Logeerbeesten

16 jaar geleden

gingen mijn zoons naar de basisschool, en in groep 2 deed het fenomeen logeerbeer zijn intrede. Per week wisselde hij 2 keer van logeeradres, incl. zijn rugzak met kleding voor elk weertype, nachtkleding en toiletgerei, en het allerbelangrijkste......zijn dagboek.
De ouders werd vriendelijk doch dringend verzocht alle belevenissen van beer te noteren, dus beer was meegeweest naar de zwemles, naar de buurtbbq, had meegeholpen met tuinieren, mocht ook mee logeren bij opa en oma in het weekend, etc. etc. etc.
Op deze manier had juf een flink beeld van alle geweldige activiteiten die wij met onze kinderen deden, met logeerbeer erbij maakte je er toch iets extra's van! hahhahah, want ja......een dagboek teruggeven met daarin: logeerbeer kwam thuis, werd in een hoek gemikt en 2 dagen later vanonder een stapel was getrokken om weer mee terug te gaan naar school, dat was natuurlijk mijn eer te na
Daarnaast had juf de nodige gespreksstof in de kring, en dan met name natuurlijk met de kinderen die uit zichzelf niet veel vertellen, maar aan de hand van de logeerbeer en zijn dagboek toch durfden te vertellen.

Van mij, en onze kinderen, had het niet gehoeven, wij praten zo wel

Geen aardigheid aan

Het enige positieve is, dat mijn kinderen het half uurtje van school naar huis, met die beer heel leuk vinden. Vervolgens vergeten ze dat stomme beest het hele weekeind, (hij ligt nu ook in een hoek in de slaapkamer, terwijl dochter bij oma gaat logeren) om zondagavond om maandagochtend daar verdrietig over te worden. Niets aan dus. Franje.
Ik schrijf meestal een nietszeggend stukje in dat boekje (huiswerk voor moeders), want anders is dat ook weer zielig voor mijn kind. Die juffen maken een hele toestand van dat boekje in de klas en dan voelen mijn kinderen zich weer verwaarloosd als ze niet naar de plaatselijke binnenspeeltuin zijn geweest op zondagmiddag. Als ik dat boekje moet geloven, zit de hele klas daar, op zondagmiddag....

O hemel, de logeerbeer...

Dat was bedoeld voor wat Monet hierboven schreef. Maar het liep hier uit op een wedstrijdje 'leukste moeder'. In het schriftje werd uitgebreid gejubeld wat voor ontzettend leuke, spannende, doldwaze avonturen Beer in huize Huppeldepup beleefde. Compleet met foto's en glitterstickers.

Die beer bracht het slechtste in mij naar boven. De eerste keer kregen wij hem na het meisje wiens moeder ik niet kon uitstaan. Toen heb ik in het schrift geschreven dat we Beer en zijn spulletjes uitgebreid gewassen hebben omdat hij ontzettend stonk. De tweede keer heb ik gewoon geschreven dat we dat weekend geen klap uitgevoerd hebben. De derde keer heb ik niets in het schriftje geschreven, want we hadden hem vrijdagmiddag na school per ongeluk onder de glijbaan op het plein laten staan. Gelukkig stond hij er op maandag nog. De vierde keer heb ik Beer. Mijn kinderen vonder er zelf ook niks aan, aan die Beer.

http://www.leerkrachten.tv/videos/item/35-logeerbeer.html

Van een juf van een school uit een achterstandswijk hoorde ik dat kinderen uit sociaal-zwakke milieus het helemaal geweldig vinden om Beer mee naar huis te mogen nemen. Kinderen die zelf geen knuffel thuis hebben. Die voelen zich heel speciaal dan.

skik

Tonny

Hier werd het inderdaad ook 16 jaar geleden al gedaan, en nog steeds. Mijn kinderen vonden het geweldig.

Knuffels

Skik: "Die beer bracht het slechtste in mij naar boven."

Mooi!

"Van een juf van een school uit een achterstandswijk hoorde ik dat kinderen uit sociaal-zwakke milieus het helemaal geweldig vinden om Beer mee naar huis te mogen nemen. Kinderen die zelf geen knuffel thuis hebben. Die voelen zich heel speciaal dan."

Echt waar? Ik had altijd het vooroordeel hoe sociaal zwakker hoe meer knuffels...

Nog nooit van gehoord

Soms heb ik het gevoel in een beetje anders stukje Nederland te wonen.Maar ik geloof dat dit ook zo zijn voordelen heeft.Ik heb nog nooit van een logeerbeer gehoord.Maar goed ook,in dit dorp zou dit ook uitlopen op een 'ik ben de leukste'moeder strijd,vrees ik.

Flip de beer - schootv

Hoi,
Elf, twaalf jaar geleden kregen onze meiden in groep 1-2 ook geregeld Flip de Beer mee naar huis (en bso). Vonden ze heel erg leuk. En ik vond het ook niet erg. En vies? Ach, ik wist dat de Flippen (meerdere kleutergroepen met een beer) geregeld uitgewassen werden in de wasmachine van school. En dat wisten de kinderen ook gewoon.
Wij hebben wel eens 2 Flippen tegelijk mee naar huis gehad. Jongste in groep 1 en oudste in groep 2. Was ook heel grappig natuurlijk.
Maar het fenomeen is al aardig oud hoor.
Groetjes

Shooltv

hoi
O, ja Flip de Beer hoort bij de schooltv.
http://www.schooltv.nl/docent/project/1556583/flip_de_beer
groetjes

Logeerbeer

Ik weet nog dat zoon toen dat beest mee moest nemen naar huis. Ik had er nog nooit van gehoord en ik vond en vind het nog steeds onzin. Zoon vond dat ook; beer werd niet eens uit de tas gehaald en verder vergeten. Dus ook niets mee gedaan, laat staan iets in een boekje geschreven.
Overigens had en heeft zoon meer dan genoeg knuffeldieren. Hij speelt er dan niet meer mee (hij zit in de brugklas) maar hij wil er ook (nog) geen afscheid van nemen. Maakt mij niets uit; wat hij wilt. Als hij ervanaf wilt, gaan ze wel naar een goed doel; diaconie of het Leger des Heils oid.

Op het kdv

Zoon had op het kdv al een keer zo'n beest mee. Toen heb ik naar waarheid geschreven dat Beer in de hoek was beland en daar was blijven liggen met de speculatie of-ie misschien wat grieperig was (het heerste toen) In groep 1/2 heeft zoon ook een logeergeval meer naar huis gehad, ik weet niet meer wat we toen geschreven hebben. Het kan wel zijn dat-ie zelf een paar woordjes schreef, als het in groep 2 was; en ik dan de rest. En veel kan dat niet geweest zijn want ik ben niet van de bezigheidstherapie. Ik doe ook niet aan illustraties.

Overigens hebben die beesten altijd op hun eigen slaapplek geslapen .

Ik doe zo weinig mogelijk, niet om me af te zetten in de leukste-moeder-wedstrijd, want dat speelt niet zo, maar ook om duidelijk te maken dat de scholen ouders geen huiswerk moeten opgeven. Ik heb meer te doen.

Groeten,

Temet

In de beer gelogeerd

heet het hier al, toen ik het kolere beest voor de derde keer in iets meer dan een half jaar meekreeg had ik het wel gehad.
Dochter had er niet veel mee. En het kreng heeft hier wel 1 grote koffer vol zooi mee.
Natuurlijk kregen wij het kreng altijd mee als ze net naar haar vader was geweest: lees extra grote tas mee. Dus dan was mijn fiets gevaarlijk om mee te fietsen.

De laatste keer heb ik gewoon geschreven dat beer nogal bang was van onze katten en het liefst niet meer bij ons kwam. (Ik had het lijstje gezien, hij moest nog 2x dat jaar, ze hadden er 3 in de klas omdat iedereen het zo leuk vind met dat ding!) Na 1 nacht weer ingeleverd en ik heb 'm niet meer gezien. In onze huidige 2/3 klas hebben we er niet een.

Koekeloere

ah, Flip de Beer hoort bij Koekeloere. Tjonge ja zeg, dat is lang geleden, dat programma herinner ik me wel, met Moffel en Piertje. Maar in onze tijd nog zonder Flip.

Nou, ik had dat wel wat gevonden, al dat verkleden, ziet er op het filmpje multiculti uit.

Wat de verhalen in het dagboek van Flip betreft - dat was niet zo spannend geworden denk ik, wij waren nooit zo druk met uitjes.

Leuk om jullie verhalen te lezen.

Hier niet

M'n zoon vindt er niets aan en weigert om 'm mee te nemen.

Wat negatief zijn jullie!

Mijn kids vonden het juist leuk. Vond ook leuk om te zien wat sommige ouders van het boekje maken.

Genoeg knuffels......

Mijn kinderen kwamen om in knuffels en ook nu heeft mijn dochter er nog 4 in haar bed, nu ze 12 is. Maar ik herinner me wel dat het daar helemaal niet om ging. Dat jij helemaal alleen een week lang voor die beer mocht 'zorgen', dat vonden ze heel leuk en een hele eer.

Knuffels

Volgens mij zijn wij vrij normaal. Goede opleiding etc toch hebben onze kinderen erg veel knuffels; en mies kwam hier ook regelmatig ze is zelfs een keer mee geweest op vakantie naar Curaçao toen onze dochters in groep 1&2 zaten. We hebben er erg veel loll om gehad ; een pop aan een tropische cocktail en overal hebben we foto's van gemaakt.
Verstuurd met de Ouders Onlineu iPhone app.

Vriezer

Dochter heeft Flip in de kleuterklas 1 keer meegekregen, samen met een briefje dat er hoofdluis geconstateerd was in haar klas. Flip heeft het hele weekend in de vriezer gelegen
Ik heb beer daarna niet meer gezien, geen idee of hij nog op school woont.

Dendy

Drama's

Bij dochter in de combinatie 1/2 van de kakkineuze poppelepee-school waar ze toen zat, hadden ze ook zo'n Flip. Het beest had naast de koffer met spullen ook een eigen fototoestel, zo'n klik-klak-kant&klaar ding. Dochter had de beer weer mee naar school genomen, waar hij lag te wachten om die middag met een ander kind mee te gaan. Tijdens de overblijf is het hele rolletje vol gefotografeerd en een oudste kleuter (mijn dochter was toen jongste kleuter) zei dat mijn dochter het had gedaan. Juf in alle staten, zei nog net niet dat mijn dochter een rotkind was, maar straalde dat aan alle kanten uit. Dochter ontkende alles. Ik heb het toestel meegenomen en ingeleverd bij een fotowinkel om de foto's die er al van andere kinderen op stonden te laten ontwikkelen en afdrukken. Dat betekende natuurlijk dat de rest van de foto's ook moesten worden ontwikkeld en afgedrukt. Dat duurde een paar dagen. Ik had natuurlijk ook een nieuw toestel gekocht voor Flip de Beer, liep al met al behoorlijk in de papieren. Foto's waren klaar en wat bleek: mijn dochter stond op al die foto's en kon die foto's dus nooit zelf gemaakt hebben. Juf heeft vervolgens alles vakkundig in de doofpot gestopt en ik heb er zelf ook maar geen drama meer van gemaakt. Behalve dan dat ik heb gezegd dat ik die k**beer nooit meer wilde zien.

Hier...

Het eerste jaar ging dat beest altijd eerst uitgebreid in bad met de kinderen. Brrrr, vond het zo vies. Tuurlijk sjouwden we (lees: ik, zoon geeft helemaal niets om knuffelbeesten) dat beest mee naar de zondagse wandeling, het pannenkoekenhuis, etc. En moeders zenuwachtig dat we dat ding ergens zouden laten staan.
Daarna had die beer bij ons altijd een relaxweekendje. Hup uit de tas in een poppenbedje. Beer was gewoon te moe om mee te gaan naar voetbaltraining, opa en oma, pannenkoekenhuis, etc ging. En dat schreven we ook op.

Het enige wat ik leuk vond was dat zwarte piet nieuwe kleren meebracht voor Flip de Beer. Dat heeft het geloof nog een jaar aangewakkerd.

Beer had ook eetwensen

hij at het liefst een happy meal van Mc Donalds.

Kinderen zonder knuffels

P, ik heb geen drie onafhankelijke wetenschappelijk verantwoorde bronnen paraat, maar in de 8 Rotterdamse wijken uit de top 20 van probleembuurten wonen kinderen in gezinnen waar zoveel problemen zijn dat er voor hen geen aandacht of middelen zijn. Ik was ook best verbaasd toen die juf me dat vertelde, maar zij had kinderen in de klas die in zo'n situatie opgroeiden. Die kinderen zijn reuzetrots dat ze zo'n Beer het hele weekend voor zich alleen hebben. Want als er al speelgoed of knuffels in huis zijn, zijn ze vies, stuk of algemeen bezit.

Hombre: "Ik had altijd het vooroordeel hoe sociaal zwakker hoe meer knuffels..." Misschien zit er in jouw vooroordeelcurve wel een knik. Sociaal sterke milieu's: niet zo veel knuffels want milieubewuste consuminderouders.Midden- en zwakke milieu's: veel knuffels want 'mijn kind komt niks tekort dus veel is goed, meer is beter' ouders. Sociaal heel zwakke milieu's: kinderen hebben weinig tot niks, we zijn al blij als er te eten is.

skik

Skik

Maar daar ga je er van uit dat de OUDERS de knuffels kopen. Wij hebben er niet één gekocht en hebben er toch 100
Vooral van oudere mensen gekregen, trouwens. Misschien zijn die vroeger wat tekort gekomen.

Savon, nee hoor wij hadden een hele culinaire...

Hier moest de beer aan de sushi (toevallig bij een wij-zijn-gesteld-op-exclusiviteit-en-denk-maar-niet-dat-wij-naar-mc donalds- gaan-gezin)

Tjonge zeg!

Wat een negatieve verhalen. Ik begrijp best dat er kinderen zijn die het leuk vinden en kinderen die er weinig aan vinden om een logeerbeer/pop mee te krijgen. Maar om nou zo negatief te doen...
Hier vonden beide kinderen het best leuk. We hebben Flip geloof ik bij elkaar wel 5 keer te logeren gehad en hij heeft echt van alles gedaan: mee op de fiets, naar het zwembad, naar de dagcamping om de tent uit te proberen etc. Overal werden dan foto's van gemaakt, met ons eigen fototoestel hoor, hier geen Flip met toestel. We schreven een verhaaltje in het boek met de foto's erbij. Tangozoon was de laatste keer heel blij, want toen mocht Flip een lang weekend, volgens mij met pinksteren, mee. Daarvoor altijd maar 1 middagje.
Wij gaven ook af en toe wat nieuwe kleertjes of een tandenborstel mee voor in de tas van Flip. Maar een fototoestel kopen voor Flip? Nee, dat zou ik echt niet doen hoor en ook geen foto's laten ontwikkelen. Gewoon thuis wat simpele printjes is toch ook prima.
Inmiddels zijn de kinderen de kleuterleeftijd ontgroeid maar soms zegt Tangozoon nog wel eens: jammer dat Flip nu niet meer mag komen logeren.

Goh

Gelukkig, ik ben niet de enige waar Flip na aankomst in een bedje verdween en daar een week bleef liggen In het schriftje probeerde ik er dan nog wat van te maken. Meestal ging hij op dag van aankomst nog wel mee naar de bso, en ook een keer naar de bouwmarkt (waar hij prompt een schoen kwijtraakte), en als je dat een beetje leuk opschrijft valt het helemaal niet op dat je hem eigenlijk maar hebt verwaarloosd. En het is dan toch geen jokken, want daar kom je bij een kleuter dan weer niet mee weg

Tja chippie

Hier thuis doe je de kinderen een plezier met de grote gele M, maar niemand met sushi!

Ik vond, en dat lees ik meer hier, die beer altijd zo viezig. Hij ging altijd eerst uitgebreid in bad (lees wasmachine) met alles wat hij bij zich had.

Dramabeer

Dat beest moest ook hier mee, inmiddels wel 12 jaar gelee. Toen hadden we nog geen digicamera en de mogelijkheid zelf printjes te maken. Maar goed, dat was het punt niet.
Dat beest, van kind naar kind, was natuurlijk een en al allergeen. En dat konden we in huis niet gebruiken.
Dus heel leuk, beer in bad gedaan. En toen wilde beer maar niet drogen. In de droger gedaan. Toen verbrandde het beest. Zucht. Juf in tranen. Nieuwe gekocht, waar juf niet eens blij mee was. Nooit meer.

Fototoestel

Dat verhaal van het fototoestel speelt tien jaar geleden, toen werkten we nog met fotorolletjes. Om de foto's te krijgen die de andere kinderen al van Flip hadden gemaakt, moest het hele rolletje worden ontwikkeld en afgedrukt.
Ik vond toen al (en dat vind ik nog steeds) dat als je met kleuters werkt, je weet dat er van alles mis kan gaan. Maak er dan ook niet zo'n drama van. Dochter moest als kleuter enorm vaak overgeven (door een bepaalde aandoening). Ze voelde het altijd aankomen en liep dan rustig naar de wc. Maar soms mocht het niet van de juf en dan spuugde dochter dus in de klas. Kreeg ik weer een telefoontje van juf dat ik een ondergespuugde dochter moest ophalen. Zat dochter daar rustig te wachten en zei tegen mij: "Ik mocht niet naar de wc en toen moest ik toch spugen. Toen werd juf helemaal bozig. En ik zei nog: mama wast wel weer." Juf had met dat gespuug en die ellendige Flip met zijn fototoestel best wat soepeler kunnen omgaan. Zulke enorme drama's waren het nou ook weer niet.

Rotterdam

Op de school in Rotterdam waar ik werkte (in een van die beroemde wijken) hadden we geen Flip, maar Ko (hoort bij Puk en Ko van Zwijsen) in de kleuterklassen en Puk in de voorschool.

De meeste kinderen vonden het erg leuk. En de verslagen in de schriftjes verschilden. Soms was het alleen een tekening of het woordje 'Ko' in kleuterhanepoten.
Veel van de kinderen hadden inderdaad nauwelijks knuffels. Niet zozeer omdat ouders liever eten kochten, maar meer omdat het bij ouders en omgeving simpelweg niet in het hoofd opkwam om knuffels cadeau te doen, knuffels zijn toch een vrij westers concept.

Voor de kinderen die vaak vrij zwak waren in taal was Ko echt een hulpmiddel om een verhaal te vertellen. Vaak zat Ko op schoot en vertelde niet het kind, maar Ko het verhaal.

Ik vond het wel heel grappig dat Ko op maandag vaak op school kwam met een gezicht vol tandpasta...want ja ook Ko moest zijn tanden poetsen. Ko ging trouwens bijna elke week in de wasmachine, en op woensdag en vrijdag uit logeren.

Destijds had Ko ook een eigen Hyves. Ik heb Ko meegenomen naar Nigeria en naar Bali. En ja, Ko lust sushi.