Hoogbegaafd?
Hallo allemaal,
We zijn op dit moment ontzettend aan het twijfelen of onze zoon van 9 jaar misschien hoogbegaafd is ja/nee. Hij speelt helemaal niet. Het enige wat hem echt interesseert is de (spel)computer, de televisie en hij leest heel veel. Hij is nu bezig met het zesde boek van Harry Potter. Ook buiten voetballen doet hij gelukkig wel graag en spreekt ook af met vriendjes maar dan vooral ook om te computeren of te voetballen.
We hebben op allerlei manieren geprobeerd om hem aan het spelen te krijgen maar hij vind niks leuk of hij vind het maar even leuk.
Op school vindt hij alles een makkie en haalt ook alleen maar hoge cijfers. Soms zegt hij ook dat hij altijd saaie dingen moet doen als hij al klaar is met een opdracht en de anderen nog niet. Als hij thuis een proefwerk moet leren dan is het een strijd om hem aan het leren te krijgen. Het antwoord is dan: ik ken het toch al. Terwijl wij zoiets hebben van je moet toch wel iets leren al is het maar om er alvast een beetje aan te wennen.
Hij weet soms ook dingen dat we denken hoe kun jij dat nu al weten of hij is dan geinteresseert in dingen die op het nieuws komen waar wij niet eens altijd antwoord op weten. We denken er nu aan om eens met de leerkracht te gaan praten maar aan de ene kant vinden we dat best wel moeilijk omdat we niet arrogant over willen komen. Toch wil ik weten of onze vermoedens kloppen.
Heeft een van jullie hier ervaring mee en hoe kunnen we het het beste aanpakken ? Kun je je kind ook via de school hierop laten testen ? We maken ons echt zorgen omdat het thuis zo niet altijd even gezellig is en wij hem niet altijd begrijpen en hem willen helpen.
Alvast bedankt voor de reacties !
Groeten,
Een bezorgde moeder
Is het belangrijk?
Ik vraag me af of het belangrijk is. Feit is dat je zoon signalen afgeeft dat hij op school ondergestimuleerd wordt. Ik zou het daar mee doen en het er zelf persoonlijk ook bij laten (iig voorlopig), zeker als je eea al lastig bespreekbaar vindt op school.
Dus gewoon aangeven op school (of het hem zelf laten doen?) precies dta wat hij aangeeft, dat hij het te saai vindt en te gemakkelijk. Ook een niet-hb kind kan ondergestimuleerd worden.
Verder snap ik goed de frustratie van je kind om iets te moeten leren wat hij al kent. Waarom moet hij dat van jullie?
groet billie
Hoogbegaafd
Het zou kunnen dat je zoon hoogbegaafd is. Alleen een test kan dat uitwijzen. Die test kan je via school laten doen of via een orthopedagoog. Heeft school overigens geen verdiepings/verrijkings/verbredingsmateriaal? Is het wellicht mogelijk dat hij een groep overslaat? Het is heel belangrijk dat leren een positieve uitdaging blijft. En dat hb kinderen leren te "leren". Alsook dat ze fouten mogen maken. Veel hb kinderen zijn erg perfectionistisch en faalangstig. Er is overigens een goede site voor ouders van hb kinderen met een forum www.hiq.nl Succes!
Iig te weinig te doen
Sterretje7:
"We hebben op allerlei manieren geprobeerd om hem aan het spelen te krijgen maar hij vind niks leuk of hij vind het maar even leuk."
Dit soort dingen wijzen idd op hoogbegaafdheid, maar (even los van zijn IQ) vooral op een hekel aan routine en herhaling. Het is pas leuk, als het nieuw is, want dan moet je er over nadenken.
Sterretje7:
"Als hij thuis een proefwerk moet leren dan is het een strijd om hem aan het leren te krijgen. Het antwoord is dan: ik ken het toch al. Terwijl wij zoiets hebben van je moet toch wel iets leren al is het maar om er alvast een beetje aan te wennen."
Er valt niets te wennen, want er valt niets te leren, want hij kent het echt al.
Als dit klopt, dan gaat hij pas 'leren' als hij iets te doen heeft. Hij heeft gewoon te weinig te doen.
Bedankt
Hoi Billie,
Ten eerste dankjewel voor je reactie. Ik wil hier even op reageren. Het is niet zo dat hij moet leren maar we willen hem alleen een beetje stimuleren om ook voor een proefwerk te leren. Dat zal hij straks op de middelbare school ook moeten doen en dan is hij daar vast een beetje aan gewend.
Verder willen we niet dat hij het saai vindt op school en dat dat zou leiden tot onderprestatie. We willen hem alleen helpen.
Groeten,
Sterretje
P.S. ook de anderen bedankt voor de reacties ! Ik ga zeker even op de site kijken Elisa.
Ja maar
Sterretje:
"Het is niet zo dat hij moet leren maar we willen hem alleen een beetje stimuleren om ook voor een proefwerk te leren. Dat zal hij straks op de middelbare school ook moeten doen en dan is hij daar vast een beetje aan gewend."
Nogmaals, er valt niets te wennen, want hij hoeft blijkbaar niet te leren. Hij WEET het gewoon al.
Sterretje
Ik vroeg me nu af wat je gaat doen voor je zoon. Blijkbaar verveelt hij zich heel erg. Alles lijkt saai voor hem. Dat moet echt naar zijn voor hem. Ga je nu laten testen? Dat kan je ook zonder school namelijk. Zodra je weet wat zijn mogelijkheden zijn kan je ook meer. Als hij hb blijkt te zijn kan je idd anders om gaan met het laten wennen aan het maken van huiswerk. (ik vraag me trouwens af waarom je dat nu al wilt laten wennen, hij heeft toch nog even wat jaartjes).
Laat je het even weten? Ik ben heel benieuwd naar het traject.
Sterkte!
Pippie
Tinus (ot)
"...maar (even los van zijn IQ) vooral op een hekel aan routine en herhaling. Het is pas leuk, als het nieuw is, want dan moet je er over nadenken." Deze zin beschrijft onze dochter werkelijk naadloos, ik ben er echt door getroffen. Boekjes en liedjes mogen worden herhaald tot dochter ze 'kent' en dan moet er weer iets nieuws komen. Nieuw speelgoed is vijf minuten leuk (if that).
Even on topic: de vraag lijkt mij inderdaad niet of zoon in kwestie hoogbegaafd is, maar hoe er aan zijn leerhonger tegemoet kan worden gekomen. Met die insteek kom je op school ook een stuk verder. Hoe treurig misschien ook, de meeste onderwijzers gaan glazig kijken als ouders het woord 'hoogbegaafd' laten vallen.
Groetjes
Marieke
Hiero
zoon van 7, IQ 120 dus zeker niet hoogebegaafd, ASS, verveelt zich rot in de klas. vorig jaar heeft hij 3 bundels prikkeltaken opgelost en toen moest hij nog leren lezen...
begin dit schooljaar had hij op dag één zijn leesboek voor het hele jaar al uitgelezen... Nu mag hij van de juf als de anderen moeten lezen, een boek van thuis lezen.
Meneer klaagt dat zijn oefeningen te gemakkelijk zijn en wou laatst niet oefenen voor zijn dictee; want er stond boven het oefenblad: "ik oefen mijn moeilijke woordjes". dus moest hij niet oefenen, want de woordjes waren helemaal niet moeilijk...
Het enige waar hij het moeilijker mee heeft, en volgens ons is dat gerelateerd aan zijn ASS, is begrijpend lezen. Daar moest hij vraagjes oplossen bij een foto en kon hij niet het onderscheid maken tussen wat hij wist over het onderwerp en over wat hij zag. (zo moest hij bij een prentje van een giraf in de savanne antwoorden dat er veel bomen stonden rond de giraf en hij antwoordde dat de giraf in een warm land woont.)
Hij mag dus in de klas extra oefeningen maken (prikkeltaakjes) als hij eerder klaar is, maar zelfs die vindt hij te makkelijk...
Verder hebben ze als optie hem een jaar te laten overslaan maar dat is o.i. geen goeie oplossing omdat hij emotioneel en op vlak van relaties opbouwen met andere kinderen veel moeite heeft door z'n ASS.
Boeke
Boeke:
"Verder hebben ze als optie hem een jaar te laten overslaan maar dat is o.i. geen goeie oplossing omdat hij emotioneel en op vlak van relaties opbouwen met andere kinderen veel moeite heeft door z\'n ASS."
Hmm, ik zou zeggen dat hij die relaties moeilijk kan opbouwen omdat hij met heel andere dingen bezig is dan zn klasgenoten. Hij en zn klasgenoten hebben elkaar dus niets te vertellen, en hem in die klas laten zitten helpt hem niet bij het leren omgaan met anderen.
Als hij een ASS heeft, kun je je sowieso afvragen of het opbouwen van dien relaties mogelijk is; als hij relaties kan opbouwen, zou ik kinderen zoeken met dezelfde interesses als hij, ipv klasgenoten.
Vragen om uitdaging.
Hoogbegaafd of niet dat wil ik maar even in het midden laten (ik ben niet zo dol op etiketjes).
Wat wel blijkt uit jouw verhaal is dat je zoon zich toch een beetje verveelt en op school wat extra uitdaging kan gebruiken. Gezien zijn leeftijd lijkt me dat vrij makkelijk in te passen in het schoolwerk.
Bij ons op school is er al 'gelaagdheid' dus degene die beter scoren krijgen 'plustaken' of moeilijkere werkbladen maar ook vaak dat is niet uitdagend genoeg.
Ik zou eens met de leerkracht gaan praten, niet zozeer of je kind wel of niet hoogbegaafd is want dat weet je gewoon (nog?) niet; wel dat je kind meer uitdaging zou willen hebben want dat is een vaststaand feit. -Eventuele tests kunnen altijd later nog.-
Gekke vraag misschien maar doet jouw kind ook aan sport? Mijn oudste kan daar heel veel in kwijt is superfanatiek geworden waardoor ze thuis ook veel prettiger in de omgang is..
Elisa
Dat alleen een test uit kan wijzen of hij hb is is onzin. Heel veel hb'ers zijn nooit getest en toch hb!
Ach ja
Juno:
'Dat alleen een test uit kan wijzen of hij hb is is onzin. Heel veel hb\'ers zijn nooit getest en toch hb!"
Moet ik nog proberen uit te leggen waarom dit onzin is, of kun je dat zelf bedenken?
Hier ook zoon
die "meer begaafd is" Zeker niet hoogbegaafd, maar wel redelijk slim zeg maar.
De oplossing hier is verbreding, verdieping en veel op zijn eigen niveau. Rekenen is zijn ding, en de juf zoekt zelfs uitdaging op het internet voor hem. Met de andere vakken doet hij gewoon mee, en scoort daarin ook goed.
En ook lezen is hij dol op, alle harry potters uit met net 8, maar dat is meer te wijten aan het feit dat hij dol is op lezen, dan aan een eventuele HB
Blijft voor ons het allebelangrijkste dat hij lekker in zijn vel zit, en als jouw zoon dat niet zit moet je daar ( ism de school) wat aan doen.
En met een vorige schrijfster ben ik het eens, een "etiketje" helpt niet.
Groet CAro
Etiket
stel: je kind is slim, je denk HB, ligt in de lijn der verwachtingen in ieder geval, wordt door omgeving spontaan gevraagd incl BSO. Overal behalve school... die ziet lekker een kind wat graag speelt en liever lui is dan moe.
Een kind wat voor ligt, wat óp CITO A scoort, maar wat verder niet zelf aangeeft dat het meer stimulans nodig heeft.
Als ik dan de meningen van de draadjes hierboven op dit scenario loslaat...krijg ik waarschijnlijk de reactie wat ik wil/ wat er aan de hand is.
Volgens mij is het heel belangrijk dat een kind leert leren. Dat hij/zij ergens moeite voor moet doen. kortom, neit alles op zijn/haar sloffen kan.
Intelligentie is een ding, karakter is echter vele malen belangrijker: doorzetten, moeite doen, proberen, trots zijn op wat jezelf hebt bereikt.
M.i bereik je dat niet als een lekker lui en relax door zijn schooljaren heen fietst.
Wat wil ik hiermee zeggen: als school een dergelijke houding heeft, kan een etiket wel degelijk helpen. Aan je leuke ouderargumentatie dat hij verbreding/verdieping nodig heeft zullen ze weinig zin in hebben aangezien het kind het zelf niet aangeeft...toch?
Etiket
Emma, het is maar de vraag of school veel doet met een etiket. Hier iig een iq van zoon dat past bij hb. Maar school doet daar niets mee.
Nu zijn we zelf wel voorzichtig met school in gesprek hierover, en eigenlijk zou ik ook graag zien dat er iets gebeurt. Maar zoon ´doet het goed`, is zeker niet lastig op school, dus ze vinden het wel prima zo. Het is een montessori school dus ze gaan ervan uit dat kind sowieso wel op nivo werkt. Maar volgens mij komt dat er vooral op neer dat zoon verder kan als hij klaar is. Klaar met al dat werk dat ver onder zijn nivo is. En dan mag hij verder met werk dat nog steeds onder nivo is.
En ze volgen graag het kind hier. En zoon wil niet meer uitdaging, die vindt het veel te belangrijk om ´goed te scoren`. De toon is mi al gezet, hij weet nu dat hij de keuze heeft en dat hij kan weigeren. Liever zag ik dat hij een passend aanbod krijgt en net als ieder ander kind ´gewongen` wordt om een beetje op eigen nivo te werken. Leren te werken vind ik ook belangrijk. Leerkracht geeft aan dat hij niet foutloos werkt, (maar wel altijd a) een argument dat mij weinig zegt.
Omdat het verder een kwetsbaar kind is dat sowieso erg afhankelijk is van de goodwil van leerkracht, zijn we voorzichtig in gesprek en wil ik graag dat lijntje houden met leerkracht, dus het zeker niet op conflicten aan laten komen.
Nuja, het zal vast voorkomen dat er vanalles in gang gezet gaat worden zodra er een etiketje is, maar het hoeft dus zeker niet. (op onze school vermoed ik ook nog wat weinig expertise met hb, maar geen enkele leerkracht krijgt graag het gevoel dat een ouder komt vertellen dat hij zijn werk niet goed doet)
"moeilijke woordjes" + meenemen
Quote Boeke : "want er stond boven het oefenblad: "ik oefen mijn moeilijke woordjes". dus moest hij niet oefenen, want de woordjes waren helemaal niet moeilijk... "
Zo hadden wij dat met onze oudste, die paniekerig riep dat hij achter de computer moest. "Ik moet op google !!". Waarom ? Omdat juf gezegd had dat ze morgen een MOEILIJKE geschiedenis toets zouden krijgen. En wat in het boek en in zijn opdrachten stond (bandbekervolk, trechterbekervolk etc) was in één pagina samen te vatten, en dus volgens zoonlief niet moeilijk. Ergo : juf ging niet vragen wat er in het boek stond !! En dus moest hij op zoek naar dingen over die periode die wél moeilijk waren. Was een hele strijd om te voorkomen dat hij er allerlei nutteloze informatie bij ging zoeken, haha !!
Maar goed, ook hier een (nog nooit getest) jochie van 9 dat alles al de hele schoolperiode "makkie" vindt. Wordt momenteel wel doorgetoetst op zijn nieuwe school gelukkig, want op de vorige school was hij al helemaal gestopt met zijn best te doen. De "weigering" om proefwerken of toetsen te leren (zoals sterretje7 die omschrijft) omdat hij het tóch al kan, kennen wij hier ook jammer genoeg. Volgende maand hoopt de nieuwe school een handelingsplan op tafel te kunnen leggen, als alle toetsen afgerond zijn.
Wij hebben nooit laten testen, mede omdat het zo duur is als je het zelf moet doen, en de vorige school vond het niet nodig want "we weten toch wel dat hij slim is". Toch deden ze er niet veel mee, want in een paar jaar tot steeds ergere demotivatie heeft geleid.
@Sterretje 7 : laat jouw kind thuis wél meer zien dan hij op school doet ?? Hier hielp het om dingen die ze thuis deden aan juf te laten zien (bijv. mijn zoon houdt van rekenen en doet dat ook "voor zijn lol" en dan nam ik die sommen mee naar school, en mijn dochter schreef thuis al zo netjes en dan nam ik haar brief aan Sinterklaas mee naar de kleuterjuf). Zo konden ze zien dat ze dat al op een heel ander niveau deden thuis. Is dat een idee voor jouw gesprekje met de leerkracht ?
Martine
Tinus
Nee, dat kan ik niet zelf bedenken. Zo'n test is zo en zo onzin omdat men niet eens weet wat intelligentie is, dus hoe kun je iets meten als je niet weet wat het is???? En ik ken heel veel hoog intelligente mensen maar die hebben nooit zo'n test gedaan, zijn ze waarschijnlijk te slim voor........
Onze jongste
is ook (net) 9 en haalt ook altijd de beste cijfers zonder veel moeite. Ik denk niet dat hij HB is, maar wel meerbegaafd. Hij kan ook moeilijk zichzelf vermaken, behalve met de computer. De meester vorig jaar in groep 5 loste de verveling op door hem een belangrijke taak te geven met 'maatjeswerk': in tweetallen en later in groepjes moesten de betere leerlingen de zwakkeren helpen, en ze werden ook beoordeeld op de samenwerking. Daarnaast mocht hij extra rekenwerk doen 'schrijf de tafel van 39 maar op als je echt iets moeilijks wil'. Daar is hij een hele poos mee zoet geweest, dat was wel een uitdaging. De juf nu in groep 6 lukt het gelukkig ook nog om voor voldoende inhoud te zorgen, en zelf wil hij gelukkig altijd graag zijn dictee oefenen (soms zelfs zo dat ik het niet nodig vind, maar hij wel, want hij wil een 10). Wij prijzen ons gelukkig met onze school...
Marjoleine
Hoogbegaafd
In ons geval was het ook al wel lang duidelijk dat mijn zoontje (nu 7) best wel slim was, maar meer niet. In groep 3 bleek hij heel veel voor te lopen op de rest en toen kwam het verzoek van meerdere kanten om hem toch te testen op hoogbegaafdheid. Vanuit school omdat hij dan met de plusklas mee zou kunnen doen; daarvoor moet een kind nu eenmaal getest zijn en een bepaalde score hebben. Vanuit de kant van de kinderpsycholoog omdat het erg belangrijk was te weten waar zijn specifieke "begaafdheid" lag, hoe zijn werkhouding was en zijn concentratievermogen. En met name zijn perfectionisme en faalangst. Zo'n test geeft niet alleen aan of en in hoeverre een kind meer- dan wel hoogbegaafd is. Hij is dus getest en bleek zeer hoogbegaafd maar wel met een verbaal/performale discrepantie. School heeft voorgesteld om hem een groep over te laten slaan (dat doen ze alleen in specifieke gevallen) en hij is van groep 3 naar groep 5 gegaan met verbreding/verdieping en verrijking. Volgend jaar gaat hij naar de plusklas. Voor ons was die test een bevestiging en een verduidelijk over hoe en waar zoonlief staat. De punten waarop hij minder scoorde en zeker zijn perfectionisme, faalangst en snel overprikkeld zijn, zijn nu ook extra aandachtspunten op school. Hij moet aan sommige dingen nu harder trekken, wat hij niet gewend was en dat vindt hij niet leuk, maar het is mi wel erg belangrijk dat hij leert te leren en ook leert dat het ok is om iets niet meteen goed te doen. In sommige gevallen is een "etiketje" wel erg handig en soms zelfs noodzakelijk (in het geval van de plusklas). En als mensen vragen waarom hij een groep heeft overgeslagen kunnen we nu gewoon zeggen dat dat is omdat hij hb is. Verder is een hb kind net als andere kinderen, alleen moet je erg uitkijken waarin je zo'n kind stimuleert en waarin je hem moet afremmen. Plus het feit dat de belevingswereld van zo'n kind anders is; dat is iets waar je rekening mee moet houden.
Pelle - tinus
Pelle, dat was een leesboek wat bij hun taalpakket hoort.
De laatste weken moet hij ook al geen huiswerk meer maken, hij maakt z'n huiswerk terwijl de anderen gewoon les krijgen...
Tinus, juist omdat hij sociaal "gehandicapt" is vinden wij het heel belangrijk dat hij met leeftijdsgenoten ook contact blijft houden. Bij hem zal het nooit vanzelf gaan om "normale" relaties aan te gaan, ook niet met oudere kinderen. Hij zal dat echt moeten leren zoals wij frans of wiskunde leren. En dat kan hij best leren met leeftijdsgenoten.
Juist moeilijker
Boeke:
"Tinus, juist omdat hij sociaal "gehandicapt" is vinden wij het heel belangrijk dat hij met leeftijdsgenoten ook contact blijft houden. Bij hem zal het nooit vanzelf gaan om "normale" relaties aan te gaan, ook niet met oudere kinderen. Hij zal dat echt moeten leren zoals wij frans of wiskunde leren. En dat kan hij best leren met leeftijdsgenoten."
Dat laatste is nu juist de vraag. Relaties ga je het makkelijkst aan met mensen die op je lijken. Voor de meeste kinderen zijn andere kinderen van dezelfde leeftijd geschikt, omdat ze op die andere kinderen lijken. Maar je zoon lijkt niet op die andere kinderen, dat is juist het probleem. Voor hem is het juist extra MOEILIJK om relaties met leeftijdsgenoten./klsgenoten op te bouwen. Ik zou actief op zoek gana naar een andere groep die WEL op hem lijkt. Misschien zijn dat, vanwege zijn interesses etc, juist OUDERE kinderen.
Tinus heeft helemaal gelijk!
Mijn zoon van 7 is ook hoogbegaafd en kan niet met zijn leeftijdgenoten die klik vinden...wel met oudere kinderen, dat gaat hem veel makkelijker af, of juist veel jongere kinderen.
Dat is een punt voor veel hhb kinderen.
Moeilijk
zijn interesses zijn playstation en star wars-films. Hij leest ook wel erg graag maar ik denk niet dat hij zoveel "ouder" is dan zijn leeftijdgenoten qua interesses? Hij zou zich geweldig goed voelen in een playstation-clubje, maar dat heb ik nog niet gevonden 
Maar ik denk dat het bij hem sowieso anders is, hij is niet hb (iq 120), maar vindt wel om één of andere reden de leerstof op school veel te makkelijk en dat uit zich ook in zijn punten (eindigde vorig schooljaar met 99%). Voorlopig ligt hij nog wel goed in de klasgroep dus ook daarmee sta ik huiverig om hem over te laten gaan naar een hogere klasgroep.
Boeke
Hoogbegaafd zijn is meer dan een IQ (die kan varieren, het is ook een momentopname), het is een combinatie van doorzettingsvermogen om taak te volbrengen
en creativiteit = het op originele wijze oplossen of bedenken van problemen en vaak een IQ van 130 of hoger.
Iq en vriendschappen
Een gemiddeld mens heeft een IQ van 100. Een zwakbegaafde heeft een IQ van zeg 80 (of eigenlijk tussen 70 en 85). Iedereen vindt het normaal dat je niet een gelijkwaardige vriendschap kunt hebben als 'normaal' mens met een zwakbegaafde persoon.
Toch verwacht je zelf eigenlijk dat een kind met een IQ van 120+ een vriendschap opbouwt met kinderen met een gemiddeld IQ. Dit verschil is even groot, het gros van de kinderen komt niet 'in aanmerking' als vriend.
Jesse
Och
Onderzoek toont aan dat het opbouwen van een gelijkwaardige vriendschap of andere relatie moeilijker wordt bij een IQ-verschil van meer dan 10, 15 punten. Het kán wel, je zult wel moeten als HB-er, maar een echt diep contact gaat eenvoudiger met mensen die net zo (snel) denken als jij.
Tirza
Hihi
kijk, Tirza, met dat nieuws zullen mijn vrienden blij zijn 
125+
Ik weet dat niet hoor of het een kwestie is van niet willen. Mijn dochter(8) wilde juist altijd heel graag met haar klasgenootjes omgaan maar dat lukte niet.
Ze werd totaal niet begrepen en ze werd daar behoorlijk ongelukkig van. Vanaf het begin van de basisschool kon ze het beter vinden met oudere kinderen. Op 6-jarige leeftijd had ze de grootste lol met de kinderen uit groep 8.
Inmiddels gaat het beter maar ik heb toch altijd het idee dat het wat geforceerd is. Omdat ze zo graag aansluiting wil met haar klasgenootjes doet ze vaak haar best om niet zo 'slim' over te komen als ze is.
Zet je haar in een ruimte met 'gelijken' en wordt er meer gevraagd van haar intellect dan zie je haar opbloeien.
Precies
ik zie het ook bij mijn zoon van 7 in groep 4, hij is zich continue aan het aanpassen aan de rest.
Kinderen willen van nature "erbij horen" (grote mensen ook vaak) en dat is heel moeilijk als je "anders" denkt, op een ander niveau. En dat is niet per definitie beter, maar wel anders!
Als er een betere match is bij oudere kinderen, zul je zien dat die kinderen beter in hun vel komen.
Danni
Dat herken ik van toen ikzelf klein was. als 6-jarige kon ik ook geen aansluiting vinden bij mijn leeftijdgenootjes, die speelden met poppen en ik las de winkler prins... Thuis en tegenover de juffen liet ik een veel intelligenter gedrag zien dan bij mijn klasgenootjes.
ik ben trouwens ook niet hb (nooit getest maar herken mij er niet in), maar heb altijd veel gelezen en wist daardoor meer "faits divers" en was goed in talen, waardoor ik slimmer overkwam dan ik eigenlijk ben denk ik.
