Inzicht in wiskunde maar toch een onvoldoende?
Dochter heeft altijd inzicht gehad in rekenen: tussen de 95 en 100 percentiel bij entreetoets en citotoets, in groep 7 rond de 80 bij de kangeroetoets en nu (brugklas) rond de 75,en bij de toptoets ook bij de top. Nu staat ze een 4 voor wiskunde. Dat gaat er bij mij moeilijk in, ik kan dat niet met elkaar rijmen.
Voor het laatste proefwerk hebben man en ik haar de tip gegeven eerst te kijken welke sommen ze wel kan en die eerst te maken en dan pas de rest. Dat vond ze een hele goeie, had ze zelf nog niet aangedacht. Man helpt haar bij wiskunde en zegt dat ze het snapt en dan komt ze toch met een slecht cijfer thuis.
Wat kunnen we doen? Hoe kan dit?
Toetsen bekijken
Ik kan zo natuurlijk niet zien waar het mis gaat bij je dochter. Ik denk dat jullie de toetsen moeten bekijken om te zien waar het mis gaat, dan kun je daar heel gericht aan werken. Misschien heeft ze bijvoorbeeld last met de vraagstellingen, of met de druk, of rondt ze op een verkeerde manier af, of ....
Weet ze "wat de leraar wil"?
Ik denk dat er nog een verschil is tussen goed zijn in / inzicht hebben in wiskunde, en hoge cijfers halen. Want er zit nog een leraar tussen. Misschien is haar de manier waarop de vraagstukken worden ingekleed niet helemaal duidelijk, of misschien wil de leraar details hebben die weinig met wiskunde inzicht te maken hebben?
Ik heb thuis een zoon die heel goed is in wiskunde, maar nooit het allerhoogste cijfer van de klas heeft. Als hij een 9.5 heeft, dan zijn er altijd nog een paar die een 10 hebben. (Dat maakt natuurlijk helemaal niets uit, maar het is gewoon een gegeven dat hij bijna nooit de 'absolute topper' is). Toch was hij de enige van zijn klas die met de kangoeroe score bij de finale zit, en die andere supergoede kinderen niet. Toen ik hem vroeg of hij begreep hoe dat nou kon, zei hij: "Die andere kinderen weten altijd heel goed wat de leraar gaat vragen, en ik ben daar niet zo goed in. Maar ik denk dat ik beter ben in het oplossen van een nieuw probleem waar we nog geen les over hebben gehad".
Misschien speelt er ook zoiets bij jouw dochter. Dus misschien moet je eens vragen hoe de opgaven er uit zien en of ze wel begrijpt wat er van haar verwacht wordt bij het formuleren van haar antwoord?
Margje
Bijles?
Tip uit een boek: Zelf je kind bijles geven werkt vaak slecht, maar een buurmeisje (*) die een klas of wat hoger zit inhuren die goed is in het vak kan wel goed werken. Die weet waar het in de klas en bij het toetsen om gaat en de bekende spanningen tussen ouder en kind spelen geen rol.
* Buurjongen kan ook, maar meisjes zijn vaak serieuzer
Bedankt voor de reacties. Mijn man heeft ook al gevraagd naar de proefwerken maar helaas krijgen ze die alleen ter inzage. Ze heeft, in opdracht van ons, gevraagd aan de leraar waar ze op moet letten en de docent zegt dat ze onnodige rekenfoutjes maakt en dat ze vast blijft hangen in wat ze niet weet. Hij heeft voorgesteld dat ze meer tijd krijgt in de proefwerkweek maar helaas mag dat niet van degene die daar over gaat. Ook hij heeft de tip gegeven om eerst het proefwerk te scannen op wat ze wel weet.
Verder lijkt ze wat last te hebben van faalangst, daar heeft ze wel een training voor gehad dit jaar maar dat helpt niet erg. Sterker nog, haar mentor zegt steeds tegen haar dat ze zich niet zo druk moet maken maar dat helpt natuurlijk al helemaal niet. Dat zegt dochter ook.
Wat jij zegt, Margje, kan heel goed kloppen. Dat ze niet goed door heeft wat de leraar bedoelt. Volgend jaar misschien beter. Ze kon aanvankelijk niet zo goed met hem door 1 deur, dat speelt bij haar ook vaak mee, sympathie voor een leraar is sympathie voor een vak. Nu is die verstandhouding wat beter. Hij geeft eigenlijk vooral les in de bovenbouw.
Bijles van iemand anders? Dochter is dus onzeker en vraagt man van alles om zeker te zijn dat ze het weet. Dus bijles is niet echt nodig. Ze zoekt bevestiging.
Het rare is dat ze dit bij andere vakken niet heeft, alleen bij wiskunde. Dat vak lijkt haar wel te verlammen. Voor een paar andere vakken stond ze in het begin ook niet zo heel goed maar die heeft ze allemaal opgehaald tot zevens en hoger. Alleen dat stomme wiskunde.Hopelijk volgens jaar een andere leraar.
Proeftoetsen
Ik weet niet wat voor een methode de school gebruikt, maar bij de methode van mijn dochter, zijn er, in het boek en op een website, proeftoetsen te maken.
Misschien is dat een idee, dan merk je misschien wat er fout gaat.
En bij ons op school is het mogelijk dat ouders ook de toetsen inzien, dan moet je wel even een afspraak met de leraar maken.
Onze dochter haalt veel slechte cijfers voor Frans. Dan kan het heel verhelderend zijn om als ouder de toets te zien. Het zijn bij haar allemaal slordigheidsfouten. Accent de verkeerde kant op, letter vergeten en dergelijke. Kijk, daar kunnen we dan weer iets mee met leren.
Nu is het met wiskunde wel zo, dat de nadruk in de tweede pas wat meer begint te liggen op inzicht. Dan gaan ze tenminste met vergelijkingen werken en dergelijke. In de eerste is het nog veel rekenen.
Goed idee
Ik weet dat ze van andere vakken wel oefentoetsen maakt of woordjes checkt via het internet. Ik zal eens vragen aan dochter of er ook zoiets is van wiskunde.
Frans was bij dochter ook 1 van de vakken die aanvankelijk wat minder liepen. Ook inderdaad accentjes. Maar ook le en la en dat soort dingen. Dat vak heeft ze behoorlijk verbetered. Latijn idem dito. Dus slordigheid speelt zeker mee bij dochter.
Zelf gaan inzien
Kunnen jullie niet zelf een keer naar school om de toetsen in te zien? Afspraak met of zonder de leraar, toetsen bekijken om te zien wat ze fout doet. Dan weet je veel beter waar het misgaat en hoe je kunt helpen.
(wat is eigenlijk het doel van het niet mee mogen nemen, zijn ze bang dat de opdrachten gekopieerd worden en gebruikt door jongere leerlingen, of moet het dossier compleet blijven? In dat laatste geval zou je een kopie kunnen maken)
Toevoeging
Aanvullend op m'n vorige bericht, de school zal toch ook graag willen dat je dochter het goed doet, dus die zouden geen probleem moeten hebben dat je de toetsen in wilt zien.
