School leunt zo op ouders

Hier

Hier begreep ik dat de feestdingen (Sint, Kerst, etc) door de ouderraad geregeld worden en dat de leerkrachten daarom zich niet zo geroepen voelen om nog van alles te moeten die dag. Veel ouderhulp dus op zulke dagen en vaak leerkrachten die bewust zo goed als niks doen. Idem op sportdag ofzo.

Leesouders enzo worden hier ook vaak gevraagd, dit zie ik niet als iets wat persé met een leerkracht gedaan moet worden, maar meer dat je dan met kleinere groepjes kunt oefenen. Degenen die dan extra zorg nodig hebben, zitten in het groepje met de juf te lezen. De anderen lezen met een ouder.

Groetjes,
Wilma

Wilma

Hier worden bij feesten en hoogtijdagen wel ouders ingezet, maar er is altijd per feest een leerkracht die het voortouw neemt en ook deelneemt aan het organiseren.

Leesmoeders

'Wilma, het is allang bewezen dat leesmoeders niet helpen. Dat wil niet zeggen dat het zonder leesmoeders beter gaat maar de huidige moderne leesmethode die ze hier hebben werkt gewoon niet met leesmoeders.'
Heb ik iets gemist? Oefenen met lezen is toch altijd goed, het gaat toch gewoon om leeskilometers maken en dat ik wat leesmoeders doen met de kinderen, niet het leren lezen.
En wat zijn nu toch weer matrix-leesouders o.i.d., hippemama?
Ik vind ook af en toe helpen op school niet zo erg en als ik niet kan, dan kan ik gewoon niet. Hier zijn ze bezig met extra verkeerslessen op school waar ook regelmatig ouders voor worden gevraagd. Met kinderen oversteken oefenen of met de oudere kinderen fietsen. Als het me uitkomt help ik. Meestal vinden ze wel genoeg ouders hoor en dreigen met niet doorgaan doen ze gelukkig niet. Helpen op school vind ik ook zinvol inderdaad om de kinderen te leren kennen en de sfeer op school mee te maken. Ik heb wel mijn voorkeuren voor activiteiten, ik ben leesouder geweest en nu bieb-ouder. Creatieve middag doe ik dan weer nooit, ik ben niet zo creatief en bovendien is het op een onhandig tijdstip als jongste al uit school is en oudste dus nog niet. Mijn jongste is ook geen kind om mee te gaan naar dit soort activiteiten.
School versieren en feesten wordt hier door de evenementencommisie gedaan, een groep ouders en juffen die alle feesten in elkaar draaien. Soms worden wat extra hulpouders gevraagd om mee te versieren, maar daar is nu een vaste groep van, dus geen probleem.
En wat me nou altijd wel opvalt is dat juist veel werkende ouders hier meehelpen en de thuisblijvende juist niet, het is maar net of het je trekt om te helpen. Trekt het je niet, weggooien dan die mail!

Hippemama

Ik heb het al eerder aangegeven in een sorotgelijk draadje. Als je niet wilt, dan wil je niet. Ga dan niet allerlei smoezen ophangen. Wees een grote meid en zeg dat je het niet wilt.

Geen auto is niet meerijden. Hier twee auto´s en dochter kan meestal gewoon mee. Maar ga niet zeggen dat jij liever zelf met je dochter naar het theater gaat. Culturele en kunstzinnige vorming vind ik belangrijk. Heel veel kinderen zijn nog nooit in een theater geweest! Ik neem ook geen vrij om mee te kunnen rijden of te helpen. Maar schoonmaken vind ik wel prima, dan leer je de kinderen inderdaad niet kennen maar de leerkrachten en andere ouders wel. Ik vind het een gezellige afsluiting van het jaar, vind jij dat niet. Prima! Matrixen is een kleuterspel, ik ga er vanuit dat iedere volwassene dat binnen tien minuten onder de
knie heeft. Maar als je geen zin hebt,zegt dat dan.

Gewoon niet doen

Het grootste deel van de ouderhulp die op de vorige school van mijn kinderen gevraagd werd was echt overbodig. Er waren ook wel andere oplossingen mogelijk geweest. Bovendien vond ik de hoeveelheid uitjes altijd enorm veel. Ik hoopte altijd maar dat er te weinig ouders zouden zijn zodat die uitjes niet door zouden gaan Toch zijn er blijkbaar uiteindelijk meestal wel ouders te vinden want de school blijft jaar in en jaar uit een bijzonder ambitieus en uitgebreid programma van excursies en andere ongein bedenken en uitvoeren.

Dat niet werkende ouders niet zoveel op school doen kan ik me wel voorstellen. De meeste moeders zonder baan hebben vaak nog kleinere kinderen thuis en die mogen of kunnen dan weer niet mee. Toen ik een poosje thuis zat vroegen ze mij ook vaak of ik wilde helpen op school maar ik had minstens 2 niet schoolgaande kinderen dus dat kon vaak gewoon niet want ik ging natuurlijk geen oppas inhuren zodat ik vrijwilligerswerk voor de school kon doen. Mijn kinderen meenemen mocht/kon meestal niet dus dan gaat het over.

Ik doe gewoon alleen wat mij uitkomt of wat ik echt nuttig vindt en dat is meestal niet zo veel. Koekjes bakken voor het kerstmenu of zo vind ik prima om te doen en eventueel een keer rijden maar alleen als het echt kan.

Maylise

Ach

Je kunt de aanvragen ook best opzij leggen als het jou niet uitkomt. Je hoeft je niet te verantwoorden. En je hoeft ook niet te luisteren naar mensen die een pot appelmoes te min vinden.

Je kunt ook eens overwegen of een andere school een optie is?

Hier overigens geen leesouders en overblijf is door een organisatie georganiseerd. School heeft bij elk thema een excursie maar soms gaat iets niet door als er niet genoeg ouders of auto's zijn. Bij diners op school (kerstavond en paasontbijt) wordt er gevraagd iets voor 8 kinderen te maken.

Rozenstruikje

Veel ja

Ik vind inderdaad dat de school veel vraagt en ik geloof niet dat het de vraag van Hippemama is, maar ze verbaast zich erover dat dat zo veel is in tegenstelling tot vroeger, want ja, ik kan me niet herinneren dat mijn ouders vroeger zo vaak gevraagd werden voor vanalles en nog wat.
Ik denk dat de ene school daar ook erger in is dan de andere, op onze lagere school zijn er ook wel dingetjes die ouders doen, maar wat jij beschrijft met van die dwingende mailtjes en 8 ouders voor lijnbal, nee die heb ik hier nooit gezien.
Hier is er wel een maandelijkse spelletjes middag voor groep 1 en 2, daar heb ik vroeger wel aan meegeholpen, maar op die leeftijd van de kinderen wil je gewoon je eigen kindje wel eens bezig zien in de klas. En met hoogtij dagen, kerst/ pasen enzo, wordt ook wel eens iets gevraagd. Oh soms iets rijden, en dat was het wel.
Wellicht zou je iets kunnen zeggen op school over de dwingende toon in de mailtjes en het feit dat ze wel heel vaak ouders nodig hebben, er kunnen toch ook wel dingen verzonnen worden waarbij dat niet nodig is?

Begrip

Het zou me ook niet zo storen als er verder gewoon wat wederzijds begrip zou zijn.
Stomme opmerkingen dat je zelf voor kinderen gekozen hebt, en dat soort, of stom reageren alsof ouders geen werk hebben of zouden moeten hebben, helpen ook al niet.
Er kan best veel heb ik gemerkt als school of ouderraad tijdig aangeven wanneer er hoeveel hulp nodig is. Bijvoorbeeld op een kalender waar je op in kunt schrijven. Maar daarnaast ook tijdig en persoonlijk ouders werven door de leerkracht of anderen in de school waar ouders direct contact mee hebben.
Je kunt voor activiteiten soms de dag uitkiezen en dan is woensdag of vrijdag voor werkende ouders, denk ik de favoriet.
Je kunt ouders ook vragen om kennisen of familie te vragen. Mijn vader bood zich ook nog weleens aan en dat vonden ze een beetje gek eigenlijk.
Het verbetert ook je zicht op de school en op de vele taken van de leerkracht en je leert de kinderen en de ouders om je kind heen beter kennen.
Ondanks mijn bijna fulltime baan is het toch gelukkig steeds gelukt om zwemmoeder te zijn bij beide kinderen, mee te gaan met schoolreisjes, vooral in de onderbouw en met feestdagen samen gemaakte etenswaren naar school te brengen en kinderen op te tutten. Als ze je maar niet voor het blok zetten en even rustig overleggen kan er veel.
En de een is daar nou eenmaal behendiger in dan de ander, dat is altijd zo. Sommige ouders werken minder dan anderen, anderen hebben al dan niet een auto. Of een geweldig creatief talent. Dus ook niet mekkeren dat het altijd dezelfden zijn die meehelpen.
Maar ja, die toon heeft me ook vaak geergerd. De vanzelfsprekendheid en het onbegrip voor je werk.

Tango en pelle

Over leesmoeders. Zoals Tango 't beschrijft, zo denk ik 't ook. Dat je gewoon samen met een groepje kinderen leeskilometers maakt, óók de kinderen die niet zo graag lezen er probeert bij te houden, da's toch makkelijker als er een volwassene bij zit dan wanneer kinderen elkaar erbij moeten proberen te houden.

Maar ja, of 't nódig is, dat weet ik natuurlijk niet. Maar ik zie 't inderdaad als helpen bij leeskilometers, niet helpen léren lezen.

Groetjes,
Wilma

Vroeger

Vroeger werden moeders zeker net zoveel ingezet als nu. Waarschijnlijk nog wel meer. Het viel alleen veel minder op, omdat moeders veel minder werkten dan nu. Maar mijn moeder hielp bij de schoolkrant, sopte 1 avond per jaar, was klaarover, hielp met het kerstfeest en sportdagen en was leesmoeder (in mijn beleving was iedere moeder leesmoeder). Mijn moeder deed dat niet toen ze nog kleine kinderen thuis had, maar haalde dat later in.

Ik denk wel dat er een verschuiving van activiteiten heeft plaatsgevonden. Het kerstdiner op onze vorige school werd groots gevierd met een aangerukt Chinees buffet (dat vond ik dus onzin). Op mijn basisschool was dat een simpele broodmaaltijd met chocolademelk. Er werd weinig aan cultuureducatie gedaan en leren dat deed je uit boeken. Ik ben op de lagere school nooit naar het theater en 1 x naar een museum geweest. Ik vind het juist een hele verbetering dat dat nu meer wordt geintegreerd in het schoolgebeuren.

Hippe mamma, ik snap best dat zo'n kerstavondgebeuren wel heel lastig te plannen is. Je kunt school vragen of ze het iets kunnen verplaatsen. Hier is het bv om zes uur. Dan hoef je geen vrij te vragen etc. En die pot appelmoes of bord met soesjes zou ik gewoon wel meenemnen. Dat gaat in ieder geval op.

Chippie

"Vroeger werden moeders zeker net zoveel ingezet als nu. Waarschijnlijk nog wel meer. Het viel alleen veel minder op, omdat moeders veel minder werkten dan nu."
Mijn herinnering is anders. Mijn moeder is inderdaad lees- en rekenmoeder geweest (niet tegelijkertijd). En dat was het. Ik kan me werkelijk niet herinneren dat er ooit een beroep op moeders werd gedaan voor een van de andere dingen die je hier noemt.

O nee, nu schiet me te binnen dat het niet klopt. Voor de feestdag ter gelegenheid van het 5-jarig bestaan heeft mijn moeder ook hand- en spandiensten verricht. Maar schoolkrant, schoonmaak, sportdagen: ik geloof niet dat daar een moeder bij betrokken was. En vaders natuurlijk al helemaal niet, die zag je volgens mij nooit op school. Naar het theater gingen wij trouwens wel, eens per jaar ofzo.

groeten,

Temet

Pragmatische aanpak

Ik heb gekozen voor de erebaan van luizenmoeder. Ik doe 2 klassen samen met een andere moeder en dat is nog best gezellig ook.
Het moet na iedere vakantie gebeuren, maar we mogen het zelf plannen. Ik lever mijn bijdrage en zeg voor al die ongeregelde oproepen makkelijker nee. Maar die keer dat we naar de brandweerkazerne mochten stond ik met mijn andere zoon natuurlijk wel vooraan

Je hebt gelijk

Twijfel niet Pelle. Je hebt gewoon gelijk. Onderzoek heeft aangetoond wat je op je vingers na kunt tellen: die leesmoeders werken niet. Klassen die het zonder leesmoeder doen, leren beter lezen.
In het archief staat er meer over.
Maar als je even nadenkt hoef je het niet na te zoeken. Stel je voor dat de voetbalclub voetbalmoeders in zou zetten (bal hoog houd meters maken) of het zwembad zwemmoeders.
Natuurlijk gaat het beter met een coach, een badmeester of een leerkracht. Die heeft er voor op school gezeten. Hoe lief de moeders ook zijn, je kunt niet van ze verwachten dat ze net zo systematisch en consistent alert zijn als een leerkracht.
Omgekeerd: een methode, school of leerkracht die meent dat leeskilometers maken met moeders tijdens de schooluren acceptabel is onder het motto 'iets is beter dan niets', gaat uit van de veronderstelling dat het alternatief 'niets' is.
Met een betere organisatie (en methode) is het alternatief niet niets, maar les van een leerkracht.
En dat gaat beter dan les van een moeder.
Nou ja, in de klas dan. Thuis (met hun eigen kind) doen moeders het beter dan juffen met 30 kinderen in de klas. Is ook weer logisch, toch?
Groet,
Miriam Lavell

Nou breekt mijn klomp!

Zit ik net hiervoor te verkondigen dat ze bij ons op school niet dreigen met activiteiten die niet doorgaan als er te weinig ouders helpen, staat vandaag in het weekbriefje van school: 'Het zou jammer zijn, wanneer er onvoldoende hulp zou zijn en deze wandeling door de
wijk geen doorgang zou kunnen vinden.' Het gaat hierbij om een verkeersles voor de kleuters waarbij ze dus in de wijk gaan oefenen. Bah, zeg, en ik had me notabene net aangemeld om hierbij te helpen!

Ja maar, miriam

Het lezen met kinderen door leesmoeders is toch geen les? Het is oefenen met lezen en ik begrijp niet waarom dat niet zinvol zou zijn. Daarnaast oefenen de kinderen natuurlijk ook stillezen in de klas, maar dat is zoals in een ander draadje te lezen is ook weer heel iets anders dan hardop (voor)lezen. Leerkrachten hebben toch geen tijd om met alle kinderen individueel of in groepjes te lezen, vandaar dat leesmoeders dat doen. Uiteraard moeten deze leesmoeder wel een beetje geinstrueerd worden: wat doe je als het kind een woord fout leest, hoe verbeter je dat, etc.
Maar eh, misschien zit ik nu alleen mezelf maar een beetje te verdedigen, ben ook 3 jaar leesmoeder geweest en vind het niet leuk om te horen dat dat misschien wel heel zinloos was.

Tango

Tja, ik zou het niet meteen als dreigement opvatten. Het is natuurlijk klip en klaar. Zonder ouders gaat zo´n wandeling niet door. Ik zou het zien als een herinnering. Vaak worden er dan nog wel wat ouders gevonden. Die hoeven dan echt geen vrij te nemen. Of er gaat een opa-oma.

Inderdaad

Tango:"Het lezen met kinderen door leesmoeders is toch geen les?"
Dat is waar. Maar het gebeurt wel onder lestijd (schooltijd namelijk). Schrap de leesmoeders en geef leesles en de lesresultaten worden beter. Dat was ook precies de uitkomst van het onderzoek.
"Leerkrachten hebben toch geen tijd om met alle kinderen individueel of in groepjes te lezen, vandaar dat leesmoeders dat doen."
Maar dat hoeft ook niet. De meeste kinderen zitten op of boven leesniveau en kunnen prima met elkaar in groepjes lezen. Wat overblijft zijn die lln die extra ondersteuning nodig hebben. Er is enige expertise nodig om die te selecteren (wie het zijn kan per periode een beetje wisselen) en om juist die kinderen te begeleiden.
Maar ik durf de stelling aan dat het ook om attitude gaat. Met leesmoeders lezen is geen les maar gezellig. Dat maakt van lezen een vrijblijvende bezigheid. Voor de ouders, de kinderen en de leerkrachten.
Te veel kinderen hollen door die attitude achteruit.
"Maar eh, misschien zit ik nu alleen mezelf maar een beetje te verdedigen, ben ook 3 jaar leesmoeder geweest en vind het niet leuk om te horen dat dat misschien wel heel zinloos was."
Dat is eerlijk en ik denk dat dit gevoel inderdaad speelt bij het in stand houden van leunen op ouders. Er zijn schoolleiders die ouders een rol willen geven, ook al is dat spek en bonen. En ouders die een rol willen hebben om het gevoel iets goeds te doen.
Verstandig is dat allemaal niet. In een professionele opzet hou je het walletje bij het schuurtje en is schooltijd lestijd, waarbinnen dit soort secondaire doelen geen rol spelen.
Groet,
Miriam Lavell

Zelazny

Zonder ouders wordt het een verkeersles uit het boek. Je kunt het opvatten als leukigheidje of niet. Ik vind een verkeersles in de praktijk een stuk leerzamer en leuker. Ik zie het ook meer als: school wil het organiseren, een verkeersles buiten kan alleen met ouders, zijn er geen ouders dan gaat het niet door. Dat is geen dreigement, dat is de werkelijkheid.