Iemand tips voor overblijfkracht bij geen eetlust door ADHD-medicatie?

Heeft ze een favoriet item?

Geen idee wat de gewoonten zijn tijdens het overblijven.

Hier in de gastouderopvang beginnen we tegelijk met eten, iedereen eet minimaal 2 boterhammen en een beker drinken, elk kind wat klaar is mag gaan spelen. Ik heb er hier eentje die standaard ruim een uur doet over twee boterhammen, als hij ze die niet op had, kreeg hij ze na schooltijd weer voor zijn neus. Dit komt zelden voor, want hij weet wat hij na schooltijd dan misloopt.

Heeft ze een favoriet iets, een tablet of een voorkeur voor lezen, speelt ze graag buiten of zo iets?
Pas als ze haar brood op heeft, mag ze van tafel en dan pas wat gaan doen.
In het slechtste geval zit ze 1.15 uur aan tafel.
Maar ik denk dat ze die tijd snel aanpast als dit een paar dagen achtereen gebeurd.

En hoeveel boterhammen moet ze naar binnen werken? Is het misschien teveel voor haar?

Ken ik

Ik ben heel lang overblijfkracht geweest en ik vond dit soort verzoeken van ouders heel lastig. Omdat je idd een kind niet kan dwingen, je nog meer te doen hebt en dat niet ieder kind het prettig vind op de overblijf.
Ik vroeg dan altijd aan de ouders of ze iets mee wilde geven wat het kind graag at. Het voor het kind wat makkelijker maken zeg maar. Dus de kostjes er thuis afhalen etc.
En dan sneden wij het brood in hapklare brokjes enzo.

Maar uiteindelijk was dit niet onze taak en dit hebben wij ook wel aangegeven. Er zijn trouwens heel veel kinderen die helemaal niet geschikt zijn voor de overblijf en veel beter af zijn bij een gastouder.

Dendy

Iets anders dan brood?

Bij mij in de gastouderopvang, staat een blad hartig en een blad zoet op tafel, ze smeren zelf hun brood, eerst iets van het hartige blad, daarna van het zoete blad, keus genoeg.
We eten hier ook met mes je vork en de boterhammen worden in stukjes gesneden. We hebben er altijd een kopje soep bij en een schaaltje yoghurt.

Ik weet nog wel van vroeger, dat ik ook een behoorlijke hekel had aan die kleffe hap.

Misschien een idee om eens een slaatje mee te geven?
Of een eitje om te pellen op brood?
Misschien een cracker met een kuipje jam?
Een vruchten yoghurtje?
Een bakje cruesli?
Kaasdippers?
Een bakje met wat komkommer, tomaatjes, stukjes kaas en stukjes worst?
Een stukje fruit?

Je kunt de lunch zo leuk maken als je zelf wilt!

Mijn dochter

Mijn dochter is een klein ding. En heeft op school vaak ook niet zo'n zin om haar eten op te eten, want niet precies waar ze zin in heeft, of ze heeft er geen tijd voor. Maar geen denken aan dat ik de juf ga vertellen dat ze wel haar eten op moet eten, dat lijkt me voor niemand prettig en maakt het alleen maar beladen. Als ze uit school komt en klaagt over honger vraag ik eerst of haar brood op is. Als dat niet op is moet ze dat eerst op eten en daarna maakt ze soms nog een extra boterham klaar. Dus meestal eet ze uiteindelijk toch wel op.

@Hanne. Van de ouders

minimaal 2 boterhammen - max 4 boterhammen is een regel van de ouders.
Ook het brood na schooltijd weer aanbieden als het niet op is.
(komt nauwelijks voor, maar gebeurd enkelt eens)

Ik werk nauw samen met de wensen van mijn vraagouders.
Samen vormen wij een team in de opvoeding van de kinderen.

Zij kennen hun pappenheimers door en door, en ik ondertussen ook.

Heb er twee bij die al 4 jaar 4-5 dagen in de week 2-3 keer per dag bij me eten.

P.S Hanne.

Heb hier vier jongens in de opvang, en aanstelleritus krijgen ze hier niet door de raad!

de gelegenheid

Wat de leiding in elk geval kan doen is zorgen dat de kinderen rustig aan tafel gaan zitten en gaan eten. De gelegenheid geven. Dat verschilt nog weleens een. Soms laten ze de kinderen in een chaotische volgorde en met veel gedoe gewoon wat aanrommelen en dan komen sommige kinderen niet tot eten. De kinderen die klaar zijn mogen rustig aan naar buiten zodat de rest rustig door kan eten.
Maar dwingen te eten of ze aan afgesproken hoeveelheden houden lijkt me ook niet.

Niet dwingen

Die strijd win je niet. Als de ouders dat willen doen ze het maar thuis. Bij mijn zoon op school hebben ze een system. Na een bepaalde tijd komt er een 1 op het bord. Dan mag je 1 ding op je bord laten liggen (bv groente of vlees) en gaan spelen. Daarna komt er een 2. En als laatste een 3. Als de 3 er staat is er nog steeds een beetje speeltijd. Maar gedwongen worden om te eten gebeurt niet. Mijn zoon speelt liever zo lang mogelijk en eet daarom altijd alles op.

ouders zelf voor zorgen

...als het zo'n probleem is. En het lijkt me dat, als het kind ondergewicht heeft, de ouders zo'n verantwoordelijkheid niet aan de overblijf kunnen overlaten. Het gaat toch om een serieus gezondheidsprobleem.

Nu weet ik wel dat dat niet voor iedereen even makkelijk te regelen is, maar ik zou er in een dergelijk geval proberen voor te zorgen dat ik als ouder zelf met m'n kind kan gaan lunchen, totdat het probleem is opgelost. Net zoals bij ziekte, dan blijf je toch ook thuis bij je kind?

Dank

Ik vind zelf inderdaad ook dat de verantwoordelijkheid voor de bestrijding van het ondergewicht primair bij de ouders ligt. Alleen blijft het kind natuurlijk niet voor niks over, haar ouders zijn blijkbaar niet in staat om haar zelf tussen de middag op te vangen anders zouden ze dat wel doen. Die overblijf is dus een gegeven, net zoals de adhd. Binnen dat kader kan ik dus alleen proberen het zo goed mogelijk te doen.

Ik heb wel wat dingen voorbij zien komen die ik een zal aankaarten, zoals inderdaad het tijdstip van de medicatie, ouders vragen iets mee te geven wat ze echt lekker vindt, ouders vragen extra maaltijden in te lassen na schooltijd. Dank voor jullie reacties!

jasam

Ah regel van de ouders. Dus geen algemeen geldende regel maar een regel voor specifieke kinderen

Hier probeert de overblijf nl ook een gelijksoortig regel te hanteren. Brood -moet-op. En ik krijg ze maar niet uitgelegd dat mijn kinderen soms een halve en soms 3 boterhammen eten en dat ik het heel normaal vind als ze stoppen als ze vol zitten.

Hanne. Allemaal hun eigen regels

Er is er eentje bij die veel te dun is, die móét 2 boterhammen eten.
En er is er eentje bij die een beetje mollig is, die mag er beslist niet meer dan 3, dan is er nog eentje die niet te dik en niet te dun is, maar er rustig, als ik hem laat gaan, 6-7 wegwerkt, die heeft een limiet van 4.

Hier ook een overblijfmoeder

En hier een jongetje met eenzelfde soort probleem. Hij heeft geen medicatie, maar eet niks uit protest. Hij wil niet overblijven en dit is zijn manier om dat te laten merken.
Zijn ouders zijn erg bezorgd en bellen tijdens de overblijf ook vaak om te vragen hoe het gaat.
En wat ik helemaal lastig vind is dat hij lijkt te genieten van de aandacht die hij ervoor krijgt. Zit ook constant te kijken of we zien dat hij niks eet. En hij kan op commando overgeven lijkt het (dit doet hij inmiddels niet meer gelukkig).
Ik sta niet alleen op de groep, en waar ik negeren het beste vind, vindt die andere overblijfmoeder het juist fijn om hem te blijven ompraten.
Ik heb al voorgesteld aan de overblijfbaas (of hoe noem je dat) om in ieder geval een lijn te trekken.
Hier is de regel dat je in ieder geval een boterham opeet. Wat je verder niet lust moet je weer meenemen zodat ouders kunnen zien wat er gegeten is.

Ik vind dit erg lastig. Ik heb geen pedagogische achtergrond en ik vind ook wel dat we als overblijfkrachten erg weinig info over individuele kinderen krijgen hierover.

Negatieve aandachtvragerij

Ik sta niet alleen op de groep, en waar ik negeren het beste vind, vindt die andere overblijfmoeder het juist fijn om hem te blijven ompraten.

Idd negeren van het negatieve gedrag, en elk positief iets aandacht geven.
Zijn leuke kleding, zijn geweldige kuif, wellicht een aardige opmerking naar een ander kind toe...enz. zoek ieder positief geluid en negeer dit negatieve gedrag.

Elke aandacht die je geeft aan negatief gedrag versterkt het alleen maar.

overblijf

In de tijd dat mijn dochter overbleef zat er een briefje in de deksel van haar trommel met daarop dat mijn dochter haar brood niet op hoefde te eten. Dan is het duidelijk voor iedereen. Heel handig omdat er nogal eens een wisseling van overblijfmoeders was en die moeders kunnen echt niet van ieder kind onthouden wat wel en niet mag.

Het is niet makkelijk, al die verschillende eetgewoontes van die kinderen. En dan ook nog de specefieke wensen van de ouders. Zo goldt er bij ons de regel van eerst je brood op en dan het snoepje wat werd meegegeven. Er was een jongetje wat altijd eerst een stuk chocola at. Toen wij hem duidelijk hadden gemaakt dat dat niet de bedoeling was kwam er een ophogepoten-brief van de ouders dat zij dat zelf wel uitmaakten, met een cc naar de directeur van de school. Ongelofelijk was dat.

Andere medicijnen

Mijn zoon heeft in het verleden ook last gehad van minder eetlust. Hij gebruikte toen Concerta en viel enorm af. De medicijnen hadden ook minder effect dat de eerder gebruikte Ritalin. We hadden voor Concerta gekozen zodat hij maar een keer per dag een tablet hoefde te slikken. Toen hij zo weinig ging eten en echt afviel zijn we weer overgestapt naar Ritalin. Vraag de ouders van dit jongetje eens naar het soort medicijn dat gebruikt wordt. Er zijn inmiddels meer middelen die een keer per dag gebruikt kunnen worden.

dietist

ik wil niet weer zeuren maar laat de ouders eens naar een dietist gaan.
wordt vergoed

tijd om te eten

Bij ons is lastig dat de kinderen te weinig tijd krijgen om te eten.Tenminste, voor mijn treuzelaars is het niet genoeg. Dan moeten ze alweer naar buiten en daar mogen ze niet eten.

mijn zoon heeft adhd en de daarbijbehorende medicatie. Door de medicatie heeft hij weinig tot geen eetlust dit is een vervelende bijwerking van de medicatie. Ga zelf maar eten als je geen eetlust hebt en daar buikpijn van krijgt. Dit soort problemen moet worden besproken met de arts die de medicijnen voor schrijft.  Dit is geen aanstelleritis maar heel vervelend voor het kind zelf. Probeer daar een beetje rekening mee te houden. Geef ook aan bij de ouders wat er gebeurt met het kind en hoe zo’n pauze is voor het kind als de druk alleen maar ligt op het eten van een boterham. Het kind moet ook kunnen ontspannen in een pauze.