Huiswerk op de middelbare school

Samen

Wat je kunt proberen is om dit met je zoon te bespreken op een open manier. Het is zijn probleem maar je wil hem er graag bij helpen. En dan een manier zien te vinden waar je allebei tevreden mee bent.
Hier heb ik een oude routine weer ingevoerd. Op zondagavond nemen we samen zoons agenda door en bespreken wat hij al aan huiswerk heeft en wanneer hij dat gaat doen en dat dan onderin de agenda zetten. Door de week heen ook even vinger aan de pols wat erbij gekomen is.
Altijd op hetzelfde moment na het eten.
Overigens ging ik met zoon in de brugklas direct na het eten zitten om in de agenda te kijken en het huiswerk van die dag direct te maken en niet te wachten tot het laatste moment.
Dat contact bestond al sinds de basisschool.
En je kunt je kind bevestigen dat het allemaal wat overweldigend is en zelfs saai maar dat het voor zijn toekomst is en dat als je het wat handig aanlegt: opletten op school, goed meedoen niet achterlopen, tijdig dat beetje huiswerk maken, dat het dan een eitje is, maar niet als je de zaak laat verslonzen.
Maar vooral op een steunende niet-beschuldigende manier. En het is zijn verantwoordelijkheid maar jij wil hem er bij helpen. En vooral als hij zelf een idee heeft kun je daar in mee gaan. Bijvoorbeeld welke tijden hij zelf geschikt vind of op welke manier hij zelf wil werken.

Toezicht

Ik kreeg gisteren van school een brief met inlogcode voor het systeem waarin ik alle resultaten en het verzuim van dochter kan bekijken. Ik heb haar dus alvast verteld dat ik haar heel goed in de gaten ga houden Ik denk dat ik er de eerste weken een beetje bovenop ga zitten en de agenda/planning met haar bespreek.

Blij met deze vraag

want ik zit ook een beetje met deze kwestie. Zoon zit sinds vorige week in de brugklas en het is natuurlijk toch nog wat wennen allemaal. Soms is het makkelijk, op woensdag huiswerk mee voor donderdag dus dat betekent dat het dezelfde dag nog gemaakt moet worden. Maar hij heeft vorige week ook huiswerk gekregen deze week en dan is het toch wat plannen wanneer hij dat huiswerk gaat maken. Ik vind het vervelend om steeds te zeuren over het huiswerk maar merk wel dat hij nog wat gestuurd moet worden. Via de website van school kan ik inloggen en zo ook zien welk huiswerk hij heeft en voor welke dagen.

Net als p

De eerste maanden zit ik er flink bovenop. Samen huiswerk maken, overhoren, agenda controleren...Gaat alles goed dan laat ik het wat los. Gaat het dan mis dan weer wat strakker. Net zo lang totdat ze het helemaal zelfstandig kunnen. Dat was bij de een na de kerst in de brugklas en bij de ander na het eindexamen in 6VWO. Sommige kinderen zijn heel zelfstandig, regelen alles vlug zelf, calculeren een keer een onvoldoende in en halen die daarna weer op en komen uiteindelijk met een prima eindresultaat. Andere kinderen verzinken in de materie, hebben geen idee hoe je het aan moet pakken en hebben er ook weinig zin in. Dan is extra hulp geboden.

Beter strakker beginnen dan na een desastreus eerste rapport de boel om proberen te draaien. Dan begin je al met zo'n achterstand.

De eerste weken/maanden in de brugklas nam ik elke middag hun agenda met ze door, maakte samen met hun een wekelijks huiswerk schema, overhoorde ze en controleerde dat ze huns huiswerk hadden gedaan en dat de antwoorden correct waren. Ik legde uit wat ze niet goed snapten mocht dat nodig zijn. Daar ben je dan inderdaad elke dag wel een uur aan kwijt maar bij de meeste kinderen kan je het steeds meer loslaten naar mate ze zelf die studievaardigheden beheersen.

Meekijken

Wij hebben met onze kinderen afgesproken dat wij ten allen tijde mee mogen kijken. Als een kind begint met huiswerk maken, overhoren wij het ook verplicht voor een repetitie of s.o..
Huiswerk maken en plannen is best moeilijk en een stuk tekst of woordjes leren voor een overhoring is een vak apart. Als je dat vanaf het begin goed aanleert, heb je daar lange tijd plezier van.
Onze kinderen zijn het daar gelukkig ook mee eens.

Bij geschiedenis/aardrijkskunde/maatschappijleer vraag ik vaak eerst aan kind om hoofdstuk mondeling voor mij samen te vatten. Daarna lees ik zelf het hoofdstuk en terwijl ik het lees stel ik vragen aan kind over de tekst. Blijkt dat kind het niet goed kent maak ik daarna samen met kind een samenvatting en dan leert kind de samenvatting uit het hoofd. Ik heb ook kinderen die gelijk een samenvatting maken en die uit hun hoofd leren. In dat geval controleer ik of de samenvatting inderdaad de belangrijkste dingen van de tekst bevat. Samenvattingen maken moet je ook leren dus dat doen we in het begin vaak samen.

eeehm...op zijn Maylises eigenlijk. Mijn as derdeklasser vond samenvattingen/schemaatjes maken van lappen ak of gs best heel lastig. Dus heb ik met hem geoefend hoe je dat het beste kunt doen. Toch een beetje gemiste kans van de basisschool vind ik. Het gaat hem nu een heel stuk beter af, (gaat naar 3 atheneum inmiddels!) en hij is erg happy met zijn gegroeide talent. Geeft ook een boel zelfvertrouwen.

Overigens is hardop vertellen waar een hoofdstuk over gaat een hele goede oefening om de kerndingen & verbanden er uit te halen. Verrekte lastig om een sdamnehangend verhaaltje van een minuut te maken van een half of heel hoofdstuk zonder dat je iets van de structuur & logica snapt.

Ingrid (schooljaar begint hier morgen pas!)

Hoe het hier gaat

Wij bemoeien ons alleen van af het begin op het organisatorische stuk. Zoon zit nu in 3 gymnasium en wij hebben in het begin wel een eens puur voor de lol een boek ingekeken. Overhoord heb ik hem toe nu toe 1x voor engelse onregelmatige werkwoorden. Verder doen we wat huiswerk betreft niks met hem. Hoe hij leert weet ik niet, maar hij is voor een repetitie altijd binnen een kwartier klaar. Tot nu toe stond hij voor 13 vakken een 8 gemiddeld. Zal dus wel voldoende zijn.

Maak werk moeten we wel boven op zitten. Niet inhoudelijk, want ook daar bemoeien we ons niet mee. Wel met het tempo, de slechte concentratie en het vooral er geen zin in hebben. Nou heeft hij nooit zin in praktische dingen, dus ook maakwerk vindt hij niet leuk. Helaas moet het wel gebeuren. Gelukkig ziet hij dat ook wel een beetje in. Helaas zit hij toch ook wel vaak tot 22.30. Daarna douchen en dat gaat al net zo traag als het maak huiswerk. Ach, al met al hebben wij geen klagen.

Ben benieuwd hoe het volgend jaar met nr. 2 gaat. Dat is nu al zo'n stress kip. Die zal wel heel veel overhoord willen worden. Zij is juist wel weer erg van de planning. Nr. 3 zal nog meer begeleiding nodig hebben. Zo anders allemaal.

Andersom

Hier dochter in brugklas die een echte stresskip is, gister was het reeds voor de tweede keer huilen sinds ze begonnen is (nu 2 weken). Heb haar mee genomen naar de stad en zijn wat gaan drinken (terwijl ze eigenlijk huiswerk wilde doen). Onderweg haar uitgelegd dat het heus niet erg is als haar huiswerk eens niet af is, dat ze wat meer naar haar broer moet kijken, die super relaxed is en gewoon met mooie cijfers nu in 2 atheneum zit. Dat ze vooral niet teveel naar haar stresskippige vriendin moet kijken. Gevraagd naar wat het ergste was wat haar kon overkomen als haar huiswerk niet af was. Ze dacht dat ze dan een uur moest nablijven. Ik heb haar gezegd dat je daar gewoon om moest lachen, dat ze wel ergere dingen in haar leven heeft mee gemaakt (best veel mensen overleden), hoewel dat misschien niet zo'n pedagogisch verantwoorde opmerking was, want toen was het pas echt huilen. Maar goed uiteindelijk begreep ze wel wat ik bedoelde en ze zal het proberen. Heb zelfs letterlijk gezegd, dat het echt geen ramp was als ze haar huiswerk eens niet gedaan heeft.

Moet geleerd worden

Precies Yura, dat is helemaal geen ramp en dat leren ze ook wel, ook al is het dan door 's ochtends snel van een klasgenootje over te schrijven. Dat gebeurde hier heel regelmatig in de 3e en 4e, en natuurlijk door alle vrienden, niet steeds dezelfde. Dochter was in de 1e ook zo'n stresskip, alles moest af en ook vooral goed af. Met als gevolg dat ze iedere avond bezig was tot 10 uur en daar was ze niet vanaf te brengen. In de 2e snapte ze dat al stukken beter, wat echt heel erg belangrijk was en wat ook wel eens een keer vergeten kon worden, of overschrijven, of in de pauze maken. Nu, in 5vwo is de relaxheid helemaal doorgeslagen en moet er vaak op het allerlaatste moment nog gewerkt worden. Ook weer niet helemaal de bedoeling maar in al die jaren zijn de rapporten toch hetzelfde geweest, veel of weinig tijd bestedend aan huiswerk

Huiswerk

Ik leer mijn kinderen liever hoe ze snel, gestructureerd en ook nog eens goed, alles af kunnen hebben. Dus dat ze min of meer relaxed aan de eisen kunnen voldoen. Ik geef ze ook volop gelegenheid om dat huiswerk goed voor elkaar te krijgen.
Natuurlijk is het geen ramp als er een keer iets niet lukt, maar ze meenemen naar de stad oid, opdat ze niet kunnen werken, vind ik een beetje raar. Achterlopen is echt heel vervelend. Het kind zit ermee, in de lessen en later bij het proefwerken leren. Daarbij leert het kind dan nog niet hoe je een en ander kunt structureren om het wel af te hebben, zonder een stresskip te zijn. De boodschap lijkt dan te zijn: als je stresst heb je je huiswerk af, en anders niet.
Mijn zoon zegt ook dat als jij altijd heel goed je huiswerk doet, dan hoef je nauwelijks meer te leren voor proefwerken, dan ben je dan in een kwartiertje klaar.

Per kind

Elk kind is zo verschillend, dat merk ik nu heel goed nu ze jaar op jaar naar de brugklas gaan. Zoals dochter hier zondag tekeer ging was ze echt niet in staat om op een gestructureerde manier aan haar huiswerk te beginnen. Het begon al met een uur lang als een kip zonder kop alles overhoop gooien omdat ze haar geodriehoek kwijt was en ze ervan overtuigd was dat er ergens in huis nog een moest zijn. Volgens mij moet je op zo'n moment gewoon even tot rust komen en afstand nemen. Naar de stad gaan was dan gelijk een mooie gelegenheid om a) even wat lichaamsbeweging en frisse lucht te krijgen op de fiets, ga je je altijd beter van voelen, b) even samen te praten, c) een nieuwe geodriehoek te kopen. Het ging overigens om huiswerk voor woensdag, waar ze zondag zo gestresst over ging zitten doen. En al was het wel voor maandag, het was echt niet meer dan een kwartiertje werk, dus ze heeft het mee genomen naar opa en oma waar we gingen eten, alwaar ze het samen met haar neefje van 5 heeft zitten maken (hij mocht de lijntjes trekken mbv de nieuwe geodriehoek). Daar was ze dus zo klaar en het was nog gezellig ook samen met neefje, als ik haar haar gang had laten gaan was ze eerst nog als een kip zonder kop door blijven zoeken, waarna ze een uur onder de dekens was gedoken, medelijden met zichzelf hebbend. Ik ben niet gek hoor, ken mijn dochter al bijna 12 jaar en heb ook nog 16 jaar met mijn zus in 1 huis gewoond en die was precies zo, heb dus wel wat ervaring. Volgens mij heeft ze nu juist heel duidelijk geleerd dat het veel makkelijker gaat als je niet loopt te stressen. Mijn relaxte zoon heeft ook altijd gewoon zijn huiswerk klaar, hij let ook goed op in de klas en doet veel huiswerk al op school tussen de bedrijven door, dus die hoeft inderdaad nauwelijks te leren voor proefwerken.
Maar fijn te horen Bir dat jouw dochter wel relaxter is geworden in de loop van tijd.

O ja, daar gaan we weer

Nu pas begonnen, dus ik ben benieuwd. Oudste heeft erg veel begeleiding nodig, ernstige dyslexie en ook veel moeite met overzicht houden en plannen. Dus hem zal ik ook dit jaar veel helpen.
Jongste hoop ik minder, maar we zullen het zien. Hij is ook dyslectisch, maar weer heel anders. Werkt sneller en heeft hoop ik meer al op school af. We hebben gisteravond al besproken dat we samen even bekijken wat het huiswerk is per dag en hoe HIJ het gaat inplannen. Ik kijk mee, hij doet het.
Ben benieuwd