Huiswerk,wanneer helpen?

Lichte dwang

helpt hier het beste, kinderen hebben bij mij ook moeite om dingen te overzien en de oudste heeft gewoon nooit zin.

Eerst heb ik haar zelf laten proberen haar werk te organiseren, maar dit verliep lastig, werk niet op tijd af, onvoldoendes ect.
Nu is het standaard om na het eten gelijk huiswerk te maken en in het weekend, het huiswerk wat ze al weet voor de komende week te maken.
Dit werkt het beste bij ons,

suc6

Dwang

Mijn dochter heeft sinds dit jaar (groep 7) behoorlijk wat huiswerk. Tweemaal per week maakwerk (taal en rekenen), 4 boekbesprekingen, een werkstuk en een spreekbeurt, topo etc. De boekbesprekingen doet ze als hobby, maar met de rest moet ik er behoorlijk achteraan zitten. Ze heeft al eens een 2 gehaald voor topo, omdat ze er niets aan gedaan had. Ik zit haar dus behoorlijk op haar nek en vraag regelmatig of ze haar huiswerk al af heeft. Ze doet het bij voorkeur de avond van tevoren om 21.30 uur, maar tegenwoordig betekent het gewoon geen tv/internet als ze het een dag van tevoren niet rond etenstijd af heeft. Dat werkt wel enigszins

Nou zelf verantwoordelijk

Als je hem nu al gaat sturen zonder hem zelfs maar een keer de kans te geven zijn koppie te stoten, neem je hem meteen alle verantwoordelijkheid uit handen.

Ik zou zeggen: Laat het eens gebeuren en zie wat er van komt en hoe hij dat ervaart. Hij zal zelf gevolgen ondervinden en misschien zelf al iets bedenken ter voorkoming. Of misschien ga je erna eens met hem zitten om te bespreken wat hij ervan vindt daty hij een onv. kreeg en hoe hij dat de volgende keer wil gaan doen?

Wat ik denk

hoi,

Ik zou denk ik in eerste instantie mijn kind een tijdje begeleiden zodat hij/zij weet/leert hoe het moet. (plannen, dingen opzoeken op computer, oefenen) en de keer erop het zelf laten proberen, misschien nog een beetje sturen en dan eens loslaten. Eens kijken wat er gebeurd en als het mis gaat, dan gaat het mis. Beter een keer een vette onvoldoende op de lagere school dan later op de middelbare school waar cijfers veel zwaarder tellen.
Ik heb een dochter van 14 waar ik wat betreft school, haar niet achter haar broek hoef te zitten en een zoon van 11 in groep 8, die inderdaad nogal 'makkelijk' is.... dus daar zal ik een wat hardere dobber aan hebben.

Maxime

Met maxime eens

Ik ben het wel met Maxime eens: eerst een tijd je kind leren plannen en leren huiswerk maken. Na verloop van tijd wat meer loslaten en lukt het niet dan ben ik van mening dat je een kind beter nu een keer een flinke uitglijder kunt laten begaan dan op het VO. Hier dus oudste (groep 8) die niet kan plannen en dat volgend jaar dus echt wel moet kunnen. En hij leert ook nog eens makkelijk dus als hij op woensdagavond om half 9 erachter komt dat hij donderdag topo heeft dan kijkt hij het even een paar keer door en haalt met 2 vingers in zijn neus een goed ofzo. Tja, dat stimuleert dus ook niet om te leren plannen. Nu met zijn werkstuk heb ik met juf afgesproken dat we hem helemaal zijn gang zouden laten gaan en dat hij een 2e kans krijgt als zijn werkstuk door gebrek aan planning zou floppen. Uiteindelijk heeft hij het toch met huilbuien, stress etc. op tijd afgekregen (waren niet de leukste dagen in het gezin maar ik wilde nu wel een keer doorpakken) en nu moeten we eve nafwachten hoe het uit gaat pakken. Juf had er al even naar gekeken en (helaas) zei ze dat het er op het eerste gezicht wel aardig uitzag. Daar baalden we allebei wel van want dan zou hij er potjandorie nog niets van leren.

Hier

Zoon van 8 in groep 6 die ook erg goed is in het negeren en eindeloos uitstellen van huiswerk. Nu doen we het zo: ik vraag hem wanneer hij huiswerk meekrijgt wanneer hij datt gaat doen (en help hem om in te schatten hoeveel tijd het kost bij bijvoorbeeld een spreekbeurt), en vervolgens herinneren we hem eraan op het moment dat hij gepland had aan het werk te gaan. Vaak stuit dit op verzet, maar dan moet het gewoon toch.
Overigens hebben we de afspraak dat we leerwerk (bijv. topo) niet overhoren zolang hij minimaal een 9 haalt (dat kan hij namelijk makkelijk, als hij niets doet haalt hij ook een voldoende maar we willen hem stimuleren om toch enige moeite te doen). Haalt hij lager, dan wordt hij de volgende keer wel door ons overhoort. Dat vindt hij vreselijk trouwens, dus het is een goede stimulans voor hem om toch te leren.
Met dingen als boekbesprekingen en spreekbeurten heeft hij wel moeite om er structuur in te krijgen. Hier helpen we hem dus ook bij. Ik heb het idee dat ze op school niet bepaalt leren hoe dit aan te pakken maar dat er juist van de ouders verwacht wordt om dit te begeleiden.

Maar wat als er geen uitglijder volgt?

Mijn kind leert makkelijk, hoeft weinig te doen op school. Als ik haar haar gang had laten gaan met de werkstukken, spreekbeurten en boekbesprekingen had ze echt geen onvoldoendes gehaald. Ze gaat dan echt niet onderuit.
Maar ze had ook niet geleerd hoe het wel moet. Zoals hierboven al staat geeft de school weinig begeleiding in het aanpakken van dit soort projecten (haar basisschool in ieder geval niet). Ik vind het belangrijk dat ze dit wel leert. Dus heb ik het haar geleerd. Op het VO heeft ze daar veel profijt van.
Een leuke ervaring was dat we de werkwijze na een aantal producten hard werken, veel leren over de aanpak, hoe schrijf je een conclusie, etc. omgedraaid hebben. Ze heeft voor een werkstuk zo min mogelijk gedaan, op mijn verzoek nagedacht over: wat moet je minimaal doen voor een voldoende niveau. De verzorging was wel keurig in orde maar dat is ook maar 1x werk. Daarna gebruik je telkens dezelfde format.
Ze haalde voor het werkstuk een 8 met de opmerking van de juf dat de inhoud wat mager was. Andere stukken kreeg ze een 9 of 9,5 voor, maar die waren kwalitatief veel meer waard dan het werkstuk met een 8. Die 8 was onterecht maar past blijkbaar bij het niveau dat de basisschool verwacht. (of kind kreeg het voordeel van de twijfel omdat haar werk eerder veel beter was)

Hahaha annet, (soortgelijk verhaal)

Op de basisschool heb ik mijn oudste (nu brugklas) ook in fases geholpen met de werkstukken, want begeleiding vanuit school was flut. Dus iedere keer een stukje meer zelf laten oppakken etc.

Bij het laatste werkstuk in groep 8 hebben we het omgedraaid. Cito was al binnen, alles al af, en dan moesten ze terwijl ze op school geen moer meer uitvoerden thuis nog een werkstuk in elkaar flansen. Heb zoon verteld dat het ook heel handig was om te snappen hoe je met zo weinig mogelijk moeite goed kon scoren. Je hebt altijd wel een keer van die paniekmomenten dat dat fijn zou zijn.

We hebben dus (samen, want deze truukjes moest ik hem natuurlijk ook een beetje leren) in 2 middagen tussen 4 en 6 een werkstuk in elkaar geflanst waar ie een 9 1/2 voor kreeg.

Het was een hele leerzame ervaring. Vooral omdat juf (waar we toch al niet zo'n hoge pet van ophadden) totaal niet doorhad hoe eea tot stand was gekomen (en nee. we hadden nada gecopy-paste van internet of zo, het was wat dat betreft echt netjes gedaan.)

Leren plannen?

Hoe dan?

Zoon weigert ook maar een fractie te doen. Flanst zijn ppresentatie in elkaar binnen anderhalf uur. Oefent niet en haalt een 8,5

Je kan wel zeggen leer je kind plannen. Maar als het catergorisch weigert dan?

Als zoon zich iets meer had ingespannen dan was zijn resultaat beter geweest. Dat besef krijg ik hem niet aan zijn verstand gepeutert. Hij hoeft geen 10en te halen maar ik wil dat hij beseft dat je met een beetje inspanning meer bereikt.

en hij is allelrgisch voor hulp

Pelle.

Onze aanpak: Kies een onderwerp waar je al veel van weet (was voor Zoon evolutie).

Pak een boek over het onderwerp dat je al gelezen hebt (was in geval zoon Kaas & de evolutietheorie / Bas Haring)

Kies daar een paar hoofdstukken uit die niet te moeilijk zijn, maar wel een beetje een logische volgorde vormen (in geval zoon 4, want dat was de mallotige 'eis' van school. het werkstuk moest minstens 4 hoofdstukken hebben)

Lees die hoofdstukken nog een keer door & reciteer een samenvatting aan je moeder die alles typt (okee, dit doen we op het VO niet meer, maar ik heb hem voor die ene keer gematst)

En toen een hele lollige: Zoek willekeurige plaatjes over het onderwerp op google & plak de loliigste in op plaatsen van het werkstuk waar ze een beetje passen. Kijk of er grote illustratie-loze stukken tekst zijn, en verzin daar indien nodig ook nog een leuke afbeelding bij.

Schrijf een kort doch bevlogen voorwoord (ik hou erg van evolutie) en een overdreven nawoord (ik heb er zoveel van geleerd)

Flans een voorpagina in elkaar (zoon houdt erg van frobelen op de PC, dus dit was hobby, geen werk)

Klaar.

Normaal zoekt ie dus een onderwerp uit waar ie niks van weet, maar wel veel van wil leren. Spendeert veel tijd aan een logische opzet van de hoofdstukindeling. Zoekt veel bronnen af op zoek naar informatie. Bedenkt wat voor plaatjes hij wil en zoekt die 1 voor 1 op. Daar leer je natuurlijk veel meer van. Maar dit werkt ook prima in geval van (tijd)nood.

Ook verhelderend voor zoon. Want die had dus ook echt wel door dat hij hier weinig van opgestoken had, behalve hoe je razendsnel iets kunt doen, en hoe gemakkelijk het is om een juf te bedotten (of liever gezegd, hoe weinig de leerkracht merkt van wat JIJ geleerd hebt, want deze flik-flak-flok methode leverde net zulke mooie cijfers op als de werkstukken waar ie ECHT aan had gewerkt)

Ingrid

Welk cijfer heb jij gehaald voor het werkstuk van je kind?

Nikus,

Wat een flauwe en nutteloze reactie.

Ik hoop maar dat je gewoon een beetje gemist hebt waar het in dit draadje over ging. Zoon heeft erg veel nuttigs geleerd van het maken van dit specifieke werkstuk. Wsch meer (en hele andere dingen) dan wanneer ie het op de 'gewone' manier had gedaan. Typesnelheid was trouwens niet iets waar het werkstuk op beoordeeld werd, dus wat dat betreft had mijn bijdrage 0,0 invloed op zijn eindcijfer.

Ingrid

Ingrid

Ik verbaasde me dat je voor hem typte.
Op zich bedoelde ik het niet lullig maar je kwam bij mij over dat niet je zoon maar jij het werkstuk maakte.

Nog even over dat typen..

(want dat is een van mijn stokpaardjes)

Basisschool verwacht hier vanaf gr 6 getypte werksstukken. School doet zelf niks aan tyoevaardigheid. Ik laat mijn kroost zo tegen gr 7 leren typen (kan met cursuss, wij doen het met CD rom)

Tot die tijd typ ik met liefde de werksstukken van de kinderen. (zij dragen de tekst voor, ik typ. zij maken de opzet, doen de plaatjes, de lay out. Het enige da tik doe is typen wat ze zeggen.

Als ik mijn 9 jarige zelf een volledig werkstuk laat typen leert ie niet wat de bedoeling is (namelijk een werkstuk opzetten) omdat 80 % van al zijn moeite de struggle is om al zijn interessante gedachtenspinsels fatsoenlijk op papier te krijgen.

Bovendien stimuleert school door die jonkies al verplicht te laten typen dat ze zichzelf een flutterig 3 vinger systeem aanleren Als ze graag willen dat de kinderen in gr 6 al typen, dan moetne ze ze eerst een typecursus geven. Emn zolang dat niet door school gedaan wordt bepaal ik als ouder wanneer ze echt goed leren typen, en voorkom ik dat ze het voor die tijd op een flutmanier leren. Tuurlijk typen ze wel eens 'iets' op de computer, maar een heel werkstuk vind ik toch wecht andere koek.

Dat gr 8 verhaal was dus een uitzondering maar voor de jongere kinderen typen doe ik dus wel vaker...moet school het maar anders aanpakken

Ingrid

Fijn he pelle!?

Ik voel onze band met de maand groeien...

Ingrid (ik mag zelf trouwens ook wel eens op typecursus. Als ik mijn postings overlees schaam ik me soms dood. En dat de spatiebalk de laatste weken af en toe vast blijft plakken als je hem indrukt (nee mam, er is echt geen drinken overheen gegaan) helpt ook al niet mee. Toch eens loshalen en schoonmaken)

Ingrid

Als alle ouders nou gewoon eens ophielden

met het helpen en maken van werkstukken.
Dan kwamen de docenten op de basisschool er eindelijk achter dat ze veeeel te veel verwachten van de gemiddelde leerling.
Hier ook hoor, een werkstuk in groep 5, getypt, plaatjes, 5 hoofdstukken. structuur erin.
En dat dan zonder enige begeleiding van school. Omdat bijna alle ouders helpen maar dat natuurlijk niet tegen juf zeggen (incl ikzelf) denken de juffen dat kinderen dit kunnen . NEE DUS!
En daarom gaat het gewoon maar door met die onzin. Bij mijn oudste kinderen en nu bij de jongste weer.
Eignelijk zouden alle ouders gewoon in werkstuk-staking moeten gaan. EN zouden de juffen hun werk moeten doen:zelf begeleiden bij het maken van een werkstuk. Dan zouden ze zien hoeveel tijd dat kost en dat de eisen die ze stellen over het algemeen veel te hoog zijn voor de gemiddelde leerling

Mama

Ik meld altijd heel expliciet aan de leerkrachten van mijn koters waar ik mee help (idd vnl het typen in gr 6 en 7) en vooral ook WAAROM ik dat doe. (zie mijn eerdere postings)

Het kost de kinderen hoe dan ook tijd thuis, en als ik niks doe leren ze er min mijn optiek geen moer van qua hoe je een werkstuk maakt, omdat (wederom zie hierboven) ze voornamelijk aandacht besteden aan het moeizame getyp met 2 vingers en het googelen van leuke plaatjes.

Tja, dan kies ik toch maar voor helpen.

Ingrid

Werkstuk bij ons

Onze zoon heeft in groep 6 een werkstuk gemaakt over een reis die wij gemaakt hadden. Volledig uit zijn hoofd en met foto's van de vakantie erbij. Omdat ik zelf vond dat hij daar zelf eigenlijk niets van leert (behalve Word) heb ik afgesproken dat hij zijn volgende werkstuk (nu net klaar) moet maken over een onderwerp waar hij nog niets of weinig van weet. Is geworden: wereldwonderen. Alles op internet (en 1 boek, dat was verplicht) zelf opgezocht, gelezen en in eigen woorden getypt. Ik heb geholpen met plannen (1 week onderwerp en structuur bedenken, 1 week netjes maken, printen etc., overige tijd typen...) en met tekstverwerken. Hoe maak je een nette, aantrekkelijke lay out, hij maakte de keuzes, ik deed het voor en hij deed het vervolgens na. Op zich ok maar wel heeeeel anders dan bij mij vroeger! (ook leuk, ik heb zelf nog een stuk of 8 werkstukken bewaard, zoon: "huh, waarom heb je ze niet gewoon uitgeprint"). Ik vraag me af waarom de school niet de instructie meegeeft wat ze nu eigenlijk moeten leren van zo'n werkstuk? Ik kan me zelfs voorstellen dat dat niet voor ieder kind hetzelfde is?
Vader

Helemaal met je eens vader.

Een vriend van mij is leraar, en hij vondt dat ik teveel verwacht van zijn 'gemiddelde collega'. Eb dat ik geen 'gemiddelde ouder' ben.

maar leraren weten over het algemeen slecht raad met vragen op een beetje 'meta'level. Wat wil je dat de kinderen leren van het maken van dit werkstuk? Of van hetzelfde genre..'waarom doen jullie eigenlijk aan topo? Vinden jullie het echt zo belangrijk dat een 9 jarige het meppeler hoofddiep weet aan te wijzen? Of wil je gewoon dat ze leren stampen?. Ik vraag me wel eens af of de gemiddelde leraar zelf wel eens echt nadenkt over dat soort vragen.

Tja (zometeen komt Nicole van een paar draadjes lager aan mij vragen waarom ik in hemelsnaam voor de dorpsschool heb gekozen. maar ondanks dit soort dingen ben ik verder echt best tevreden!)

Oeps

'hij vondt' is te erg. Maar aangezien jullie zien dat de volgende zin in tegenwoordige tijd is en de i naast de o zit op het toetsenbord snappen jullie vast wel dat ik 'vindt' had willen schrijven, toch?

Nice try ingridt (ot)

maar daar trappen we niet in natuurlijk

Pelle en ingridt

Ik vind helemaal niet dat ouders moeten helpen met huiswerk. Daar is de juf voor, en wat ze aan huiswerk meekrijgen moet zelfstandig gemaakt kunnen worden. Ik help ook nooit bij topo oid. Het enige waar ik helaas mee moet helpen zijn de werkstukken. En eigenlijk vind ik dat heel leuk werk. Maar ik vind het niet normaal dat ik dat met mijn kind moet doen. En ik vind het ook idioot dat ik het omwille van het tempo ga uittypen. Maar ik doe het wel. Omdat een kind dat nog niet goed kan en dat het dus te veel tijd kost.
En ik vraag mijn inderdaad af of de juffen wel door hebben hoeveel tijd en energie dit kost thuis. Laat ze het op school doen, ipv kringgesprekken en knutseluurtjes.

Is hier gevraagd

Tijdens de informatieavond heeft de leerkracht van mijn dochter expliciet gevraagd of wij een vinger aan de pols wilden houden wat betreft het huiswerk. Ik vind hem behoorlijk streng. Twee keer het huiswerk niet maken, betekent een 1. Zo ook voor het niet hebben voorbereid van spreekbeurten of te laat inleveren van werkstukken.
Hier hebben ze trouwens wel een A4'tje met adviezen/instructie voor het werkstuk gekregen. Het onderwerp moesten ze een half jaar van tevoren aangeven en dat werd dan wel of niet goedgekeurd. Uiteindelijk is dochter een maand voor het moest worden ingeleverd begonnen, en was het een dag van tevoren klaar. We hebben alleen geholpen met de layout en het invoegen van plaatjes, en ik heb er twee spelfouten uitgehaald. Verder heeft ze alles zelf gedaan. Oh, en natuurlijk héél veel aansporen om eraan te werken.

Vic

Hier is MBT het huiswerk juist gevraagd je daar niet mee te bemoeien. Wel aansporen enz maar geen fouten verbeteren. Want dan ziet juf helemaal niet meer wat ze wel en niet snappen was het argument . En dat is natuurlijk wel waar.
En je krijgt hier ook nooit een cijfer op huiswerk (behalve de werkstukken dan). Ik vind dat terecht, een leerkracht kan niet niet zien wie het huiswerk gemaakt heeft.

Typen

Ja inderdaad ik heb daar eigenlijk nooit over nagedacht.

Mijn zoon werkt altijd op een laptop en school doet inderdaad niks aan het typen. Ik stelde voor om hem Pica te laten doen maar zoon wil dat niet (geen zin in).

*denk*...