Stappenplan rekenen en begrijpend lezen maar kind past het niet toe..
Mijn kind groep 6 weet precies de stappenplannen die gebruikt worden bij rekenen en begrijpend lezen maar kind past ze zelf niet toe.
Als de leerkracht aan kind vraagt hoe of wat weet kind dit precies te benoemen maar op de één of andere manier past kind het niet toe reden ik heb geen idee.
Doordat kind het niet toe past maakt kind fouten en scoort kind laag op cito's.
Nu besloten dat kind dan toch naar een eigen leerlijn gaat want misschien is dat toch beter.
Toch wilde ik hier vragen of er mensen zijn met ervaring en hoe ze geprobeerd hebben dit aan te pakken?
thuis oefenen
Thuis oefenen, elke keer weer, stap voor stap, zo langzaam mogelijk, 10 min per dag. Als het er langzaam in zit (met een papier met de stappen voor de neus) ietsje sneller, nog iets sneller en als het goed gaat papier weg. Het gaat niet om het aantal sommen maar om het goed doen en langzaam.
Andere strategie
Een andere rekenstrategie gebruiken dan dat stappenplan kan ook.
Zoals Triva
Wij hebben thuis geoefend , want dan kon ik zien waar het fout ging. Een opmerking als: je moet de vraag GOED lezen kan misschien bij sommige kinderen werken, maar niet bij mijn kind. Wat wel werkte, is bedacht zijn op de adders onder het gras in de vragen. Bvb hoe lang doet hij over de heen - én terugweg, het woordje níet zien staan, het woordje ongeveer, dus schatten en niet precies uitrekenen. Goed gebruik van kladblok: wat schrijf je wel, wat niet op. Maak even een tekeningetje bij vragen als hoeveel bomen op de oprijlaan, of hoeveel paaltjes om het weiland.
Verder zijn cito-vragen heel vaak realistisch: ervaring in de keuken, met boodschappen doen, met benzineverbruik, gevoel voor maten/gewichten e.d. kunnen zeker helpen.
Voor begrijpend lezen is het heel belangrijk om elke keer weer te zeggen: wat is het béste antwoord, heel vaak zijn antwoorden niet per se fout, zoals bij rekenen, maar is er een beter antwoord en dat is het enige goede. Je moet bvb een titel kiezen bij een alinea, dan heeft elke titel iets met die alinea te maken, maar slechts 1 titel dekt de lading van de hele alinea.
Ik had zelf de rekenmethode thuis, en wij hadden een abonnement op Junior Einstein.
Het was een lang proces: eerst had kind het gevoel dat het niks kon, toen groeiend zelfvertrouwen met bijsturen van mijn kant, toen zachtjesaan zelf alle stappen bedenken en checken of het antwoord logisch was, tot vertrouwen krijgen dat hij het ook kon als ik er niet bij was. Tijdens deze fases heeft hij nog slechte (reken) cito's gemaakt, maar in groep 8 had hij het helemaal in de vingers.
Executieve functies
"Als de leerkracht aan kind vraagt hoe of wat weet kind dit precies te benoemen maar op de één of andere manier past kind het niet toe reden ik heb geen idee.
Doordat kind het niet toe past maakt kind fouten en scoort kind laag op cito's.
Nu besloten dat kind dan toch naar een eigen leerlijn gaat want misschien is dat toch beter."
Juist omdat kind wel weet te benoemen hoe en wat, kan het de moeite zijn om ermee aan de slag te gaan, en lijkt het me snel om te besluiten dat kind naar een eigen leerlijn moet gaan.
Ik heb zelf veel over executieve functies gelezen, bvb Slim maar, van Peg Dawson, daarin herkende ik veel, dat speelde bij ons ook zeker een rol.
Was ook vrij recent een ander draadje over rekenen en een eigen leerlijn, misschien kun je dat terugvinden?
Link ander draadje
https://www.ouders.nl/forum/ouders-en-school/rekenprobleem-0
Misschien wordt hierin nog iets genoemd waar je wat aan hebt. Als je op begrijpend lezen zoekt in het archief, zul je vast ook nog heel wat vinden.
Tafel
Kan de leerkracht niet het stappenplan op de tafel van je zoon/dochter plakken? En dan iedere keer bij rekenen en begrijpend lezen even erop wijzen?
En verder kan het natuurlijk ook nog op iets anders mis gaan. Misschien kan het kind de stappen wel heel goed benoemen maar toch om wat voor reden dan ook de som niet uitrekenen en dus fouten maken. Of bij begrijpend lezen door bijv. dyslexie de tekst niet goed begrijpen.
Ik kan me eerlijk gezegd ook niet zo heel veel voorstellen bij stappenplannen voor rekenen en begrijpend lezen. Ben wel benieuwd welke stappen er dan bedoeld worden. Ben ze hier op de basisschool in ieder geval nooit zo tegengekomen en mijn zoon heeft toch heel wat begeleiding gehad i.v.m. dyslexie.
Stappenplan
Wat ik me erbij voorstel bij verhaaltjessommen bvb
-lees het verhaaltje
-wat is precies de vraag
-teken het evt
-wat zijn de relevante gegevens die je nodig hebt voor het oplossen van de vraag
-staan deze allemaal in dezelfde eenheid, zo nee zet ze in dezelfde eenheid (die waarin het antwoord weggeven moet worden!)
-welke formule heb je nodig
-reken uit.
-is mijn antwoord iets of wat realistisch
Dit is zo een beetje hoe wij verhaaltjessommen aanpakten.
bedankt
Bedankt voor de tips.
Dyslexie heeft kind niet die was in groep 4 avi plus.
Tango het stappenplan is een beetje zoals Mia9 beschrijft. Als je aan kind vraagt wat moet je nu doen enz.. weet kind precies wat te doen maar als kind het alleen moet doen wilt het snel klaar zijn en controleer ook niks.
Dyscalculie ook niet maar een leerachterstand inmiddels van zo'n 2 jaar wel.
We gaan eens kijken voor Junior Einstein.
Herkenning
Snel klaar zijn en niks controleren herken ik heel erg van mijn kinderen. Mijn ene kind controleerde niks, want ze was heel erg faalangstig en als ze zichzelf controleerde zou ze wel eens een fout kunnen ontdekken. En een fout maken leverde haar een heel naar gevoel op. Daar hebben we echt een meersporenaanpak op losgelaten. De beertjesmethode op de tafel geplakt. De juf die haar eraan herinnerde of ze ook zichzelf gecontroleerd had voor ze het inleverde en hulp gezocht voor de faalangst. Plus herhaald en herhaald en herhaald dat als zij een fout vond, ze die kon herstellen en als de juf hem vond hij echt fout was. Wij vroegen er ook naar, bij elke toets of ze zichzelf gecontroleerd had, en we lieten haar ook merken dat we trots op haar waren als ze dat aangedurfd had. Begrijpend lezen ging met sprongen omhoog toen dat kwartje eindelijk gevallen was.
Mijn andere kind vond dat snel klaar zijn een teken van slim zijn was, en die moesten we er dus van doordringen dat snel en fout écht geen slim gedrag was, maar langzaam en goed wel.
Voor jou is interessant waarom je kind snel klaar wil zijn. Is het om snel ergens vanaf te zijn? Is het omdat het zichzelf dom vindt als het die stappen gebruikt (hebben we hier ook gehad)? Want dan kun je daar je aanpak op afstemmen. Er snel vanaf zijn werkt niet als je alle fouten opnieuw moet doen bijvoorbeeld. Zeker niet als de leerkracht het meteen nakijkt en het meteen weer terug ligt.
Marianne
Ik heb geen idee waarom kind snel klaar wilt zijn.
Stappen plan op de tafel plakken heeft geen zin dat wilt kind niet.
We hadden ook al gevraagd waarom niet kind wilt niet anders zijn dan andere en is bang dat de klasgenoten kind uitlachen als er iets op de tafel geplakt zit.
klopt
Mijn kind mocht ook een tafelkaart gebruiken, mocht met blokletters schrijven en nog meer maar dat wilde hij allemaal niet.
Tafelkaart voor in zijn rekenschrift vond hij wel goed, dat viel niet zo op.
Rendierhof
Kun je ook even op googelen, is van een basisschool die een heel uitgebreide elektronische leeromgeving heeft. Ook cito-vraagstelling kun je daar oefenen.
Bij Junior Einstein kun je een paar opgaven gratis maken, maar als je meer wilt inzien moet je een abonnement nemen.
Kind had hier ook beertjes op de tafel geplakt maar dat hielp hem niks, het ging er echt om dat de patronen insleten door 1 op 1 bezig te zijn. En van daaruit het vertrouwen opbouwen dat hij het ook alleen kon.
