Met juf overhoop
Dochter (10 jr, gr 8) ligt overhoop met een van haar juffen. Volgens dochter heeft juf de pik op haar en zet zij het geregeld op een schreeuwen. Dochter heeft ook al verscheidene malen moeten nablijven, alleen bij deze juf.
Voor ons een heel nieuwe ontwikkeling: in haar basisschoolcarriere heeft dochter juist altijd bekend gestaan als een lief, rustig kind dat juist wel eens wat meer op de voorgrond zou mogen treden, zo'n kind waarvan iedere leerkracht roept dat ie er wel tien van in de klas wil hebben. Ook met haar andere juf kan ze lezen en schrijven.
Natuurlijk moet ik hier wat mee, het arme kind begint er zolangzamerhand als een berg tegenop te zien om op maandag en dinsdag naar school te moeten. Maar ik merk dat ik, voor het eerst in mijn leven, totaal niet weet hoe ik een dergelijk gesprek aan moet pakken. Ik heb op school tientallen gesprekken gevoerd over compacten, verrijken en aanverwante zaken, maar nu sta ik stom genoeg met mijn mond vol tanden.
Heeft iemand hier het verlossende woord voor mij?
Niet het verlossende woord
Maar gewoon doen en zeggen wat jou en je dochter dwars zit. Grote kans dat juf het anders bedoelt dan het overkomt. Succes.
Vragen stellen!
Zou mijn tip zijn. Vertel juf wat je van dochter hebt gehoord en vraag haar of ze wil vertellen wat er nou eigenlijk aan de hand is. Laat dus vooral juf haar verhaal doen. Misschien wat begrip tonen.
En, indien je het nog steeds niet snapt na haar uitleg, vertellen wat je dochter en jou dwars zit (bijv. dat jullie het niet snappen). Dat je dochter vroeger zo voorbeeldig was, hoeft natuurlijk niet te betekenen dat ze zich nog steeds zo gedraagt. Wellicht wel, maar wellicht ook niet, dus houd daar rekening mee.
Vervelend hoor, maar ik denk dat je je dochter zoiets niet zelf kunt laten bespreken en ik denk dat het verstandig is er wel een gesprek aan te wagen.
Maar val haar vooral niet aan, dat zal toch niet helpen.
Succes.
Laat even weten hoe het afgelopen is.
Bedankt voor de reacties
Suze schreef: Dat je dochter vroeger zo voorbeeldig was, hoeft natuurlijk niet te betekenen dat ze zich nog steeds zo gedraagt. Wellicht wel, maar wellicht ook niet, dus houd daar rekening mee.
Ach, mijn dochter is thuis ook lang niet altijd een lieverdje, en ik heb geen enkele reden om aan te nemen dat ze dat op school wel tot in de eeuwigheid zal blijven. De verwarring zit hem meer in het feit dat ik nog nooit jufgesprekken heb hoeven voeren waarbij ik niet zozeer 'iets gedaan wilde krijgen'.
Maar met jullie tips kan ik wel wat. Bij mezelf (en dochter) blijven en juf de gelegenheid geven haar visie te geven dus. Dank jullie wel!
