Overmatig aandacht vragende klasgenootjes

Ach nasha

Tja, jij bent minimaal net zo vooringenomen tegen mij dat ik niet zoveel zin meer zie om hierop te antwoorden.
Groet, Lelie

Ach

lees je eigen postings dan nog maar eens terug Lelietje...Over vooringenomenheid gesproken....arme klasgenootjes van jouw kinderen.....

Guinevere

Dat is precies wat ik bedoel!
Groet, Lelie

Lvd

Verscheidene mensen hebben hier begrip getoond voor de situatie in de klas, hebben gezegd dat je rustig kunt zeggen dat dochter aandacht tekort komt, dat het gedrag van die kinderen impact heeft op jouw kind, maar dat je niet kunt verwachten dat school aangeeft wat er met deze kinderen aan de hand is en wat hun handelingsplan inhoudt, als die er is. Uit je reactie op Guinevere lijk je hiervoor begrip te hebben.
Mijn vraag is nu: heb je al gesproken met de leerkracht of met school?

Lelietje

Je schrijft over de reactie van Guinevere, dat is precies wat ik bedoel.....maar dat blijkt niet uit je eerdere postings....En misschien bedoel je het niet eens zo kwaad als je het neerzet hier, maar zo komt het over....En dat steekt me, als moeder van een kind met ADHD, wat volgens buitenstaanders vast wel eens als etterbak gezien wordt....We doen ons best hem te leren dat bepaald gedrag niet kan, leerkrachten en ouders, maar het kwartje valt bij deze kinderen nu eenmaal veel later....En dat begrip is maar moeilijk te verkrijgen van omstanders, en daarom ook vind ik niet dat andere ouders het recht hebben te weten wat er met mijn kind is, tenzij ik zelf daarover begin.....

Huh?

>>Nee, ik heb de juf hier nog niet over gesproken. Ik wilde hiermee even afwachten tot de volgende 10 minutengesprekjes over 2 weken. < <

Tja, en dat verbaasd me dan weer....je begint een posting op vrij hoge poten, maar kennelijk is het ook weer niet zo belangrijk, want het kan nu nog wel 2 weken wachten....

Nasha

Het is duidelijk dat jij vanuit een andere positie reageert dan ik. Ik begrijp dat jij slechte ervaringen hebt met kletsende, afwijzende ouders. Dat vind ik vervelend voor jou en jouw kind. Daarmee vind ik het nog niet prettig om in dezelfde hoek als bepaalde ouders gezet te worden. Nogmaals, de enige reden voor deze (wat mij betreft) overpeinzing of ouders iets moesten weten over deze kinderen, was om juist ouders met 'zorgenkinderen' niet aan te vallen. Het is duidelijk dat dit niet zo is overgekomen bij jou.
De hoge poten die jij noemt zie ik eerlijk gezegd niet in mijn eerste posting, wel vanaf het moment dat ik word neergezet als wijzende moeder. Ik vroeg me gewoon af (en ik val in herhaling) of en wat je in deze van school kunt verwachten.
En dat het wat mij betreft geen haast heeft: ik heb al aangegeven dat mijn dochter zich de kaas niet van het brood laat eten en ze niet gepest of geslagen wordt.
Groet, Lelie

kennelijk, maar dan nog, in jouw ogen zijn deze kinderen storende etterbakjes, en nogmaals, ik vraag me af of jij dat beeld bijstelt als je weet wat er met deze kinderen is, want dan zou je dat nu ook al kunnen doen.....

Begrip

Toch denk ik dat er wel meer begrip is hoor ook vanuit de kinderen als ze weten dat het kind er niets aan kan doen dat het overlast veroorzaakt. Hier is een bepaald jongetje vaak onderwerp van gesprek. Hij zit bij zoon in groep 7. Als zoon zijn spreekbeurt oefent krijgt een van ons altijd de rol van X toebedeeld. Die moet dan rare geluiden maken en met zijn handen zwaaien enzo. Dan weet zoon dat het in de klas ook goed gaat. Hij zei ook: "mama, X kan er niks aan doen hoor dat hij zo vervelend is want hij heeft iets" Wat iets was wist zoon niet meer, maar hij had er nu wel minder moeite mee. Dochter daarentegen heeft ook een heel vervelend jochie in de klas. Misschien heeft Y ook wel iets, maar niemand weet dat, ook ouders niet, want vader vindt het onzin om te onderzoeken. Al vanaf de creche zijn er gesprekken met ouders. Dit hoor ik van mensen die het gezin beter kennen. Zijn klasgenootjes echter zijn hem zat en je hebt 2 keuzes, hem treiteren of getreiterd worden. En nadat hij een paar keer een treiterpoging richting dochter had ondernomen richting dochter was haar wraak zoet: ze heeft hem hondebrokken laten eten. Misschien als het kind een etiketje had en de kinderen wisten dat ook dat dochter dan net als zoon over dit kind haar schouders op kon halen. Hoewel dochter wat mij betreft wel van zich af mag bijten hoor, heb geen zin dat ze straks met een blauw oog thuis komt ofzo. Tnt is zij wel ongehavend gebleven, wat helaas niet voor haar kleding geldt. Y is wel 2 koppen groter en de juf ziet ook niet alles.

Groep 7 ouder

ik begrijp je verhaal wel, maar dat was niet wat Lelietje in 1e instantie bedoelde....en is het zo dat de ouders er voor kiezen het in de klas wereldkundig te maken, dan vind ik dat ook een ander verhaal. Maar er zijn meer ouders zoals de ouders van Y, die de ogen sluiten voor de problemen van hun kinderen....die kinderen moet je niet zien als etterbakken, maar eigenlijk diep medelijden hebben dat zijn ouders niet de hulp zoeken die zo overduidelijk noodzakelijk is....maar nogmaals, ik als buitenstaander heb daar niks mee te maken....En ik hoef het al zeker niet van de juf te horen.....

Vraag beleid school

Wat je nog kunt doen is de schoolleiding of eventueel de MR vragen wat het beleid is in deze. Hoeveel zorgleerlingen per klas? hoeveel rugzakjes? Hoe denken ze hierover? Wat is het aanname-beleid? Ik heb uit ervaring echt de indruk dat als ouders geen tegengeluid laten horen over deze leerlingen de school ook niets onderneemt. Scholen kunnen leerlingen ook schorsen voor bepaalde tijd, maar wordt veel te weinig gedaan.

Het is volgens mij een publiek geheim in het onderwijs dat het beleid "iedereen bij elkaar in de klas op de basisschool" gewoon niet werkt. Docenten hebben er de kennis niet voor in huis en komen nauwelijks aan lesgeven toe. Het duurt veel te lang voordat probleemkinderen naar het speciaal onderwijs gaan. Ouders willen perse hun kind op school houden. Soms vind ik dit beleid ook gewoon immmoreel t.o.v. kinderen: we zadelen hen in de klas op met maatschappelijke problemen/idealen die we zelf ook niet in staat zijn op te lossen. Je kunt van kinderen niet vragen of verwachten dat zij in staat zijn adequaat om te gaan met allerlei leer- en gedragsproblemen! Zij hebben in de eerste plaats ook recht op goed onderwijs.

Spijker op de kop senta

>>Ouders willen perse hun kind op school houden.< <

Omdat veel mensen nog steeds een negatieve associatie hebben met Speciaal Onderwijs, dat is voor kneusjes....terwijl heel veel Speciaal Onderwijs scholen juist erg veel goed lerende kinderen hebben, maar wat er op regulier onderwijs helaas niet goed uit kwam....

Ik snap het niet

Ik snap het niet helemaal meer. Je dochter zit in een klas met wat kinderen die aandacht vragen. Je dochter heeft er verder geen (tot weinig?) last van. Je wilt het niet meteen op school aangeven. Je vindt wel dat de school moet aangeven welke problemen deze kinderen hebben of dat ze gediagnosticeerd zouden moeten worden (???? dat is me niet helemaal duidelijk) en noemt ze etterbakken.
Wat wil je nou eigenlijk bereiken? Wat is jouw probleem?

Huh, senta, schórsen?

"Scholen kunnen leerlingen ook schorsen voor bepaalde tijd, maar wordt veel te weinig gedaan". Vind je dat nou niet een beetje vergezocht voor dit draadje? Ik vind dat je zoiets pas kunt doen bij ernstige misstanden, niet bij iets redelijk basics als het opeisen van veel aandacht.
Verder vind ik je opmerking over het "publieke geheim" dat het niet zou werken om iedereen op hetzelfde soort school op te vangen ook nogal kort door de bocht. Overigens is er in deze draad niet eens sprake, voor zover wij weten dan, van kinderen waar "iets" mee is. En jij zou je best eens wat meer mogen inleven in ouders van probleemkinderen. Jouw oplossing is feitelijk: Weg met die kinderen, want die zijn lastig voor de andere kinderen. Fraaie instelling!

Bikkel

In dit draadje lijkt het nu alleen nog te gaan over dat ik zou vinden dat ouders op de hoogte gesteld zouden moeten worden over diagnoses van bepaalde kinderen.
Dat was niet mijn vraag en ik geloof dat ik in herhaling kan blijven vallen.
Maar goed.
Situatie is als volgt: de sfeer in de klas van dochter wordt in negatieve zin beïnvloed door een paar jongens. Juf kan ze niet aan en kan dat soms af reageren. Mijn dochter heeft er niet direct last van in de zin van dat ze wordt gepest of geslagen. Wel komt ze vaak thuis met verhalen over X,Y of Z en dat juf boos was. Of andere kinderen directe last hebben, weet ik niet (Ik laat me namelijk niet uit hierover tegen andere ouders). Wel gaat de aandacht die deze kinderen ten koste van de 'brave' en schiet juf uit haar slof. Dat lijkt me voor geen van de kinderen leuk. Mag ik daar pas wat van vinden/zeggen als mijn kind daadwerkelijk 'slachtoffer' is?
Mijn overweging was (ook om aan te geven dat ik me realiseer dat er vanalles met deze kinderen aan de hand kan zijn): Misschien is het handig om ouders op de hoogte stellen van eventuele diagnoses, zodat begrip kan ontstaan.

Het antwoord van sommigen: Nee, dat is niet handig, want dan gaan ouders deze kinderen afschrijven, kletsen, etc. Prima, wil ik best aannemen(Maar niet dat ik voor het gemak vast in deze categorie ouders word geplaatst)

Andere antwoorden:
Ja, bij ons heeft het goed gewerkt.
Andere suggesties die ik heb opgepikt: vraag bestuur of MR wat beleid is, bespreek met juf met betrekking tot eigen dochter, maar hou rekening met privacy. Prima, kan ik wat mee.

Dus samengevat: Wat is nou mijn probleem?
Ik wil weten wat ik van school kan verwachten . Ziet school het als probleem en zo ja, wat doen ze eraan?

Wat wil ik met mijn vraag?
Antwoord van ouders die dezelfde ervaring hebben en wat ze daarmee hebben gedaan. Hoe gaan andere scholen er mee om?

Groet, Lelie

Lelie

Aha, ik begin het spoor weer te vinden.
"Mag ik daar pas wat van vinden/zeggen als mijn kind daadwerkelijk \'slachtoffer\' is? "
Nee, je mag zeker wat zeggen van de sfeer in de klas, maar verwacht geen persoonlijke toelichting op de 3 "raddraaiers" (klinkt toch vriendelijker dan etterbakken ).
"Andere suggesties die ik heb opgepikt: vraag bestuur of MR wat beleid is, bespreek met juf met betrekking tot eigen dochter, maar hou rekening met privacy. Prima, kan ik wat mee."
Prima, zo snel mogelijk dan naar handelen, zou ik zeggen.
"Ik wil weten wat ik van school kan verwachten . Ziet school het als probleem en zo ja, wat doen ze eraan? "
Dat weet je pas als je het vraagt op jouw school )
"Antwoord van ouders die dezelfde ervaring hebben en wat ze daarmee hebben gedaan. Hoe gaan andere scholen er mee om? "
Daar heb je al diverse antwoorden op gehad. Onze ervaring is dat er veel achter de schermen gebeurt, waar wij als andere ouders geen weet van hebben. Het probleem is hier opgelost doordat er kinderen verhuisden, naar het speciaal onderwijs gingen (er kwamen ook weer wat probleemleerlingen bij), doordat aanpak van school in samenwerking met ouders, goed uitpakte.
Dus, naar school om te praten en heb er vertrouwen in dat school op de hoogte is en ook van alles doet, dat misschien niet direct zichtbaar is.

Bikkel

Bedankt voor je reactie.
Ik weet dat ik diverse antwoorden heb gehad, waar ik ook wat aan heb gehad. En die ik ook in mijn achterhoofd hou, als ik met school praat. Daarvoor mijn hartelijke dank aan iedereen.
Groet, Lelie

Overigens

er is nog een optie...namelijk, dat er eigenlijk helemaal niks met deze kinderen is, ieder afzonderlijk bedoel ik....Maar dat deze zodra ze bij elkaar zijn, elkaar zo opzwepen, dat ze "negatief" gedrag gaan vertonen....Ik heb dus nog een zoon, zoon 2, nu 5 jaar oud, hij zit in groep 2. Hij is wel druk, maar handelbaar....met 1 klasgenootje van hetzelfde geslacht gaat het nog wel goed, maar zodra er nog 1 bijkomt gaat het fout. Het is nu een vaste kern van 5 personen, waaronder dus mijn donderstraal, die met elkaar 1 grote "bak ellende" zijn....Dan is er dus op zich niks met deze kinderen, maar bij elkaar willen ze voor elkaar niet onderdoen en stoer doen.....LEuk....volgend jaar zitten ze bij elkaar in groep 3....juf is dus nu al druk bezig het in de kiem te smoren......

Wat een onzin

Er zijn altijd kinderen die meer aandacht nodig hebben en kinderen die minder aandacht nodig hebben. In jou geval gebeurd er dus schijnbaar niks ernstigs maar jij vind dat elk kind even veel recht heeft op de aandacht van de juf.
In theorie is dat natuurlijk ook zo maar in de praktijk natuurlijk niet. Sommige kinderen krijgen vanwege hun gedrag meer aandacht. Andere kinderen krijgen vanwege hun cognitieve vermogens of beperking bij bepaalde vakken extra aandacht. En hopelijk probeert de juf op andere momenten de kinderen die weinig aandacht vragen wat extra aandacht te geven. Toch zijn er altijd kinderen die meer en kinderen die minder aandacht krijgen. En dan is het te hopen dat de kinderen die minder aandacht krijgen ook minder aandacht nodig hebben. Verder is het te hopen dat de juf daar oog voor heeft, ziet welke kinderen geen aandacht vragen maar toch aandacht nodig hebben en zorgt voor voldoende momenten om kinderen die weinig aandacht vragen toch aandacht te geven en te belonen voor goed gedrag.
En dan nog het volgende. Je zegt het vervelend te vinden dat iedereen nu maar naar 1 kant van je verhaal kijkt maar ik denk dat je daar zelf om vraagt als je met bepaalde termen over kinderen praat. Ik vind dat je een kind altijd mag aanspreken op zijn gedrag maar nooit op zijn persoon. Een kind kan vervelend gedrag vertonen maar een kind is niet vervelend. Elk kind heeft positieve en minder positieve kanten. Het stoort mij als kinderen onterecht worden bestempeld als vervelend en lastig en, zonder dat je een kind goed kent, etterbak genoemd worden. Ik vind dat volwassenen beter zouden moeten weten.

Wat ik me afvraag

Hier, in kleuterklas, ook een aantal jongens die meer aandacht opeisen dan anderen. Maar van het gros van die jongens weet ik bijna zeker dat daar ´niets` mee is. Ik begin me bijna af te vragen wat er waar is van de beweringen die je tegenwoordig weleens hoort dat het onderwijs veel te ´vrouwelijk` is. Vraag me af of er voldoende ruimte is voor een beetje ondernemende knul.

Bella

Inderdaad, ik denk zeker dat er in het onderwijs te weinig ruimte is voor typisch 'jongensgedrag'. Zo moest zoonlief in de kleuterjaren vaak wel een uur in de kring zitten 's morgensvroeg. Dan vind ik het niet raar dat hij het moeilijk vond om nog geinteresseerd te luisteren naar het verhaal van Truusje die naar oma is geweest het afgelopen weekeinde. Of geinteresseerd te zijn in de juf die uitlegd wat het verschil is tussen donker- en lichtgrijs.
Nu is school natuurlijk een instituut waarin veel verveling en weinig actie aanwezig is. Dus het is niet verkeerd dat jongetjes al in de kleuterklassen leren om zich hierin te schikken. Maar voor sommige jongetjes duurt het een hele tijd voor ze zich daarbij neer kunnen leggen.
Zo duurt het bij sommige kinderen ook een hele tijd voordat ze een rekensom snappen. En daar heeft mijn zoon dan weer 'last' van. Hij moet dan lang naar een saaie intructieles luisteren.
Tja, als je met elkaar samenleeft, heb je ook last van elkaar, het is niet anders.

Pippin

Vraag ik me dus af

of jongetjes het op deze manier wel leren. (heb zelf een niet zo standaard jongetje dat op school NIET wild is, dus kan er niet zo over meepraten)
Valt me iig op dat het vaak over jongens gaat in dit soort discussies. En het valt me op bij onze school. (blijf weleens over) Vraag me echt af of het wel gaat om ev. etiketjes.

Volgens mij

Volgens mij leren heel veel kinderen veel minder op school dan ze zouden kunnnen. En dat geldt dan vooral voor jongens. Hun manier van leren past gewoon niet bij het inzicht en de vaardigheden van de gemiddelde (vrouwelijke) leerkracht. Boven- en ondergemiddelde jongens, die ook nog eens zelfstandig denken, worden al snel afgeserveerd als opstandig en stout.
Maar, zoals ik volgens mij Miriam Lavell hier eens heb zien schrijven, het doel van het lager onderwijs is helemaal niet om kinderen hun individuele leerlijn te laten volgen.
Het doel is om de kinderen acht jaar binnen te houden. Als het gemiddelde kind aan het einde van die acht jaar gemiddeld scoort, dan is alles ok. De niet-gemiddelde kinderen zijn de pineut.
Pippin

Interessante theorie

Goh, daar had ik nog niet aan gedacht, dat het zou kunnen zijn omdat de situatie in de klas meer op (vaak) rustiger meisjes is afgestemd! Wie weet een goed punt voor LvD om mee te nemen in het gesprek over 2 weekjes.
Ik heb aan mijn zoon gevraagd hoe het bij hem in de klas gaat. Hij zegt dat alle kinderen even lief en even stout zijn. Ik zie ook dat de kinderen (jongens) de ruimte krijgen om zich goed uit te leven tijdens de schooluren. Wie weet is er inderdaad een verband...
Verder een verzoek om op te houden over met over LvD heen te vallen. Ik zie geen kwaad in haar vraag, ze neemt alle opmerkingen mee en serieus, dus er is geen reden zo te hakken. Om steeds over één woordje heen te blijven vallen, nergens voor nodig.

Thanks guinevere

Dank je wel Guinevere...Ik zit hier nu met rood hoofd. En ook dit aspect over te weinig ruimte voor jongensachtig gedrag vind ik interessant, en ik geloof zeker dat er een kern van waarheid in kan zitten. Of dat in dit geval ook echt hèt probleem is, betwijfel ik, maar ik hou het in mijn achterhoofd.
Groet, Lelie

Jongens en meisjes

Als moeder van twee (drukke) jongens weet ik al jaren heel zeker: het onderwijs (vooral voor de kleinsten) is vooral passend voor meisjes. En weet je, ik vind het niet eens raar. Meisjes-gedrag is binnen een groep vaak prettiger. Rustiger, behulpzamer, meer oog voor elkaar. Het drukke jongensgedrag is al snel storend binnen een groep. En brengt sneller confrontaties met zich mee. Een stoeipartij gaat wel een té wild.
Dus wordt de jongens al snel het 'rustige meisjesgedrag' als voorbeeld gesteld.
Maar wat een verademing toen mijn zoon in groep 6 voor de eerste keer een MEESTER kreeg! Die leek als eerste leerkracht in al die jaren te 'snappen' dat jongens nu een maal anders zijn dan meisjes. En deed daar gewoon niet moeilijk over.
Dus: meer mannen in het onderwijs, graag!