kind, met als groot voordeel dat je kunt stoppen op het moment dat het dat niet meer is. Dit in tegenstelling tot een kdv, waar een noodzaak in verband met werk is. Ik vind het dan ook ideaal dat een kdv minder verplichtingen heeft en ben helemaal niet zo blij met alle nieuwe plannen om kinderen in verplichte programmna's te gooien. Want juist slimme kinderen die uitdaging nodig hebben komen op de pz heel vaak in de problemen. Mijn oudste (met een behoorlijke voorsprong) hebben we van de pz afgehaald ze had het helemaal gehad daar. Helaas was ze ook type aanpassen aan de rest en niet laten merken wat je kunt en de gemiddelde leidster kijkt daar echt niet doorheen, net zo min als de gemiddelde juf(helaas). In ons geval zelfs niet met een rapport van een ortho waar staat dat ze haar groep 1 materiaal moesten bieden. We hebben twee pz's geprobeerd en zij liet niets zien, wij waren pushende ouders en dat was dat. En dit terwijl een van de leisters van de tweede pz zelf een hb kind had. Dit in tegenstelling tot het kdv, waar de leister haar op mijn woord gewoon aan de moeilijkere puzzels zette en ook wilde dat ze ze afmaakte. Het kdv waar veel meer vrijheid was, heeft ze gelukkig een stuk langer nog leuk gevonden, hoewel dat het laatste half jaar ook behoorlijk lastig is geweest.

Nummer twee zit nu op de pz en vindt het erg leuk, aangezien hij een heel ander type kind is, hopen we dat hij het wel uit gaat houden daar tot hij vier is. Hij laat bijvoorbeeld wel meer zien wat hij kan, zodat hij daar nu inderdaad moeilijkere puzzels krijgt. Het voordeel van deze pz is ook dat er een stuk meer kinderen van hoger opgeleiden zitten en dat merk je in het niveau van praten bijvoorbeeld.

Maar verder, het hele VVE verhaal, ik vind het drie keer niks. Hier in mijn stad zijn alle pz's voorscholen, gekoppeld aan een basisschool, de folder van de voorschool hebben wij ook in de bus gehad, die was dusdanig dat wij snel uitgeweken zijn naar een pz in het dorp ertegenaangeplakt, voordeel van aan de rand wonen. En we zijn absoluut niet de enigen die het zo gedaan hebben. Den Haag staart zich blind op de achterstandskinderen, school kan niet goedmaken wat thuis helemaal laat liggen. De kinderen die sneller zijn dan gemiddeld hebben ook behoeften, daar wordt in opleidingen zo goed als geen aandacht aan besteedt.

Achterstandskinderen.....

Ik vind ook dat school en speelzaal niet kan goedmaken wat thuis kan liggen. En je kan geen gouden bergen verwachten van een aantal dagdelen per week.
Mijn dochter had ook geen VVE-programma nodig. Toch vond ze het erg leuk, ook de thema's die behandeld werden.
Er zijn nieuwe projectboeken uitgebracht waarin ook in elk thema aandacht is voor het pientere kind.
Ik denk dus dat VVE ook afwil van het imago om er alleen maar te zijn voor achterstandskinderen.

Wel is wel de vraag wie achterstandskinderen zijn. Ik hoorde op een congres dat er in de rijke plaatsen de problematiek komt dat kinderen van rijke ouders qua taal in de problemen komen doordat ze opgevoed worden door een au-pair die slecht nederlands spreekt. Het gaat dus niet altijd om allochtone peuters.

Verder ken ik ook mensen in mijn omgeving die werken en thuis druk zijn met hun eigen sociale contacten en daardoor weinig met hun kinderen doen. Als (en ik zeg dus niet dat dat zo is) een KDO dan weinig aanbiedt, zoals ik hier zie, dan komt een kind wel tekort en wordt het misschien wel te weinig gestimuleerd.

Maar tuurlijk ben ik het eens met het feit dat de speelzaal gewoon ook gezellig moet zijn en dat we niet door moeten slaan in het toetsen en kinderen klaarstomen voor allerlei zaken waar ze nog te jong voor zijn. (mijn dochter trof ook een kleuterjuf die vond dat ze niet goed genoeg kon knippen.....)

Ik weet niet of ik mijn volgende kind vanaf 2 naar de speelzaal zal doen, maar ik vind het samen spelen en even op een andere plek zijn met andere kinderen en ander speelgoed erg goed.

Niet belangrijk

voor de meeste kinderen. Een klein percentage peuters zal er echt datgene oppikken wat het thuis of in de nabije omgeving niet meekrijgt, om welke reden dan ook. Het samenspelen, nieuwe dingen ontdekken, kan prima in de buurt met andere peuters.
Mijn kinderen zijn nooit naar een psz of kdv geweest, wel naar een gastouder, 2 ochtenden per week, en vanaf hun derde verjaardag speelden ze 2 ochtenden samen met 2 even oude buurmeisjes (allemaal binnen 4weken geboren). Zo hadden de moeders zelf ook regelmatig een ochtend hun handen vrij, ze aten ook nog met elkaar, dus van 9 tot 12.30 waren ze met 4 kindjes van dezelfde leeftijd bij elkaar. Helemaal leuk, erg gezellig, 2 jongens en 2 meisjes, alle soorten speelgoed was aanwezig, verdeeld over de verschillende huizen.
Op school heb ik de kleuterjuf nog eens gevraagd of ze verschil merkte tussen psz/kdv-kinderen en mijn kinderen. Niet dus, op geen enkel vlak.

Omkering

Cobi:"Dat is wel een tendens dat kinderen steeds jonger op vaardigheden die ze al dan niet bezit worden afgerekend."
Ja. Maar dat komt door een domme omkering van bedoelingen. Van peuters/kleuters kun je via toetsjes meten wat ze zoal weten en kunnen en daarmee een soort ontwikkelingsschaal maken. Daar rolt de gemiddelde peuter/kleuter uit. Je kunt er uiteindelijk ook in zien welke kleuters vaker boven dat gemiddelde scoren en welke eronder.
Vervolgens blijkt dat kinderen uit achterstandsmilieu's vaker het verschil tussen rond en vierkant niet kennen. En nog veel meer van die dingen. Ontwikkelingshulp aan die kinderen richt zich op de gevonden hiaten.
Niemand heeft gezegd dat het niet kennen van het verschil tussen rond en vierkant een bindende indicator is voor achterstand. Maar in de klas, bij de leidsters of de juffen, krijgt het wel die uitleg.
Dat is niet alleen zo op de vve school, maar ook in de kleuterklas (niet geinteresseerd in letters = achterstand) en de volgende groepen (niet behalen van streefleesniveau = achterstand).
Op de een of andere manier lukt het niet om leidsters en leerkrachten bo af te brengen van het afrekensysteem zoals dat in het vo gebeurt: niet gehaald = onvoldoende = overdoen = niveauverlagen = vul maar in.
Op de een of andere manier lukt het niet om op de werkvloer en misschien wel op het instructieniveau daarvan, erkenning te vinden voor gewoon opvoeden thuis en zoals het daar gaat. Het lukt niet om het werkelijke verschil te vinden tussen dat wat er bij opgeleide ouders thuis gebeurt en wat er bij laag opgeleide ouders gebeurt.
Kinderen worden bekenen als projecten waar iets aan ontbreekt en wat nodig 'bijgeschaafd' moet worden.
Alsof opgeleide ouders daar voortdurend mee bezig zijn. Is niet zo natuurlijk.
Het gaat om laten zien, laten voelen, laten horen, laten proeven, bij betrekken en dat onvoorwaardelijk en eindeloos. Juist zonder daaraan een door het kind te behalen doel te stellen.
Wie was dat ook weer die tijdens een bedrijfsuitje opgewekt de collega's "Kijk jongens, een trein" toeriep? Over dat onvoorwaardelijk automatisme gaat het.
Maar ja, dat is niet erg 'schools' natuurlijk.
Groet,
Miriam Lavell

Doelstellingen

Agnes:"Ik denk dus dat VVE ook afwil van het imago om er alleen maar te zijn voor achterstandskinderen. "
Nee hoor. Er is gewoon internationaal afgesproken dat er voorschool moet zijn en dat dat breed toegankelijk moet zijn. De insteek is wel degelijk achterstandskinderen, maar het is bekend dat kinderen vooral ook van elkaar leren. Van kinderen die het al wel kunnen. Daar kunnen juffen niet tegenop. De mix is belangrijk voor het effect.
Agnes:"Ik hoorde op een congres dat er in de rijke plaatsen de problematiek komt dat kinderen van rijke ouders qua taal in de problemen komen doordat ze opgevoed worden door een au-pair die slecht nederlands spreekt. "
Was dat in de wandelgangen, of was er werkelijk iemand met naam en toenaam die dat uit durfde te spreken? Het is natuurlijk kletspraat.
Agnes:"Het gaat dus niet altijd om allochtone peuters. "
Nee dat klopt, maar dat komt omdat er nog steeds een stevige groep autochtone Nederlanders is met een achterstand.
Agnes:"Verder ken ik ook mensen in mijn omgeving die werken en thuis druk zijn met hun eigen sociale contacten en daardoor weinig met hun kinderen doen. Als (en ik zeg dus niet dat dat zo is)"
Wat je wel zegt is dat ouders door hun werk te weinig met hun kinderen doen en dat dat effect heeft op de ontwikkeling van kinderen. Dat is kletspraat. Niet werk, maar opleidingsniveau maakt het verschil. En dat gaat niet over erfelijkheid, maar over wat ouders van dat opleidingsniveau gewend zijn met hun kinderen te doen. En dat gaat weer niet over het aantal uren, maar over de stimulerende omgeving. Dat er gelezen wordt, boeken zijn, musea bezocht worden, groentes geproefd, landen bezocht, mensen ontmoet, etc. Dat de kinderen daarin vanzelfsprekend meedoen, meekijken, proeven, voelen, praten, etc.
Een school voor jonge kinderen zou dat moeten bieden aan kinderen. Maar dat komt niet van de grond als leidsters en juffen zich vastpinnen op doelstellingen als 'kan een cirkel van een vierkant onderscheiden' of 'kan eenvoudige figuren knippen'.
Wie dat soort doelstellingen letterlijk vertaalt naar een eis waar ieder kind aan moet voldoen, heeft het niet begrepen. Die heeft vooral niet begrepen dat het verschil niet door het kind wordt gemaakt, maar door de omgeving waarin het opgroeit.
Groet,
Miriam Lavell