Logeerbeesten

Niet geheim

Geerke, voor zover ik methodes op papier ken, begrijp ik volkomen waar het uit de hand loopt. Dat is precies wat Skik al aangaf in haar post 'kleuren binnen de lijntjes'.
Dat is geen goed lesprogramma, maar de meeste methodes bieden het wel op die manier.
Helaas zijn er bijzonder veel leerkrachten die dat klakkeloos opvolgen en het niet los durven te laten. Met alle narigheid van dien (ook voor de leerlingen trouwens).
"Maar volgens mij kun jij je geen voorstelling maken van een echte groep leerlingen "
Ik zou niet weten waarom je daaraan zou moeten twijfelen. Zo geheimzinnig is het allemaal niet.
Wat Kaatje noemt is wat ik mij voorstel. Namelijk dat leerlingen hard aan het werk zijn en dat je dat als juf dan ook doet.
Groet,
Miriam Lavell

Herkenbaar, maar dan anders

Volgens mij is dit een grote overeenkomst tussen de zorg (ik werk in een verpleeghuis) en het onderwijs. Bij allebei de sectoren geldt: het is nooit klaar en het is nooit goed genoeg. Je kunt altijd meer doen, en je kunt het altijd beter doen. Maar in de zorg is het echt niet normaal om in de vrije tijd nog te werken. Soms is er een calamiteit, maar dan krijg je de uren in de regel terug of uitbetaald. Als iemand altijd te laat naar huis gaat, van de afdeling, wordt dat toch wel een beetje gezien als een sneu geval. Die heeft de organisatie van haar dag niet helemaal op orde. Mensen worden daar dan op aangesproken en in gecoacht door de leidinggevenden.
In de zorg is 'omgaan met werkdruk en prioriteiten stellen' iets waar je in geschoold wordt en met collega's over praat, samen keuzes over maakt. Er zijn modellen en theorieën over.
Bij leerlingen wordt er al op gelet, dat ze daarmee om leren gaan. Aan de ene kant zo efficiënt mogelijk leren werken. Wat kan handiger? Waar kun je tijd winnen?
Aan de andere kant: prioriteiten stellen. Wat is belangrijk, wat is urgent? Perfectionisme verlamd. Het is niet makkelijk, maar je kunt leren om daar mee om te gaan.
Als moeder van schoolkinderen zie ik tussen leerkrachten en scholen enorm veel verschillen, in het omgaan met tijd en het stellen van prioriteiten. En dan vraag ik me weleens af: wordt aan leerkrachten geleerd, hoe ze om moeten gaan met werkdruk? Is dat een doel in de opleiding? Wordt daar in teamvergaderingen aandacht aan besteed? Denken teams na over hun prioriteiten? Worden teamleden onderling aangesproken op hun grensoverschrijdend gedrag? Worden mensen gewezen op perfectionisme en de nadelen daarvan?
Hoe werkt dat in het onderwijs?

Ict gestuurde perfectie

"Aan de andere kant: prioriteiten stellen. Wat is belangrijk, wat is urgent? "
Eh.. tja.. hier raak je de kern van het probleem van het onderwijs.
In de zorg is er op een reeks van delen van het werk geen discussie over het doel en zelfs niet over de minimale handelingen. Er zijn door vakgroepen (boven de directe werkgever staand) protocollen gemaakt.
In het onderwijs bestaat dat niet. Onderwijs is nog steeds in hoge mate ideologie. Elke school mag het zelf weten en op elke leerkracht wordt individueel ook weer een beroep gedaan op inzichten.
Scholen zouden eigenlijk ieder voor zich het wiel uit moeten vinden, protocollen moeten schrijven, het eens worden over dat wat minimaal moet en hoeveel tijd dat dan kost.
Maar dat is een onmogelijke opgave (veel te veel werk). Dus kopen scholen modellen in bij toetsmakers, remedieerders, etc. En die toetsmakers bedenken dingen die verkopen. Het zijn modellen die niet in de praktijk getest zijn en die bovendien ook nog een grote mate van vrijheid geven aan de school om aanpassingen te doen.
Maar dat gebeurt dan weer niet. Het model is tegenwoordig een website waar online en voor alle leerlingen van alles gedaan kan worden.
Dat levert per school, per klas en per kind in een klap de resulaten die de inspectie graag wil zien: hoeveel les-uren is er aan taal, rekenen, schrijven besteed? Waar zijn de leerlingen in de stof? Welke punten halen ze? Welke kinderen zijn zwak en hoe worden die extra begeleid? Welke kinderen zijn extra sterk en krijgen die extra aanbod?
Kortom: de boekhouder is tevreden en dan is de inkoper dat ook al snel.
Het lijkt allemaal bijzonder handig, maar dat is het niet. Het levert niet eens een voordeel op voor individuele kinderen. Wel veel paniek voor die ene die zich een kwartaal of schooljaar niet zo snel heeft ontwikkeld als de schooljaren ervoor. Voor je het weet is het een alarmleerling (de computer laat een oranje balkje zien) en moet ook daar extra tijd in.
Het is zo gek als elke dag de temperatuur opnemen bij alle kinderen. Dan vind je veel meer koorts dan als je dat niet zou doen. Een tijdrovend en ziek makend proces.
En dat is maar een deel van het probleem.
Groet,
Miriam Lavell

Prioriteiten, coachen, protocollen en inspectie

Ja, ik schreef ook al dat je prioriteiten moet stellen, en ja de ene leerkracht is effectiever bezig met tijd en energie dan de andere. Daar valt best veel te leren, dat klopt. Bij mij op de opleiding nooit een woord over werkdruk gehoord maar dat is ook al heel lang geleden, ik weet niet hoe dat nu gaat. Zou wel moeten!

Ik heb wel een collega gehad die haar probleem met werkdruk aangaf en die vervolgens gecoacht werd door een andere collega (die zeeeeer effecient werkte maar ook niet om 4 uur naar huis kon hoor!).

Over die protocollen, er zijn er veel verplicht en er zijn er veel zelf gemaakt en er zijn er veel overgenomen, maar mijn ervaring is dat ze altijd worden aangepast naar de situatie van de school toe.
En de inspectie? Die vraagt nog veeeeeel meer per groep dan dat jij schetst. En die is zeker niet zo gauw tevreden is mijn ervaring.

Ervaring

Leerkracht: "En Kaatje is een stagiaire die denkt dat ze het beter weet dan de mensen met ervaring."
Ja, erg hè? Maar ik denk dat je het verschil wel kent tussen gewoon stagiaire en Lio-stagiare. Lio betekent in mijn geval drie dagen per week zelfstandig voor de klas, met alle wat erbij hoort. Dus best wel serieus. Daarnaast nog een baan als vakleerkracht voor een dag per week. Dus ook best wel serieus.
Het voordeel van mijn stage-ervaringen is dat ik voor de Lio, verschillende scholen heb gezien. Dus ook veel verschillende leerkrachten. Zeer leerzaam. Als je eenmaal veel ervaring hebt, kun je niet meer zo makkelijk veranderen, of zelfs maar begrijpen dat het anders kan. Ik wel, ik heb het nu allemaal gezien.
Open blijven staan, ook voor de ervaringen van stagiaires. Want ook dat blijkt een kunst apart. En helemaal als het een stagiaire betreft van de Top-opleiding. Er zijn leerkrachten genoeg die hen helemaal niet serieus nemen. (hoe denken zij in twee jaar te leren waar wij vier jaar over deden?)
Ik denk dat je verder komt met een open staan voor andere ervaringen, dan wanneer je blijft zuchten hoe zwaar het allemaal is en dat het echt niet anders kan. Maar ja, het is net wat je wilt.

En nog een dingetje, leerkracht

Als je een nieuwe stap zet in je carrière zet, dan doe je dat optimistisch, met energie en hoop. Anders, beter, mooier. Met diep respect voor mensen uit het veld die je kunt bewonderen om hun visie, hun manier van werken. En met een soort schild tegen mensen die klagen en de werkdruk als te zwaar ervaren.
Dat recht heeft een starter. Anders begon niemand er ooit meer aan.

Ooit

Ben ik ook als zijinstromer in het onderwijs begonnen, en de zure opmerkingen waren toen (2004) niet van de lucht. Enorm conservatief, jaloers en gesloten.
Op sommige scholen dan.
Niets van aantrekken, Kaatje, maar dat deed je al niet...

Kaatje

Ik ben het met je eens dat een leekracht kan leren van een stagiare zoals dat ook andersom het geval is.
Je geeft aan dat je 3 dagen zelfstandig voor de klas staat. Mag ik vragen welke groep je hebt? Moet je ook de groepsplannen maken, ouders te woord staan na school, alle mail en opdrachten vanuit directie doen? Ik neem aan dat er ook overleg is tussen jou en de leerkracht?Ook neem ik aan dat je de klas toch netjes achter moet laten ..vegen dus of stofzuigen? Dan noem ik nog maar een paar dingen op. Als je om kwartier na de kinderen naar huis kunt en klaar bent met je werk dan vind ik dat knap! Dan doe wij of wij iets verkeerd of jij doet te weinig.
Tenslotte heb je ook gewoon een aantal niet lesgebonden uren staan die jij dan niet zou maken....

Verkeerd

Juf:"Ook neem ik aan dat je de klas toch netjes achter moet laten ..vegen dus of stofzuigen?"
Vegen deden mijn kinderen zelf (klassendienst), maar stofzuigen lijkt me niet tot je takenpakket horen.
Juf:"Dan doe wij of wij iets verkeerd of jij doet te weinig. "
Als het werkelijk waar is dat de meerderheid van leerkrachten doorgaans 10-12 uur per dag maakt, dan gaat er iets heel erg verkeerd.
Dat is voor niemand goed.
Groet,
Miriam Lavell

Ik neem aan dat je begrijpt dat kleuters de klas niet goed kunnen vegen. Verder liggen (ligt) er bij denk ik alle kleuterklassen wel matten op de grond waar de kinderen op spelen/zitten. MWah...lijkt met toch wel goed als die iedere dag gestofzuigd worden.
Je kunt zeggen dat dat niet je taak is maar dan worden ze dus niet gestofzuigd. Eens kijken wat voor reacties er dan van ouders komen!
Dit soort dingen is gewoon dagelijkse praktijk!!

Sorry...abc moet zijn : juf

sorry...abc moet zijn : juf

Luizen lusten geen pubers

Volgens mij houden luizen niet van pubers. Door alle hormoonveranderingen ruiken ze niet lekker en volgens mij zijn ze voor luizen ook minder aantrekkelijk.
Wij hebben laatst een enorme uitbraak gehad op hoofd van zoon van 11, die ook zoon van 8, dochter van 14 en mij besmet bleek te hebben.
Deze ronde hebben we inderdaad volgens protocol vooral gekamd, alleen in het kader van de eerste klap is een daalder waard zoon met heel veel luis voor het kammen in het gif gezet. Het hielp in zoverre dat de helft van de luizen dood was, maar de rest nog hartstikke levend.
Van mijn hoofd waren de luizen niet echt gecharmeerd met een paar keer kammen was het klaar. Dochter van 14 (en veel erg lang haar) was er met 2 keer van het verstikkings-spul ook vanaf. Maar op die twee jongens heb ik twee weken lang intensief moeten kammen. De oudste zoon en pa hadden geen luis.

Ik ben al een jaar of 5 luizenmoeder en het zijn altijd die lekkere warme zweet koppies die de luizen hebben; niet de jochies met gel of de meiden met olie in het haar.

Op de school van mijn oudste, jaren geleden in Amsterdam, was een (alleenstaande) moeder die het over de schoenen liep. Haar drie kinderen zaten onder de luis. Die zijn op school kamp door juf en twee moeders flink onder handen genomen, verder geen woord aan vuil gemaakt.

Hier op vo even vaak een melding als op het bo

Meerdere keren per jaar krijgen we een mail van school van oudste (VO) dat er hoofdluis is geconstateerd. Er staat bij of het onderbouw of bovenbouw is en ze geven (verouderde) tips.
Onderbouw en bovenbouw komt ongeveer even vaak binnen.
Het gaat om een school met ruim 600 leerlingen dus relatief gezien komt de hoofdluis minder vaak voor op het VO dan op het BO, gezien het ongeveer gelijke aantal meldingen en het hogere aantal leerlingen.
Gecontroleerd wordt er niet maar blijkbaar zijn ouders zo verstandig om het door te geven aan school als hun kind luizen heeft.

Luizendraadje?

Ik denk dat deze twee laatste postings voor eht luizendraadje bedoeld waren

Prioriteiten stellen

juf:"Ik neem aan dat je begrijpt dat kleuters de klas niet goed kunnen vegen. "
Dat wil ik aannemen, maar dan wil ik weer niet aannemen dat het driftig noodzakelijk is om bij die groep resultaten in computers in te voeren, op niveau les te geven, zorgkinderen van handelingsplan te voorzien en conform te instrueren, ga zo maar door.
Moet je zelf vegen, soit.
Juf:'Verder liggen (ligt) er bij denk ik alle kleuterklassen wel matten op de grond waar de kinderen op spelen/zitten. MWah...lijkt met toch wel goed als die iedere dag gestofzuigd worden. "
Matten op de grond? Sinds wanneer is dat dan? En waarom? Gooi die er maar uit. Niet praktisch.
juf:"Je kunt zeggen dat dat niet je taak is maar dan worden ze dus niet gestofzuigd. Eens kijken wat voor reacties er dan van ouders komen! "
Ik denk dat je jezelf op zit te naaien en daarbij de prioriteiten uit het oog verliest. Vraag je af hoe zinnig die matten zijn.
Groet,
Miriam Lavell

Stofzuigen

Vegen doen mijn kleuters niet, dat begint in groep 3 of 4. Ik veeg dus zelf, maar dat gaat snel hoor, en stofzuigen doe ik niet, ook de matten niet (die rollen we op en zetten ze weer rechtop in de houder op de gang). Sommige dingen doe ik wel terwijl de kinderen opruimen, dan doe ik de plantjes en de vissen bijvoorbeeld, hoeft het niet meer na school. Maar al het registratiewerk en de mail kan en wil ik niet tussendoor doen. Nou ja en dan idd vergaderingen, commissies, "gewoon" overleg, even dit afstemmen met een collega, even een kort gesprek met ouders, enz. Nou ja is allemaal al genoemd.
Ben wel met Kaatje eens over dat open staan voor ervaringen van anderen en ja, ook van stagiaires, ik weet zelf hoeveel scholen ik gezien heb in die tijd en wat ik niks vond en wat ik super vond.

Tuurlijk hoeven kleuters niet op niveau les te krijgen!

Miriam: "....maar dan wil ik weer niet aannemen dat het driftig noodzakelijk is om bij die groep resultaten in computers in te voeren, op niveau les te geven, zorgkinderen van handelingsplan te voorzien en conform te instrueren, ga zo maar door".
Miriam, dit is voor mij voor eens en altijd duidelijk. Jij hebt er gewoon geen bal verstand van.
Niet van wat de inspectie eist (resultaten invoeren in de computer, tot het belachelijke aan toe, handelingsplannen voor zorgkinderen, groepsplannen, en ja, ze controleren erop).
En niet wat kinderen nodig hebben. Wat ja, ook kleuters hebben het nodig om op niveau les te krijgen, ook kleuters kunnen zorgkinderen zijn, ook kleuters hebben instructie nodig. Verbazingwekkend nieuw inzicht he? Nooit gedacht zeker. Niet erg hoor, kan gebeuren, maar roep dan niet altijd dat je alles weet.

Verborgen les

Geerke:"Sommige dingen doe ik wel terwijl de kinderen opruimen, dan doe ik de plantjes en de vissen bijvoorbeeld,"
Bij mij in de montessori-kleuterklas, was dat een les. Niet eens een verborgen les. Plantjes wateren, koper poetsen, speelgoed opruimen, het hoorde bij het onderwijs dat ik kreeg. Aan de andere kant kan ik me er alles bij voorstellen dat even de plantjes wateren tussendoor een rust- en energiegevende bezigheid kan zijn. Keuzes maken. Je hoeft het niet zelf te doen.
Geerke:"Maar al het registratiewerk en de mail kan en wil ik niet tussendoor doen. "
Dat niet kunnen waag ik te betwijfelen, ik denk dat het om willen gaat.
Van wie krijg je allemaal mail trouwens?
"Nou ja en dan idd vergaderingen, commissies, "gewoon" overleg, even dit afstemmen met een collega, even een kort gesprek met ouders, enz. "
Ik krijg van die vergaderingen de indruk dat dat iedere dag is. Dat lijkt me een vreemde situatie. Hoe vaak is dat nou allemaal helemaal en waarom?
Groet,
Miriam Lavell

Vergadering

Bij mij is de vergadering eens in de twee weken op donderdag. Ik werk wo-do-vr. Dus nee, niet altijd. Maar om het nou gewoon niet mee te tellen. En ja plantjes en vissen doen de kleuters ook wel eens, maar soms doe ik het ook gewoon. Verder zie lmijn laatste posting want daar blijf ik bij.

Controle freak

Geerke, het is me volstrekt duidelijk dat het gebruikelijk is om ook in de kleuterklassen al als ware controlefreaks bovenop die kinderen te zitten met lesjes en taakjes en het administreren van de vorderingen.
Maar dat slaat allemaal nergens op en levert kleuters bovendien ook niks op. Behalve dan een vroeg vooroordeel over 'achter' of 'voor' of werkhouding en sociaal-emotionele ontwikkeling.
Van al dat meerwerk dat er gedaan wordt en dat zoveel extra tijd kost, is het probleem juist dat kinderen er niet beter van worden.
Geerke:"Niet van wat de inspectie eist (resultaten invoeren in de computer, tot het belachelijke aan toe, handelingsplannen voor zorgkinderen, groepsplannen, en ja, ze controleren erop). "
Ik weet heel goed wat de Inspectie eist. Mijn interpretatie is wel een andere. De eisen van de inspectie stellen niet dat je van zoveel mogelijk kinderen een handelingsplan op moet stellen. Het stelt dat je van die lln waarvan jij zelf vindt dat ze achter zijn, een handelingsplan op moet stellen om aan die achterstand wat te doen.
Daar is een eenvoudige oplossing voor: gewoon niet zo vaak zeggen dat een kind achter is.
En dat kan heel goed in de kleuterklas, want er is gewoon niet zoveel te zeggen van kleuters. Iets niet kunnen is het wellicht waard om te onthouden (hou vooral bij wat ze al wel kunnen), maar vraagt juist niet om 'behandeling'.
Uitzonderingen daar gelaten. Zo lijkt het me evident dat je een kleuter met down die lezend leert praten daarin wel begeleidt.
Groet,
Miriam Lavell

Tsjonge

Geerke:"Maar al het registratiewerk en de mail kan en wil ik niet tussendoor doen. "

Miriam: "Dat niet kunnen waag ik te betwijfelen, ik denk dat het om willen gaat. "
Ik ben toch heel blij dat de kleuterjuf van mijn kind zich tijdens de schooltijden met de kinderen bezig houdt. Ik help wel eens mee in de klas en ook als er geen instructie is komen er continu kinderen dingen vragen, dingen laten zien, even troost zoeken. Een paar kinderen zijn erg druk of lopen regelmatig uit de klas weg, die hebben extra aandacht nodig. En gelukkig is de juf er voor de kinderen als ze haar nodig hebben.
Soms mogen de kinderen de juf niet storen, dan heeft ze een sjaaltje om haar nek. Dan is ze met een grotere of kleinere groep kinderen aan het werk.

Beetje wispelturig

Miriam: "De eisen van de inspectie stellen niet dat je van zoveel mogelijk kinderen een handelingsplan op moet stellen."
Dat weet ik ook wel zeg. Dat heb ik ook nergens gezegd.

"Het stelt dat je van die lln waarvan jij zelf vindt dat ze achter zijn, een handelingsplan op moet stellen om aan die achterstand wat te doen."
Oh, dus nu moet je wel op niveau les geven??? En de inspectie eist trouwens veel meer. Miriam, ik spreek met ze, ik heb ze in de klas, ik zie en hoor wat ze willen.
"hou vooral bij wat ze al wel kunnen"
Daar had ik het dus over, maar neeeee we moeten vooral niks in de computer invoeren.
Beeeeeeetje wispelturig in je uitspraken Miriam.

Tijgeroog

Dank je! Ja, dat is de praktijk! Ik zou het als ouder ook niet erg fijn vinden als de juf de halve dag achter haar bureau zit mails te beantwoorden of de registratie te doen. Weet ook zeker dat als hier een ouder zo klagen over zo'n leerkracht, dat het halve forum incl Miriam zich virtueel op zo'n leerkracht zou werpen.
Voor sommigen doe je het gewoon nooit goed als leerkracht.

Verborgen les

"Ik ben toch heel blij dat de kleuterjuf van mijn kind zich tijdens de schooltijden met de kinderen bezig houdt."
Dat mag zo zijn, maar je zou eigenlijk blij moeten zijn met een schoolklas die precies dat doet wat jij thuis niet kunt organiseren. Daar hoort een zekere training in het uitstellen van behoeftebevrediging bij.
Ik weet niet wanneer dit is veranderd, maar mijn kinderen hadden in de kleuterklas werkelijk dagelijks blokjes van halve uren waarin iedereen aan het werk was en de juf ook. Elkaar niet storen, dus ook de juf niet.
Er zitten tien halve uren in een schooldag. Reken maar uit.
"Soms mogen de kinderen de juf niet storen, dan heeft ze een sjaaltje om haar nek. Dan is ze met een grotere of kleinere groep kinderen aan het werk."
Of zelf aan het werk. Waarom zou dat 'verkeerd' zijn? Onderwijsadministratie doen is óók met de leerlingen bezig zijn.
Groet,
Miriam Lavell

Als ik een half uur niet gestoord mag worden

Als ik een half uur niet gestoord mag worden door de kinderen, dan kies ik ervoor om die tijd direct aan de kinderen te besteden door met een groepje kinderen (zwak, middelmaat of plus) aan de gang te gaan. En niet om achter mijn pc te zitten mailen.
Ja dat is een keuze. Mijn keuze. En ik denk dat het de goede is.

Hak op de tak

Ik:""Het stelt dat je van die lln waarvan jij zelf vindt dat ze achter zijn, een handelingsplan op moet stellen om aan die achterstand wat te doen."
Geerke:"Oh, dus nu moet je wel op niveau les geven???"
Je springt van de hak op de tak nu.
De kwestie is de volgende. Als juffen zelf beweren dat kinderen niet voldoende opschieten met ontwikkelen en dat dat aan die kinderen ligt (niet aan het lesgeven), dan moeten juffen zelf aantonen dat ze voldoende doen om die kinderen bij te spijkeren.
Hier ben je als juf (in alle klassen trouwens) je eigen werk maker. Hoe meer zorgen je maakt, hoe meer afwijkingen je ziet, hoe meer werk je op je hals haalt.
De keuze is aan jou: registreer je 'telt niet synchroon' als gebrek, of registreer je 'telt synchroon' als behaald doel? Bij laatste registratievorm ontstaat er niet het idee van 'achterstand'. Kind dat het nog niet laat zien kan gewoon meedraaien met de lessen.
"Daar had ik het dus over, maar neeeee we moeten vooral niks in de computer invoeren. "
Ook deze opmerking springt van de hak op de tak. Registreren kan ook op een kaartje. Hoeveel leerdoelen zijn er nu helemaal in de kleuterklas? Twintig? Ik zou zeggen: zet een vinkje. Dat kun je eenvoudig in de klas doen en het is genoeg.
Geerke:"En de inspectie eist trouwens veel meer. Miriam, ik spreek met ze, ik heb ze in de klas, ik zie en hoor wat ze willen."
De Inspectie eist dat je de beloftes die de school zelf in het schoolplan doet, opvolgt. Hoe meer mooi praterij over remediering, leerlingen volgen en hoe geavanceerder de (ICT)systemen daarvoor, hoe meer werk.
Je mag daar van de Inspectie ook in schrappen. Minder beloven, minder gewichtig doen.
Groet,
Miriam Lavell

Geerke ik ben het helemaal met je eens.
haha laten we eens in de klas onze administratie bij gaan werken ipv lesgeven aan de kinderen. Dan zeggen we gewoon tegen de ouders ..dit komt ook ten goede aan uw kind.
We laten de zorgkinderen gewoon zitten..zeggen niet tegen ouders dat hun kind achterloopt in hun ontwikkeling En laten we vooral alle kinderen als eenheidswordt behandelen.Sorry...ik moet er echt om lachen. Als je zo leerkracht moet zijn dan laat het maar zitten.
Fijn iig dat Tijgeroog als moeder een andere reactie geeft.

Braafste jongentje van de klas

Een paar jaar geleden bracht het televisieprogramma Keuringsdienst van Waarde een serie genaamd De slag om Europa. In een van de uitzendingen werd de europese regelgeving onderzocht. De consensus is dat Europa bijzonder strenge regels hanteert die het produceren, verwerken en verkopen van producten bijzonder ingewikkeld, tijdrovend en kostbaar maakt. Maar in werkelijkheid blijkt dat Nederland zelf een rigide invulling geeft aan de europese regelgeving die alleen randvoorwaarden aangeeft. Nederland doet meer dan het moet, roept het over zichzelf af en wijst met het vingertje naar Europa.

Ik krijg de indruk dat het in het geval van Onderwijsinspectie en basisschool/leerkracht ook zo is. Zoiets als Mirjam omschrijft over handelingsplannen, wat de Inspectie daarvan vindt en wat leerkrachten er mee doen.

Praktijkvoorbeeldje: mijn dochter had AVI zoveel gehaald bij de orthopedagoog/psycholoog bij haar dyslexie-onderzoek. Dat was een AVI hoger dan haar laatste AVI-toets op school. Van de meester mocht ze echter niet een AVI hoger gaan lezen, want: de Inspectie accepteert het niet als de AVI-toets niet op school afgenomen wordt (AVIfraude?) en dus moet dochter dat AVI-niveau eerst nog een keer op school halen. Zo krijg je de werkdruk wel hoog.

skik

Kaatje

Ik leer heel veel van stagiaires en inderdaad die zien en horen veel maar: ze zijn alleen verantwoordelijk voor de lessen die ze zelf geven en als lio ben je verantwoordelijk voor de groep op de dagen dat je er bent maar je bent niet verantwoordelijk voor het reilen en zeilen van de rest van de school; vergaderingen, vieringen, opruimen van centrale ruimtes. En dat komt heus niet elke dag voor weet ik ook. Maar dat is wat ik bedoelde te zeggen ik wilde niets zeggen over je functioneren als stagiair maar dat je verantwoordelijkheden minder zijn dan een betaalde leerkracht.

Daarnaast zit er tussen:' een kwartier na de kinderen weg' of lang voor school bezig zijn nog heel veel speelruimte; tussenbeide is nog veel ruimte.

Tenslotte kun je als leerkracht of stagiaire ook je collega's helpen die minder snel klaar zijn dan jij.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.