Hoe is het met de bruggers?

Te druk maken

Er zijn wel wat verschillen met mij vroeger en zoon nu. Ik ging ook naar de dichtsbijzijnde school, 2 minuten lopen. Een school met zo`n 300 leerlingen en mijn broers en zussen waren mij reeds voorgegaan. Ouders wensten mij veel plezier en dat was het wel.
Mijn zoon moet iedere dag zo`n 16 km. fietsen en zit op een scholengemeenschap. Maar idd, ik maak me ook niet zo druk.
Een keer je huiswerk verkeerd opschrijven, te laat komen, met fiets en al de berm inrijden, zoeken naar juiste lokaal, drukte bij de kluisjes en in de gangen, verkeerde boeken mee, lunch vergeten enz. het hoort allemaal bij het begin.
Ach, de leerkrachten weten ook dat ze te maken hebben met brugpiepers. Alles went eigenlijk al snel. Binnen 2/3 weken zijn alle fouten wel een keer gemaakt en is alles alweer gewoon.
Het is nu wachten op de eerste keer nablijven, dàt heeft hij nog niet meegemaakt....

Anke,

"Misschien zijn de ouders er nog niet aan toe en moeten die nog het meeste wennen?"

Het is niet dat ik er niet aan toe ben, maar ik moet zeker nog even wennen

Tuurlijk wennen de kinderen supersnel, alleen deze week was het gewoon r*kweer om te fietsen en dan nog zeulen met die zware tas.....was het nou lekker zomers weer geweest dan wordt het fietsen ook anders za'k maar zeggen.

Maar goed, het is altijd leuk om met andere moeders over je kind te kletsen

Zucht...

Dochter heeft morgen voor het eerst gym. En toen bedacht ze vanavond om 20.00 uur dat ze geen idee heeft waar haar gymspullen zijn. Die heeft ze vanuit groep 8 meegenomen in een paarse tas. Ik kan me vaag herinneren dat ik hem heb gezien, en misschien zelfs de spullen gewassen. Maar nu dus nergens te vinden! De enige andere trainingsbroek die ze heeft is 'stom!', en om mijn suggestie om dan mijn broek aan te doen kon ze alleen maar smalend lachen. Nou, dan zoekt ze het verder ook maar zelf uit ;-( Dat terwijl ik van de week nog vroeg of ze nog een trainingsbroek nodig had, toen we bij Bristol waren ('nee, die zijn lelijk').

Haha, anke, ja natuurlijk

maken we ons veel te druk
Mijn ouders deden ook niet aan opvallende begeleiding. Wel hoor ik achteraf, dat ze veel meer deden dan mij ooit is opgevallen. Dus schone taak voor onze generatie is, zorg dat je kinderen er geen "last" van hebben
Verder blijf ik het heerlijk vinden om hier te lezen hoe anderen het ervaren. Of dat nu om de brugklas gaat, of wat dan ook. Heerlijk meelezen! Grote voordeel, de kinderen hebben er geen last van. Twijfels van mij spreek ik wel hier uit, los ik zelf op, probeer mijn kinderen er niet mee lastig te vallen.

Eindelijk!

Mijn zoon heeft het prima naar zijn zin in de brugklas, maar hij hoopte dat er in zijn klas nu 'eindelijk' eens een uurtje zou uitvallen. En ja hoor, vanochtend kreeg hij te horen dat het 8e (en laatste) uur uitvalt! Hij is helemaal heppie!

Verder

Afgezien van wat stress met inpakken van de tas, en gedoe om te leren met de agenda om te gaan, vindt dochter het heel erg leuk op school. Ze vertelde, bijna verbaasd, dat iedereen zo aardig is tegen elkaar. En dat er tijdens lessen gewoon wordt opgelet. Een verademing in vergelijking met haar groep 8 (met nogal wat druktemakers en pesters). Ik hoop dat het zo blijft.

Druk maken

Ik weet niet of wij ons drukker maken hoor dan onze ouders. Ligt ook misschien net een beetje aan hoe oud je zelf bent. Er zijn hier ouders op het forum die niet veel jonger dan mijn eigen moeder (1948) zijn en ouders die even oud of veel jonger dan ik (1968) zijn. In ieder geval deed mijn moeder op de basisschool erg veel, het begrip ouderparticipatie was toen net verzonnen. Zij zat dus in de ouderraad, was handwerkmoeder, leesmoeder. De meeste moeders van haar generatie werkten ook niet, maar hadden wel al veel moderne faciliteiten zoals de wasmachine en stofzuiger en meestal maar 2 kinderen, waar de generatie voor hun die faciliteiten niet had en vaak meer kinderen. Ik heb ook wel eens het idee dat de ouderparticipatie is verzonnen om deze generatie moeders bezig te houden.
Mijn moeder wist dus van de basisschool alles en noemde (o gruwel) de meesters bij de voornaam. Ik heb ook het idee dat ze redelijk op de hoogte was van met wie ik omging en wat ik op school deed, ook op de middelbare school nog. Wel weet ik dat wij slechts 1 open dag hebben bezocht en die school ging ik ook naartoe (mavo-havo-vwo), net als iedereen uit mijn klas, tenzij je naar de huishoudschool of de lts moest. Als ik nu nog naar mijn schooltijd vraag blijkt mijn moeder verrassend veel te weten. Ze overhoorde me ook regelmatig, ondanks dat ze zelf alleen huishoudschool (zonder diploma) had, dus dat ze sommige vakken (zoals Fans ofzo) nooit gehad had. Ze heeft me wel ook uitgelegd hoe ik mijn agenda moest invullen en hoe ik mijn tas het handigst kon inpakken (zowel haar als mijn generatie gebruikte zo'n ouderwetse leren schooltas). Toen ik in de brugklas gepest vroegen mijn onders zonder pardon een onderhoud met de rector en de conrector, toen tijdens het gesprek bleek dat ze beiden geen flauw idee hadden over welk kind ze het eigenlijk hadden kwamen ze thuis met de mededeling dat ik de volgende dag niet meer naar school hoefde maar naar het (categoriaal) gymnasium ging. Ze gingen daar (met slechts lts en onafgemaakte huishoudschool) met de rector en de conrector praten en alles was al geregeld ook hoe ik de driekwartjaar gemiste lessen Latijn ging inhalen. Dus ik moet zeggen dat mijn ouders wel degelijk behoorlijk betrokken waren.

Yura

Herkenbaar, maar een dergelijke betrokkenheid is wat anders dan verstikkend bezig zijn. Ik zag laatst dat er zelfs cursussen zijn voor ouders, over hoe je kind te begeleiden in de brugklas. Ik vind dat men behoorlijk kan doorschieten hierin, soms. Want natuurlijk geef je je kinderen tips en help je ze op weg indien nodig, maar ik vind ook dat ouders een beetje moeten kunnen loslaten.

Cursus

Ja dat vind ik ook wat overdreven. Het lijkt me dat je het gewoon per kind aankijkt hoe het gaat en hoeveel begeleiding het nodig heeft. Oudste heb ik me nauwelijks mee hoeven bemoeien en jongste wat meer, maar dat geven ze zelf aan eigenlijk. Had het er laatst nog met mijn moeder over. Zij vertelde dat de moeder van mijn toenmalige beste vriendin (en de moeders gingen ook met elkaar om) elke avond met dochter de agenda bekeek en aan dochter vertelde wat ze precies wanneer moest doen. Ik vraag me af hoe je dat als moeder nou moet weten, je weet toch niet hoe lang je kind erover doet om iets te leren, dat voelt het kind toch het best zelf aan en het ene kind is heel anders dan het andere.
Overigens was een van mijn grootste pestkoppen een meisje dat beslist naar de havo/vwo brugklas moest van de ouders, maar dat eigenlijk niet kon. Ze leerde uren en uren en had telkens weer een 3 en als ze daar mee thuis kwam kreeg ze genadeloos op haar donder.
Dus ook in mijn tijd had je echt wel erbovenop zittende en pushende ouders.

Ouders

Mijn ouders bemoeiden zich nooit met school.. Mijn ouders gingen er gewoon van uit dat je gewoon naar school ging, je huiswerk maakt en vooral goede cijfers thuis bracht. Een keer een onvoldoende was geen probleem. Een slecht rapport was dat wel en dan volgde meestal straf. Verder ging de bemoeienis niet. Mijn ouders hadden ook geen idee wat er allemaal op school gebeurde. Zeker niet op de middelbare school. Ik ging naar dezelfde middelbare school als 90% van de leerlingen op de lagere school. Er is nooit sprake geweest van andere mogelijkheden.

Wel was het zo dat mijn broer het heel slecht deed op school. Hij is toen naar een internaat/kostschool gestuurd. Dus als het echt misging grepen ze wel in. Verder lieten ze het ons gewoon zelf uitzoeken..

Met de gewone dagelijkse gang van zaken bemoeiden ze zich echter helemaal niet. Wel hielpen ze met huiswerk als we daarom vroegen of wilden ze ons best wat uitleggen als we het niet begrepen. Mijn moeder overhoorde me als ik daar om vroeg.

Vergeleken met hun ben ik erg betrokken bij de kinderen en hun scholing.

Overigens bedoel ik het helemaal niet onaardig. Ik heb helemaal niet het idee dat mijn ouders mee betrokken hadden moeten zijn. Ik vond het helemaal niet erg dat school gewoon een eigen wereldje was buiten mijn ouders om. Ik heb me ook altijd prima zelf gered.

Bovendien heb ik bij mijn broer wel gezien dat ze echt wel ingrepen als de situatie uit de hand liep met betrekking tot school.

Zelf ben ik wel betrokken bij de school van de kinderen. Ik help regelmatig met huiswerk, ik weet met welke boeken ze werken en wat de namen van de docenten zijn. Ik ga naar ouderavonden toe (deden mijn ouders alleen als het niet goed ging op school) en ik ben op de hoogte van wat er op school allemaal speelt. Ligt ook aan mijn karakter. Mijn broer gaat er veel meer mee om zoals mijn ouders dat ook deden. Daarnaast is de informatie voorziening vanuit de school ook veel groter geworden. ik krijg van de middelbare school van de jongens de wekelijkse nieuwsbrief toegestuurd en de maandelijkse ouder nieuwsbrief. Ik krijg een digitale kopie van de schoolkrant in mijn inbox. De school organiseert wel eens activiteiten waarbij ouders ook welkom zijn. Bijvoorbeeld expositie van handvaardigheid stukken en tekeningen, open podium, toneelstuk, sportwedstrijden en 1x in het jaar open dag waarbij ouders en andere familie een aantal lessen bij kunnen wonen en de docenten en klasgenoten van hun kinderen kunnen leren kennen, nieuwjaarsborrel... Ik vind dat allemaal best veel. ik ga daar zelf ook allemaal niet naar toe. Van de kinderen hoeft het niet en van mij ook niet. Het kan echter wel. Misschien dat deze school ook wat overdreven daar in is. In elk geval was het bij ons op school vroeger echt niet zo. Daar was de sfeer meer van geen nieuws is goed nieuws.

Ik ben zo gelukkig

omdat zoon zo gelukkig is! hij verteld over school, wat hij op de basis nooit gedaan heeft. Hij maakt bij thuiskomst gelijk zijn huis werk, pakt zijn tas in en is om 16uur helemaal klaar.
Hij heeft adhd en kan niet plannen, dat weet hij zelf. dus ik heb gezegt: schat luister nou naar je moeder, doe gelijk al je huiswerk wat je die dag opkrijgt, dan ben je er van af, en hou je tijd over. en gek genoeg luistert hij naar mij... voor het eerst in zijn leven... ongelooflijk... ik hoop dat hij het vol gaat houden... hij gaat zijn vierde week in.. we praten over 2 maanden verder.

Hier nog zo'n gelukkig moeder.....

van een zoon met extra zorgbehoeftes. 12 jaar en nu in de brugklas. Hij voelt zich zo groot met nieuwe rugzak en gekafte boeken, doet zo zn best, is gemotiveert en positief en voelt zich gelukkig zei hij!!!!!! Heeft verschillende vakken (duits, economie) die zn broer nu in de 2e klas voor het eerst krijgt.....STOER!!! En zn eerste cijfers waren 7,5 en 8,5, dus ik ben happy!!!

Nou sini,

volgens mij zit mijn kind niet in jouw klas...Die heeft gevloekt op dat stomme Frans ! Dat ging ze nooit leren ! Sprak het ook uit zoals je het schrijft . Was boos om mijn reactie dat dit niet verstandig was...( Je zegt toch ook niet buureeau terwijl je buro bedoeld, heb je toch ook gewoon goed geleerd) Tot ze de eerste woordenlijsten van duits kreeg ( en Frans er in zat), dat was nog moeilijker (echt niet) en helemaal belachelijk.
69er

Nou ...

Het gaat hier ook ok met dochter met adhd.. Ze was op de basisschool niet echt een popi meisje meestal stilletjes en in zichzelf. Met 1 vriendin. nu redelijk popi maar ze heeft geen idee hoe ze daarnu mee om moet gaan.. De verzint ze het een en ander bij elkaar.. Daar is ze ook al mee onderuit gegaan. Die lessen zijn hard.. Ze heeft ook moeilijke weken gehad want vrijheidblijheid dacht ze.. Nou dat viel vies tegen. Maar ze begint het te snappen. Huiswerk plannen is lastig.. Want dat hoeft pas die en die dag af.. Tja en dan ineens met 4/5 vakken huiswerk zitten.. Ook al een lesje geleerd hahaha.. Ze gelooft dr moeder niet zo..Kortom dochter leert een hoop op school en sociaal..

Franse juf

Mijn dochter heeft ook een Franse juf die Francaise is (maar jij bent het niet Sini, andere regio), ze vindt dat erg lastig omdat ze de juf bijna niet kan verstaan (zwaar accent in het Nederlands), maar ze vindt het ook wel leuk, omdat ze het dan wel echt goed leren spreken. Ze heeft erg veel moeite met woordjes leren, blijft gewoon niet hangen en tegenwoordig hoeven ze niet meer te stampen volgens mij. Ik kan nog steeds de tafels opdreunen en de rijtjes van Duits met welke naamval die gaan, reuzehandig. Heb haar dus gedwongen de vervoeging van etre de hele dag door op te zeggen als een soort versje, onder de douche, op het toilet, weet ik waar allemaal en ik geloof dat het nu eindelijk blijft hangen. Dochter heeft ook best veel huiswerk, behoorlijk pittig, begrijp niet hoe ze het voor elkaar krijgt, want vorig jaar zat zoon in de brugklas, zelfde school en die heeft nauwelijks wat thuis hoeven doen. Maar ja die leest een keer zo'n rij woordjes door en weet het. Heb van de week dagenlang aan moeten horen dat hij zowaar een uur lang had zitten zwoegen op zijn Duitse woordjes.

Sinilind

Ik laat mijn kind nu werken met overhoor van efka?. Werkt wrts nog beter ( de uitspraak zou fijn zijn). Voor Frans heeft kind een e-pack waarin het hopelijk kan gaan oefenen, maar die is nog niet aktief.
69er

Wrts

Heb het snel even bekeken. Heeft meer mogelijkheden ook uitspraak ( hoe betrouwbaar zou dit zijn? , het klonk in ieder geval veel beter dan dat van mijn kind tot nu toe). Dus ik ga weer opnieuw woordjes invoeren.....
69er

69er

69er: "Dus ik ga weer opnieuw woordjes invoeren....."
Huh? Moet jij ze leren dan?

Nou, dat is wel een leuke bijkomstigheid, een stuk herhaling. Je hebt gelijk, ik heb er over getwijfeld. Het is haar verantwoordelijkheid en bovendien leer je al bij de invoer. Haar zelf in laten voeren heeft ook het gevaar dat er fouten in zitten, die ze dus verkeerd leert ( niet dat ik geen fouten kan maken, maar de kans is zeer veel kleiner). Ik heb eerst gekeken of het mogelijk was om bestaande bestanden zoals teach te gebruiken, maar merkte dat deze bestanden, die veelal door leerlingen zo aan elkaar doorgegeven worden, vol met fouten stonden. Deze moeten dus gecontroleerd worden. Dus ik doe het zelf en vind het niet eens vervelend.
69er

Ik kijk ze wel na

Kind voert zelf woorden in, ik kijk er even snel overheen voor eventuele fouten.

Sluit me aan

Wrts, heerlijk programma. Epacks van de methodes van Malmberg zijn ook goed. Sini, het lijkt me zo waardevol om Frans te krijgen van een native speaker. Wij hadden in mijn VWO-klas een meisje uit Zwitserland. Zij hielp ons altijd bij de uitspraak en kon goed uitleggen waar het misging (had er 'oor' voor). Ik herinner me nog hoe ze ons eindeloos voordeed hoe Nederlanders een 'j' aan het einde van een 'ee' plakken, en hoe Franstaligen die klank juist abrupt en scherp afkappen, waardoor je een totaal andere klank krijgt - en veel beter verstaanbaar wordt als je Frans spreekt.
Ik geniet ook van 'mijn' bruggers. Hoe ze met de tong tussen de tanden in hun werkboek schrijven en opbloeien bij elk complimentje. Onvoorstelbaar dat ze straks na de zomervakantie terug zullen komen als fullblown pubers die school uitermate stom vinden en leraren belachelijke fossielen.
Groetjes
Massi

Lijsten zijn te vinden op internet

Ondermeer op websites van de educatieve uitgeverijen staan woordenlijsten die je zo kan importeren in Wrts. Maar daar komen ze vanzelf achter
Zoon heeft het eerste jaar ook keurig zelf alle woordjes overgetikt (zou ik als ouder echt niet doen hoor, het intikken helpt juist bij het leren). Daarna kreeg hij door hoe het efficiënter kon...

Wrts

Ik had er nog nooit van gehoord, maar eerst brugger en later opeens ook tweedeklasser (voor Duits) waren er druk mee in de weer en toen kwam ik bij neefje (derdeklasser) en die was er ook al druk mee. Blijkbaar wordt dat op school uitgelegd, ik heb geen flauw idee hoe het werkt, dus invoeren doen ze uiteraard zelf. Ik had nog niet door dat de woorden ook worden opgelezen, dat is wel handig.

Ijsvogel

Die lijsten kan ik dus nog niet vinden. De methoden komen van Malmberg.
Ik ben het helemaal met jullie eens dat het verstandiger is dat het kind het zelf doet.
Ik heb een kind dat onzeker is. Een slechte voorbereiding op het VO heeft gekregen vanuit de basisschool. Ik had het liefst gezien dat ze naar een vo school was gegaan die sterk begeleid in het hoe te leren en plannen, maar haar keuze was anders. Op haar huidige school merk ik nog niet hoe ze daarin bijgestaan wordt, maar de eerste cijfers komen ondertussen wel binnen. Ik vraag haar ook af en toe, als ze met moeilijkheden bij me komt, of de leerkracht niet verteld heeft hoe ze stof aan kan pakken. (Blijkbaar niet) Ze is erg gefrusteerd, gestresst dat ze het allemaal toch niet kan, heeft regelmatig een paptalk nodig. Ik kan er dan inderdaad voor kiezen om haar helemaal zelf de verantwoording te geven, net als school in het diepe te gooien, met voor mij 100% zekerheid dat dit niet goed gaat en ze na kerst hard aan de cijfers moet werken. Dat versterkt haar negatieve gevoel over haar eigen capaciteiten, en dan gaat de neerwaartse spiraal heel hard. ( Als ze ergens moeite voor moet doen heeft ze het gevoel dat ze het gewoon niet kan)
Ik heb er voor gekozen om haar een beetje aan de hand te nemen, samen te plannen en dit ook te controleren. In de hoop dat dit resultaat, vertrouwen geeft en hopelijk aanzet tot zo zelfstandig verder gaan.
Als het maken van dergelijke lijsten in mijn ogen onnodige frustratie geeft, dan doe ik dat voorlopig...
69er

Yura

Het kan wel denk ik. Treintijd is vaak chilltijd. Boekje mee, muziekje op en de accu kan weer even opgeladen worden. Bovendien leent de ochtendtrein zich uitermate goed om wakker te worden.

Ik heb een hele tijd zowel voor studie als voor werk van de ene kant van het land naar de andere gereist en dat was echt de tijd dat ik nog een beetje tijd voor mezelf had. Nu is het na het werk in de auto, kwartiertje rijden en dan direct in het feestgedruis thuis. Je zou er bijna voor omrijden

En alles ook maar relatief. Ik woonde vroeger in een klein dorp en had de keuze met de bus naar de ene school of met de trein naar de andere. Reistijd met ov was iets minder dan in jouw voorbeeld, maar de bus ging maar maximaal eenmaal per uur en sloot niet altijd perfect aan.
Dat was een gegeven en dan kon ik wel een uur gaan zitten niksen (en soms wel 2 uur als ik echt pech had), maar ik leerde al gauw om die tijd dan toch maar productief te gebruiken op school. Wat daarbij wel scheelde is dat ik niet alleen was en "iedereen" dat wel een beetje zo deed.

Mmm

Hoe komt deze reactie nu hier terecht???
Die moet een paar draadjes lager

Tipje

Voor alle middelbare scholieren met Frans in het pakket: ik had vroeger een frans penvriendinnetje (ontmoet op vakantie, op de camping). Daarmee schreef ik regelmatig (in het huidge tijdperk wordt dat ws mailen). Niks beter om zo je frans wat op te vijzelen ! (Ik kreeg mijn brieven ook nog gecorrigeerd terug met uitleg, maar dat zal niet iedereen willen doen). Bijkomende voordeel is dat je ook eens kennismaakt met het buitenlandse schoolsysteemm, en wat adresjes hebt voor de toekomst. Ik heb nog steeds contact met haar. Leuk hoor !