Ouders en School Ouders en School

Ouders en School

Lees ook op
STERRETJE

STERRETJE

16-11-2018 om 15:14

Hoe laat ik als ouder het geklier op school los?

Zal proberen kort uit te leggen waar ik soms mee zit. Mijn dochter is 8 en doet het goed op school. Bijna alle kinderen zijn aardig tegen haar en ze heeft ook een stuk of 5 goede vriendinnen. 1 meisje die eerst ook haar vriendin was kliert haar nu regelmatig. Dit omdat ze zelf jaloers is op de vriendschap die mijn dochter met een andere meid heeft. Het is een beetje het verhaal van Jantje lacht, Jantje huilt. De ene dag gaat het goed, de andere weer niet. Het zijn echt van die kinderachtige dingen zoals proberen andere kinderen op te stoken tegen haar. Mijn dochter van dingen de schuld geven die ze niet heeft gedaan. Zeggen dat ze niet mee mag doen etc. Na het zoveelste gesprek vandaag heb ik haar eindelijk aan het verstand kunnen peuteren dat ze dat kind zoveel mogelijk links moet laten liggen en negeren. Want dat wilde ze tot nog niet. Bleef ze nog steeds zeggen dat het toch haar vriendin was. Mijn dochter gaat er ook eigenlijk veel beter mee om als ik. Ze weert zich, zegt of doet wat terug en blijft er ook niet mee zitten. Maar ik als moeder die nu al een paar weken die verhalen moet aanhoren blijf ermee zitten. Ik heb het al met de moeder van dat kind besproken. Zij is ook goed aanspreekbaar. Ze heeft zelf ook de verandering gemerkt. Probleem bij onze dochters is dat ze allebei hun eigen versie van elk verhaal hebben. Nu begrijp ik dat mijn dochter heus ook een pittige tante kan zijn. Dus de waarheid van dit hele gedoe zal ergens in het midden liggen. Ik weet dat ik het los moet laten, dat ze er zelf uit moeten komen of niet, dat het ze vormt, dat het bij groot worden hoort etc. Maar zoals gezegd, ik zit er meer over te piekeren dan dat mijn dochter er last van heeft. Hoe laat ik dit meer los?

Niet.

Echt loslaten lukt toch niet. Elk verhaal waar je kind mee komt blijft wat malen in je hoofd. Leuke dingen en de minder leuke dingen. Dat gaat ook niet minder worden. Komen er nu verhalen over de basisschool, is het straks over het Voortgezet Onderwijs. Dat gaat maar door. Dan komen er nog de perikelen rond verliefdheden, studies en ooit de deur uit.
Weer andere zorgen. Ik heb geleerd dat het geen obsessie moet worden, je kind vertrouwen in de keuzes die het maakt en aan de zijlijn staan om te vangen als ze dreigt te vallen. Soms vallen ze toch, terwijl je er bij stond en gelukkig krabbelen ze zelf weer overeind. Bedenken ze zelf prima oplossingen en heb je je, weer, voor niets zorgen gemaakt. Het hoort toch een beetje bij het ouder zijn. Ouder van en ouder in leeftijd. Rimpels en grijs haar is het gevolg

Ook meegemaakt

Vreselijk ingewikkelde intriges in de 7e en 8e groep in de vriendinnengroep van mijn dochter. En nu in de examenklas weer (er worden groepsvakanties gepland voor na het examen en wie mag dan wel/niet mee). Het is ook wel weer een oefening voor later. Als je het zo ziet, en waar je kans krijgt om het met je dochter te bespreken (niet om het op te lossen maar om haar ruimte te geven er wat van te leten) dan voelt het misschien wat relaxter.

Lydia

Lydia

16-11-2018 om 18:01

Leer van je dochter

'Mijn dochter gaat er ook eigenlijk veel beter mee om als ik. Ze weert zich, zegt of doet wat terug en blijft er ook niet mee zitten.'
Jij probeert haar te beïnvloeden, probeert haar iets aan haar verstand te peuteren. Waarom? Zij doet het goed.

Probeer jezelf te overtuigen dat je er niets meer over gaat zeggen tegen je dochter. Laat haar zelf beslissen hoe ze ermee omgaat. Zij gaat er goed mee om.
Als je die beslissing genomen hebt, zal het makkelijker worden om het los te laten.
Als jij elke keer dat je de neiging krijgt ernaar te vragen of je ermee te bemoeien, terugschakelt. Dan zal je hoofd dat langzaam gaan accepteren en ga je minder piekeren.

STERRETJE

STERRETJE

16-11-2018 om 20:19

Lydia

Dat is een goede tip. Je hebt als ouder vaak het gevoel dat je alles moet oplossen voor je kind. Maar vaak lossen ze het zelf al goed op. Zo lang het geen drastische vormen aan neemt moet ik dit idd maar eens proberen.

@Emma

@Emma

17-11-2018 om 08:52

Sterretje

Ik herken het helemaal. Ik ben ook zo'n moeder die iedereen wel kan wurgen die ook maar één vinger naar mijn dochter uitsteekt. Dat maakt haar bijzonder kwetsbaar. Ik was zelf als kind ook kwetsbaar. Toch heb ik toen veel zelf opgelost. En mijn ouders wisten ook lang niet alles, omdat mijn moeder ook wel iedereen kon wurgen en dat wilde ik ook niet
Tip van Lydia is goed. Hou voor ogen dat je dochter zelf veel kan oplossen (en die van jou kan dat beter dan de mijne lees ik).

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.