Komt dit goed? [tekenen op school]

Ogen?

hallo
Misschien een beetje vreemde vraag, maar ziet hij alles wel goed?
Want onze jongste had destijds als dreumes/peuter ook geen interesse in boekjes e.d. Wij deden dat af als "geen zitvlees hebben". Totdat ze steeds net zakte voor de ogentest.
Toen heeft ze een ogentest in ziekenhuis gehad (optometriste) en toen bleek ze dus alles niet goed te kunnen zien!
Vlak voor haar vierde verjaardag heeft ze toen een bril gekregen en toen ging ze ineens wel tekenen en kon ze ineens wel rustig een boekje lezen en ze werd veel rustiger in haar gedrag.
Dus misschien is het een idee om zijn ogen te laten testen?
Succes

Zelfde

Erg herkenbaar. Hier wordt doorgaans een achtbaan getekend als hij verpicht iets moet tekenen. (allerlei krassen door elkaar...)

Ik maak me daar nog niet zo'n zorgen over. Hij speelt het liefst met auto's en speelt heerlijk buiten. Ze zijn pas 4! Wij hebben dan wel weer het "voordeel"dat hij in januari 5 wordt. Hij is nu dus na de zomervakantie van groep 0 naar groep 1 gegaan en kleutert doordoor 2,5 jaar.

Over vriendjes zou ik me niet al te druk waren. Mijn zoon kwam in een geheel nieuwe klas en had daar geen problemen mee. Sterker nog volgende week komt nog een jongetje uit zijn oude klas spelen. Die nieuwe vriendjes komen vanzelf.

Ik zou het gewoon nog even aankijken, misschien dat de intresse nog wel komt. Ga ik hier gewoon vanuit...

liefs lisa

'jongheid' bestaat niet

Beste Jelte,
Het lijkt me heel onverstandig om aan het begin van het jaar het vertrouwen in je zoon al op te zeggen en te beslissen dat hij een jaar zou moeten blijven zitten alleen omdat hij 'jong' aandoet. Op deze manier wordt er niet in je zoon geinvesteerd en zal hij het hele jaar min of meer voor spek en bonen mee doen omdat eigenlijk toch al beslist is dat hij 'jong' is en dus moet blijven zitten. Laat je niet in de maling nemen door de verzachtende term 'kleuterverlengen', als je zoon anderhalve maand ouder zou zijn, zou het mogelijke probleem niet anders zijn.
Het is een kwestie of je zoon niet wil of (nog) niet kan. Dromerig zijn en geen potlood ter hand willen nemen kan duiden op een achterliggend probleem. Door het af te doen als 'jong' laat je potentiele moeilijkheden een jaar sloffen. Dat is niet zo'n probleem als er later niks aan de hand blijkt te zijn (behalve de nadelen die er aan een jaar verliezen voor de latere schoolcarriere KUNNEN spelen), maar het wordt wel een megagroot probleem als er wel iets aan de hand blijkt te zijn.
Er werd al oogproblemen genoemd die zowel het dromen als niet tekenen heel goed kunnen verklaren, maar ik zou toch ook eens naar zijn fijne motoriek kijken. Doet hij wel andere priegelwerkjes / spelletjes waar je fijne motoriek bij nodig hebt?
Ik heb ervaring met mijn tweede die tot hij bijna 5 was niet kon tekenen, maar dat was gerelateerd aan zijn taalstoornis, waardoor hij de tekening niet kon plannen. Bij het multidisciplinaire team wat hem behandelde kreeg hij behalve logopedie ook 'tekenles' om te leren hoe hij moest plannen om bijv een huis te tekenen. Hij kon wel prima netjes binnen de lijntjes kleuren of paadjes in doolhoven tekenen of nummertjes te verbinden of lego met minuscule deeltjes in elkaar knutselen. Uiteindelijk heeft hij leren tekenen door eerst het vlak in te kleuren tot het de vorm had van wat hij wilde afbeelden en daarna het lijntje eromheen te trekken.
Mijn zoon deed ook 'jong' aan en was toen zelfs nog niet zindelijk. Ook bij hem werd er aan het begin van groep 2 al een balletje opgegooid over blijven zitten en mijn "laten we afwachten hoe hij zich ontwikkeld en hem een kans geven" werd zonder dat ik er erg in had geinterpreteerd als "ja, maar de moeder moet nog wennen aan het idee". Toen hij een dik half jaar later niet alleen (zeer schematisch) tekende en zindelijk was, maar zichzelf ook nog eens heeft leren rekenen en lezen heb ik nog als brugman moeten praten om hem over te krijgen, want het zittenblijf-idee 'ter versteviging van zijn basis was al gezet', want ja de geboortedatum verandert natuurlijk niet en blijft 'jong'.
Echt, ga vanaf het begin niet mee met het idee van 'misschien' zittenblijven, want het is een vrijbrief voor school om dit jaar alvast niks meer in hem te investeren en aan de andere kant hogere eisen aan hem te stellen vergeleken bij klasgenoten om zo te 'bewijzen' dat hij niet jong is.
Of je zoon is gewoon wat laat en het komt dit jaar vanzelf goed, maar als je al half hebt ingestemd met zittenblijven zal hij de kans niet meer krijgen. Stel dat hij ineens als goed doet voor of tijdens de zomervakantie, dan is het te laat, want ze hebben al maandelang geleden beslist dat hij jong is en moet dan alleen daarom afscheid nemen van zijn vriendjes. Moet een kind zo afgestraft worden alleen maar omdat het een paar maanden later iets leert, terwijl niemand hem ooit verteld heeft dat dat eerder moest? Laat school dit jaar alvast maar met een plan komen wat ze willen doen om zijn ontwikkeling te stimuleren ipv gelijk met zittenblijven te komen.
Of er is wel wat aan de hand met je zoon wat nu verborgen wordt onder 'jong' gedrag. Als een kind iets niet kan is het heel gebruikelijk dat het zich daaraan ontrekt door 'geen interesse' te vertonen of te gaan dromen. Dat kan simpelweg een ogenprobleem zijn of één of andere handicap. Meestal leren kinderen alles vanzelf, maar bij sommige zijn er dingen die niet vanzelf gaan en extra hulp daarbij nodig hebben. Door zittenblijven stel je die broodnodige hulp uit. Het kind wordt wel een jaar ouder en verbetert daardoor misschien iets maar niet genoeg. Voordat je eindelijk weet wat er aan de hand is ben je zo weer een jaar voorbij en loopt je kind inmiddels twee jaar achter. Alleen maar doordat je eerst een kleuterjaar hebt weggegooid zonder enige vorm van actie.
Als je zoon tekenen alleen maar niet leuk vindt is het handig om hem te vertellen dat dat nou eenmaal van oudste kleuters wordt verwacht en het erbij hoort om ook dingen te doen die je minder leuk vindt en dat je het moet doen om straks naar groep 3 te gaan. Bij een kind dat zich ook helemaal de oudste voelt vind ik het niet eerlijk om hem eerst voor te houden dat hij lekker mag spelen en alleen hoeft te doen waar hij zin in heeft en vervolgens hem de consequentie van zittenblijven (en dus niet met zijn vriendjes mee) voor te schotelen omdat hij niet 'vanzelf' dingen is gaan doen die hij niet leuk vindt.
Hij hoeft niet gelijk te tekenen of schrijven, maar lijntjes in doolhofjes volgen, puntjes met elkaar verbinden, enz. kan ook een begin zijn. Maar allereerst zoek uit of er niet een reden is waardoor hij het gewoon niet kan en dat kun je veel beter nu doen dan over een jaar nadat hij te vergeefs is blijven zitten.
Groeten Primavera

Over groep 3

Er zitten voordelen aan extra kleuteren. Als een kind op zijn tenen moet lopen in groep 3 met de kans dat het groep 3 over moet doen of op tenen moet gaan lopen, kan je beter doorkleuteren. Maar niet zomaar. Dan moet je wel iets bereikt hebben cq ergens aan gewerkt hebben.
Als ik me afvraag of iets vanzelf goed komt of dat daar enige steun bij nodig is, dan wil ik dat in elk geval onderzocht hebben door iemand deskundiger dan de juf.

Fijne motoriek

Helemaal eens met Primavera, goed verhaal!
Verder vind ik dat er soms wat veel nadruk wordt gelegd op fijne motoriek als voorwaarde om naar groep 3 te gaan. Natuurlijk is het heel handig als je al een goed pennegreep hebt en netjes binnen de lijntjes kan kleuren. Maar laat je niet aanpraten dat een kind zonder die vaardigheden niet kan leren lezen en schrijven. Onze jongste zoon zit nu in groep 5 en kleurt/tekent/schrijft nog steeds heel slecht. Ondanks bijna 3 jaar kleuteren en fysiotherapie. Maar leren kan hij als de beste.

Pellet

Dan heb je mi echt een slechte kleuterjuf gehad. Voor een kind dat blijft zitten in groep 3 is het niet leuk om weer te leren dat je een letter a hebt.. terwijl de kleuterjuf veel vrijer is en op niveau werkjes kan geven aan je kind. Dat kan ook beginnen met lezen of schrijven zijn, werken aan fijne motoriek etc.. Blijven zitten in groep drie is lastiger voor een kind omdat de lesstof nu eenmaal gegeven moet worden en weinig variatie mogelijk.. terwijl de kleuterjuf dat juist wel kan.

Pelle

Jij schrijft:
"Je overziet de situatie niet echt, geloof ik."
Nee, ik heb een andere mening dan jij en daar heb jij het kennelijk moeilijk mee. Dat mag.

Ik denk dat voor een kind 2x groep 3 overdoen demotiverend werkt. Een juf van groep 3 kam maar beperkt(er) op niveau aanbieden dan een juf met kleuterklas want de laatst is flexibeler. Ik heb zelf vanwege in het buitenland wonen en terug naar Nederland zoiets ervaren, ook groep 3 over moeten doen en vond dat heel naar omdat het een hele tijd duurde voor de klas zover was met de stof dat het mijn interesse trok omdat er eindelijk iets nieuws werd gezegd.

Als de juf vindt dat je kind 3 jaar moet kleuteren, moet daar een reden voor zijn + je moet in dat 3de jaar ergens aan (kunnen) werken. Wat je hoe dan ook niet wil, is dat een kind zich gaat vervelen in groep 2. Of in groep 3 juist teveel op z'n tenen moet lopen, blijft zitten en opnieuw groep 3 doet (en dan weer horen: zo schrijf je de a van aapje).

Natuurlijk gaan er kinderen naar groep 3 waarvan de motoriek nog niet rijp is of die wat moeite met groep 2 stof of juist voorlopen op 1 vlak maar ergens anders weer wat achterlopen. Blijven zitten in groep 3 t/m 8 is voor kinderen soms nodig maar wel heel demotiverend (ik ben ouder dan de rest, deze stof had ik vorig jaar ook al).

De kleuterjuf heeft in principe ruimte om je goed bezig te houden en werkjes op je af te stemmen mbt motoriek, taal, rekenen etc.. Een goede juf kan dat.

Hetzelfde geldt voor een juf die je een derde jaar in de kleuterklas laat terwijl je met wat ondersteuning toch groep 3 kan doen. Er moet een reden zijn om 3 jaar te kleuteren en het moet een doel dienen. Want als je min of meer even ver bent na het 3de jaar als het 2de jaar, lijkt me dat je mooi in de aap bent gelogeerd.

Dank

Veel dank allemaal voor de uitgebreide reacties. Food for thought.

Het was niet mijn bedoeling een discussie te starten over de voor- en nadelen van het kleuterverlengen/blijven zitten in groep 2. Ik lees al een aantal jaar mee, dus ik ken de argumenten voor en tegen, en ze lijken me nogal afhankelijk van het kind, en de reden waarom er wordt verlengd of niet. En inderdaad, als mijn zoon een maand later was geboren, wat overigens ook de bedoeling was, of twee maanden vroeger, dan was er veel meer een automatisme geweest. Nu, geboren op 30 november, is het opeens een dilemma, met name omdat hij dus op dit vlak echt achterblijft. Overigens denk ik altijd dat blijven zitten in groep 2 minder vervelend is, omdat je in de klas blijft met veel kinderen die je al kent. Hij weet heel goed dat hij de jongste is, en als we hem tegen het eind van het jaar wat moeten laten afbuigen naar de jongere kinderen, denk ik wel dat dat vrij soepel zal gaan. Ikzelf ben van 10 oktober, heb 2,5 (bijna 3) jaar gekleuterd en dat is voor mij erg goed geweest. Ik was erg verlegen, en het was voor mij fijn om de oudste te zijn. Ik was altijd zonder enige moeite de beste van de klas (beetje type nerd), maar heb dat altijd makkelijk gevonden en niet vervelend of saai.

Wat betreft de school/de juf: Uitgangspunt voor de school is dat kinderen van voor 1 januari doorgaan, tenzij.. Kleuterverlengen is dus geen automatisme. Wel wordt het jaarlijks bij één tot twee kinderen per klas gedaan. De juf laat de kwestie nog open. Ikzelf vroeg bij het 10 minuten gesprek van de zomer of hij de groep kon bijbenen, en toen gaf zij aan dat hij wel wat achteraan bungelde. Daar was ze dus niet zelf mee gekomen. En zij wilde er geen conclusies aan verbinden, en hield open dat hij nog een heel jaar te gaan had en best een spurt kon maken. Onlangs hadden we nog een kort gesprekje bij het uitgaan van de school, toen zoon zelf had aangegeven zijn naam te willen schrijven, maar hij daar na één mislukte poging weer de brui aan gaf. Toen zei zij 'hij heeft wat tijd nodig' (wat ik opvatte als een hint naar verlengen), maar ze zei ook dat zijn route misschien via de letters is, en niet zozeer via tekenen. Het ging haar er vooral om dat hij die fijne motoriek te pakken kreeg. Verder vindt ze hem met name wat jong doordat hij geen enkele motivatie toont om nieuwe dingen te proberen, maar het liefst altijd hetzelfde doet. Maar dat kan ook een karakterkwestie zijn natuurlijk.

Wat betreft de motoriek: hij knutselt sowieso niet (graag), maar peutert wel. Aan kleine playmobiel-pistooltjes en zwaardjes bijvoorbeeld. En vanavond heeft hij 10 cherry-tomaatjes keurig doormidden gesneden voor me. Hij wil ook wel eens mijn nagels knippen, vuil onder zijn eigen nagels weghalen. Kortom, het is zeker niet dramatisch slecht. Verder vindt hij letters interessant, maar dan vooral om te stempelen (zoekt dan zo zijn naam uit) of op zijn kinder-computertje spelletjes mee te doen. Met cijfers is hij beduidend beter (tellen tot dertig, huisnummers oefenen, een heel klein beetje rekenen). Maar hij is vooral een fantasievolle speler met zijn dino's, wilde dieren, piraten en ridders.

Ik heb niet het gevoel dat het zijn ogen zijn: hij is dol op het bekijken van platenboeken, vooral van het soort waar je in hele drukke tekeningen steeds hetzelfde figuurtje moet vinden, of bepaalde objecten moet tellen. Hij ziet dingen op straat ook altijd ver voordat ik ze zie.

Kortom, hij kan een boel wél, en een paar dingen niet. Met name dus een pen/potlood hanteren. Al met al heb ik niet het gevoel dat er méér aan de hand is. Primavera, waar denk jij dan aan, als je het hebt over achterliggende problemen/handicaps?

Goed, wat ik vooral uit jullie adviezen mee neem is dat ik binnenkort met de juf ga praten. Ik wil weten wat het criterium is, wanneer het besluit valt, en hoe vast dat dan staat. En daarbij, of we in de periode daarvoor iets kunnen doen om hem op dit vlak te prikkelen. Ik heb niet per definitie bezwaar tegen verlengen, maar wil niet dat die beslissing te vroeg valt, of zonder duidelijke reden of zonder duidelijk verhaal over wat dat extra jaar hem dan gaat brengen.

Veel dank, uiteraard ben ik nog altijd benieuwd naar meer ervaringen!

Jeltje

Tegelijkertijd ben ik wel een beetje huiverig om dingen te problematiseren: hij zit lekker in zijn vel, en heeft veel zelfvertrouwen. Hij weet ook dat hij dit moet doen om verder te komen. Maar hij vindt het gewoon niet leuk (zegt:'ik neem mijn stempels wel mee naar school, daar kan ik ook mijn naam mee doen!'). Hij is nog geen 5, en als zijn tempo wat lager ligt, wil ik niet nu al gaan pushen. Hij was overigens met alles laat: praten, zindelijk worden, puzzelen etc. Als hij gewoon wat meer tijd nodig heeft, vind ik dat best. Dat is niet 'mijn kind nu al opgeven', maar hem accepteren met zijn tempo.

Beetje verkeerd

geknipt en geplakt. Lijk mijn zoon wel

Hier ook

Mijn oudste tekende ook helemaal niet bij de kleuters. Hij schreef wel (maar dat komt omdat hij ook al vroeg kon lezen). In groep 3 t/m 5 heeft hij alleen laptops nagetekend, en sinds hij in groep 6 zit tekent hij dingen in 3D. Maar eigenlijk alleen als het moet, voor z'n plezier tekent hij zelden! Wat raar is, omdat tekenen mijn vak is

Niet tekenaar

Hier ook een niet tekenaar/kleurder. Is nu bijna 6 maar zie nogsteeds vooral 'schatkaarten' langskomen (aantal warrige lijnen).

In groep 3 doet hij het daarentegen prima. Het is ook geen kwestie van niet kunnen maar niet willen. Heb het gevoel dat hier iets anders speelt als er vorig jaar is gezegd dat hij de rest niet goed kon bijbenen. Dan heb je het neem ik aan niet alleen over het tekenen/kleuren

Waarom?

Judith:"Ik denk dat voor een kind 2x groep 3 overdoen demotiverend werkt. "
Ik ben nog wel even benieuwd waarom.
En aanvullend waarom je denkt dat 2 x groep 2 niet net zo demotiverend is.
Je eigen ervaring verklaart onvoldoende. Je bent, zoals zo vaak gebeurt, uit voorzorg blijven zitten. Die voorzorg bleek onterecht. Kind Pelle is ook uit voorzorg blijven zitten en ook dat was onterecht. Er was niks te leren in groep 2. Hij heeft dus ook niks geleerd.
Groet,
Miriam Lavell

Uiterlijke schijn

Jeltje, tekenen is een opvallende bezigheid in groep 2. De manier van tekenen bij kleuters wordt al decennia gebruikt als een soort 'test' om te kijken hoe de kleuter zich ontwikkelt.
Het gaat van krassen naar vormen, van gezichten met de ogen en de neus op de verkeerde plaats naar ongeveer op de goede, van gezichten met poten (koppoters) naar hoofden met lijfjes en armpjes.
De veronderstelling is dat de geestelijke ontwikkeling ongeveer met deze ontwikkeling samenloopt, waarmee van een kleuter die poppetjes met lijfen tekent gezegd kan worden dat ie kleuter af is.
Maar bewijs voor die veronderstelling is er niet. Het is bovendien ook niet 1:1 toepasbaar. Er zijn kleuters die zich op een andere manier ontwikkelen, geestelijk al wel verder, maar motorisch (of althans met tekenen) nog niet.
Dat lijkt bij jouw kleuter aan de hand.
"Maar hij vindt het gewoon niet leuk (zegt:\'ik neem mijn stempels wel mee naar school, daar kan ik ook mijn naam mee doen!\')"
Waarmee hij dus al wel het complexe verband tussen letters en woorden heeft gelegd. Daar gaat het om. Niet om de vraag of hij het kan tekenen.
"Hij was overigens met alles laat: praten, zindelijk worden, puzzelen etc. "
Laat is een slechte indicator. Was hij laat maar wel in een keer goed? Laat met praten, maar wel vrij snel van woorden naar zinnen bijvoorbeeld?
"Laat" zijn kan ook een keuze zijn van hem. Krassen ipv tekenen kan betekenen dat hij zelf heel goed weet dat hij toch niet zo kan tekenen als jij dat kan of 'zoals het hoort'. Hij begint er dan niet aan totdat hij wel het gevoel heeft iets van betekenis op papier te zetten.
"Als hij gewoon wat meer tijd nodig heeft, vind ik dat best. Dat is niet \'mijn kind nu al opgeven\', maar hem accepteren met zijn tempo. "
En daarbij ga je dan toch af op de verkeerde indicatoren. In de voor groep 2 minder opvallende indicatoren, tellen, letters stempelen, zich motiveren (ik vind het niet leuk), lijkt hij zich wel normaal tot zelfs snel te ontwikkelen.
Jeltje:"En daarbij, of we in de periode daarvoor iets kunnen doen om hem op dit vlak te prikkelen."
Ja. Praat met hem. Leg uit dat juffen kijken naar opvallende dingen. Leg uit dat hij wel wordt afgerekend op zijn tekenwerk (niet goed) en niet op tellen en letters omdat die laatste dingen nog niet hoeven in groep 2. Leg uit dat hij daar 'voor' is en met tekenen 'achter' volgens de juffen.
Leg uit dat dat kan betekenen dat hij nog een jaar moet tekenen voordat hij naar groep 3 mag.
Geef hem de kans om te besluiten dan toch maar te gaan tekenen. Dan is de juf tevreden.
Je kunt hem helpen door hem poppetjes te laten overtrekken.
Groet,
Miriam Lavell

Juist

Miriam legt het goed uit. Het kind is in weze voor met getallen en rekenen (net zoals die van mij) en dan wordt nog een jaar in groep 2 waar dat nauwelijks aan bod komt erg vervelend en daarna vervolgens een groep 3 waarin hij op dat gebied dingen worden geleerd die hij dus 2 jaar eerder al in de kleuterklas kon wordt helemaal demotiverend.
Ik denk niet aan een speciefieke handicap. Ik vroeg me af of de fijne motoriek verder wel goed was. Ook kan jouw zoon net als de mijne een planningprobleem hebben bij het op papier zetten van de tekening zonder dat het aan dezelfde handicap gekoppeld is. Ik weet doordat ik veel andere ouders tegen ben gekomen in de wachtkamers van verschillende multidisplinaire teams dat er heel veel kinderen zijn, die soms ergens een extra zetje nodig hebben in hun ontwikkeling. Soms is dat van dien aard dat alleen thuis oefenen met ouders niet genoeg is en er professionele begeleiding moet komen en andere keren was het genoeg als de ouders te horen kregen dat en wat ze precies moesten gaan oefenen ipv af te wachten. Het viel me op dat statistisch gezien er vaak vroeggeboren kinderen waren, maar ik weet niet of jouw zoon zo vroeggeboren is en of dat ook wetenschappelijk klopt. Het viel me alleen op dat die vaker een anders dan gemiddelde ontwikkeling doormaakten.

Dromen kan ook een verkapte manier van verveling zijn. Het kan ook zijn dat je zoon alleen te perfectionistisch is. Hij weet precies wat hij wil tekenen of schrijven, als hij het probeert lukt het niet in één keer en hij concludeert gelijk dat hij het dus niet kan. In dat geval moet je hem leren dat fouten maken en oefenen erbij hoort om iets te leren. Dat dat mag en niet erg is.
Of misschien is hij wel gewoon hb of een combinatie of heeft hij gewoon een hekel aan tekenen.
Verder als je zoon gewoon de pest heeft aan tekenen is hem laten zitten om nog een keer te herhalen wat hij niet leuk vind en hem daardoor juist de ontwikkeling af te remmen in cijfers e.d. wat hij wel leuk vind helemaal niet lekker bij zijn tempo aanpassen, maar het kind gewoon pesten. Ik vergat nog te vertellen dat mijn zoon een gruwelijke hekel aan al het knutselwerk had waarbij je handen uil worden, kleien, vingerverven, enz. Hij is er nooit goed in geworden. In groep 3 hoefde hij het gelukkig niet meer. Hem laten zitten in groep 2 om zijn kleien te verbeteren, ipv zich met zijn hobby van lezen en schrijven bezig te houden zou niet met zijn ontwikkeling meegaan, zoals zittenblijven vaak benoemd wordt, maar juist tegen zijn ontwikkeling in.
Groeten Primavera

Dromende dochter

Op die leeftijd droomde mijn dochter ook erg veel weg. Staarde veel uit het raam. En zij hield bv. absoluut niet van kleurplaten kleuren, wat in haar kleuterklas zo'n beetje de geijkte activiteit was als je even niets te doen had. Deed dochter niet, of heel slordig, omdat het 'moest', van haar verwacht werd. Waarna de juf weer zorgen uitte omdat ze maar niet netjes en binnen de lijntjes werkte, wat idd toch hoorde op die leeftijd en ongeveer gezien werd als een voorwaarde om naar groep drie te mogen. Zucht.
Dochter (van oktober) is toch (na wat gedram van onze kant, en verrassend (voor de juf) goede cito's toch zonder extra kleuteren naar groep drie gegaan, heeft gedroomd tot ongeveer groep 5, waarna het leuker werd voor haar.
Inmiddels doet ze VWO, met als extra keuzevak tekenen(!).
Zoon van oktober is (men kende ons inmiddels) ook zonder extra kleuteren naar groep drie gegaan.
Ik, van oktober, moest idd extra lang in die verdomde kleuterklas doorbrengen. Ik vond het verschrikkelijk...
Over jouw zoon: hij is wel degelijk al verder dan je op grond van zijn potloodinteresses zou 'verwachten'. Tellen tot dertig, sommetjes maken, stempelen en dus wel degelijk bezig met letters en zelfs woorden, en dat nu al, in het begin van groep 2. Ik zou toch eens kijken naar zijn fijne motoriek, misschien zit de pengreep hem niet lekker, of wat Miriam zegt (of Primavera) is hij erg perfectionistisch en heeft hij allang door dat hij net zo netjes een dier kan tekenen als hij die voor zich ziet, of zo netjes kan schrijven als zijn gestempelde letters zijn.
We hebben nog een zoon van nu zes, die, vind ik, voor een kind van zes juist verrassend goed kan tekenen. Maar elke keer scheurt hij die tekeningen door en gooit ze boos en teleurgesteld weg, omdat hij blijkbaar iets in zijn hoofd ziet wat hij zelf op papier nog niet kan reproduceren. Ik ben nu bezig om hem het werk van verschillende kunstenaars te laten zien, en uit te leggen dat tekenen niet hetzelfde is als een foto, en om hem duidelijk te maken dat het juist wel erg mooi is wat hij doet.
Zoiets kan het van jouw zoon ook zijn, een gewoon erg realistisch beeld van zijn eigen kunnen. En fantasievol spelen kunnen ze trouwens ook in groep drie, daarvoor hoef je niet in groep 2 te blijven hangen. Waarmee ik bedoel dat dat echt geen reden is om hem in groep te te laten blijven zitten.
Ik vind de bijdragen van Primavera erg goed. En idd. stel je voor dat je kind nogmaals groep 2 doet, terwijl hij nu al tot dertig telt. Dan is hij over twee jaar in groep drie, waar hij nógmaals tot dertig leert tellen terwijl hij het nu al kan. Beetje saai...

Ook gehad

Met onze oudste hadden we ook die discussie, dochter haar fijne motoriek was slecht, ze tekende nog geen handjes, kon niet netjes binnen de lijnen kleuren etc. Oh ja ze kon ook niet goed een bal vangen.
Ondertussen weten we dat dochter extreem slim is, haar denken gewoon voor ligt op de motoriek, ze heeft groep 3 overgeslagen zit versneld in groep 4.Haar huidige school ziet haar motoriek niet als een zwaar probleem, zie je vaak bij deze kinderen zeggen ze. Ze krijgt extra begeleiding bij het leren schrijven, en ach anders kan ze altijd nog arts worden

Komt goed

Mijn zoon had ook geen enkele interresse in lezen en schrijven/ tekenen, hij was 4 en werd later bouwvakker! dat wistie heel zeker, dus naar school gaan was echt niet nodig volgens hem, papa kon hem alles wel leren... we kregen hem toch naar school met het gezegde dat je op school ook veel kunt leren. Nou, viel dat effe tegen! moest je daar aan een tafeltje gaan zitten en een piraat tekenen... verder kon je niet van zijn belevingswereld af komen te staan.
En dan die stomme groep 1/2 werkjes, hij kon er niks mee.
Eenmaal verhuisd naar een andere kleuterschool kregen we onze vrolijke vent weer terug; hij mocht veel naar buiten, in de tuin helpen, en jawel: metselen! sjouwen met blokken, brood bakken, enz. Zijn naam schrijven deed hij nog niet toen hij 6 was, maar dat was volgens deze juf geen probleem, dat komt later wel. Voor hem was het heerlijk dat gedoe even los te laten. (Ik weet dat hier op dit forum heel anders over wordt gedacht ja )
Intussen is hij 8 geworden, hij leest, schrijft, en tekent af en toe ook wel wat, al is het niet zijn grootste hobby. Hij kan intussen ook wel op een stoel blijven zitten en luisteren naar de meester of juf ze gaan wel nog steeds veel naar buiten! Met rekenen is hij aardig vooruit, en met taal gewoon op niveau, maar nog belangrijker; hij gaat graag naar school. Oh ja, hij moppert nog wel eens dat hij niet wil gaan, maar eenmaal daar zie ik dat hij zich thuis voelt en dat het goed gaat, hij komt ook (bijna) altijd vrolijk naar huis, en hij groeit nu heel hard; niet alleen in de lengte maar ook in het leren. Op zijn 6e was hij daar echt nog niet aan toe, ik ben heel blij dat we hem de tijd hebben gegeven.
groetjes, Tess

Ayla

ja, dokters kunnen idd ook nooit een leesbaar recept uitschrijven, hihi....

Niet binnen de lijntjes kleuren

Volgens mijn moeder was ik vroeger ook kandidaat voor kleuterverlenging (augustus-kind) omdat ik nog niet netjes kon kleuren en knippen. Mijn ouders hebben zich toen verzet tegen het langer kleuteren en ik ben zonder moeite door de basisschool heen gekomen. Ik vind het nog steeds lastig om langs een lijntje te kleuren of knippen

In weze zeg je niks anders, tess

Jij hebt ook jouw zoon niet gelaten in een omgeving waar hij werkjes moest doen waar hij niks mee kon en niet leuk vond, maar hem de gelegenheid gegeven om naar een andere kleuterschool te gaan waarbij hij activiteiten mocht doen waar wel zijn interesses lagen. Als jij je zoon op de eerste kleuterschool had laten zitten had hij nog een jaar aan een tafeltje een piraat moeten tekenen en was daar geheid doodongelukkig van geworden.
De zoon van Jetje heeft mazzel, want zijn interesses zijn eigenlijk vrij schools in de zin dat ze op iedere school gevraagd worden, alleen niet in groep 2. In groep 2 wordt je geacht propedeutisch te tekenen, kleuren en ordenen als voorbereiding op dingen als schrijven en rekenen wat veel kinderen ook prima zonder die verplichte, voor hen saaie of vervelende, tussenstap leren. Het stomme is dat er zoveel waarde aan deze voorbereidende werkjes wordt gehecht dat ze een doel op zich worden ipv een manier om ergens te komen. En zo krijg je absurde situaties dat een kind wat al lang in groep 2 telt en rekent wordt tegengehouden in zijn ontwikkeling omdat hij het zogeheten voorbereidende werk daarvoor heeft overgeslagen en niet onder de knie heeft. Bijv. Marietje moet blijven zitten omdat ze niet genoeg scoort op ordenen, wat zou duiden op moeilijkheden later met rekenen, waarbij er totaal aan voorbijgegaan wordt dat Marietje al lang rekent.
Ik weet niet of de zoon van Jelte een onderliggend probleem heeft of het alleen niet leuk vind. Ik weet wel dat dat pas in groep 3 duidelijk zal worden of hij er nu volgend jaar naar toe gaat of over twee ja ar en dat een tweede jaar in groep 2 waarschijnlijk weinig aan zijn ontwikkeling zal bijdragen. Als hij tekenen niet leuk vind, zal dat niet veranderen. Als het ligt aan het moeten leren om fouten te maken om iets onder de knie te krijgen zal het structureel onder zijn eigen niveau uitgedaagd worden dit probleem alleen maar vergroten en als er toch een motoriek of ander probleem is wordt dat met de weinige eisen in groep 2 niet opgemerkt en verholpen. En als hj gewoon wat later is in deze ontwikkeling dan wordt hem de kans ontnomen om het later in het jaar tegen , tijdens of na de zomervakantie nog eens op zijn eigen tempo in te halen. Kinderen ontwikkelen zich nu eenmaal in sprongetjes, die zich niks aantrekken van organisatieproblemen van scholen e.d. Kortom ik zie geen voordeel van in groep 2 laten, alleen maar nadelen.
Groeten Primavera

Herkenning maar dan met praten

Hier een oktoberkind van 4 dat nu in groep 2 zit (met enige 'druk' vanuit ons). Ik merk heel erg dat er bij voorbaat al voorgesorteerd wordt op verlengen. Eigenlijk zeiden ze voor de zomervakantie: we laten haar in groep 1 en dan bekijken we volgend jaar of ze moet verlengen of niet. Het grote 'probleem' was nl dat ze niet praat in de kring. Ze staat wel alleen op het podium te zingen. Ze telt tot 20, kent alle kleuren, kent sommige letters etc. Maar ja dat praten.....
Tja dacht ik als ze in groep 1 blijft dan weet je het wel, dan krijgt ze geen groep 2 werk aangeboden. Ik heb gezegd: ze gaat naar groep 2 en dan zien we daarna wel of ze nog een keer groep 2 moet gaan doen (is totaal niet mijn intentie maar wil niet nu al 'ruzie'
Wat schetst mijn verbazing? Het 'beleid' is: middelste kinderen (herfstkind) mogen groep 2 werk doen als ze willen en erom vragen.... Ja en dat doen veel kindeen niet. Zo ook mijn dochter niet want ze wordt er door de andere kinderen haarfijn op gewezen dat zij geen groep 2 is. 'Jij mag nog niet stempelen' (jemig waar halen die kinderen het vandaan?) Ga dan als 4 jarige maar zelf eens pro actief om letter werkjes vragen. Dat kun je toch niet verwachten? Ik ben haar er nu inderdaad op aan het wijzen dit wel te vragen en heb de juf geinformeerd dat ik wil dat haar duidelijk gemaakt wordt dat het 'moet'.
Zo zie je: in alles merk je dat voorgesorteerd wordt op kleuterverlengen. Hoe irritant...
Nu dat praten in de kring nog. Dat is een big deal....grrrr... Laatst deed ze het wel maar zag ineens al die ogen die op haar gericht waren en hield midden in het verhaal op. Wat zegt de juf: beetje jammer dat je niet verder vertelt.... Dochter totaal gedemotiveerd, die zegt nu helemaal niks meer.
Wat had ze kunnen zeggen om dochter te motiveren? Knap zeg. Je hebt iets verteld terwijl je dat altijd zo moeilijk vond.
Zucht....

Hier een kleuterverlenger

Mijn dochter is een januari-kind. Ze heeft anderhalf jaar groep 1 gedaan en omdat ik haar eind groep 1 een bespreekgeval heb gemaakt, wordt ze nu ineens gezien als doublant. Mijn dochter tekende toen ze ruim 5 was ook nog niet. Pas toen ze, op mijn aandringen, moeilijkere werkjes kreeg ging ze ook ineens poppetjes tekenen. Inmiddels is ze een maandje bezig in groep 2, met een aangepast pakket aan lees/rekenwerkjes. Volgens mij vindt ze die nog best lastig. Vanmorgen was ze bezig met een letterplankje met daarop het woordje 'hout'. Dat kon ze niet lezen (vond ik niet gek, want de ou kent ze nog niet) en dan zie ik de moed al in haar schoenen zinken. Wat dat betreft heb ik het idee dat ze maar beter groep 3 had kunnen doen. Dan had ze lekker met de groep mee gedaan. Nu ziet ze haar klasgenoten in de poppenhoek terwijl zij met die vreselijk lastige werkjes zit te worstelen. Thuis gooit ze alle frustratie eruit, want ze loopt flink te rellen de laatste tijd.

Tekenen

Mijn zoon was geen tekenaar en frobelaar toen hij een kleuter was. Hij wilde vooral leren lezen, schrijven en dingen leren. Op zijn oude school moest hij toch vooral eerst leren knippen, plakken en kleuren ("ja, want hij houdt de schaar ook nog eens verkeerd vast"). Enorme ruzie gehad met leerkracht en school want ik vond het onzin. Afijn, hij dreigde dus te moeten doorkleuteren om die reden (hij zou "onrijp" zijn) en ik heb hem voor de zomervakantie van groep 1 van school gehaald en naar een andere school gedaan. Binnen no-time was hij heerlijk aan het tekenen, knippen en schrijven. Ook al was en is het nog steeds niet zijn ding.
Hij is trouwens hoogbegaafd en ondertussen al twee keer versneld. Uit zijn test bleek dat hij performaal idd niet zo hoog scoort als verbaal dus het is allemaal vrij logisch. Zijn interesses liggen gewoon op een heel ander vlak. Hij kan het dus wel; hij heeft echt hele mooie dingen gemaakt met glas, kralen, en meer van die zaken maar hij heeft de vrijheid nodig en daarnaast ook dat andere stuk interesse waar hij in tegemoet gekomen moet worden. Het is dus allemaal goed gekomen maar ik ben nog steeds ontzettend blij dat ik hem toen van die school heb afgehaald want dat was een doffe ellende geworden. Ik was trouwens zelf heel slecht in tekenen en al dat gefrobel. Hebben ze op school toen gelukkig niets van aangetrokken en me lekker mijn gang laten gaan met dingen die ik wel goed kon en die ik wel leuk vond (haat tekenen, breien en meer van die toestanden nog steeds). Ik heb gewoon mijn gym gehaald dus ik zie totaal niet in waarom hier een probleem van gemaakt wordt. Het mag mi in ieder geval absoluut geen reden zijn tot kleuterverlenging.

Aanvulling

Ik wil er nog even aan toevoegen dat het volstrekt normaal is dat de ene kleuter motorisch wat voorloopt en de ander wat achter. Dat komt meestal vanzelf wel goed; al dan niet met wat extra aansporing en hulp. De ontwikkeling van kinderen gaat niet in een doorgaande, rechtopgaande lijn; dat gaat met horten en stoten. Als er echt sprake is van een motorische ontwikkelingsachterstand moet dat uitgezocht en begeleid worden. Maar als er verder niets aan de hand is zo'n kind gewoon door laten stromen. Er zijn zat onderzoeken die aantonen dat doorkleuteren, zeker om invalide redenen, niet helpt danwel averechts werkt.

Doorkleuteren

Het is zonde en niet terecht dat dat kleuren en tekenen als doel op zich wordt gesteld; als graadmeter voor de ontwikkeling van een kind. Dat is het nl beslist niet. Het is een middel tot-; geen doel op zich. Al dan niet goed en netjes kunnen tekenen of kleuren zegt bar weinig over de ontwikkeling en de vermogens van een kind. Zeker niet op zo'n jonge leeftijd.
Mijn zoontje was ondanks zijn ontwikkelingsvoorsprong relatief laat met zindelijk worden (pas toen hij naar school ging werd hij in een klap spontaan zindelijk), praten, fietsen etc. Hij heeft ook nog tot zijn 6e jaar een speentje gehad. Typerend voorbeeld voor wat anderen zouden gebruiken als drog-argument dat dit dus "onrijp" zou zijn. Flauwekul. Veel kinderen wachten totdat ze heel zeker weten dat ze met dit soort dingen het meteen "goed" kunnen.
Overigens bestaat er niet iets als "sociaal-emotioneel" jong zijn. Met die nonsens is de vloer al vaak genoeg aangeveegd. Ook dit mag geen argument zijn om een kind te laten zitten. Er spelen heel veel andere factoren een rol maar het beleid is erop gericht om een kind gewoon als het even kan door te laten stromen. Zeker in de kleuterklassen. Geef zo'n kind als het even kan het voordeel van de twijfel. Mochten er echt nog hiaten zijn kan dat later altijd nog aangepakt worden en desnoods kan een kind in de latere leerjaren blijven zitten. Maar veel "problemen" lossen zich niet op door kleuterverlenging; integendeel.

Ik zoek nog wel het argument

ik loop steeds vast in de discussie hierover met de kleuterjuf die al 30 jaar voor de klas staat.
Zij zegt dat een 'jong' kind veel zelfverzekerder wordt als het de oudste is. Ik stel van niet, zeker niet als vriendinnen wel doorgaan en kind 'blijft zitten'.
Ja maar kind is oudste en kan 'zorgen' voor de kleintjes, Heel goed voor het zelfvertrouwen. Wat zeg ik dan?

Zelfvertrouwen

Onzin; er zijn veel kinderen die de oudste zijn en niet of nauwelijks zelfvertrouwen hebben. Idem met volwassenen. En andersom. Mijn zoontje is de jongste en de kleinste (9,5 in groep 8) en ontleent zijn zelfvertrouwen niet op basis van jong/oud/groot/klein zijn maar op het kunnen zijn van zichzelf. En op het feit dat hij ondanks zijn jong/klein zijn gerespecteerd en geaccepteerd wordt door de oudere, grote kinderen. Veel waardevoller. Bovendien, zelfvertrouwen heb je of heb je niet; afhankelijk van heel veel andere factoren, karakter etc. En zelfvertrouwen kan vergroot worden dmv heel veel andere zaken. Anders zou je ook pertinent als enig kind of als jongste van een gezin geen zelfvertrouwen hebben. Het al dan niet kunnen zorgen voor kleintjes heeft er mi totaal niets mee te maken. Mijn zoontje heeft niks met kleine kinderen en kan er ook totaal niet mee overweg. Voor hem totaal geen reden om dus geen zelfvertrouwen te hebben. Het feit dat jouw kind zou blijven zitten is veel funester voor haar zelfvertrouwen. Lijkt mij dat kleuterjuf nogal achterloopt qua ideeen en vastgeroest zit in een verkeerd denkpatroon. Zo'n kleuterjuf (35 jaar voor de klas; had al lang met pensioen moeten gaan wat mij betreft) had mijn zoontje nl. ook en door die juf heb ik hem zo snel mogelijk van die school afgehaald want dat komt meestal niet meer goed; ze staan vaak niet open voor tegen-argumenten die veel meer valide zijn.

Leer je kind tekenen

Zoon kon in groep 1 ook nauwelijks tekenen dus juf gaf dit aan als aandachtspunt na een half jaar groep 1.
Ik heb zoon vervolgens geleerd hoe je een poppetje kunt tekenen. Zoon blij, ging hij meteen toepassen. Juf tevreden over de grote vooruitgang bij zoon.
Alleen vind ik het jammer dat juf hem niet heeft leren tekenen. Dat was voor zoon nou zo'n mooi leerdoel geweest. Het cognitieve deel kon hij al dus daar hoefde school niets aan te doen.