Slordigheid... (9 jaar)
Zoonlief is slim, maar maakt toetsen (naar wij ernstig vermoeden en in het verleden ook hebben geconstateerd) vaak slechter dan hij kan, vooral door slordigheid.
Eigenlijk: als hij iets wil doen kan hij het hartstikke goed (taal, rekenen, sporten etc.), maar hij heeft niet altijd zin.
Wie heeft concrete ideeën hoe wij (en de juf?) hem kunnen stimuleren preciezer te zijn en zijn werk goed te doen?
Ik zoek m.n. tips voor het tegengaan van slordigheid bij zijn schoolwerk, maar andere zijn ook welkom, want het is natuurlijk een algemene karaktertrek.
Wij denken echt: zo zonde, zo'n getalenteerde jongen die zoveel meer zou kunnen dan hij nu laat zien omdat hij "geen zin heeft".
Algemene tips
Kijk eens welke foutjes je zoon precies maakt. Niet te algemeen. Soms zit er een patroon in waaruit kan blijken dat er meer uitleg nodig is. Bijvoorbeeld: Ga rustig zitten, haal diep adem en ga rustig lezen. lees elke zin van de vraag goed door. Begrijp je wat er gevraagd wordt? Als je een vraag niet begrijpt ga je naar de volgende vraag. Als je klaar bent ga je weer terug naar de vragen die je nog niet gemaakt hebt. Weer goed lezen soms snap je het dan ineens wel. Mag je wat vragen aan de juf als je het niet begrijpt.
Mijn dochter leest nog weleens over te lange woorden heen. Dus geef ik haar de instructie om die woorden in stukjes te hakken tot losse woorden, een paar keer lezen tot ze het begrijpt. Rustig lezen en nietjakkeren blijft een punt.
Slordigheid is niet per se onwil
Mijn mentor op de middelbare school zei over mij dat ik er met de pet naar gooide en niet deed wat ik zei enz. Achteraf heeft dat me ect gekwetst. Hoezo onwil?!
Had gewild dat mijn ouders meer achter me hadden gestaan (konden zij ook niet weten trouwens).
Anyway, geen zin kan iets heel anders betekenen.
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Dank... en meer tips ivm slordigheid?
Dank voor jullie reakties.
Izar, ik snap je reaktie, maar het is wel (vaak in elk geval) een kwestie van slordigheid/gemakzucht/niet willen. Hij is getest en liep voor de zomer een half jaar voor met rekenen. Dus hij kan het echt! Om dan vervolgens 5-en en 6-en te halen, klopt dus niet met die test (en de test klopt wel, kwam ook overeen met alle andere signalen die we al hadden).
Verder: ook met sport kan hij onwijs goed sporten (veel balgevoel), maar soms heeft hij geen zin en rent dan niet mee naar voren of achteren (om maar wat te noemen). Oftewel: we zien dat hij dingen echt goed kan, maar laat dat niet altijd zien. Als er inzet is doet hij het dus goed.
De vraag is dus: hoe krijgen we hem tot meer "wel willen" en dan m.n. bij zijn schoolwerk (bij sporten gaat het steeds beter)?
Anne: dank voor je advies. Misschien wel een goede. Maar ik vraag me nog steeds af hoe we hem kunnen motiveren zijn werk (of het nou lezen, taalopdrachten of rekenen is) goed (niet te snel) te doen? Hij wil gewoon vaak zich er snel vanaf maken.
Vertigo: het is goed dat je zegt dat er achter "niet willen" iets anders kan zitten. Nog even los van de vraag of hij het echt niet kan. Nu nog bedenken hoe we dat uit hem krijgen... We proberen in elk geval duidelijk te maken dat fouten maken echt geen probleem is, maar dat het alleen jammer is als hij fouten maakt met dingen die hij echt wel goed weet (dus zeg maar juist de makkelijke dingen).
Maar al met al hoop ik graag nog op tips hoe we zoonlief van 9 tot minder slordigheid kunnen verleiden. Ik weet niet of we hem met argumenten moeten overtuigen bijv. en welke dan? Of juist op een andere manier? Iemand ideeën?
Hij kan zich overigens (als hij een maal gefocust is) juist heel goed concentreren...
Houvast
Met het inprenten en actueel houden van de instructies geef je je zoon een handvat om te focussen. Ook vertragende adviezen als ga heel rustig netjes schrijven. Dan heeft hij wat concrete punten om zijn aandacht mee te richten. Wat doe je als je een test hebt? Eerst........ geef je over aan deze activiteit.
Verder kun je denken aan mindfullness voor kinderen. Leren vertragen en in het moment zijn kan helpen.
Niet slordig zijn is een averechts advies en niet concreet.
Druk
en verder zou ik er niet zoveel druk opleggen. Hij is nog erg jong en teveel pushen kan de aversie en daarmee de slordigheid juist in de hand werken.
Boek
Hier is een boek over geschreven. Het heet 'Slim maar..'. Het gaat over kinderen die problemen hebben met hun executieve functies. (het scheiden van feit en emotie, tijdsbesef, ergens mee beginnen, ergens mee doorgaan, iets afmaken, ergens mee stoppen, dingen in een logische volgorde doen, planmatig werken, de aandacht ergens bij houden), overzicht houden, enz... Het klinkt of jouw zoon daar ook last van heeft, volgens mij heeft ieder kind dat wel in meer of mindere mate, maar sommigen vallen wel erg op. Je kunt, door je in die materie te verdiepen, heel praktisch oplossingen bedenken met je kind, om daar wat aan te doen.
Het is een valkuil om boos op je kind te worden. (en die valkuil, daar ben ik net weer met beide benen ingelopen hier, lieve help, geef me geduld). Want als je boos wordt, ervaart het kind allerlei emoties en daardoor worden de executieve functies nog meer geremd. Het is een valkuil om het te gooien op: als hij zijn best nu maar eens doet. Het lijkt wel zo, alsof de kinderen hun best niet doen, maar het heeft grotendeels met de neurologische ontwikkeling van je hersenen te maken. En daar helpt 'je best doen' niet zo bij.
Naast dit hele verhaal, was het voor onze zoon van negen toen een grote eye-opener, toen wij een gesprek voerden over de reden waarom je op school zit, en wat je wil met je leven, en wat het leren van suffe sommetjes te maken heeft, met je eigen levensdoelen. Hij dacht echt dat hij die sommen moest maken, omdat de juf dat zo graag wilde. Hij vond de juf stom, dus dacht hij haar te straffen, door er met de pet naar te gooien.
Hier ook
Onze oudste zoon van bijna 9 herken ik hier enorm in. Het is bij hem echt een stukje gemakzucht. Hij speelt het liefst buiten en raffelt daarom zijn werkjes snel af. Ook leest hij de opdrachten maar half. Ik heb ook geen idee hoe ik hem ervan kan overtuigen dat school toch echt wel belangrijk is. Er staat nu al een aantal jaar in zijn rapport: Piet werkt te snel, hij begint al te werken terwijl meester/juf nog aan het uitleggen is. Daardoor maakt hij soms iets totaal anders van de opdracht dan de bedoeling is. Het resultaat hiervan is helaas ook te zien, zo had hij eerst met alles een A, toen een A en B en daarna kwam B en C. Maar hoe maak je een kind duidelijk dat zijn schoolresultaten belangrijk zijn? Ik bedoel, ik heb het er weleens met hem over en dan kijkt hij mij aan van jahaha, ben je nu klaar met je verhaal dan kan ik weer verder spelen. Laatst had hij een werkblad mee met vier verhaaltjes, de verhaaltjes moesten ze thuis goed leren, op de achterkant stonden de vragen en antwoorden. Ik gaf hem de opdracht om het eerste verhaaltje te lezen, en als hij daar klaar mee was zou ik hem er vragen over stellen. Nou ja, toen ik hem vragen ging stellen was hij met van alles en nog wat tegelijk bezig. Hij had het verhaaltje totaal niet opgeslagen en kon dan ook geen antwoord geven op de vragen. Toen gaf ik aan dat dit niet ging werken, en dat hij nu het tweede verhaaltje moest gaan lezen, maar dan zonder andere dingen te doen. Om er zeker van te zijn dat hij het tweede verhaaltje ook echt aan het lezen was, bleef ik in zijn buurt. De vragen daarna had hij gewoon allemaal goed.
Maar de andere kant is wel dat hij heel erg zelfstandig is, doet heel veel dingen al vanaf jonge leeftijd zelf. En zijn slaapkamer is altijd netjes
Dus helemaal slordig en gemakkelijk is hij niet?
Met sport zie ik het inderdaad terug, als hij er zin in heeft dan gaat het erg goed. Maar als hij de kop er niet naar heeft staan, dan zie echt dat hij zich minder inzet. En dat is jammer. Overigens kan hij ook erg slecht tegen kritiek, dus ik ben dan ook altijd erg voorzichtig met iets brengen.
Suze, ik heb dus helaas niet echt een oplossing voor je, maar wel herkenning.
Kobalt, ik ben erg nieuwsgierig naar dat boek van jou, ik zal er eens naar op zoek gaan. Wie weet hebben we er wat aan.
Groet,
Olijvje
Zorg dat ze er zelf last van hebben
Wij hebben twee slimme kinderen die de neiging hebben slordig en te snel te werken.
Zelf of met de leerkracht verzin ik consequenties waar ze zelf last van hebben. Hierbij wat voorbeelden (door elkaar van beide kinderen, nooit in dezelfde periode).
- Slordig schrijven. Oh, jij hebt blijkbaar extra oefening nodig. Zodra je netjes kunt schrijven in je dagelijks werk, kunnen we daar weer mee stoppen. (oefenen was of op school of thuis). Motorisch was er geen probleem uiteraard, anders zou dit heel gemeen zijn.
- Slordig schrijven, slecht leesbare teksten bij een toets werden fout gerekend.
- Onnodige rekenfouten: schrijf alle sommen die fout zijn over en vul daarna het goede antwoord in.
- Als je voor de rekentoets minimaal een 8 haalt, mag je het volgende hoofdstuk compacten en in plaats van de gewone stof uitdagend werk doen.
- Slechte methodetoetsen: De hele toets regel voor regel doornemen met kind: wat is de vraag, wat heb je geantwoord, waar staat dit antwoord dan, lees de vraag nog eens. Langzamerhand viel het kwartje dat de fouten vooral kwamen door slecht lezen.
- Tip voor een leerkracht was: laat ze geen extra leuke dingen doen als ze klaar zijn met de toets, zoals Donald Duckjes lezen. Dat is veel te verleidelijk.
Bij onze kinderen hebben deze maatregelen geholpen. Dit was maatwerk dat niet zomaar bij elk kind zal werken.
