Schoolkeuze...werkhouding ? dichtbij of verweg?

Mijn zoon doet deze week zijn NIO en nog wat andere toetsen. Ik verwacht dat daar wel een vwo advies uitkomt, want de afgelopen jaren is hij door de school heen gefietst met hoge scores, met vrij weinig inspanningen. Echter zijn werkhouding is wel regelmatig minder goed beoordeeld. Dat komt vooral omdat hij zich vaak verveelt op school, dingen al weet, uitleg duurt te lang, en weektaken zijn zo af. Vaak heeft hij niet de drive om zichzelf een schop onder zijn kont te geven en extra werk te vragen of te pakken. Hij leest veel op school (wel een boek in de week) als hij klaar is met zijn werk. We hebben het wel eens gehad over een leonardoklas, maar hij wilde toen niet naar die andere school waar dat was. We hebben het dus geprobeerd op te lossen met extra werk vragen aan de leerkrachten. De ene leerkracht ging daar beter mee om dan de andere qua stimuleren.

Ik zou het doodzonde vinden als hij door een mindere werkhouding qua advies op een te laag niveau uitkomt, waardoor hij zich alleen maar meer gaat vervelen.

Daarbij wil ik het liefst een school kiezen die de leerlingen bij de les houdt en echt stimuleert. Dat heb ik in de basisschool gemist. Nu is het probleem dat in onze stad slechts een grote scholengemeenschap is, waarbij de havo-vwo afdeling een slecht rapport van de inspectie heeft gehad, en slechts 65 % geslaagden had in 2010. Ze hebebn wel aan de weg getimmerd in 2011, maar er is veel lesuitval. Dat zegt m.i. heel veel over de kwaliteit van het onderwijs.

Er zit wel een categoriaal gymnasium in een stad op 40 minuten met de trein. Als hij dat niveau aankan (en ik denk dat hij dat wel kan) wil ik hem het liefst daarheen hebben. Van de basisschool uit wordt er erg gestimuleerd om de kinderen naar het locale VO te sturen, en zal men het waarschijnlijk overdreven vinden als ik mijn kind 40 min. verderop naar school laat gaan.

Daarbij is dat natuurlijk een behoorlijke kostenpost (trajectkaart NS 2200 per jaar), en staat mijn man om die reden niet te springen om hem daarheen te laten gaan. Nummer twee komt en een paar jaar achteraan dus wie weet geldt het voor haar ook. Dan wordt het helemaal duur. Voor mij is dat geen doorslaggevend argument, en ik hoop mijn man te overtuigen dat kwaliteit van onderwijs zo belangrijk is. Hij denkt dat het allemaal wel los zal lopen, heeft zich erg weinig in verdiept. Daar heeft-ie mij voor

Natuurlijk heeft zoonlief zelf ook een stem, en gaan we eerst het advies afwachten en dan kijken bij de twee scholen. Maar ja, de schoolkeuze nu is wel de basis voor de rest van je leven, of zie ik dat te zwaar?

Wat zouden jullie doen ? Hoe om te gaan met het schooladviesgesprek,, waarbij zijn werkhouding misschien wel een reden is om geen Gymnasium advies te krijgen, terwijl ik juist vind dat hij dat niet heeft laten zien omdat hij te weinig uitgedaging heeft.
(Ik heb zelf trouwens ook gym gedaan, en geslaagd ondanks ook niet echt een hele harde werker. Dus waarom hameren ze vandaag de dag zo op die werkhouding. Dat moet toch geen reden zijn om bij voorbaat dan al te kiezen voor een lager niveau, heeft met zoveel andere dingen te maken.)
Daarbij: ik ben iemand die het allemaal goed op papier kan verwoorden, maar in real life ben ik niet zo krachtig.
En hoe om te gaan met de keuzes aan zoon voorleggen: in hoeverre is zijn stem doorslaggevend ? Kan hij de consequenties van zijn keuze genoeg overzien om te kiezen ?