Slechte werkhouding

Ib-er?

Hallo
Ik mis de IB-er in dit verhaal? Wat zegt die ervan? Vraag daar eens een gesprek mee aan zou ik zeggen.
M.b.t. de fijne motoriek kun je ook eens bij een kinderfysio langs gaan. Die heeft er ten slotte echt verstand van. Misschien is er inderdaad wat en misschien ook wel niks. Maar dan heb je ten minste een sterk argument om aan te voeren bij een gesprek met de juf (en IB-er).
Ik weet trouwens dat er ook scholen zijn waar kinderen MRT (motorische remedial teaching) kunnen krijgen. Wellicht ook bij je zoon op school?
succes

Niet afwachten

Ik zou zeker niet gaan zitten afwachten. Gelijk nu al duidelijk maken dat je zoon níet gaat doubleren op grond van dit verhaal. Dan kan juf alvast aan het idee wennen.
Wij hadden in groep 2 ongeveer hetzelfde geneuzel met onze juni-zoon. Hij moest toch beslist nog een keer groep 2 doen, jaaah, want hij kon niet opletten, hij zei nooit iets in de kring en zijn fijne motoriek was niet goed en hij had "maar" B en C gescoord op de CITO. Kortom, dramatisch allemaal, maar niet heus. De schoolbegeleidingsdiens heeft hem toen in mei getest om te kijken of hij cognitief gezien toe was aan groep 3. Daar kwamen geen problemen uit voort. Verder had zoon ergotherapie gevolgd en ook zijn ergotherapeute zag geen problemen. Met deze resultaten hadden we genoeg munitie om juf om de oren te slaan. "Onder protest" mocht zoon toen toch naar groep 3. Waar geen problemen gerezen zijn trouwens. Wel heeft hij soms een werkje niet af, maar dan krijgt hij het af en toe mee naar huis en is het zó klaar.

Ergotherapie

We zijn naar een ergotherapeute gegaan, omdat onze zoon problemen bleek te hebben met de prikkelverwerking. Deze dame was daarin gespecialiseerd. Gaandeweg kwamen ook zijn fijnmotorische probleempjes aan de orde, omdat ze hem op allerlei punten heeft getest. En toen wezen steeds meer zaken op ADHD, o.a. die problemen met de fijne motoriek en de slechte concentratie. Dankzij de medicatie gaat het nu op diverse vlakken zó goed dat zoon inmiddels in groep 4 is aangeland.
Doubleren blijft altijd nog een optie, maar dan wél op tekortkomingen op het cognitieve vlak en niet vanwege werkhouding. Een kind waar cognitief niets mis mee is zó vroeg in zijn schoolloopbaan al een jaar achterstand laten oplopen, dat vind ik zonde.
Waarschijnlijk komt de juf met verhalen over aangepaste werkjes als je zoon voor de 2e keer groep 2 moet doen. Bij mijn weten komt daar in de praktijk zelden genoeg van terecht.

Herkenning

Hier ook een zoon die bijna drie jaar heeft gekleuterd vanwege zwakke fijne motoriek en slechte werkhouding (terwijl hij wel al kon lezen).
Inmiddels is hij bijna acht jaar en zit in groep 4. En we kunnen nu ook zeggen: die fijne motoriek zal altijd wel een zwak punt blijven. We hebben geprobeerd hoor om het te verbeteren (oa kinderfysiotherapie), en dat heeft hem zeker een en ander opgeleverd. Maar binnen de lijntjes kleuren kan hij nog steeds niet, zijn pennegreep is nog steeds slecht, hij kan nog steeds niet met strijkkralen overweg etc. Helaas, helaas. Dus lang kleuteren heeft op dat gebied werkelijk helemaal niets uitgehaald. Bovendien: een goede fijne motoriek is zeker handig in groep 3, maar geen voorwaarde.
En dan die werkhouding. Dat kan best een punt zijn, en ik geloof zeker dat het bij sommige kinderen een kwestie van tijd is. Dus dat kinderen er nog niet zo aan toe zijn om rustig te zitten, opdrachten uit te voeren, te luisteren naar de juf etc., en dat deze kinderen dat een jaartje later wel zijn.
Mijn zoon heeft helaas nog steeds geen goede werkhouding, ondanks lang kleuteren. Bij hem lost de tijd problemen dus niet automatisch op.
Achteraf kan ik alleen maar concluderen dat het voor hem beter was geweest als hij kort had gekleuterd. Het lang kleuteren heeft hem namelijk niets opgeleverd. Ja, toch wel: een aantal nieuwe problemen. Zo heeft hij een grote voorsprong (want ontwikkeling staat echt niet stil door jaar langer kleuteren) en moet er steeds worden gezocht naar mogelijkheden om hem toch voldoende uit te dagen. En onder je niveau werken is zeker niet bevorderlijk voor de werkhouding...

Fijne motoriek

Weet je wat het met de fijne motoriek van zoonlief is; als hij maar wil gaat het echt een stuk beter. Hij kan best met strijkkralen iets maken, hij heeft laatst van houten takjes en wat blaadjes een bootje gebouwd, hij kan knippen en plakken. Maar ja, kleuren. Hij roept zelf altijd al; ik kan alleen maar krassen. Hij vindt het kleuren best wel leuk maar doet geen moeite om het netjes te doen.
Daarnaast is het nog niet duidelijk of hij links- of rechtshandig is. Dat maakt het misschien ook niet makkelijker.

Wat ik alleen zo lastig vind, is dat mijn beeld over ons zoontje zo anders is dan die van de juf.

Werkhouding

En nog ff over zijn werkhouding. De juf geeft aan dat zij af en toe checkt of hij wel luistert, en dat hij meestal keurig kan navertellen wat zij gezegd heeft. Thuis kan hij ook hele voorleesverhalen navertellen (inclusief gebaren en intonatie van de stem). Hij zingt ook thuis uit volle borst de pas geleerde liedjes. Volgens haar zit het probleem dan ook vooral bij het afmaken van de werkjes. Hij laat zich dan snel afleiden door andere kinderen.

Uitdaging

Een belangrijke oorzaak van slechte werkhouding is te weinig uitdaging/saai werk. En hoe wordt die werkhouding dus slechter? Door nog minder uitdaging te bieden. Hoe wordt die werkhouding beter? Door meer uitdaging te bieden. 'Doorkleuteren' is dus het domste wat je kunt doen.

Zo herkenbaar

Jouw verhaal had dat van mijn zoon kunnen zijn.

In groep 1 en 2 was hij ook niet vooruit te branden. Hij had zo'n hekel aan die "kluns"werkjes, zoals hij het noemde. In groep 3 en 4 hoorde ik ook alleen maar verhalen over zijn slechte werkhouding. Zal best. Zoon is inderdaad snel afgeleid en vindt vele dingen veel leuker dan schoolwerk. Komt bij dat hij de juf niet aardig vond en dus verdomde om maar een stap harder te lopen dan nodig was. Hij snapte het prima maar ook uitdagender werk was niets voor hem want het bleef werk. Totdat hij in groep 5 een lieve juf kreeg met een grote dosis humor en toen ging hij als de brandweer. Inmiddels zit hij in groep 8 en het gaat een stuk beter, maar hij blijft zijn smoesjes hebben als dingen soms niet afzijn. Maar nu krijgt hij het gewoon mee naar huis. Jammer dan.
Misschien heeft jouw kind ook wel wat moeite met de juf en als je een hekel aan een klusje hebt laat je je ook snel afleiden. Ik zou 'm op grond hiervan echt niet een jaar extra laten kleuteren. Bij die van mij zou het echt niet geholpen hebben hoor.
Trouwens wat hiervoor al gezegd is, het schooljaar is net begonnen.

Het kan aan mij liggen

Maar ik vind een 'slechte werkhouding' een onprofessionele en negatieve uitdrukking.
Ik zou vragen om een ander meer concreet geformuleerde klacht; ongeconcentreerde werkhouding; onrustig, ongemotiveerd of wat dan ook... maar slecht? Nah...

Jacobien

laat je niet klem zetten, vraag aan juf wat jij kan doen thuis om hem te helpen, of juf oefeningen heeft enz. Je stelt je daarmee enorm cooperatief op en dat vinden juffen fijn. Je doet wat dingen thuis (deed je al) en na een poosje vertel je juf hoe geweldig hij vooruit gaat thuis en dat zij dat toch zeker ook heeft gemerkt Verder een tip die hier al vaker is geweest, maak je zoon deelgenoot. Sommigen hier hebben hun kinderen eigenlijk aangegeven hoe onnozel de juf eigenlijk is dat ze niet snapt dat jij dat werkje niet zo leuk vindt, maar om juf nou een plezier te doen, of juf te laten denken dat ze heel slim is, maak jij dat werkje netjes af. Niet tegen juf zeggen hoor, die weet zelf niet dat ze zo onnozel is, en dat is niet zo aardig om te zeggen toch? (wel zeker weten dat je zoon goed geheimpjes kan bewaren hahahahahha)

Maar vooral niet langer laten kleuteren om alleen deze reden.....(zie posting Tinus, kan ik alleen maar onderschrijven)

Jacobien

Oh ja, dat zegt die van mij dus ook: ik kan niet goed kleuren, alleen maar krassen. En strijkkralen kan hij inderdaad ook prima, heeft alleen vaak niet het geduld om het hele vormpje af te maken.
Dat van de voorkeurshand ken ik weer van Tangodochter en dat is inderdaad ook lastig. Bij haar waren ze ervan overtuigd dat ze linkshandig was en lieten haar dus met een linkshandige schaar knippen, die ze dus rechtshandig gebruikte. Knippen kon ze dus niet goed, volgens de juffen. Thuis hadden we toen dus al door dat ze echt meer neigde naar rechtshandigheid.
Juffen op school zien echt dus niet alles, daar zijn wij inmiddels ook achter, want wij zien bij Tangozoon thuis ook iets heel anders dan wat ze op school zien.
Overigens is het niet dol zijn op knutselen ook wel een beetje een jongenseigenschap denk ik, zeker nu ik al deze reacties in dit draadje lees. Met al die juffen op school, want waar vind je nog een meester in de onderbouw, hebben die jochies het niet echt makkelijk.

Hier ook

Hier waren ook zorgen over de werkhouding van Stoffer. Hij deed er alles aan om eronder uit te komen, liet zich door alles afleiden, als hij toch maar gewoon lekker in de bouwhoek mocht. Hier gelukkig juffen met een brede blik (geen gezeur over langer kleuteren ofzo), maar ze vroegen zich wel hardop af hoe dit nou toch moest gaan in de middenbouw (groep 3, 4, 5).
En hoe het gaat in de middenbouw? Hardstikke goed. Hij werkt gewoon! En hij werkt eigenlijk best hard! Hij is nog steeds wel eens de draad van de taak kwijt en maakt slordigheidsfouten, maar die verbetert hij gewoon weer als dat moet. Ongelooflijk hoe weinig problemen dit allemaal oplevert !!
Hij vond die werkjes van de onderbouw gewoon stom. En de speelhoeken te leuk.
Groeten! Maw.

Ja, knutselwerkjes

volgens mij heb ik het hier ook weleens gezegd....de knutselwerken van zoon herkende ik uit duizenden....snelle halen gauw thuis. Waar bij dochter het plakboek zo vol zat, was ik bij zoon heel snel klaar. Toppunt was de zelfgemaakte kerstbal. Zo'n piepschuimen ding beplakken....de prachtigste creaties lagen er.....en 1 bal ertussen waar op 1 plek een fikse klodder lijm zat met daarop alle glitters die zoon er op kreeg....klaar....Gelukkig had zoon een juf die er de humor wel van inzag.....nee, knutselen was niet zijn ding, hij deed het hoognodige (om juf een plezier te doen zeg maar) en dat was het.....hihihi

Niet leuk

'Hij vond die werkjes van de onderbouw gewoon stom.'
Daar zit volgens mij de kern van het probleem. Een aantal leerkrachten kan zich dit namelijk niet voorstellen. Omdat de meeste kinderen al die werkjes wel leuk vinden, is het moeilijk voor hen om te begrijpen dat hun geweldige bedenksels niet door iedereen gewaardeerd worden. Ze voelen zich dan afgewezen.
Mijn zoon heeft hetzelfde probleem in hogere groepen ook gehad. Maar daar snappen ze dan gelukkig wel weer dat gefrobel niet het enige van belang is, daar mag je ook gewoon rekenen en zo. (wat een verademing)

Wat gaan we doen .....

Hé dank allemaal voor jullie reacties.

Wat gaan we doen:

Tip volgen van Nascha. Vond het echt een super goed idee!
Bij het 10 minuten gesprek aangeven dat wij er vanuit gaan dat zoonlief gewoon naar groep 3 gaat.
En verder thuis wat extra aandacht geven aan de fijne motoriek (al zijn we daar al enige tijd mee bezig).

Hoop dat het zo allemaal goed komt.

Ligt het nou aan mij....

dat ik helemaal iebelig word van het woord 'werkhouding' in combinatie met een kind van net 5???

Ppppffff.

'Het is een heel speels jongetje' klinkt in mijn ogen een stuk realisticher en heel wat minder veroordelend of negatief.

Ingrid

Ingrid

Ik begrijp hélemaal wat je bedoelt!

Jaaaaa ingrid

Ik dacht bij de titel van de startposting ook meteen aan een tiener, haha. Hoezo werkhouding bij een kleuter? En even on topic, als alle kleuters die niet zo van knutselen houden niet door kunnen stromen, krijgen we straks kleuters van twee meter.
Groetjes
Massi

Hier hetzelfde

Onze dochter van 5 kreeg dezelfde kritieken. Hierbij werd gelijk remedial teaching voorgesteld. Echter haar juf is ook de ib-er. We zijn akkoord gegaan met extra hulp en 2 maanden later kwamen we op gesprek.
Juf was volkomen verbaasd over de vorderingen. We hadden zeker thuis heel veel gedaan.... Nee dus. Wij geloven erg in eigen ontwikkeling en die gaat zo op en neer op die leeftijd. Bij mijn andere kind ook, dus ik wist ongeveer hoe het ging.

Mijn tip: maak je alsjeblieft niet te druk hierom. Ineens zien ze het licht en gaan ze met sprongen vooruit. Onze dochter groeit momenteel heel hard en ze kan niet alles tegelijk!

Succes!

Ingridt

Ik snap dat je er iebelig van wordt en dat herken ik ook wel. Aan de andere kant... als ze tegen mij gezegd hadden "Het is een heel speels jongetje", dan was ik daar óók iebelig van geworden!
"Ja duh! Hij is 5!" Bovendien vraag ik me dan meteen af: "wat willen ze hier eigenlijk mee zeggen?" Ik zei zelf dat Stoffer niet zo heel erg taak-gericht was. Hij wilde gewoon doen wat er in hem op kwam en niet een opdrachtje van de juf opvolgen.
Groeten, Maw.

Werkhouding

Ja, het is nogal groots voor een jochie van 5. Werkhouding; als mijn baas daarover zou beginnen (hi, hi)

Ff stoom afblazen

Nu begint de andere juf (hij heeft 2 juffen) dat zij hem ook "jong" vindt vooral op het sociaal emotionele. Zij is inval juf (zit er nu 5 weken) en dacht dat hij ook nog in groep 1 zit. Ook gaf zij aan dat hij nogal hard praat en dat zijn gehoor misschien niet goed is. Terwijl ik gister bericht van de naschoolse opvang kreeg dat het zo goed met hem gaat.

Ik word er een beetje moe van. Wij herkennen al die berichten van de school niet. Laat ons kind gewoon kleuter zijn, laat hem zijn gang gaan en zie toch vooral de goede kanten van dit mannetje.

wat heb je toen gezegd?

Niets

Er kwam een andere moeder bij staan en toen was het gesprek over. Over 2 wkn oudergesprekken, dan willen wij er verder op in gaan

Jacobien, plan extra tijd in

De situatie rondom jouw kind vraagt om meer aandacht dan alleen een oudergesprek (van 10 minuten?). Vraag om dubbele tijd of plan de afspraak op een ander moment in waarbij je uit kan lopen. Jij gaat tijd nodig hebben voor een gesprek. En ga niet alleen!