Ouders en School Ouders en School

Ouders en School

Lees ook op

Rekentaak niet halen vanwege niet ‘willen’ schrijven

Onze zoon is net een paar maanden 7 en zit in groep 4 (hij hoort bij de jongsten). Wat me tijdens het thuisscholen heel erg opviel was zijn weerstand tegen met name het overschrijven. Eén voorbeeld is heel duidelijk: het niet willen overschrijven van de sommen uit het boek. Hele rijtjes zijn dat en die moeten allemaal in zijn schriftje komen incl. antwoord. Wat een drama! Op een gegeven moment ben ik (jaja, helemaal fout maar ik was er echt even klaar mee) de sommen op gaan schrijven en hoefde hij alleen het antwoord te noteren. Binnen 15 minuten had hij toen zijn hele weektaak af. Het zit hem dus niet in het ‘niet kunnen’ maar in het ‘niet willen’ van veel schrijfwerk. Hij krijgt dan ‘kramp, zweethanden’, er wordt continu gezucht en gesteund en na een half uur staan er amper 2 rijtjes sommen op papier.

In de klas is het precies hetzelfde volgens de juf. Zij heeft nu zijn weektaak naar beneden bijgesteld omdat hij deze nooit afkrijgt. Hij ‘droomt’ te veel en treuzelt. Ze is er overigens wel van overtuigd dat hij het kan. Maar het overschrijven hoort erbij, hij moet ook duidelijker en sneller leren schrijven en het is onderdeel van het automatiseren (?).

Ergens vind ik dit best raar: de hoeveelheid werk aanpassen terwijl er iets anders oorzaak is van het niet halen van de taak.

Ben erg benieuwd wat anderen hier van vinden.

Wat is dan dat andere dat de oorzaak is? Het komt er toch op neer dat hij geen zin heeft om iets over te schrijven. Kinderen van 7 kunnen nog niet goed schrijven en het is wel handig dat ze dat leren. Dat kan de school doen door alleen bij taal schrijfoefeningen te geven, maar dat kan ook op andere momenten. En dit is zo’n moment. bovendien leert hij ook de sommen als hij ze overschrijft. Hij ziet dan weer staan 7+8=15 en niet alleen 15. Van alleen 15 zien leert hij minder dan wanneer hij het ook nog ziet met de som erbij. een kind van 7 kan ook leren dat hij de opdracht uitvoert zoals hij is gegeven en niet zelf bepaalt wanneer hij wat zal doen. Die autonomie heeft hij helemaal niet en het is handig dat je hem dat nu al bijbrengt. Ik ben docent Nederlands en reken dingen fout als mijn volwassen leerlingen de vraag niet goed lezen en daardoor foute antwoorden geven. Een van hen had laatst het woord ‘niet’ niet gelezen in de vraag, dus de volgende 8 antwoorden waren fout. Ik had alles fout gerekend, waarna de discussie kwam met het argument: ‘ik had wel de antwoorden goed als er geen ‘niet’ in de vraag had gestaan.’

Dit was dus duidelijk iemand die niet op zevenjarige leeftijd had geleerd dat de docent bepaalt hoe je je schoolwerk of huiswerk maakt, maar vindt dat ze dat zelf kan bepalen. Jij kunt het nu nog veranderen bij je zoon en dat doe je niet door met hem mee te huilen dat het te veel werk is. 

Jubilee

Jubilee

15-03-2021 om 14:17 Topicstarter

Ik ben het met je eens hoor, ik ben zelf ook docent in het VO en ja, sommige dingen moeten gewoon. Maar ik zie wel verschil tussen 7-jarigen of 14/15 jarigen. Al begint alles bij het PO natuurlijk.Maar bij zoon denk ik dus dat er ook onzekerheid meespeelt over het schrijven, dat dus lastig vinden en het daarom niet willen doen. Dan krijgt hij dus zijn taak niet af, wat weer meet onzekerheid geeft want nu zit hij in het groepje dat juist meer hulp nodig heeft en dat is het probleem niet. Dan vraag ik me af of er niet een andere aanpak is dan de taak naar beneden stellen. Want cognitief kan hij het gewoon. Maar daar ben ik dus niet in thuis.

Misschien kan hij dan op een andere manier meer oefenen met schrijven. Bijvoorbeeld door een briefwisseling te beginnen met een oma ofzo (ik roep maar wat). 

De leerkracht zou je kunnen voorstellen dat hij een deel van de taak 'zoals het hoort' moet maken (dus met overschrijven) en bij de rest alleen de antwoorden hoeft op te schrijven. Zo kunnen beide vaardigheden geoefend blijven worden. 

De juf zou kunnen proberen hem bijvoorbeeld de helft te laten overschrijven, de helft alleen het antwoord. Dan oefent hij toch het schrijven, maar oefent hij ook genoeg het rekenen. Tempo is ook iets dat kinderen moeten leren, niet alle kinderen zijn even snel. 

Juist beter automatiseren zonder overschrijven

Om sommen als 8+7=15 te automatiseren, moet je binnen 2 seconden het antwoord kunnen bedenken. Een groep 4 leerling kan vaak nog niet in 2 seconden 8+7= opschrijven. Overschrijven van dat soort sommen helpt daarom niet bij het automatiseren, want door het overschrijven gaat het allemaal veel te langzaam. De leerkracht kan geen verschil zien tussen leerlingen die de som geautomatiseerd hebben, en leerlingen die tijdens het overschrijven lekker een potje tellen.

Overschrijven hoort en bij heel veel methodes al lang niet meer bij.

'Duidelijker' en 'sneller' leren schrijven zijn twee heel verschillende doelen die bij een naieve aanpak ten koste gaan van elkaar. 

Ik zou er voorstander van zijn om bij minstens de helft van het werk alleen de antwoorden op te laten schrijven. En dan bij een klein deel van het werk alles laten overschrijven, en bij dat overschrijfwerk feedback geven op de kwaliteit van het schrijfwerk. Bij rekenen gaat het dan om: elk cijfer in een eigen hokje; alle cijfers netjes tegen de onderkant van het hokje aan; de cijfers mogen de zijkanten en bovenkant van het hokje niet aanraken. Het kan ook helpen als het kind een voorbeeld van goed geschreven cijfers (in hokjes) op zijn tafeltje heeft.

En verder kan werk mee naar huis geven erg helpen. Een leerkracht heeft maar beperkt mogelijkheden om een kind bij de taak te houden. Thuis kun je één-op-één daar beter bij helpen. Een mogelijkheid is om kind te vragen een inschatting te maken of te timen hoe lang het kind nou echt nodig heeft om één som te maken. Op basis daarvan berekenen hoeveel sommen redelijk is voor het kind om te doen, en ook overleggen na hoeveel sommen je kind pauze nodig heeft en hoe lang dan. Dan aan de slag met de sommen, en na afloop evalueren of het gelukt is binnen de berekende totale tijd (en indien niet, waarom niet?). Wat ook goed kan werken is dat je een stopwatch opent op je telefoon, en belooft dat het kind na 10 minuten mag stoppen, maar dat je de stopwatch pauzeert iedere keer dat je kind de pen neerlegt of de pen niet in schrijfhouding vasthoudt. Door werk mee te geven naar huis, leert kind dat ontwijkgedrag niet loont. Door thuis bezig te gaan met een stopwatch en/of met inschatting en evalueren, leert het kind hoeveel tijd het werk nu echt kost, versus hoeveel tijd er in ontwijkgedrag gaat zitten. 

https://www.brickntoysshop.nl/a-55069604/pennen-en-potloden/potlood-met-grip/#description

Je zou op zoek kunnen gaan naar dikkere pennen en potloden en die met een 'grip'. Dat heeft mijn dochter goed geholpen met kramp en moeite met schrijven.

Maar ze zou ook moeite hebben met het 'nutteloos' overschrijven van grote stukken tekst. Door scholen kan het gebruikt worden om te bezuinigen op werkboeken.

Is het mogelijk dat je de juf vraag om welk werkboek het gaat en het dan zelf aanschaffen voor je zoon?

Mijn dochter werkt al jaren op de computer en kan nog steeds briefjes schrijven of wat ook maar dingen nutteloos overschrijven is geen vaardigheid die ze nodig heeft.

Ze heeft al uitdaging genoeg. En dat kun je ook nog bekijken. Mijn dochter ziet moeizaam vanwege een oog met interne luiheid of zoiets. Een beetje diepte en het beeld gaat bibberen. Ze heeft een behoorlijke bril nodig en neigt ook naar dyslexie, het omdraaien van letters. Een bril heeft geholpen maar de juf moest ook steeds gevraagd worden om haar voorin te zetten, want de bril verhelpt haar slechte ogen maar niet het interne luie oog wat op afstand tot problemen leidt.

Al die dingen kunnen een dag op school behoorlijk uitdagend maken voor een kind en niet leuk.

Bij mij komt de vraag op of kinderfysiotherapie misschien iets is. Bij mijn zoon werd dat ooit vanuit school aangeboden vanwege zijn motoriek die iha niet erg geweldig was, en zijn aparte pengreep. Nu heeft hij beide van mij geërfd en zelf heb ik altijd gehad dat ik vrij snel schrijfkramp kreeg en nog altijd krijg. Tegenwoordig niet echt een probleem, maar in de tijd van de geschreven proefwerken was dat wel een punt. Dus toen mijn zoon die fysiotherapie kreeg aangeboden, heb ik dat aanbod aanvaard. 

Ik zou proberen te achterhalen waar het probleem in zit. Vindt hij overschrijven niet nodig of gewoon stom,  of krijgt hij er daadwerkelijk kramp van? In dat laatste geval kan je proberen iets aan die kramp te doen.

Ik vind het verminderen van de weektaak trouwens een dubieuze greep, juf kan ook zeggen dat hij van de laatste paar rijtjes alleen de antwoorden hoeft op te schrijven, dan maakt hij de som evengoed nog. 

Groeten, 

Temet  

Ja of kopiëren wat er nu gebruikt wordt en zoon op de kopietjes laten werken. Bundel die netjes in een mapje mee naar school zodat de juf er geen extra werk aan heeft dan is ze mogelijk meer gemotiveerd om het toe te staan.

Is het echt het overschrijven? Of is ook het werken in een boek en een schrift lastig? Dat speelde namelijk bij 1 van mijn kinderen. Door werkgeheugen problemen was ze door switchen van schrift naar boek voortdurend kwijt waar ze mee bezig was. Zij heeft toen ook een hele tijd met kopietjes gewerkt.

Je probleem zit niet in het rekenen, maar in het schrijven. Hoe is zijn schrift, zijn pennengreep, het tempo, zijn houding? Veel schrijven is ook het automatiseren van schrijven. Maar als dat moeilijk of pijnlijk is dan wordt je daar niet sneller, beter of geconcentreerder van. Is hij aan het dromen of moed aan het verzamelen om er aan te beginnen? En als hij zich extreem inspant om netjes te schrijven dan kost dat tijd en kan hij zich daarnaast minder inspannen om daarbij ook nog te rekenen of de vraag te beantwoorden. Ik zou er door een goede, gespecialiseerd in schrijven, kinderfysiotherapeut naar laten kijken. Neem de leerkrachten/ib'r wel in het proces mee. Zij moeten gaan beseffen dat het geen onwil is maar onvermogen en zich afvragen of wat ze hem vragen bijdraagt aan het doel. Als het doel is rekenen dan hoort overschrijven daar niet bij. Geef maar een vel met de sommen waar hij de uitkomst achter moet zetten. En hoe eerder je er bij bent, hoe beter het resultaat. Neem zijn klachten over kramp en zweethanden serieus!

Mijn dochter heeft DCD en moeite met schrijven, tekenen, knippen etc. Dus ja, ik herken het. Ook de onrust, het lage werktempo terwijl ze het makkelijk kan en de frustratie dat ze wel weet hoe het moet, maar het niet kan uitvoeren zoals ze dat wil. Ze zit nu in groep 7 en haar handschrift is met veel therapie leesbaar (vanaf groep 5) als ze er de rust en tijd voor neemt. Maar als ze het schrijven niet hoeft te doen of er onder uit kan... Graag. Verder blijft het schrijftempo te laag en maakt ze fouten op kladpapier waar ze zelf last van heeft . Ze moet een 0 schrijven en doordat ze die niet goed sluit, lijkt het een 6 en rekent ze prompt met de 6 verder. Dat soort dingen. Gelukkig werken ze hier al veel met Chromebooks dus voor de basisschool loopt het hier nu wel en we bereiden ons nu voor op de volgende stap; middelbare school. Wat heeft ze nodig om daar te kunnen functioneren, ongeacht het schooltype.

Hier hetzelfde als bij Daglichtlamp. Zoon raakte het overzicht kwijt bij het overschrijven van boek naar schrift. Juf in groep 3 concludeerde dan ook dat hij niet kon rekenen (en lezen en schrijven kon hij ook al niet vond ze). Toen hij in groep 4 kwam schreef hij binnen een week op kopietjes en kon hij dus prima rekenen. Dat had deze juf bijzonder snel in de gaten. Bij zoon was het overigens wel allebei denk ik, en overzicht en niet goed kunnen schrijven. Hij schreef ook altijd langzaam en slordig, ook fysio voor gehad. Cijfers gingen wel beter dan letters. 

Die juf uit groep 3 en ik zijn nooit vrienden geworden. Later in groep 8 kreeg hij haar weer, toen heb ik daar nog maar even een gesprekje aan geweid met haar. Zij was het al lang vergeten. Wij niet. 

Mijn zoon had tot op de middelbare school de grootste moeite om tegelijkertijd na te denken/zinnen te formuleren/te typen. Het was een enorme frustratie voor hem want hij kende de stof prima. Dus ben ik de opgave gaan voorlezen waarna hij het antwoord gaf en ik dat voor hem typte. Dat werkte heel goed en hij had ook mooie cijfers. Ook grappig, het ging om techniekvakken waar ik niks van af wist en ik heb hele nieuwe dingen geleerd. 

Hier werkte dit goed maar dat is natuurlijk voor iedereen anders.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.