Mag een leraar een ziek kind zo tegenwerken?
Onze dochter zit in 2 vwo. Ze is nu drie jaar ziek.
Het zorgt dat ze soms een maand niet naar school kan maar altijd bij is met haar huiswerk. Heeft geen onvoldoendes. Ze heeft op school een zorgmentor.
Die moet zorgen dat de proefwerken die ze gemist heeft bij haar kan maken. Afgelopen december was onze dochter weer ziek thuis. Ze gaat dan alleen om proefwerken te maken naar school.
Haar leraar wiskunde weigerde de proefwerken aan te leveren, ook na herhaaldelijk mailen van de zorgmentor.
Omdat is al problemen voorzag mat het aantal proefwerken wat ze dan moet inhalen , heb ik toen ook al aan de bel getrokken. Zorgmentor meldde dat er geen stress moest zijn. Onze dochter zou vier weken de tijd krijgen om de aangeleverde proefwerken te kunnen maken.
Na de kerstvakantie is ze weer naar school gegaan.
De leraar wiskunde had eindelijk de proefwerken aangeleverd , echter vanaf die dag begon hij te zeuren.
Wanneer ze de proefwerken ging maken.
Dochter vertelde dat ze het op de volgorde van binnenkomst van proefwerken moest doen.
Op de gang heeft hij haar weer lastig gevallen waarom ze er een les niet was ? (Onze dochter lag ziek op bed).
Dat ze haar zaakjes is beter in orde moest hebben.
Afgelopen donderdag had ze een proefwerk van wiskunde gemaakt. Vrijdag had ze weer les van hem. Ze melde netjes dat ze een proefwerk had gemaakt.
Waarop deze leraar zei:
Ik heb nog niks ontvangen. Het zal wel.
Hoeveel proefwerken moet je nu nog maken ? Hoofdstuk 4,5,6, en zeven kom je dan ? Of verdwijn je dan ook weer?
Onze dochter heeft de les uitgezeten. Toen ik haar ophaalde barstte ze in snikken uit. Blijkt dat hij haar iedere les hierover lastig valt. Zij moet zich houden aan wat de zorgmentor opstelt. Ze is compleet ingestort.
Wij zijn woest. Hebben school gebeld en een gesprek geeisd. Vandaag is er contact geweest en morgen gesprek met de afdelingsleider. Wij hadden vrijdag ook nog een mail gestuurd dat onze dochter niet bij wiskunde aanwezig zal zijn totdat er een gesprek heeft plaatsgevonden.
Er is ons gewezen dat wij niet mogen beslissen of ons kind wel of niet naar wiskunde moet. Dat als wij dit volhouden ze een melding bij leerplicht maken.
Hoe pakken we morgen het beste zo’n gesprek aan.
Ik ben woest. Wie beschermt een chronisch ziek kind ?
woest?
Ik zou ook woest zijn. Komop zeg, deze ouders zijn niet "de schuld" van het lerarentekort. Wat deze leraar doet (of niet doet) kan echt niet, los van een persoonlijk drama dat zich misschien wel bij hem afspeelt. Bij deze leerling speelt zich ook een persoonlijk drama af. Het lijkt een kwestie van communicatie, de school moet hier professioneel handelen.
Yanea
Wat moeten jij en Tsjor ontzettend zachtaardige mensen zijn, die zelfs op een anoniem forum geen negatieve emoties zouden hebben of uiten.
Ik ben zo niet. Ik zou ook woest zijn als een leraar consequent niet mee zou willen werken aan de afspraken bedoeld om mijn langdurig zieke kind te helpen het jaar te halen. Zeker als het alleen gaat om een kleinigheid als het zorgen voor een proefwerk. Ik zou helemaal woest zijn als genoemde leraar consequent denigrerend bejegend met woorden als
"Hoeveel proefwerken moet je nu nog maken ? Hoofdstuk 4,5,6, en zeven kom je dan ? Of verdwijn je dan ook weer?"
Hoe durft iemand tegen een ziek kind!
En ja, dan zou ik ook school gaan bellen want een dergelijke houding van een leerkracht is bij de wilde beesten af.
Ik maak nu aan de zijlijn mee wat er allemaal op je afkomt als je een zwaar ziek kind hebt. Ziekenhuis in, ziekenhuis uit. En daarnaast nog de rest van het gezin. Hoeveel tijd en energie dat vreet. En dan nog school erbij. En soms, soms is het je dan als ouder even teveel. En kun je het niet meer opbrengen om vriendelijk te vmailen of leraar x asjeblieft zich aan de gemaakte afspraken zou willen houden en zijn fatsoen zou willen houden in de les. Dan wil je een gesprek. En wel snel. Omdat dit gedrag moet stoppen.
Ik ben ontzettend blij voor topicstarter dat het nu geregeld lijkt te zijn. Ik hoop dat het zo is. Ik hoop vooral dat iemand leraar x flink tot de orde heeft geroepen zodat hj zijn priveproblemen met de situatie niet meer op het zieke kind afreageert.
Emoties
Natuurlijk heeft een mens emoties bij dit soort schoolgedoe. Daar heb ik 2 opmerkingen bij.
Zoals wel vaker een thema op dit forum: je kunt andere mensen vragen om in jou belang te handelen en in dat van je kind maar je kunt het niet afdwingen, je gaat niet over het gedrag van een ander.
Wat je wel kunt doen is naar jezelf kijken en of daar winst te behalen valt door zelf je zo te gedragen dat het effect van je handelen zorgt voor de kans op een betere uitkomst.
En hoewel ik niet uitsluit dat een keer goed boos worden een effect kan hebben, is het handiger om te werken aan je sociale vaardigheden en je in te leven in de positie van de ander. Strategisch optreden. En dat is echt wel een opgave als je zelf je handen vol hebt en geabsorbeerd wordt door de problemen die je kind heeft.
De tweede is dat als je hulp nodig hebt, heb je belang bij hele goede sociale vaardigheden. Hoe beter, des te beter heb je toegang tot goede hulp, mensen die met je meedenken en iets voor je willen betekenen. De gunfactor.
Dus expliciet naar je eigen vaardigheden kijken helpt. En kijken naar de positie van de ander. Waar mogelijk daar naar vragen. Dossierkennis, goed voorbereiden, kalmte, aandacht.
Marianne
Dat emoties begrijpelijk zijn, wil niet zeggen dat ze je verder helpen. Je kunt je afvragen of de dochter van TS beter af is als hasr ouders woedende mails sturen nasr school.
Yanea
Maar haar ouders sturen helemaal geen woedende mails naar school.
Marianne
Ja, dat deed ze wel.
Wendy's verslag van het gesprek met de school
Je vergist je. De aannames waarvan jij denkt dat ik die gedaan heb doe ik helemaal niet. Dit is het punt: de school heeft aangegeven dat Wendy nogal fel van toon was in haar emails. Volgens Wendy zelf. De school heeft de emails van Wendy gelezen en zij hebben dat eruit gehaald.
Tsjor
Marianne
Ik kan ook wel uit mijn slof schieten, en emoties kunnen ook wel maken dat ik te fel reageer. Maar dan kun je doen wat de school ook doet: excuses maken.
Tsjor
Wendy
Ik hoop dat alles snel weer goed loopt.
Wat ik nog wilde zeggen: wat goed van jullie dat jullie ervoor zorgen dat je dochter met zoveel absenties niet gaat achter lopen. Dat alleen al lijkt me bijzonder stresserend.
En dan heb je ook nog de ziekte van je dochter erbij.
Fijn dat jullie school zo meewerkend is. En ja, ook op fijne scholen lopen minder fijne mensen rond, en gaan dingen wel eens mis. Helaas is dat nou eenmaal zo. Ik denk dat deze docent sowieso ook lastig is voor school, als zelfs de zorgmentor geen grip op hem krijgt.
Wij hebben ook kinderen die passend onderwijs krijgen, (ook wij zijn dankbaar en blij) en ondanks onze blijheid over hoe fijn het is dat dit nu mogelijk is, toch ben ik ook regelmatig gefrustreerd.
Het treft me als wat oneerlijk dat je in tijden van stress en zorgen je ook nog moet drukmaken om je communicatieskills omdat je anders de gunfactor verspeelt die maakt dat je kind krijgt waar het recht op heeft...
Enfin, nogmaals, zoals ik het lees staan nu (hopelijk) alle neuzen weer een kant op. Misschien eens een tienminutengesprek met de wiskundeleraar aanvragen? Ik vond het behoorlijk helpen als ik wist wie de docenten waren waar mijn kinderen het over hadden. De jongsten zitten helaas op een school waar je alleen gesprekken met de mentor hebt. Heel jammer vind ik dat.
onderwijsconsulenten
"Vandaag zal hij nog spreken met onze dochter maar we hebben nadrukkelijk gezegd dat wanneer er maar 1 beschuldiging naar haar kant wordt geuit we zelf een melding maken bij de leerplichtambtenaar."
Je moet bij de vertrouwensinspecteur zijn (https://www.onderwijsinspectie.nl/onderwerpen/vertrouwensinspecteurs)
Het gedrag van de leerkracht wiskunde valt onder psychisch geweld.
Helaas is het zo dat er leerkrachten zijn die het onderwijs aan zieke leerlingen stelselmatig dwars zitten. In die gevallen die ik ken ben ik helaas nog niet tegengekomen dat de school dat adequaat heeft opgelost. Meestal kiest men de kant van de leerkracht.
Meestal komen er steeds meer verwijten naar de ouders en de leerling. Met sancties ook.
Dat is in deze zaak ook al begonnen (we zijn geschrokken van de felheid....)
Vanaf nu is het voor de school eenvoudig om jou/jullie tot het kookpunt te brengen door oplossingen uit te stellen, gekke tegeneisen te gaan stellen, een limiet te stellen aan het aantal emails of contacten dat je mag hebben met de school of zorgcoordinator, etc. Ondertussen verandert er niks voor je dochter.
Om het niet zover te laten komen zou je kunnen overleggen met https://onderwijsconsulenten.nl/
Misschien kunnen zij het van je overnemen.
Limiet
Exact dat is mij overkomen.
Verder heb ik ook eens in hetzelfde gesprek te horen gekregen dat ik niet betrokken genoeg was, en daarna dat ik teveel mails stuurde.
zo he MLavell
Wat een duidelijke taal. Psychisch geweld , want dat is het.
En wat een treurig verhaal dat scholen zich verschuilen achter de docent. Voor TS en Mirreke, heel erg zeg. Dat mensen zichzelf hierna nog rechtin de ogen kunnen kijken!
Ik schud triest mijn hoofd. Dat er mensen zijn die hun eigen ego zo hoog hebben zitten dat ze een ziek kind kunnen afblaffen. Ik hoop oprecht dat je de steun binnen school en anders daarbuiten vind om dit het hoofd te kunnen bieden.
Ik weet wat het is, psychisch geweld, dus ik voel met je mee.
Doenja
bij ons is het uiteindelijk wel goedgekomen qua omgang met de (andere) docenten. Maar de onbuigzame houding van (in ons geval) de conrector, heeft onze zoon wel een schoolniveau gekost...
triest
Dat scholen, maar zeker ook docenten, zo'n machtspositie bekleden.
In plaats van hartstikke trots te zijn dat een zieke leerling alles in het werk stelt om bij te blijven, wordt ze tegengewerkt, ook nog eens met vervelende opmerkingen.
Natuurlijk kennen we allemaal de uitdrukking "je vangt meer vliegen met stroop dan met azijn", maar soms is de stroop op..... als een docent stelselmatig je kind neerhaalt en kleineert, en school reageert daar niet adequaat op, mag je dus als ouder blijkbaar niet meer boos worden en opkomen voor je kind.
terwijl je dat wel moet, want door de machtsverhouding leerling/docent krijgt een kind het zelf gewoon niet altijd voor elkaar. En aangezien ook de zorgcoordinator (sorry, bij dochter op school was het een zak hooi, dus ik heb er geen hoge pet van op) ook de zaken niet netjes voor elkaar krijgt, geeft dit meer aan hoe de docent is, dan hoe de ouders in het gesprek zijn.
Sterkte Wendy!
