Nablijven en groepsprocessen
Op de school van onze kids moet 9 van de 10 keer de hele groep nablijven, als een paar kinderen iets gedaan hebben.Er zijn altijd dezelfde kinderen die het verpesten voor de anderen. De leerkrachten willen dat de kinderen die niets gedaan hebben tegen de 'lastpakken' zeggen dat ze het vervelend vinden en niet willen nablijven door hun ( dit is een vb van groepsproces)
In de praktijk doen de kinderen dat dus niet, met als gevolg dat er bijna elke dag met de hele groep wordt nagebleven.
Ik vind dat je dit nog niet kunt verwachten van kinderen ( groep 6 en 7, maar zelfs vanaf groep 3 wordt dit ingevoerd)Dit is toch de taak van de juf.meester?
Ik ben meer van de individuele aanpak en met name via een positieve benadering. Kinderen die vervelend doen negeren( hun gedrag uiteraard) zodat de kinderen die wel luisteren positieve aandacht krijgen.
Wat vinden jullie, en hoe gaat het bij jullie op school?
Dushi
Is hier ook geprobeerd
Hallo
Toen oudste in groep 6 zat is dit systeem ook ingevoerd door de LIO-stagiare destijds. En dat werkte dus helemaal niet! Juist averechts.
De "brave" kinderen hadden er na 3 keer wel genoeg van om de "stoute" kinderen (vaak jongens) tot de orde te roepen als ze weer eens met de hele klas moesten nablijven, want het hielp namelijk niet. De onruststokers kon het niets (meer) schelen, want ze kregen toch wel straf. En dat de rest daar aan mee moest doen was hun probleem niet.
Resultaat was op een gegeven moment dat de klas waar ze altijd leuk met elkaar omgingen een vervelende klas werd, waar kinderen een hekel aan elkaar begonnen te krijgen!
Op een gegeven moment zijn er een paar ouders erg boos geworden en naar de directeur gestapt, daarna werd het "gewone" strafsysteem weer ingevoerd. Dus diegene die zich misdraagt krijgt straf. Toen keerde de rust en de sfeer weer in de klas terug.
Dus mijn advies is, praat eens met een paar andere ouders en ga dan met de directeur praten.
succes
Hier ook een paar keer
dochter moest ook nablijven met de hele klas voor de 3de keer terwijl 3 jongens maar aan het klieren waren. Toen heb ik tegen haar gezegd dat ze heel de middag mocht kletsen van mij omdat ze nu toch al na moest blijven...
Pedagogisch onverantwoord maar dat is de straf ook!
Hierna kwam de directeur en toen was ht ook over met die straf.
Hoe zou die leerkracht het zelf vinden
Als hij een boete moest betalen omdat anderen foutparkeren? Om maar eens een volstrekt willekeurig voorbeeld te noemen?
Waarom denken mensen dat dit soort rare gedachtenkronkels bij kinderen wel een goed idee zijn?
Groeten,
Temet
Volgens mij
is het de bedoeling dat de grote 'brave' groep hun boosheid/verontwaardiging richten op de 'lastposten' zodat die worden afgewezen in hun gedrag en dan hun gedrag aanpassen. Correctie door de groep dus. Dat werkt trouwens alleen in een min of meer vaste groep en niet bij losse individuen 
Kennelijk wijst de groep het gedrag van de lastposten niet af of richt zijn woede niet naar hen. Als leraar zou je het de groep dan ook goed moeten inwrijven dat ze het nablijven te danken hebben aan de betreffende lastpost ... (lekker stoken!)
En ze bewijzen zelf dat het niet werkt
Als ze het al in gr 3 invoeren en in gr 6/7 wordt er nog stééds geklierd, werkt het systeem dus niet.
Tirza
Inderdaad
Het werkt niet. De huidige leraar van mijn kind laat ook de hele groep nablijven als de klas te druk is. Ze mogen na schooltijd pas weg als de hele groep rustig is. Zoals jullie weten is het schooljaar alweer driekwart voorbij. Dus je zou zeggen dat de kinderen het nu wel door hebben. Maar de ouders staan nog steeds bijna iedere dag minimaal tien minuten te wachten bij het hek. Zucht... Verder is het trouwens een van de betere leraren van de school, dus ik ga er niet over zeuren. Maar ik ben er niet blij mee.
Prulletje
Afschuiven
Vreselijk fout, ik leid eruit af dat de volwassenen het probleem door de brave kinderen laten oplossen, en niet zelf met de klieren aan de slag gaan. Mooie boel!
Aan de andere kant...
Hier hebben ze dat systeem (gelukkig) niet, maar ik zou willen dat ze af en toe een uitzondering zouden maken. Laatst heeft een kind uit dochters klas expres iets van dochter stukgemaakt, maar ze weet niet wie. Het was gebeurd toen de klas in groepjes aan het werken was en haar groepje net op de gang iets aan het doen was. Het is 99% zeker dat er andere kinderen op de hoogte moeten zijn wie het heeft gedaan. In dat geval zou ik de hele klas binnenhouden tot de dader bekend is. Desnoods zou ik ze in de klas laten zitten en één voor één naar de gang roepen. Nu gebeurde er niks, want "je kunt andere kinderen niet straffen voor wat één kind heeft gedaan". Dochter voelde zich al niet goed in deze klas, maar verdenkt nu iedereen. Wij zijn thuis nogal van de uitspraak "wat heb je er nu van geleerd?" en dochter ziet nu dat als je je mond houdt, je met vanalles wegkomt.
En daar zit dan ook het probleem
"Het is 99% zeker dat er andere kinderen op de hoogte moeten zijn wie het heeft gedaan. In dat geval zou ik de hele klas binnenhouden tot de dader bekend is."
Dat is dan ook precies het probleem. In een klas van 30 kinderen gebeurt van alles, en zelfs de meest getalenteerde juf kan niet altijd zien wie nu meeklierde of wie er gestolen heeft en wie niet.
Waarheidsvinding is zowat onmogelijk, maar de kinderen verwachten dat wél van je. Het is niet eerlijk als iemand die niks gedaan heeft straf krijgt, en het is ook niet eerlijk als iemand die wel wat gedaan heeft géén straf krijgt.
Dus de alternatieven zijn:
- alleen maar straffen als je 100% zeker weet wie er klierde of stal, en accepteren dat er dus veel kinderen 'wegkomen'
- collectief straffen in de hoop dat het groepsproces de kinderen bijstuurt, en accepteren dat kinderen die braaf waren ook straf krijgen
- straffen zoals het uitkomt en accepteren dat er wel eens iemand onterecht straf krijgt of ongestraft wegkomt.
Volgens mij kun je je kind dan ook maar beter leren dat een zekere mate van onrechtvaardigheid inherent is aan het zitten in een klas, en proberen dat thuis een beetje recht te trekken.
Tenzij iemand een beter idee heeft voor de waarheidsvinding en het straffen?
