Middelbare schoolkeuze en zeggenschap ouders

Cito

Heeft ze geen eindcito gedaan? Misschien is die wel heel hoog en dan lukt het vaak toch wel om kind hoger geplaatst te krijgen. Overigens zit mijn zoon in een havo/vwo brugklas op een scholengemeenschap waar vmbo-t t/m gymnasium wordt gegeven. Een van zijn oud-klasgenootjes zat na het eerste rapport al in een andere brugklas, was doorgeschoven van een vmbo-t/havo klas naar een havo/vwo-bugklas, maar ik weet niet of dat op alle middelbare scholen zo gaat, maar in dat geval lijkt het wel handig om om voor een school met meerdere niveaus te kiezen, als ze naar een andere vestiging zouden moeten doe je dat al minder snel lijkt me.

Mavo havo kansklas

Dochter werd door haar extreem wisselende cijfers door juf en mijzelf beoordeeld als een twijfelgeval mavo-havo. Ging het vervolgens prima doen in een mavo/havo kansklas. Bij het eerste rapport heb ik de mentor gevraagd wat zij nu vond. Mavo, Havo of mischien toch VWO. We kwamen samen uit op een royale HAVO. Anders waren er inderdaad mogelijkheden binnen de school zelf of bij nabijgelegen locaties.

Ster

http://www.amstellyceum.nl/AL/Home/tabid/528/Default.aspx

scroll wat naar beneden en klik op de folder. Het heet nu avo-onderwijs. En is inderdaad gewoon brugklas mavo-havo. Mocht kind toch vwo kwaliteiten blijken te hebben dan is er een school vlakbij.

Geduld

ik heb jullie reacties gelezen. Bedankt. Er is hier helaas geen Dalton in de buurt want het verhaal klinkt wel goed! Wel heeft de scholengemeenschap een tl-plus klas en ook is het mogelijk, als je het echt goed doet, nog via tl naar de havo te komen. Mogelijkheden genoeg. En ja, wij hopen dat dochter (voor een keer) de cito erg goed doet. Maar dan heb ik nog steeds niet het gevoel dat ik inspraak heb in het schoolniveau van dochter. Anderen bepalen dat. Is dat onterecht of hebben jullie dat nu ook? Je hebt zo'n gevoel dat je moet leuren met je kind: kijk nou eens, wat kan ze allemaal wel erg goed?

Leuren

'Maar dan heb ik nog steeds niet het gevoel dat ik inspraak heb in het schoolniveau van dochter. Anderen bepalen dat. Is dat onterecht of hebben jullie dat nu ook?'
Ja, dat gevoel heb ik ook. Je hebt als ouder gewoon niet zo heel veel te zeggen over de scholing van je kind. Je kunt een school kiezen, maar daar houdt het dan zo ongeveer bij op.
Ik heb hier vandaag een draadje over geopend: 'Brief voor Bijsterveldt'.

Ja maar charlotte en kobalt

Je kunt natuurlijk (en wellicht terecht) het gevoel hebben dat je kind meer zou kunnen. Dat kun je in principe ook opmaken uit huis-tuin-en-keuken situaties. Maar......zo'n schooladvies, gebaseerd op een aantal jaren CITO uitslagen de CITO (of NIO) eindtoets, de rapportcijfers van de afgelopen jaren EN de werkhouding, motiviatie enz. van je kind zeggen natuurlijk wel iets. Iets theoretisch kunnen (en de vraag is natuurlijk altijd OF ze dat wel kunnen, ook al denk je dat) zegt niet alles over wat ze presteren. Je moet het op school uiteindelijk natuurlijk wel doen en laten zien. Daarbij, en niet onbelangrijk: de middelbare school kent je kind totaal niet, heeft alleen maar houvast aan het advies van de BS en aan de uitslagen van toetsen en rapportcijfers. Dan kun je als ouder wel zeggen: maar mijn kind kan echt wel VWO! Daar heeft de middelbare school in eerste instantie niets aan. Hoe moeten zij dat meten op dat moment. En de middelbare school wil natuurlijk erg graag dat een kind in een klas komt wat bij hem/haar past. Dat kunnen ze in eerste instantie alleen maar beoordelen n.a.v. bovenstaande.
Hoe dan ook, ik vind daarom het Dalton systeem perfect (een homogene brugklas). Maar zelfs bij het Dalton zullen ze bij de aanmeldingen toch een inschatting moeten maten hoeveel kinderen uiteindelijk MAVO, HAVO of VWO gaan doen. Ook voor hun zal het een eerste uitgangspunt zijn.
Gr. Bibi

Zijn er geen mavo-havo klassen?

Vrijwel alle scholengemeenschappen waar wij zijn wezen kijken (vorig jaar voor oudste en nu voor jongste, totaal 5 scholen) hebben allemaal overlappende brugklassen. Dus een SG die Mavo-Havo-VWO aanbiedt heeft 5 soorten brugklassen: Mavo, Mavo/Havo, Havo/VWO en VWO. Dan zou je dochter in een Mavo/Havo klas kunnen starten, en als het goed gaat kan ze zonder problemen door naar de Havo.
Overigens ken ik een identiek verhaal als het jouwe van een neefje die met zware dyslexie en (naar later bleek) ADD met moeite een Mavo-advies kreeg van de basisschool, ondanks een goede CITO score. Met de Concerta gaat het nu dus prima op de Havo.
Marjoleine

Alle ouders vinden dat hun kind meer kan

Het probleem is natuurlijk dat alle ouders hun kind graag zo hoog mogelijk geplaatst willen hebben en veel ouders zijn er daarbij van overtuigd dat hun kind meer kan. Maar als ouders ben je niet objectief, dus ik vind het heel begrijpelijk dat scholen niet op het oordeel van ouders af gaan. Overigens zijn leerkrachten ook niet objectief, het is bijvoorbeeld uit onderzoek gebleken dat hun oordeel ook afhangt van de (etnische) achtergrond van de ouders. Het enige objectieve zijn de citotoetsen, maar goed die zijn ook niet zaligmakend. Zoon van kennissen doet dit jaar eindexamen vwo, met een citoscore destijds van 535, gelukkig schoof zijn middelbare school hem al na een paar weken door naar een andere brugklas. Ander meisje dat ik ken, wilde de basisschool eigenlijk naar een praktijkschool hebben, is op grond van de cito op vmbo b/k geplaatst en doet nu kader. Als jullie ervan overtuigd zijn dat er meer in zit is het aan jullie dochter om dat te laten zien.

Nee yura

Ik ben het absoluut niet met je eens. Er zijn ook heel wat ouders die vinden dat hun kind minder kan, dan het werkelijk aan kan.
Bij mijn zoon in de klas gaat een meisje nu ook havo doen met een havo/vwo advies. Ik kom zelf uit een boerenfamilie en daar is dit nog steeds schering en inslag. 'Leer eerst maar wat nuttigs, altijd met je neus in de boeken, ga iets zinnigs doen.'
Ik weet ook niet zo een twee drie hoe je dit kunt veranderen. Het lijkt mij in ieder geval handig om alle partijen, en dus ook de ouders, in de besluitvorming te betrekken en de mogelijkheid tot doorstromen open te houden. Dat mankeert er nu nog weleens aan.
Zelf ging ik van een mavo/havo brugklas (met mavo-advies) naar een vwo tweede klas. Nu is dat bijna niet meer mogelijk.

Tuurlijk

Natuulijk vinden genoeg ouders dat hun kind mee kan. En dat vind ik ook een goede instelling, zie het voorbeeld van mijn broer. Bij onze dochter wordt bijvoorbeeld niet gekeken naar het moment waarop goede medicatie begonnen is. Sindsdien is ze veel alerter in de klas, kan ze haar gedachten erbij houden en gaat ze met sprongen (en dan ook echt met sprongen) vooruit. Helaas kijkt de middelbare school naar het LVS van groep 6, 7 en 8. Begrijpend lezen wordt bijvoorbeeld maar 1 keer per jaar afgenomen. De vorige keer was januari in groep 7. Toen had dochter nog geen medicatie en ze had een D. Dit jaar (een jaar later, met medicatie) had dochter een B. Toch wordt nog steeds naar die D gekeken terwijl ik denk dat dat achterhaalde informatie is. "Als jullie ervan overtuigd zijn dat er meer in zit is het aan jullie dochter om dat te laten zien." Nou, dat heeft ze laten zien maar pas in groep 8 en dat is kennelijk te laat.
Verder zijn er ook genoeg kinderen die worstelen met de manier van vragen van cito. Kinderen die heel erg twijfelen en daardoor te lang na gaan denken en daardoor het foute antwoord geven of kinderen die te snel denken dat het antwoord de juiste is en dan niet mee mogelijkheid b, c en d lezen (waarbij een beter antwoord zit), snappen de vraagstelling niet helemaal, faalangstige kinderen die dichtklappen etc etc. Onze dochter laat bijvoorbeeld bij de methodetoetsen een aanzienlijk beter resultaat ziendan bij cito.
En wat ook nog meespeelt is dat uit de wisc bleek dat dochter met gemak in ieder geval havo zou kunnen doen, VWO zou ook zelfs moeten kunnen.
Daarom vind ik het jammer dat er zo naar die cito-cijfertjes gekeken wordt. Er veranderen dingen in het leven van een kind. Medicatie bijvoorbeeld kan heel erg veel positiefs bijdragen aan de werkhouding en eigenwaarde van een adhd'er. Dat kun je niet zomaar uitvlakken.
Dus we hopen nu maar dat dochter volgende week een prachtige cito-score heeft waardoor ze zonder problemen aangenomen zou moeten worden )

Charlotte

Hier is oudste zoon pas eind groep 7 met medicatie gestart, daarvoor haalde hij alleen E en D scores
Nu haalt hij A en B scores, zijn leerkrachten hadden altijd al gedacht dat het een slim manneke was, en die E en D scores waren nooit belangrijk. Nu nemen ze zijn resultaten pas serieus.
Groet, polly

Ouders die kinderen lager willen hebben

Kobalt, ik mag toch hopen dat het meisje uit jouw voorbeeld een uitzondering is? Je hebt het over "heel wat" ouders, dus dan stel ik me voor dat je naast dit meisje nog een stuk of 5 van dit soort gevallen kent. Ik ken er persoonlijk niet een. Voor dit soort kinderen is het toch juist ook goed dat er een (min of meer) objectief advies is? Is er bij jullie dan geen havo/vwo brugklas? Hier kun je eigenlijk geen "havo doen" wordt dan havo/vwo of vmbo-t/havo, maar dat zit op dezelfde school, dus je meldt je aan en de basisschool stuurt het leerlingrapport en daarna krijg je bericht in welke brugklas je komt, je kunt als ouders niet eens een niveau aankruisen op het aanmeldingsformulier. Vriendjes van zoon wilden vorig jaar niet naar de vwo brugklas, omdat ze daar ook Latijn kregen, dat hebben ze toen in het blok opmerkingen geschreven en daar is wel gehoor aan gegeven. Op de school van zoon wordt juist flink doorgestroomd, bij het eerste rapport zijn een aantal kinderen naar een hoger niveau brugklas gegaan. Ik denk dat het voor topicstarter zaak is goed te kijken naar welke school en dan bedoel ik niet naar open dagen gaan, maar veel ouders te ondervragen van wie de kinderen op die scholen zitten. Wat ik nu zeg van zoons school bijvoorbeeld (dat veel kinderen doorstromen) staat nergens in een folder ofzo en wordt op een informatie-avond verteld, dat weet ik nu omdat ik dat heb zien gebeuren. De broer van zoons vriendje (nu 6 vwo) heeft overigens precies dezelfde weg afgelegd als jij en ik ken nog iemand op een andere scholengemeenschap hier in de buurt die dat gedaan heeft, het gebeurt dus echt nog wel.

Net zo vaak

Yura:"Kobalt, ik mag toch hopen dat het meisje uit jouw voorbeeld een uitzondering is? "
Nou nee. 10 jaar geleden bleek uit de scholenranglijsten al dat er net zo veel lln boven advies geplaatst werden als eronder. In het totaal zat daardoor 60% niet op schooladviesniveau.
Het is mogelijk dat vooral dat onder niveau plaatsen iets is afgenomen, maar weg is het vast en zeker niet.
Zie boven ook het draadje 'stuk van Justine Pardoen'. Zij heeft gereageerd op een open brief van "on stage" een club die het 'werken met je handen' wil promoten.
Zoals Kobalt al schreef 'Leer eerst maar wat nuttigs, altijd met je neus in de boeken, ga iets zinnigs doen."
Groet,
Miriam Lavell

Voorzichtige ouders

Miriam: "Nou nee. 10 jaar geleden bleek uit de scholenranglijsten al dat er net zo veel lln boven advies geplaatst werden als eronder. In het totaal zat daardoor 60% niet op schooladviesniveau."
Maar was er ook onderzocht waarom die kinderen lager geplaatst werden? Was dat omdat de ouders dat wilden, of omdat de cito niet overeen kwam met het schooladvies ofzo? Ik weet dat er bij mijn zusje (geb. 1972) in de klas een meisje zat dat naar de havo kon, maar van haar ouders naar de huishoudschool moest, want daar leerde ze veel nuttiger dingen voor een meisje. De hoofdmeester, zoals dat toen nog heette, is bij de ouders thuis geweest en alle argumenten in de strijd gegooid, uiteindelijk zijn ze op mavo uitgekomen.
Ik heb in mijn familiekring veel lageropgeleiden, met een lbo of geen middelbareschooldiploma, maar ook die zijn erop gebrand hun kinderen zo hoog mogelijke opleiding te geven, daar doen ze ook alles voor. Tot in den treure oefenen, zelf bekostigde dyslexie-onderzoeken, particuliere RT, zorgvuldige afweging van keuze middelbare-scholen etc. Dit zijn dan overigens wel mensen die toevallig meer verdienen dan je op grond van opleiding zou verwachten (zzp'ers) en die dat soort dingen dus ook kunnen betalen.
Ook mijn ouders (ik ben van 1968) hebben slechts huishoudschool en ambachtsschool, maar gingen ook voor de hoogst mogelijke opleiding voor ons.

Gek genoeg

Yura:"Was dat omdat de ouders dat wilden, of omdat de cito niet overeen kwam met het schooladvies ofzo?"
Omdat de ouders dat wilden.
Ik snap wel dat je dat verbaast, maar tegelijkertijd past de opvatting helemaal in 'doe maar gewoon, dan doe je gek genoeg'. En ja, natuurlijk speelt geld ook een rol, maar ook praktische zaken als afstand naar de opleiding.
In landelijker omgevingen (ook in de Randstad) is het heel gebruikelijk dat er wel een mavo/vmbo school is, maar geen havo, laat staan vwo/gymnasium. De vraag is dan of je een uur wilt bussen voor dat beetje meer, terwijl _iedereen_ naar de plaatselijke school gaat en er of toch geen werk is, of het werk dat er wel is in meer in het verlengde ligt van vmbo dan van havo/vwo.
Daar komt nog bij dat heel veel mensen nog steeds denken dat hoger op altijd nog kan.
Groet,
Miriam Lavell

Zonde

Wat enorm zonde dat er zo gedacht wordt. Ik zat zelf op een categoraal gymnasium en had klasgenoten die meer dan een uur moesten reizen daarvoor. Zelf wonen we ook in een landelijke omgeving in de randstad, ik wilde kinderen ook graag naar een categoraal gymnasium, maar dan waren ze ook een uur reistijd kwijt en helemaal niemand uit dit dorp gaat daarnaartoe, ze gaan dus naar de scholengemeenschap. Dus misschien doe ik wel hetzelfde als wat jij aangeeft. Overigens kun je op de scholengemeenschap wel ook gymnasium doen hoor, anders had ik het niet gedaan.
Dat valt mij inderdaad ook op dat veel mensen denken dat je nog hogerop kan. Een bekende van mij zit nu in 2 vmbo, in de brugklas ging het erg goed en mocht hij extra uren doen, zodat hij misschien nog naar de havo kon. Een dag voor de vakantie kreeg hij zijn rapport en bleek opeens toch in vmbo te blijven. Ik zat al op de barricades, want de criteria waren volkomen onduidelijk, maar moeder haalde haar schouders op en zei dat hij na het vmbo altijd nog naar de havo kon. Het is gewoon zaak dat alle ouders op OO komen, dan ben je tenminste goed voorbereid voor je kind op school komt.

Ondernemende kinderen

Ik ken iemand die van haar moeder naar de huishoudschool moest, maar zichzelf (als twaalfjarige!) gewoon heeft ingeschreven op een HAVO. Die is later ook op de universiteit terecht gekomen en cum laude afgestudeerd. Bij dit kind hadden de ouders weinig in te brengen.

Weet ik niet

Yura:"Het is gewoon zaak dat alle ouders op OO komen, dan ben je tenminste goed voorbereid voor je kind op school komt. "
Dat gaat niet helpen. Je hebt het over een fundamenteel verschil van opvatting over hoe het leven het best te leven is. Wat mij betreft is tevredenheid een belangrijke voedingsbodem voor succes. Wie tevreden is met een lage instap, stapt in volle tevredenheid en via omwegen vanzelf 'omhoog'.
Yura:"maar moeder haalde haar schouders op en zei dat hij na het vmbo altijd nog naar de havo kon. "
Ja. Dat misverstand bestaat nog steeds. Dat vind ik wel zorgelijk. 'Had ik het geweten dan had ik....' Ja, dat weten is wel belangrijk. Niet om hoger in te stappen, maar om keuzes bewuster te maken.
Groet,
Miriam Lavell

Grapje

"Dat gaat niet helpen. Je hebt het over een fundamenteel verschil van opvatting over hoe het leven het best te leven is. Wat mij betreft is tevredenheid een belangrijke voedingsbodem voor succes. Wie tevreden is met een lage instap, stapt in volle tevredenheid en via omwegen vanzelf 'omhoog'."
Het was ook grappig bedoeld, hoewel ik serieus in de jaren echt veel aan OO heb gehad. Zonder OO had ik beslist dingen anders gedaan en had ik veel meer vertrouwen in het oordeel van de leerkrachten gehad. Maar nu word je wel filosofisch natuurlijk. Als mensen tevreden zijn met hoe het gaat, wie zijn wij dan om te zeggen dat het anders moet?
De laatste tijd is het wel in het nieuws geweest dat je niet makkelijk kunt overstappen van mavo naar havo, dus hopenlijk begint het nu tot mensen door te dringen.
Overigens wilde de hoofdmeester van mijn vaders lagere school hem ook niet aanmelden bij de ambachtsschool 15 km verderop (dat deed de meester toen nog). 7e en 8e klas was mooi genoeg voor een jongen uit een eenvoudig gezin op het platteland. Mijn oma vond dat hij moest "doorleren" en is hoogstpersoonlijk naar die school gefietst om hem aan te melden. Daar deed het verhaal hierboven van de ondernemende dochter mij aan denken.

Voorzichtig niet goed

Ik vind het zo zonde als ouders besluiten hun kind op een lager niveau naar school te laten gaan dan ze aan zouden kunnen. En niet alleen vanwege de overweging 'doe maar gewoon' of 'leer maar een vak', maar met het idee dat je maar beter dat kan doen wat je zeker aankunt. Mijn neef is daar een voorbeeld van. Heeft VWO+advies gekregen, maar ouders hebben liever dat hij havo gaat doen, want dan weten ze tenminste zeker dat hij dat gaat halen. Hij kan later altijd nog doorstromen. Tja, dat is waar. Het is ingegeven door angst bij zijn ouders; stel dat hij zich teveel moet inspannen op het vwo, dat zou niet goed zijn voor hun faalangstige perfectionistische zoon.

Natuurlijk hoef je niet constant op je tenen te lopen als blijkt dat het niet vanzelf gaat, dat zou niet goed zijn. Maar mijn gemakzuchtige zoon (met vooralsnog vwo/gym-advies) zou met deze instelling juist niks meer doen en misschien zelfs nog lager uitkomen. Hij moet geprikkeld en uitgedaagd worden. Wij als zijn ouders zijn van mening dat hij moet doen wat hij kan. En dat schooladvies krijgt hij niet voor niks, dat is gebaseerd op zijn prestaties in het verleden.

Andere kijk

Pelle, ik kan alleen maar proberen uit te leggen wat mijn opvatting daarover is. Ik heb niet de bedoeling andere opvattingen te ondergraven.
De kwestie is de volgende: Stel je stroomt in op vwo niveau. Je krijgt op dat niveau les en na 1 of 2 of 3 jaar blijkt dat toch niet haalbaar. Je zakt naar havo.
Wat je ondertussen wel hebt meegekregen is een vwo benadering. Dat heb je niet nodig voor een havo-diploma, maar niemand neemt het je ook meer af.
Voorbeeld: mijn dochter is gestart op het gymnasium. Dat heeft ze twee jaar gedaan. Toen is ze (eigen keus) naar een vwo gegaan. Ze bleek op diverse vakken, ook wiskunde, Engels, en Latijn en Grieks, een half jaar tot een jaar voor te zijn. Gewoon een of twee complete lesboeken verder.
Dat vwo werd geen succes dus deed ze uiteindelijk havo examen op weer een andere school. Vooral terend op wat ze die eerste twee jaar op dat gymnasium geleerd had. Dat verschil was bovendien ook nog steeds duidelijk toen ze naar de zeevaartschool ging. De meeste studenten kwamen van havo en hadden bepaalde zaken van wiskunde of natuurkunde helemaal nooit behandeld.
Dochter wel. In die eerste twee jaar gymnasium.
Haar 'zo hoog mogelijk instappen' heeft haar kennis en ervaring gebracht die ze niet voor haar vo diploma nodig had, maar die niemand haar meer afneemt en die ze in elke haven en op elk schip kan gebruiken. Zo spreekt ze bijvoorbeeld ook een aardig woordje Frans, weet ze wat van culturen van andere landen en als ze het niet precies weet, weet ze wel genoeg om het te vinden.
Die bagage had ze niet gehad als ze meteen met havo was begonnen. En dat terwijl wel in het bo al duidelijk was dat mijn dochter vooral praktisch ingesteld is. Een echte hbo-er. Geen wetenschapper.
Daarom dus. Zo hoog mogelijk. Pakken wat je pakken kan. Niet voor het diploma, maar voor jezelf.
Groet,
Miriam Lavell

Yura en pelle

Yura, ik ken inderdaad meerdere kinderen waarbij het kind, op verzoek van de ouders een niveau lager is geplaatst. Dat gaat om kinderen die dit en vorig jaar de basisschool verlieten. Vroegah was het helemaal vaste prik in mijn omgeving. Vooral bij meisjes, maar ook bij 'arbeidersjongens'. Het kind zelf was het er overigens helemaal mee eens. De angst om te falen, of om te hard te moeten leren zat daar achter. Lekker snel aan de slag en geld verdienen, brommer kopen, vriendin krijgen en elke vrijdag en zaterdag stappen. Dat soort gedachten.
Pelle, op de scholengemeenschap hier heb je dakpanbrugklassen. Als je van een gewone HAVO klas naar VWO wilt opstromen, moet je gemiddeld een acht staan. Het zijn maar weinig kinderen die dat lukt. De school zegt wel dat ze naar de individuele kinderen kijkt, en dat geloof ik best wel. Maar ik weet van mezelf nog, dat de neiging om je cijfers te conformeren aan de rest van de klas groot is, op die leeftijd. Toch een beetje jammer dan.
Ik werd vooral getriggerd door Yura haar stellige bewering, dat alle ouders vinden dat hun kind meer kan. Dat klopt niet.
Maar goed, het zal vast prima met dit meisje aflopen hoor, daar twijfel ik niet aan. Ik weet niet zeker of het erg is. Ik denk dat ik het toch wel onwenselijk vindt. Met name omdat opstromen zo moeilijk is tegenwoordig. Het tempo op het VWO ligt erg hoog op deze school, dus het niveauverschil met de Havo is groot. Overstappen van Havo 1 naar VWO 2, valt niet mee.

Pakken wat je pakken kan

Ik zie het ook zo als Miriam hoor. Ik heb bijvoorbeeld geen eindexamen Frans gedaan, maar heb het toch 4 jaar gehad omdat ik vwo heb gedaan, dat merk je echt wel als je in Frankrijk op vakantie bent ofzo. Mensen met een mavo-diploma die dus maar 2 jaar Frans hebben gehad, hadden er net zo goed niet aan kunnen beginnen, omdat dat veel te kort is om daar 30 jaar later nog wat van te laten hangen. Ander voordeel van zo hoog mogelijk instappen is dat als de hormonen toeslaan en de pubers echt dwars worden en ze moeten daardoor terug in niveau, ze nog een redelijke kans hebben een havo-diploma te halen. Ben je uit voorzichtigheid op havo-niveau begonnen (terwijl vwo erin had gezeten) en de hormoontjes slaan toe dan komen ze op mavo terecht.
Overigens vind ik het ook niet vreemd dat kinderen uit een havo/vwo brugklas uiteindelijk op havo terecht komen. Dat lijkt me toch juist logisch. Het lijkt me dat je een havo/vwo-advies krijgt als de leerkracht twijfelt en als de citoscore net ergens in een tussengebied zit ben je dus een twijfelgeval, het kan vriezen en het kan dooien dus. Heel simpel gedacht zou je verwachten dat na de brugklas de helft havo gaat doen en de andere helft vwo, bij ons op school klopt dit ook ongeveer.

Kobalt

Nou, ik ben echt wereldvreemd kom ik nu achter. Ik had echt geen flauw idee dat dit tegenwoordig nog gebeurde. Ik ken dus alleen het geval uit de klas van mijn zusje, maar ja dat is 30 jaar geleden en de verhalen van mijn ouders. Mijn vader mocht niet naar de ambachtsschool van de hoofdmeester en mijn moeder had een meisje in de klas, die het echt niet kon bijbenen op de lagere school, maar haar vader was rechter, dus die ging wel naar het gymnasium, net andersom geval dus. Mijn man had overigens een mavo-advies en dito cito, maar in die tijd kon je nog wel wat onderhandelen. Hij heeft wel zijn vwo-diploma gehaald, weliswaar heeft zijn moeder hem 7 jaar lang achter zijn broek aan gezeten en zich ertegenaan bemoeid, maar het is toch binnen, maar hij komt uit een koloniale achtergrond en daar is opleiding extreem belangrijk. Als schoonmoeder het over kennissen heeft vertelt ze ook eerst wat iemand doet (tandarts of chirurg ofzo) en welke titels die heeft en dan pas hoe degenen heet, eruit ziet en of die getrouwd is en kinderen heeft etc. Overigens waren mijn vaders beweegredenen om mij naar het vwo te sturen ook wel apart. Hij hoopte dat ik dan misschien een jongen uit een ander milieu zou tegen komen en zo "omhoog" zou trouwen.
Maar wat zonde zeg van die kinderen, heb je er wat van gezegd tegen die ouders? (afhankelijk van hoe goed je ze kende natuurlijk) en wat heeft de leerkracht eraan gedaan?

Ach pelle

Ik vind ophef wel een groot woord.
Yura stelt dat 'alle ouders vinden dat hun kind meer kan'. Dat is onjuist. Ik ben zo'n een type dat, als ze iets leest wat onjuist is, daar wat over moet schrijven. Het blijkt dat dit voor Yura echt nieuws is, dus dan weet zij ook weer wat meer.
En ik snap ook niet dat ze het kind niet naar de dakpan klas laten gaan, maar die mensen mogen dat helemaal zelf weten, van mij. Ik heb nog naar de reden gevraagd en moeders vond dat het kind dan 'zo hard zou moeten leren', dat wil moeders niet. En inderdaad het is geen groot drama, dat geef ik gelijk toe.

Kwartje valt

Aha nu valt het kwartje, ik dacht dat jij bedoelde dat ze na een havo/vwo brugklas naar 2 havo ging, maar ze ging met een havo/vwo advies (dus twijfelgeval in mijn optiek) naar een pure havobrugklas. Ja dat zou mijn keus dus ook niet zijn hoor.
En ja prima hoor dat je op mijn stelling reageerde, heb weer een hoop bijgeleerd

Ze zijn er toch

In mijn omgeving een meisje met mavo/havo advies waarvan de ouders hoe dan ook willen dat ze naar de mavo gaat, zelfs als de uitslag van de cito straks een uitgesproken havo-score aangeeft. Voor zover ik kan inschatten is het een behoorlijk slim, maar wel wat verlegen kind. De school die de ouders op het oog hebben is een knusse dorpsmavo met 250 leerlingen, 5 minuten fietsen. De dichtstbijzijnde havo is op een scholengemeenschap met 1300 leerlingen, 5 km verderop. Op zich snap ik dus de beweegredenen van de ouders wel, maar ik vind het voor het kind wel jammer. De ouders zijn trouwens beide hoog opgeleid, dus ze hebben geen ambachtscarriere op het oog voor hun dochter (wellicht wel een ambitieuze huwelijkspartner

Ja hoor, ik ken ze ook

Bij oudste zoon (nu 2 VO) zat meisje in klas met havo/vwo-advies, en zij is naar het VMBO gegaan. Nee, geen VMBO-T, maar een echte VMBO. 'Ze volgt haar hart', verklaarden de ouders. Want ze koos voor de 'paardenklas': in het rooster twee uurtjes paardenverzorging per week. Voor mij persoonlijk onvoorstelbaar, maar dat komt wellicht ook omdat manlief vroeger veel te laag is ingeschat. Toen zijn ouders (huisvrouw en timmerman) te horen kreeg dat hij zeker naar de HAVO kon, schrokken ze zich te pletter. Het werd daarom MAVO, en dat vonden zij al heel bijzonder. Uiteindelijk is hij op academisch niveau terechtgekomen, via MBO en HBO. Met dank aan zijn lange adem en doorzettingsvermogen.
Maar ik merk het bij veel meer ouders hoor, die angst dat hun kind op de tenen moet lopen. En dat begint al in de kleuterklas. "Ik gun mijn kind een extra jaar kleuteren". Liever lummelen op de HAVO, dan zwoegen op het VWO. Ik zie dat hier eerlijk gezegd vaker dan ouders die hun kind tegen wil en dank op het gymnasium willen hebben.

Hart volgen

Als ze iets met paarden zou willen doen, zou ik gezegd hebben dat ze maar vee-arts moet worden en daarvoor heel hard haar best doen op het vwo. Mijn dochter wil "juf" worden, ik heb ook gezegd dat ze dan maar na haar vwo naar de universiteit moet gaan om haar eerstegraads bevoegdheid te halen, zou het toch zonde vinden als ze havo en daarna pabo zou doen, ik heb nou eerlijk gezegd niet zo'n hoge pet op van de intelligentie van de gemiddelde basisschoolleerkracht. Maar wil ze naar haar vwo nog steeds pabo dan vind ik dat best natuurlijk, dan zal het wel een roeping zijn, maar met 12 (11 in ons geval) zijn ze in mijn ogen veel te jong om dat al te weten.
Vic, onze kinderen gaan naar een knusse scholengemeenschap van 1200 kinderen, want haha dat is hier klein. Wel is het zo dat de school opgedeeld is in verschillende gangen voor de verschillende afdelingen en daar blijf je grotendeels. Van zoon die er al zit begrijp ik dat je daardoor niet echt door hebt dat het zo'n grote school is. Als je kind heel verlegen is lijkt me dat ook wel lastig hoor, maar in die regio's waar je geen keuze hebt (alleen maar grote scholen) redden de verlegen kinderen het ook. Zou mischien wel goed geweest zijn voor zo'n meisje, juist de confrontatie zoeken met datgene dat je eng vindt. Om die reden is onze dochter op voetbal gegaan bijvoorbeeld, is ze een stuk weerbaarder van geworden. Maar goed als die ouders dat zo vinden kun je er weinig aan veranderen natuurlijk.