Motoriek als overgangscriterium kleuter (lang)
De juf van onze zoon in groep 2 brengt een nieuw punt in in de discussie over het kunnen overgaan naar groep 3.
Bij het 10 min. gesprek bracht ze in dat de (fijne) motoriek slecht was. Met voorbeeld van werkje erbij: hij had series af moeten maken zoals vierkantje, driehoekje rondje. Het zag er idd belabberd uit. Maar wel met de opmerking erbij dat hij er bij het maken een hekel aan had, hij had geen zin gehad om dit werkje te maken.
Nu is het idd zo dat zoon nog krastekeningen maakt. Hij tekent geen poppetjes maar een soort kopvoeters met krasserige details als handen, voeten, tanden, haren, soms kleding etc. Hij tekent deze van onder naar boven.
Toen ik hem thuis vroeg om rondjes en vierkantjes te tekenen vielen een paar dingen mij op. Hij wilde eigenlijk krassen, dus met de stift heen en weer blijven gaan ipv de lijn ononderbroken door te tekenen. Toen ik hem gericht vroeg dit niet te doen, kon hij wel mooie vierkantjes maken. De rondjes waren wisselend en maakt hij met de klok mee en begint dan onderaan. Tegen de klok in rondjes tekenen kan hij eigenlijk niet. Hij is rechtshandig.
Hij smeert en snijdt zelf zijn boterhammen, en kan prima knippen en bouwen met kleine legoblokjes.
Al met al een heel verhaal. Ik vraag me nu af:
-heeft hij een grote motorische achterstand en hoe erg is dit? Kan dit een harde belemmering zijn als overgangscriterium?
- en is het beter om hem hiervoor te laten zitten of is het net als bij lezen dat er een kritische leeftijd is om deze vaardigheid te leren en het bij kinderen die er moeite mee hebben het niet gewenst is om dit een jaar uit te stellen dwz een jaar wachten met leren schrijven?
- wat weegt zwaarder: cognitief of motorisch?
Aan zijn cognitieve capaciteiten (taal en rekenen) twijfel ik niet.
Het vervelende is dat er nog meer minpunten zijn: hij doet verlegen naar juf en is afwachtend. En dat hij niet goed hoort en niet altijd goed te verstaan is. Hiervoor volgt binnenkort een kno-operatie. Zijn cito-ordenen is een C-score. In een (eerder) gesprek meldde juf een B-score. Maar nu zegt ze dat ze zich vergist heeft en dat het een C is! Zucht!
Mijn eerste gevoel was dat het nu en-en-en-en begint op te tellen. Dwz -en verlegen, -en kno problemen, -en gemmiddeld cognitief, -en fijne motoriek onvoldoende.
Je kan het niet afdwingen en het is mss gewoon beter als hij blijft zitten.
Maar nu weet ik het niet meer want hij wordt binnenkort geopereerd waarmee de kno problemen verholpen worden. En verlegen is vooral een karaktereigenschap en zal niet overgaan door te blijven zitten. Cognitief twijfel ik zelf niet en zou best eens sterk kunnen verbeteren door de operatie. Bovendien zie ik dat hij met letters en rekenberippen (tellen, meer minder, erbij eraf etc.) thuis geen moeite heeft. Hij is leergierig, nieuwsgierig, kan zich goed concentreren en heeft zitvlees. Het is niet 'nog een typisch speels kind'.
Het enige waar ik me zelf nu echt zorgen om maak is de motoriek.
Help, wie weet raad?
Geen reden om te blijven zitten...
Maar kan wel heel lastig zijn bij leren schrijven. Aangezien je zonder verwijzing naar de fysiotherapeut kun zou ik gewoon eens een afspraak maken bij een kinderfysiotherapeute en daar een screening laten doen. Dan kun je objectief aan juf laten weten of hij wel of niet achter loopt, bovendien kun je dan aangeven dat er aan gewerkt wordt, mocht hij inderdaad niet leeftijdsadequaat scoren.
Sommige kinderen houden gewoon niet van knippen/plakken/kleuren die kun je toch niet in de kleuterklas laten zitten tot ze daaar wel enthousiast mee bezig gaan...
Schrijven
Hij zal binnenkort moeten gaan leren schrijven, en dan is het inderdaad wel handig om wat controle over je fijne motoriek te hebben. Of hij erop zou moeten blijven zitten? Nee, dan denk ik niet. Het is wel een punt van zorg en aandacht, iets voor de school om actie op te ondernemen. Ik neem aan dat dit niet uit de lucht komt vallen? Wat heeft de school tot nu toe gedaan, behalve het probleem signaleren?
Je hebt zelf gezien dat hij het kan, maar dat hij het niet wil. Misschien vindt hij, net als mijn oudste, tekenen gewoon he-le-maal niet leuk! Pas in groep 6 (toen hij perspectief en 3D doorhad) begon mijn zoon het leuk te vinden en herkenbare dingen te tekenen...
Zelf kan je ook met hem oefenen. Vooral strijkkralen zijn enorm goed voor de fijne motoriek, en misschien vindt hij dat wél leuk om te doen (of ministek bijvoorbeeld). En je kan hiervoor ook fysio of motorische-RT krijgen.
J.
Komt wel uit de lucht vallen
Het is geen tekenkind, maar hij krast vrolijk mee als er thuis getekend wordt. Het snelle werk zeg maar. Wel heel erg van grote stappen snel thuis. Ik heb het gevoel dat het hem niet interesseert om 'mooi' te tekenen. Ik kreeg ook heel vaak te horen dat hij vuurwerk gemaakt had (krasserdekras).
Maar toch maak ik me wel wat zorgen want het rondjes tekenen lukte gewoon echt niet. Dwz met de klok mee redelijk, tegen de klok in niet. Strijkkralen hebben we in huis en doet hij nooit. Misschien eens een belonen daarvoor?
En het komt wel uit de lucht vallen voor ons, helaas. Blijkbaar had juf dit nog niet in de peiling. Hij komt zelden met tekeningen of kopietjes van de kralenplank thuis. Dus ik heb het gevoel dat hij dit gewoon heel weinig doet op school.
Fysiotherapie vind ik (voorlopig) geen optie, gezien de medische gang (kno incl. logopedie) die we maken.
Op school oefenen is natuurlijk wel een goed idee.
Mijn zoon
mijn zoon had een slechte fijne motoriek. Dat was door een psycho-motorische therapeut vastgesteld op leeftijd van 4.5 jaar -groep2. Ja, toen had de juf al zorgen en is hij doorverwezen. De therapeut wist mij zelfs mee te delen dat zijn niveau zorgelijk was en "wat er ook nog zou gebeuren" hij erg betwijfelde of zoon tijdig naar groep 3 zou kunnen gaan. Zucht.
Hij is wel tijdig naar groep 3 gegaan. Toegegeven, er stond vaak veel rood in zijn schrift (alhoewel ik vond dat het allemaal redelijk netjes was).
Gaandeweg is zijn geschrift verbeterd, en na een heel aantal maanden was er geen rood meer te bespeuren in zijn schrift (tenzij hij in een slechte bui was).
Nu zit hij in groep 4, en hij kan van alle jongens het netste schrijven (heb ik van de juf). En: wij hebben nooit iets gedaan voor die motoriek.
Het is wel zo dat na die test, mijn zoon uit eigen beweding van de ene op de andere dag zelf is beginnen tekenen, knippen enzo (want dat wilde hij als kleuter allemaal niet).
Vanuit mijn idee: als je kind cognitief toe is aan groep 3, laat hem dan gaan. Daar zal hij trouwens verplicht aan de schrijflessen moeten deelnemen; en dat was wel anders in de kleutergroep waar ieder vaak met wat anders bezig is.
Kleuren?
Hallo Mammamic,
Mijn tweede heeft een taalhandicap, maar vertoonde op 5 jarige leeftijd gelijkenissen met jouw zoon. Hij kon ook eigenlijk als enige vorm alleen goed een vierkant tekenen en tekende niet. Is toen begonnen met een soort gekraste koppoters te maken door ipv eerst een lijn te tekenen en het dan in te kleuren, te beginnen met vrij grote halen het vlak in te kleuren totdat het min of meer de gewenste vorm van een koppoter kreeg. Tekenen was niet favoriet, maar hij speelde wel graag met lego. De koppoters waren dan ook meestal Bionicle-figuren.
Kleuren kon hij daarintegen wel netjes binnen de lijntjes doen als het object hem interesseerde en de verschillende vakjes per kleur klein genoeg waren om er niet al te lang over te doen.
Bij hem was het gen probleem van de fijne motoriek, maar een planningsprobleem van de bewegingen om een vorm of complexer geheel te tekenen. Een vorm van dyspraxie. De logopediste is met hem aan de slag gegaan om hem te helpen een overzicht van de benodigde bewegingen te krijgen. Ze ging bijv. naast hem zitten om samen een huis te tekenen. Eerst een vierkant door naar boven, links, onder en weer rechts te gaan en dan het dak er boven op. Ze deelde het tekenen op in aparte bewegingen waarvan hij dan de volgorde oefende, omdat hij kennelijk niet automatisch kon reproduceren met zijn hand wat hij met zijn ogen zag.
In één regenachtige meivakantie begon hij zijn nog steeds eerst gekrasde Bionicle-figuren daarna te omlijnen en binnen een maand tekende hij ineens wel poppetjes. En passant leerde hij zichzelf ook nog even lezen en tellen en rekenen kon hij al. Of hij de rondjes tegen de klok in of mee maakte heeft niemand nooit zo op gelet. Is dat belangrijk dan?
Wat ik met mijn berichtje zeggen wil, is zoek eerst uit of het werkelijk om een probleem van fijne motoriek of iets anders gaat. Ten tweede is de oplossing voor een achterstand in fijne motoriek natuurlijk niet door te zorgen dat je zoon ook een achterstand in lezen, schrijven en rekenen oploopt, want daar komt het blijven zitten natuurlijk op neer. Mevrouw uw kind heeft en half jaar tot een jaar achterstand in de fijne motoriek ten opzichte van leeftijdsgenoten, daarom gaan we nu zijn andere capaciteiten ook afremmen opdat ze volgend jaar allemaal ongeveer een jaar achterlopen vergeleken bij leeftijdsgenoten, want dan past hij weer gemiddeld bij een jongere klas. Ik vind de dierenschool http://www.mariekehensel.nl/de-dierenschool/ nog altijd een leuk verhaal als voorbeeld wat voor een onzin het eigenlijk is om van iedereen te eisen dat ze meer dan gemiddeld op alle vakken scoren voordat ze verder mogen ontwikkelen waar ze goed in zijn.
Fijne motoriek is wel een aandachtspunt bij je kind. Ik zou het oefenen zeker niet alleen aan school over laten. Individueel een kind te begeleiden is meestal niet het sterkste punt van scholen. Zoek zelf activiteiten om de fijne motoriek te bevorderen van je zoon. Dat hoeven geen duffe driekhoekjes of rondjes tekenen te zijn, maar bijv. ook cijferfiguren waar je van punt naar punt moet verbinden vergen coordinatie of je hebt werkboekjes met steeds moeilijker doolhoven waar je de goede weg met een lange lijn binnen de paden moet trekken. Ook netjes kleuren, bijv, maar dan wel kleurplaten die aansluiten bij zijn interesses. Op internet zijn er genoeg zwart-wit plaatjes te vinden die als kleurplaat te gebruiken zijn. Of die figuren met allerlei vakjes waarbij als je de juiste nummers of figuren allemaal met de goede kleur kleurt er vanzelf een tekenening tevoorschijn komt kan stimuleren. Sommige kinderen zijn ook geweldig gemotiveerd door in blokletters te leren schrijven. Eerst hun naam en als er interesse is vragen ze de rest vanzelf. Of cijfers natekenen werd hier ook spontaan gedaan. Een rondje of gezicht was duf, maar een cijfersimbool wat een betekenis bleek te hebben was je-van-hèt.
Ik zit me verder te bedenken dat we vanwege gezondheidsklachten van mijzelf bij de computer zo'n grafische pen als muis gebruikten, wat ook bij inkleurprogramma's voor kinderen natuurlijk erg stimulerend was voor het oefenen van de fijne motoriek. Kortom zoek iets wat hij leuk vind om thuis te doen, want oefenen op school met het materiaal daar zal hij waarschijnlijk niet echt leuk vinden en dus ook minder zoden aan de dijk zetten. Je loopt bovendien dan de kans dat dit niet leuk vinden al snel onjuist geinterpreteerd wordt als hij-is-er-nog-niet-rijp-voor.
Groetjes jessica
Mijn dochter
heeft speciaal fysiotherapie gehad om beter te leren schrijven. Alle betrokken juffen (6 in 3 jaar) gaven ieder voor zich duidelijk aan dat ze daar zelf geen enkel benul van hadden en het van de fysiotherapeute lieten af hangen wat zij konden doen met pengreephulpstukjes, speciale pen of specifieke taakjes die extra konden in de klas (kleurplaat, dus).
Kortom: mijn ervaring is dat de school er helemaal niet mee kan helpen om het te verbeteren. Daarom laten zitten is dus ook flauwekul als je het mij vraagt.
oja: NIET extra schrijven als dit in de basis fout is(bevestigt fout gedrag), wel extra kraaltjes rijgen, lego, tolletje draaien, pinnetjes prikken, kleien en zo (oefent de spieren). Maar eigenlijk moet je het door een kinderfysiotherapeut laten testen.
Niet aan school overlaten
De leerkrachten die ik ken hebben echt de competentie niet om een kind zijn motoriek te verbeteren. Ze kunnen alleen maar meer van hetzelfde aanbieden. (Weer bloemtjes plakken voor een jongen die van pokemon houdt bijvoorbeeld) En aangezien de juf pas zo laat bij jouw komt met zoon zijn problemen op gebied van de fijne motoriek, zal zij er ook niet te veel benul van hebben, anders was het haar wel eerder opgevallen.
Ik zou naar een kinderfysiotherapeut of ergotherapeut gaan. Die mensen hebben er wel verstand van. Het is dan wel vervelend dat het samenvalt met het kno gebeuren, maar anders blijft hij misschien wel zitten! Dat is nog veel vervelender voor hem, dan moet hij nog een jaar plakwerkjes doen die hij niet leuk vindt. Vooral als hij cognitief al aan leren toe is.
Pippin
Ja, kinderfysio
Helemaal eens met de voorgaande reacties. Ga zo snel mogelijk naar een kinderfysiotherapeut. Geef ook aan bij de school dat jullie zittenblijven geen optie vinden, en dat de motoriek dus door de fysio zal worden opgepakt. Tegen de tijd dat ie naar groep 3 gaat zou er al veel verbetering kunnen zijn.
Ik ken een jongen (groep 1) die ook erg achter liep op motorisch gebied (zowel grof als fijn). Hij gaat nu 1 keer per week naar de fysio. Om te beginnen vindt hij het enorm leuk. En hij gaat letterlijk met sprongen vooruit, kleurt nu echt supermooi bijvoorbeeld. Zijn zelfvertrouwen is ook enorm toegenomen door zijn verbeterde motoriek waardoor hij overall beter functioneert.
En een C-score is inderdaad al helemaal geen reden voor doubleren natuurlijk!
Dankjewel voor de reacties!
Zoon was afgelopen week ziek. En wat vind ik bij het opruimen? Een A4-tje vol met zelfgeschreven letters. Zo, uit het blote koppie tussen het spugen door gemaakt. Een beetje houterig, maar toch!
Dit mannetje blijft me verbazen. Hij had ook zijn knuffel nagetekend, met een vloeiende omtrek. Hopelijk verrast hij ons nog meer de komende tijd, kunnen we een dossiertje opbouwen voor de juf. We hebben nieuwe (stabilo) stiften en een tekenboek voor hem gekocht, hij is er blij mee dus wie weet...
Het planningsprobleem/dyspraxie zou ook wel eens mee kunnen spelen. Kan een fijnmotorische test ook door een psychomotorisch therapeut worden uitgevoerd? Onze logo werkt nauw samen met zo'n PMT dus dat zouden we mss kunnen combineren.
Verder vind ik de reactie van Jessicah ook heerlijk nuchter. Leuke redenatie, die ga ik zeker aan de juf voorleggen.
Verder halen we strijkkralen maar eens uit de kast. Ik heb leuke 'jongensvriendelijke' vormen gekocht. Ook hebben we een puzzel/tekenboekje gekocht waarbij je door cijfers te verbinden een figuur tekent.We probren hem dus volop te stimuleren.
Beoordelen door ib-er?
Was ik bijna vergeten. Juf stelt voor om de IB-er naar zoon te laten kijken (na de operatie). Om te kijken wat hij allemaal kan.
Het lijkt mij best een goed idee. Maar wat kan ik hiervan verwachten? Is een IB-er objectief?
