Hoe pakt jouw kind leerwerk aan?

intrinsieke motivatie

je kunt nog zo sleuren en zeuren, maar uiteindelijk moet een kind zelf de motivatie vinden om ergens wel (of geen) moeite voor te doen.
Soms kun je die motivatie stimuleren met beloning, of straf (maar eerlijk gezegd geloof ik in het eerste nauwelijks en het tweede helemaal niet)
En er is weinig lastiger dan het aanboren van intrinsieke motivatie. In feite kun je weinig anders dan afwachten tot dat vanzelf wel komt.

Mijn oudste stond halverwege vwo 5 maar liefst 8 tekorten en 0 compensatie. Tot hij er achter kwam wat hij wilde. Uiteindelijk overgegaan met 0 tekorten en het jaar erop geslaagd. Nu volkomen gelukkig bij zijn studie waar hij nog geen onvoldoende gehaald heeft.

Nummer twee zit nu in vwo 5 en twijfelt over zijn toekomst. Meteen zien we alle cijfers kelderen. Stond hij kortgeleden nog op ramkoers voor cum laude. nu is het de ene onvoldoende na de andere. Wat kan ik er aan doen? Niks. Desnoods doet hij maar een jaartje extra, tot hij weet wat hij nou wèl wil.

En ja natuurlijk is het dan soms best lastig om je er niet mee te bemoeien, maar de vraag is wat je bemoeienis voor verschil gaat maken. Ik denk geen enkel, dus dan kun je het beter laten en inzetten op een goede relatie met je kind. Dat levert uiteindelijk voor iedereen meer op.

exameneis

Ik lees dit: http://wanneergeslaagd.nl/havo/

Daar staat dat een leerling zelfs op zijn eindlijst met een 4 nog kan slagen. Mits voldoende compensatiepunten natuurlijk.

Mijn zoon staat een 5,3 en er wordt gesproken over afstromen. Weliswaar voor een kernvak maar ik vind dit echt voorbarig. Hij heeft 6 compensatiepunten.

Ben ik de enige die dit raar vind?

Nanda

Ik vind dat heel bijzonder ja. Sowieso kun je een 5.3 nog best opplussen naar ee 5.5 dus voldoende.
En je kind heeft heeel veel compensatiepunten. Ik vind het bizar.
Staat je kind alleen voor dag kernvak onvoldoende of zijn er nog meer tekorten?
Kijk de overgangsregeling vd school zelf eens na wat erover gezegd wordt ?

Strategisch omgaan met je tijd

Ik heb nog niet alle reacties gelezen maar raakte geïnspireerd om toch alvast wat bij te dragen.

Ik ondersteun mijn IADH-kinderen niet structureel bij het huiswerk. Ik trek het zelf helemaal niet om zo’n extra taak op mijn bord te krijgen, ben zelf ook IADH-moeder en alleenstaand ouder bovendien. Als ze erom vragen help ik wel, met plannen, leerstrategieen, overhoren etc. Maar wat ik heel vaak doe, realiseer ik me door het lezen van dit draadje is het werk in context plaatsen. Dat komt neer op: Wat moet je doen om te bereiken wat je wil? Op de school van mijn kinderen (Gym) vullen ze zelf een aantal keren per jaar een formulier in waarmee ze kunnen zien hoe ze ervoor staan. Welke vakken leveren plus- en minpunten op? Ik moedig mijn kinderen aan daar strategisch mee om te gaan: stop meer energie in de vakken die je interesse hebben, waar je goed in bent en waar je verder mee wil. Beschouw de rest als noodzakelijk kwaad. Ga daar voor een zes gemiddeld en zorg er in ieder geval voor dat ze je overgang naar het volgende leerjaar niet in de weg staan. Bij mijn kinderen werkt dat vooralsnog. Voor mij is het voordeel ook: er is geen misverstand over wie degene is waar ze de opleiding voor doen. Ik zeg ook wel eens tegen de jongste (op neutrale toon): “Als je een opleiding wil doen op dit niveau hoort daar een bepaalde inzet bij, dus dat zul je moeten afwegen.” (Ik ben wel zo ‘gemeen’ geweest om ze richting een categoraal gymnasium te motiveren. Het is niet de primaire reden maar wel bijkomend voordeel dat de drempel voor afstromen hoger is). Mijn derdeklasser weet inmiddels heel goed wat ze wil en heeft het kunstje onder de knie. Natuurlijk gaat er wel eens wat mis maar in het geheel blijft dat goed in evenwicht. Jongste is nog middenin dat proces. Hij vindt het nog erg moeilijk maar snapt het wel. Ik hoop dat hij daarin eenzelfde ontwikkeling gaat doormaken als zijn zus. Ik heb daar goede hoop op. Voor de duidelijkheid: dat betekent dus niet dat ze van mij hetzelfde (moeten) doen en op hetzelfde niveau (moeten) scoren. Ik realiseer me wel dat ik het geluk heb met twee kinderen met naast IADH een hoog IQ, die zich tamelijk veel ‘experiment’ kunnen permitteren zonder kopje onder te gaan. Daardoor kan ik er redelijk ontspannen instaan, al hou ik ook wel eens mijn hart vast. Evengoed denk ik dat het werken vanuit het totaaloverzicht voor mijn kinderen beter werkt dan micromanagen met huiswerk. En voor mij als moeder is dat zeker zo .

Groet,
Jo Hanna

Mijn puberdochter

Suus, als je een hart onder de riem nodig hebt... Je bent niet alleen. Hier een puberella van 16, die voorwaardelijk over is naar mavo 4. Als ze aan het eind van periode 3 alles voldoende zou staan, dan mocht ze examen doen. Handig voor school, vanwege de slagingspercentages natuurlijk, maar wij hoopten dat dochter daardoor ook ergens de motivatie vandaan zou kunnen halen om te gaan leren. Want ze weet al precies wat ze na de mavo wil. Helaas. Ze doet geen fluit, vrienden staan met stip op 1, af en toe even leren en dan snel weer buiten chillen.
Al vanaf jaar 1 gaat ze op het nippertje over, haalt soms een 7 als het er écht om spant.
Ze heeft op huiswerkbegeleiding gezeten, hielp geen bal, ze heeft er wel veel nieuwe vrienden gemaakt. We hebben gezegd hoe vervelend het zou zijn als iedereen zou slagen en zij het jaar over moet doen, met allemaal jongere kinderen in de klas. Maakte serieus niet uit, want daar kent ze ook mensen. Logisch natuurlijk, als je voornamelijk naar school gaat om je vrienden te zien, in plaats van dat je erheen gaat voor de lessen.
Ze mocht van ons juist wel een baantje, want dan hing ze in elk geval niet elke vrije minuut op straat. Vandaag te horen gekregen dat ze geen examen mag doen, was geen verrassing meer. Hopelijk gaat het volgend jaar wel goed. Weer een jaartje ouder... Misschien wat wijzer.

Sterkte! (Mijn mantra: ook dit gaat voorbij)

Bizarre week

Begin van de week vlogen de drieën en vieren ons om de oren. Vandaag kwam er ineens een 8,5 binnen voor Frans. Luistertoets dus daar hoef je niets voor te doen, en een 9,7(!) voor wiskunde, hoef je ook niets voor te doen. Dus ergens pikt ze wel wat vaardigheden op, zonder te leren.
Ik heb haar er toch maar even aan herinnerd dat het jaar nog net even te lang is om helemaal niets meer te doen. Ze moet niet nog meer diepe onvoldoendes gaan halen.

Nou,

Toetsweek overleefd. 4 hele zware onvoldoendes (lees drieën en vieren) die natuurlijk ook minstens 3x meetelden.
De rest waren zesjes. Er staan nog steeds 2 tekorten (waarvan één 4,5, dus een 3e tekort ligt op de loer).
Ook voor een ander vak dus zodanig slecht gescoord, dat het gemiddelde daar nu gezakt is van een 6.1 naar een 5.7.....dus ook niet lekker riant, zullen we maar zeggen. Maar ja, kan nu ook niet zeggen dat er hard geleerd is etc. etc. etc. Maar dat weten we inmiddels en verandert niet. Ik krijg buikpijn van zo’n dreigend extra onvoorzien tekort, maar daar heeft kind geen last van.
Maar kind vond het best een prima toetsweek, want beter dan de vorige toetsweek (toen meer onvoldoendes) en nog steeds ‘maar’ twee tekorten, dus geen zorgen !

Phryne, dat zijn ook pieken en dalen hè. Maar goed, er komen tenminste ook supermooie cijfers binnen. Hier al blij als het gewoon voldoende is en het gemiddelde niet al te hard achteruit gaat of tenminste gelijk blijft. Is niet op alle vakken gelukt dus. Hier zijn luistertoetsen écht een drama, is meestal een 3. Voor alle talen. Echt om te janken. Maar ja, juist die tellen meestal 2x mee dus daar gaan we weeer.....kind kwam er nu voor één vak goed mee weg want er was een mondeling i.p.v. een lees-/luistertoets en daarvoor had kind nu wél een 6.5 (yeah), die ook hard nodig was.

Line, wat ontzettend jammer dat ze geen examen mag doen. Dus geen voldoendes aan het einde van periode 3 ? Wat vindt ze er zelf van? Al haar vrienden gaan wel examen doen enzo, dus volgend jaar alleen in de klas?
Wat kun je je machteloos voelen als ouder he. Je zou toch zeggen dat zoiets juist de motivatie moet zijn om aan et werk te gaan.
Maar het lijkt erop als ze allemaal denken “wat een bangmakerij, al dat gedreig, dat gebeurt toch niet”. Het lijkt erop alsof ze menen dat het maar grapjes zijn en het zover allemaal niet komt. Tót het moment dat dat wél gebeurt, en dan is het te laat. En zijn soms nog niet de ogen geopend.

Luistertoetsen

Suus, je schrijft dat je zoon bijna niet geleerd heeft en vervolgens dat hij vooral laag scoort op luistertoetsen. Maar wat kan je daar dan voor leren?
Ik zou investeren op het oefenen hiervan. Maar dan misschien onder begeleiding van iemand die kan bekijken waar het mis gaat. Toch bijles dus. Als je zoon dat ook ziet zitten.

Woorden

Echt leren kun je dat niet nee. Maar ik ben wel van mening dat je je woordenschat waar mogelijk op peil kunt houden. Dus: de rijtjes woordjes van afgelopen hoofdstukken eens herhalen, een speciaal basiswoordenboek doornemen, of wat luisteroefeningen doen. Of, bij teksten, zelfde verhaal en kun je bijv. ook films kijken ofzo, maar vooral teksten maken, maken, maken. Want oefenen, oefenen, dus meters maken hierin, is dé manier om dat door te krijgen en er in elk geval voor zorgen dat je woordenschat zo hoog mogelijk is. Zo adviseert ook school. Maar kind heeft daar gewoon geen zin in. Tja, dan houdt het op en ben ik niet verbaasd bij de zoveelste 3.

er zijn gewoon

prima websites waar je luistertoetsen kunt oefenen.
gr Angela

Houd vol Suus!

Zoek het niet in het vinden van oefeningen voor luistertoetsen. Dan ben jij al weer stappen verder dan je kind.
Je kind moet merken dat oefening nodig is. Maar misschien ook wel niet.
Je berichten klinken in eerste instantie dramatisch, maar uiteindelijk was de laatste toetsweek minder erg dan de vorige. Dat toon in ieder geval aan dat jouw druk op kind positief werkt. Of dat kind net wat meer gedaan heeft omdat jij er niet meer achteraan zit.

Haal die focus weg van de luistertoetsen.
Ja, het is jammer als die niet goed gaan. Maar die gaan pas beter als je kind wil dat ze beter gaan. Niet als jij dat wilt.
En jij zult moeten wachten tot je kind hulp wil met die luistertoetsen, van jou..... waarschijnlijk nooit.
Laat het los!

deze websites

http://learnenglishteens.britishcouncil.org/skills/listening
http://juffrouwengels.nl/a2-luisteren/ (weet niet helemaal welk niveau dit ook alweer was)
https://www.esl-lab.com/

https://www.podcastfrancaisfacile.com/dialogue-francais-intermediaire-apprendre-francais.html
http://www.ciep.fr/en/delf-junior/sample-papers

https://www.goethe.de/de/spr/kup/prf/prf/gzfit1/ueb.html
http://www.talenwijzer.com/luistervaardigheid-duits-onderbouw.html

gr Angela

Toetsweek

Wat mij betreft was deze toetsweek net zo slecht als de vorige.
Enige verschil is dat er nu een mondeling was i.p.v. een lees-of luistertoets en dat kind daardoor wel voldoende had. Dat was een gelukje.
Was dat vak, zoals normaal altijd, wel een leestoets geweest dan was er zeker weten weer een dikke onvoldoende gehaald en was de balans dus gelijk geweest aan de vorige ronde met het aantal onvoldoendes.

Wat mij betreft zie ik nog geen enkel verschil als toen ik er wel bovenop zat, t.o.v. nu en ik me niet meer met Magister bemoei en nauwelijks aanspoor tot iets doen.
Het valt me nu juist alleen maar méér op hóe weinig inzet er getoond wordt. En hoe belangrijk de telefoon, gamen en buiten spelen voor kind is. School boeit gewoon ECHT niet. Minimale inzet vindt kind voldoende, en neemt de gok. Kennelijk.

Geen verbetering is ook geen verslechtering

Het valt jou op wat er allemaal niet gedaan wordt. Daar heb je jaren aan lopen sleutelen. Dat doe je niet meer. Nu is het resultaat niet beter maar ook niet slechter. Alleen erger jij je nog meer.
Je doet je best maar dit klinkt nog niet als loslaten. Ik vind het heel positief vinden dat je kind het niveau heeft vastgehouden, ondanks dat jij niet meer meekeek. De echte dip moet nog komen dus. Of komt niet meer. Alles kan.
Houd vol