Laten testen?

Wat wil je bereiken?

Wat zouden jij en je zoon willen bereiken met die diagnose?
Zo te lezen houdt school nu al rekening met je zoon, dus daarvoor hoef je het niet te doen. Wat dan wel in zicht komt, is therapie en evt. medicatie. Dat gaat volledig buiten school om natuurlijk.
Je krijgt helemaal niets extra's voor je zoon op school, tenzij school dat zelf wil financieren. Een rugzak zul je niet krijgen op basis van alleen ADD.
En belangrijker: dergelijke testtrajecten moet je nooit via school laten lopen, maar zélf initieren bij een instantie die volledig los staat van school. Voor je het weet gaat school er met de resultaten en de uitkomsten vandoor. En dat terwijl er zaken in kunnen staan die on-ge-loof-lijk privé zijn. Geloof me, dit moet je in eigen hand houden en school alleen inlichten over uitkomsten die jij voor hen van belang vindt (sprak ik uit ervaring).

Eens

Ik ben het heel erg eens met Guinevere. Hou de regie, hou het in eigen hand.
Het is ook een optie om over add en adhd te lezen. Kijken of je er zelf iets in herkent, kijken of je iets kan met de informatie uit die boeken.
En verder zou het statistisch wel bijzonder zijn, dat er zoveel kinderen met add in een klas zitten. Het kan natuurlijk, maar misschien is er een andere oorzaak voor de concentratieproblemen? Merk je thuis ook dat je zoon snel afgeleid is? Hoe is zijn taakgerichtheid thuis? Vergeet hij veel dingen? Is hij vaak spullen kwijt?

Gevaren

Het gevaar is dat er rapportages bij de school terecht komen, zonder jouw uitdrukkelijke toestemming. En daar kan privé-informatie instaan. Ze vragen ook van alles over de ouders, over het gedrag thuis, over de opvoeding en eerlijk gezegd: dat gaat school geen fluit aan. Verder hebben wij het bijvoorbeeld aan de hand gehad dat een schoolpsych het over pervasieve kenmerken had bij onze zoon, en dat in een rapport had gezet. Dat rapport is linea recta naar de school gestuurd, zonder onze toestemming. Zie het draadje van Joep hierboven. En wij hebben hemel en aarde moeten bewegen om school van hun vooringenomen ideeën af te krijgen, want onze zoon hééft geen problemen op dat gebied. Alleen maar ADHD en wat daar uit voort komt.
Ik kan je zo een paar testrapporten laten zien over onze zoon, die barsten van zaken die je absoluut binnenskamers wilt houden. Leg je dit in handen van school, dan ligt deze info bij wijze van spreken op straat. Zelfs medische gegevens over de bevalling.
Bij inschrijving op school van oudste heb ik dergelijke gegevens onbevangen verstrekt, want staat ook op het inschrijfformulier. Bij de inschrijving van zijn kleine broertje heb ik simpelweg vermeld dat dit allemaal privé-informatie is. Was inmiddels iets ervarener geworden op dit vlak...

Johanna jannetje

Pff, wat een vraag van je, daar kan ik wel een uur op antwoorden, maar wees niet bang, dat doe ik niet. Wij hebben ook slechte ervaringen op dit punt.
In deze draad staat op het moment het draadje 'school vind mijn kind autistisch'. Dat draadje spreekt voor zich. Lees het maar eens door.
De onderzoekers die de school inhuurt, zijn goede bekenden van de leerkrachten. Ze werken er veel mee samen. En dus bestaat het gevaar dat ze kokervisie hebben. Want als je goed zoekt, zie je bij ieder kind wel afwijkend gedrag. Vooral als je dat kind op een afwijkende manier gaat benaderen. De orthopedagoog van de schoolbegeleidingsdienst moet haar relatie met de school (= werkverschaffer) goed houden. Dus de mening en observaties van de leerkrachten van school wegen voor haar oneindig veel zwaarder dan de mening van de ouders van het kind.
Verder is het stellen van een psychiatrische diagnose (wat add ook is) geen exacte wetenschap. Dus het is aan veel interpretaties onderhevig. Het is echt in het belang van jouw kind dat deze diagnose zo objectief mogelijk wordt gesteld. Anders weet je aan het einde van de rit nog niets, heb je alleen maar tijd verspilt.
En nog een vraag. Als je denkt dat je kind slecht ziet, dan ga je toch ook naar de huisarts? Het is namelijk een probleem van je kind, als mens, niet van je kind als schoolkind. Jouw kind zal een eventuele diagnose zijn hele leven met zich meedragen. Ook als hij al lang van deze school af is, dus de rol van school hierin is niet zo belangrijk als hij op dit moment misschien lijkt.
En tenslotte is het een illusie om te denken dat leerkrachten verstand hebben van stoornissen. Sommige weten iets meer dan de gemiddelde Libelle lezer (die hebben zichzelf erin verdiept), maar de meesten weten er echt bedroevend weinig van af. Ze krijgen bijna niets over stoornissen aangeboden in hun opleiding. Mijn zus is net een paar jaar klaar met de Pabo. Ze vertelde dat ze welgeteld een uur les heeft gehad over stoornissen als PDD-NOS ('Dat is heel ingewikkeld', werd haar verteld) en ADHD.Overigens vind ik de leerkrachten die 'een beetje' weten over stoornissen nog gevaarlijker dan degenen die helemaal niets weten. Bij hen treedt soms het effect op dat ze overal stoornissen gaan zien. Daar kunnen ze dan behoorlijk eigenwijs in worden want: ze weten er veel van af, vinden ze.

Guinevere en Pippin, dank voor jullie toelichting. Ik had inderdaad het draadje van Joep met afgrijzen gelezen. Ik ben niet zo bang voor het vooroordeel van de juf, omdat mijn zoon zelf met het idee kwam en de juf er nog niet over had gedacht met hem. Sindsdien gaan ze trouwens beter met hem om: zetten hem apart als hij een toets moet doen bijv, zodat hij niet wordt afgeleid. Maar ik denk toch na al jullie concreetheid dat we het via het RIAGG gaan proberen. Hij is daar al bij een psycholoog voor een kort traject.
Wat hoop ik te bereiken? Ik denk vooral dat mijn zoon rust krijgt en erkenning dat hij niet echt iets kan doen aan zijn gebrek aan concentratie, en wie weet bestaat er een therapie ofzo. Ik bedoel: een gebruiksaanwijzing. Ik ben niet zo voor medicatie. Het is verder een heerlijk joch. En ik denk eigenlijk dat het wel zal gaan als we maar een paar tips krijgen hoe er mee om te gaan. Niet alleen op school, maar ook thuis. Ik moet vaak 3x zeggen dat hij zijn bed moet opmaken of iets moet opruimen, omdat hij niet luistert, of het niet gehoord heeft. Maar dat zou misschien opgelost kunnen worden door vlak voor hem te staan en het dan te zeggen. Ik weet het niet hoor. Soms weten deskundigen met een paar eenvoudige trucjes het leven een stuk eenvoudiger te maken.
Ik til er niet zo zwaar aan en dacht eigenlijk dat hij er wel overheen zou groeien. Dat is misschien ook wel zo, maar nu hij er ZELF zekerheid in wil hebben, denk ik dat we dat ook moeten erkennen.
Johanna

Add

bestaat niet meer...
Tegenwoordig word het adhd type 1 of te wel adhd het onoplettende type genoemd.
Wat win je met een diagnose! HULP! Juist voor adhd is hulp ( thearpie, oudermediatie, mediacatie) erg belangrijk en het kan een wereld van verschil maken.

Als je kind adhd heeft, word het daardoor waarschijnlijk belemmert in zijn ontwikkeling. Dus met de juiste hulp zou je kind zich beter kunnen ontwikkelen.

en 3 adhdérs type 1 in één klas? is dat niet wat veel? kan het aan de juf liggen? hoe ging het vorig jaar met hem? en volgend jaar? krijgt hij dan andere juf?!?

Kijk het aan, zet hem desnoods alvast op een wachtlijst om hem te laten testen, dan kan je na de zomer zien hoe het gaat.
Niet via school testen, maar gewoon een ander buro, of ggz. De huisarts weer wel waar je moet zijn.

succes

Tja...

Als ik adhd lees, denk ik dat het veel erger is dan het is. Het enige is dat hij in groepen moeilijk zijn aandacht bij zijn werk kan houden en niet luistert als hij aan het spelen is. Verder is hij heel sociaal en zorgzaam en slim. En niet achter in zijn ontwikkeling. Dus ik zie dat "wereld van verschil" niet zo. Dat is eigenlijk ook ons dilemma denk ik.

Johanna

Mijn zoon (ADHD) is ook heel sociaal zorgzaam en slim. Dat is niet wat Polly bedoelt met achter in de ontwikkeling, mijn zoon is ook niet achter in de ontwikkeling. Wel is het zo dat hij door concentratieproblemen op school onderpresteert.

ja, dat zei de juf ook. En dat terwijl hij goede cijfers haalt meestal. Ik weet nog niet wat het wordt natuurlijk als hij echt voor topo moet gaan leren enzo.

Jij ziet de wereld van verschil niet zo?

Maar stel je dus voor dat het wel een wereld van verschil kan zijn?!?!

er zjn meer mensen die moeite hebben met concentratie in drukke ruimtes, maar wat maakt adhd nou adhd en al het andere niet? dat kan alleen een orthopedagoog je vertellen en die kan dat testen.
ADHD is veel meer dan alleen maar "alle dagen heel druk" veel meer, de meeste zijn niet eens super druk!
Laat je kind testen, voor mijn zoons ging er een wereld open. Middelste zei na diagnose: oh dus ik ben niet dom, en kroop uit zijn schulp.
En oudste keek met verbazing om zich heen: oh zo werkt de wereld! Voor de medicatie ging alles eigenlijk langs hem heen.
Als jou zoon zich nu gemiddeld ontwikkeld, is dat het gemiddelde van de klas of de school! maar voor jou kind is het misschien wel onder de maat.

Heb je al van die zelf-online testen gedaan??

greot, polly

Achter in ontwikkeling

achter.. dan bedoel ik niet op sociaal gebied..
maar gewoon.. het kind kan zich niet volledig ontwikkelen omdat hij belemmert word door zijn adhd, belemmert op welke manier dan ook
OUdste zoon was een gemiddelde leerling met voorlopig vmboT advies. Nu MET medicatie ontwikkeld zich een kind wat de rust heeft in zijn hoofd zodat als hij iets leest hij het ook kan onthouden.. Hij behoort nu tot een van de beste van de klas en heeft Havo/vwo advies.
Contact met vriendjes verloopt heel soepel, hij word niet meer gehinderd door zijn impulzen.
Hij kan zich NU ontwikkelen zoals het hoort, en haalt nu de schade in~!

Ook mijn zoons zijn ontzettend sociaal, gevoelig en sportief. Juist kenmerken van adhders.

Ok en dank

OK. Ik ga er met het RIAGG over praten en wie weet wat voor verschil het gaat maken. Ik ben niet hard hoor, voor het geval jullie dat denken. Ik zie alleen nu niet zoveel problemen, en dan ben ik bang slapende honden wakker te maken (hij krijgt dan misschien een etiketje, tenslotte). Maar wie weet wat het uithaalt aan positiefs.
En wie weet heb ik het ook wel zelf... en ik ben toch ook goed opgeleid met een geweldige baan en een prettig sociaal leven. Ik bedoel maar: ik presteer ondanks mijn af-en-toe slechte concentratie helemaal niet slecht. En dat zou voor hem ook kunnen, toch?
Dankjulliewel in elk geval
Johanna

Johanna

Als je voorlopig niet iets met medicatie wilt, zou ik nog geen diagnosetraject in gaan. Lees over add en probeer samen met school wat dingen uit. Je zult er toch zelf achter moeten komen wat voor jouw kind werkt. Ook met een diagnose, want ieder kind is anders. Hulp is trouwens vaak ook beschikbaar als je geen etiket hebt, het os echt een misverstand dat je éerst moet testen. Je schrijft dat je al bij een psycholoog loopt, je zou daar eens kunnen vragen om mee te denken. En laat je kind zelf meedenken. Onze zoon van acht aheeft inmiddels redelijke zelfkennis en geeft steeds vaker zelf aan wat voor hem werkt - of juist niet werkt.