Stimuleer ik mijn kinderen teveel?

Even zo

Ik ben eerlijk gezegd hoogst verbaasd dat juf hierover communiceerd per mail, dit vraagt er om om verkeerd uitgelegd te worden. Ga met juf in gesprek en klaar de lucht.
69er

Geen zorgen

Voorlezen en samen lezen lijkt mij niet verkeerd. Daar kan het 'm niet in zitten. En dat je je zorgen maakt over je kind en het wil laten testen: ook prima, niets mee. Hoge verwachtingen: ook prima.
Je schrijft niet waarom de leerkracht je deze mail stuurde. Je bent in haar ogen geen standaard gezin. Dat hoeft ook helemaal niet (dat hoef je ook niet te willen). Maar waarom schreef ze je dit? Wat zei ze er verder over? Jij leest dit als 'ze vinden ons pusherig'; waaruit maak je dat op? (want ze heeft dat niet letterlijk geschreven).
Kortom: op basis van wat jij schrijft, is het moeilijk om een inschatting te maken. Waarschijnlijk krijg je nu een heleboel reacties 'belachelijk dat de juf dit doet!', maar eigenlijk weten we niet zo veel...
Tip die ik je wel wil meegeven: vaar je eigen koers. Het is jouw kind, bovendien geeft de school aan dat ze aan hun tax zitten, daar kun je dus niet nog maar van verwachten. Dus zul je zelf het heft in handen moeten nemen.

Juf stuurde mail...

De IB-er stuurde een mail omdat ik een vraag had gesteld per mail. Ik spreek haar vast de komende tijd, maar haar werkdagen vallen samen met mijn werkdagen. Vandaar dat we zkaen nog wel eens per mail doen.

Ik heb geen probleem dat school aan tax zit qua begeleiding. Hij wordt begeleid maar er zitten nog 25 andere kinderen in de groep. Wij kunnen zelf meer doen of externe huylp inschakelen. Dat is geen probleem. Maar ik krijg het gevoel dat ze dit een beetje overdone vinden.

Mirreke

Oudste vindt lezen niet leuk. Jongste heeft er pas tijd voor als hij in bed ligt. Maar de oudste vind het dan ook niet leuk. Voorlezen vinden ze allebei erg leuk. Ik snap ook best dat als lezen moeizaam gaat, dat je er minder lol in hebt. Maar ja, je zult het toch moeten leren... Dus ja, dat lezen is wel verplicht. Wel mag hij kiezen uit zijn uitgebreide boekenkast.

Hoe oud zijn ze?

Mijn oudste twee zijn 13 en 11. Ze lezen nog niet zo heel lang voor hun lol hoor. Die suffe boekjes van basisschoolniveau vonden ze erg saai. Nu lezen ze meer jongerenboeken die veel beter aansluiten bij eigen belevingswereld of fantasie. Dus het kan ook nog komen.
Probeer het met je oudste eens met luisterboeken. Wij hebben bv. harry potter op CD. Dit stimuleert erg.
Nogmaals, ik vind het geen pushen hoor, meer stimuleren en ondersteunen.

Rest niet gelezen

Dus wie weet staat er al.

Maar ik vind jou helemaal niet pushend. Je oudste valt blijkbaar uit op een bepaald onderdeel en jij doet alles wat in je vermogen ligt om hem te helpen.

Verder is het volgens mij ook heel normaal om dagelijks te oefenen met lezen. Dat doen wij ook, al is er de laatste tijd wel een beetje het slob in geraakt... Het is dus wel heel normaal, maar op jullie school dus blijkbaar niet gemiddeld. Ligt dat dan aan jullie of aan de andere ouders die dat niet doen.

Ik zou die test ook vooral wel doen.

Pelle

Waarom ik het voorlezen erbij heb gezet? Mijn kind heeft een goede woordenschat en algemene ontwikkeling. Ik denk dat hij dat heeft opgedaan door veel voor te lezen. Vooral informatieve boeken vindt hij leuk. Bovendien lezen we voor omdat het leuk is maar ook omdat het bijdraagt aan een aantal schoolse vaardigheden. De rest van de tijd doet hij dus dingen omdat het leuk is: voetballen, buiten spelen, lego, etc.

Deze school is ook geen achterstandsschool. Er zullen vast ouders zijn die minder doen etc maar ik ga er gemakshalve vanuit dat veel ouders met un kind lezen.

Vraag

Ik ben eigenlijk benieuwd wat de vraag was die je gesteld hebt aan de IB-er. Misschien trok zij daaruit de conclusie dat jij je kinderen teveel stimuleert en niet zozeer uit het voorlezen, lezen enz.

Even zo

Of je je kinderen teveel stimuleert? Uit je posting maak ik dat niet op. Je schrijft dat je oudste een hekel heeft aan lezen. Ik zou mijn kind dan niet verplicht laten lezen (ik neem aan dat je bedoelt 'verplicht een boekje oid lezen') omdat lezen dan ws niet leuker wordt en de kans dat het als iets vervelends ervaren wordt groot is. Je kunt hem ook laten meelezen met een luisterboek bijvoorbeeld, dat vinden kinderen vaak ook leuk en is minder vervelend. Of je laat hem dingen lezen die hij leuk vindt, over een hobby oid, maar dan vrijblijvender, een tijdschrift bij zijn bed leggen over een favoriet onderwerp werkt vaak beter dan verplicht een bladzijde met tegenzin lezen. Mijn zoon was een slechte lezer, op de beschreven manier oefende hij toch regelmatig, zonder dat hij het in de gaten had, (zijn hobby is het echter nooit geworden ) Wat bij hem ook werkte, boekjes (vooral niet te dik) kopen waarvan ik wist dat hij ze leuk vond en die gewoon ergens neerleggen ('mag ik die ook wel lezen, mam'?), die las hij vaak wel, de goedbedoelde pillen die hij van kennissen etc kreeg omdat het 'echt hele leuke boeken waren die hun kinderen met graagte lazen' zijn altijd ongelezen in zijn kast blijven liggen ....

Nee

Je doet wat je kunt en qua tijd die ze eraan kwijt zijn is het alleszins binnen de perken, dit zijn van die dingen die je prima na een hele middag heerlijk spelen na het avondeten kunt doen. Eventjes ervoor gaan zitten, is het zo klaar en nog gezellig ook.
Ik geef bijles aan een asielzoekergezin waarvan de kinderen een taalachterstand hebben (en de ouders ook) en die kinderen geef ik heel wat meer te doen en die willen ook heel wat meer doen dan wat jouw kinderen doen. Het meisje van 9 is zo'n half uur per dag kwijt, de jongen van 12 is ruim een uur kwijt. Ze doen het graag, ze merken namelijk dat het helpt en dat ze meer lol in school krijgen. De oudste was al afgestroomd naar het sbo en is nu zijn hele achterstand aan het inlopen, en die doet nu vrijwillig heel wat meer. Tsja, de kinderen spelen nog steeds de hele middag heerlijk buiten, kijken alleen wat minder tv 's avonds en lezen wat vaker een boek. En ook hier vinden de leerkrachten van het sbo dat er gepushed wordt, dat de achterstand in een noodgang ingelopen wordt ligt daar natuurlijk niet aan. De leerkrachten van de basisschool waar de jongste op zit vinden het juist fijn, scheelt hen een hoop werk en het meisje krijgt begeleiding om wel op haar eigen niveau te komen en te blijven. Bij beide kinderen merk ik dat ze vrolijker op school zitten, en meer zelfvertrouwen hebben gekregen, dus ouders, kinderen en ik vinden dat we gewoon door moeten gaan.
Ik zou je kinderen eens vragen of ze ook zelf merken dat het scheelt en of ze dit goed vinden of wat meer willen. Zelf invloed hebben vinden kinderen altijd fijn.

Rommel-maar-aan-ouder

Ik beschouw mijzelf als een niet fanatieke rommel-maar-aan-ouder en soms vraag ik mij af of ik mijn kinderen tekort doe. Nu ik jouw posting lees ben ik behoorlijk gerustgesteld; ik doe eigenlijk niet veel minder dan jij
De enige opmerking die ik wel heb is of je niet teveel oefent met de zwakkere kanten van je kind. Als je kind op één punt uitvalt heb je de neiging om daar veel aandacht aan te geven. Voor een kind betekent dit eindeloos oefenen en zwoegen op iets waar hij altijd maar een matig niveau op zal behalen (ik spreek uit ervaring). En als hij inderdaad dyslectisch is zit je toch aan een bepaald plafond wat te behalen is met al je inspanningen. Als hij ouder wordt zal hij met trucjes en ezelsbruggetjes leren compenseren. Misschien moet je iets met hem samen doen waar hij in kan uitblinken, is veel beter voor zijn zelfvertrouwen.

Reina

Hier slingeren ook overal Donald Ducks, staat de hele Dolfje Weerwolfje reeks in de kast etc. Maar hij zou echt alleen af en toe een halve bladzijde DD lezen en plaatjes kijken als we niet min of meer zouden dwingen. Dwingen klinkt niet leuk, maar het is bij ons net zoiets as tandenpoetsen. Het hoort er gewoon bij. Leuk of niet leuk.

Even zo

Dat kan natuurlijk, ik zou niet dwingen, maar dat is mijn keus. Ik denk wel gelijk "misschien houdt ie helemaal niet van donald duckies en dolfje weerwolfje werd hier ook niet leuk gevonden"

Fransien

"Ze doen het graag, ze merken namelijk dat het helpt en dat ze meer lol in school krijgen." Daar zit misschien net het verschil! Als een kind merkt dat oefenen helpt, dat het daardoor dingen goed gaat doen, compilmentjes krijgt, betere cijfers haalt (of wat de 'beloning' dan ook is) zal het gemotiveerd blijven voor veel oefenen, maar als er ondanks veel oefenen nauwelijks (of geen) vooruitgang te merken is, werkt het naar mijn ervaring eerder averechts.

Reina

Mijn zoon houdt niet van lezen. Donald Duckjes gaan nog net. Hij is dol op Dolfje Weerwolfje (ik vind er zelf geen klap aan). Met een Dolfje Weerwolfje boek is hij altijd erg blij. Maar uit jezelf dat boek pakken? Nee.

Ten aanzien van de vooruitgang. Ik denk dat het voor hem behoorlijk frustrerend is. We oefenen iedere dag intensief, hij gaat wel vooruit maar slechts langzaam. En we zitten nu (groep 4) op AVI 3 beheersing, AVI 4 instructie. Dat lijkt mij een achterstand. School geeft ook aan dat er wel vooruitgang in zit, maar minder dan gewenst. Achterstand is niet groot genoeg. Zij geeft echter ook aan dat zij testen niet nodig vinden. Het lijkt nu een beetje te draaien 'slim jochie' naar 'er zit gewoon wat minder in, zijn woordenschat en ontwikkeling heeft hij te danken aan opgroeien in een niet-doorsnee gezin'.

Ik heb geen idee wat er in het jochie zit. Ik weet ook niet of deze achterstand (oefenen thuis meenemend) een reden is om te testen.

Even zo

Gewetensvraag: hoe erg zou je het vinden als blijkt dat je zoon inderdaad niet zo slim blijkt te zijn?

Chris

Even zo

Je zoon houdt niet van lezen. En ik weet zeker dat alleen maar erger gaat worden als hij iedere dag MOET lezen en intensief moet oefenen. Daar help je hem niet echt mee. En nee, de achterstand is zeker niet genoeg om te gaan testen, daarvoor heb je veel meer achterstand nodig en die moet dan ontstaan zijn ondanks dat school alle extra registers zoals RT en extra aandacht uit de kast heeft getrokken.
Hoewel de hoeveelheid oefenen nog best meevalt vind ik toch dat je pusht juist omdat hij lezen niet leuk vindt, en vind ik de vraag die ChrisH stelt heel legitiem.

Chris h

Die vraag stel ik mezelf ook wel eens. Maar daarvoor moet je volgens mij eerst weten of dat inderdaad zo is. Waaraan herken je een midner inteligent kind?
Ik zou me er best bij kunnen neerleggen. Maar ik zou het ook vervelend (voor hem en voor mij) vinden als er wel meer aan de hand is en dat niet wordt gezien zodat er een andere conclusie wordt getrokken.

Puck

Maar als je niet van lezen houdt dan hoef je het dus niet te leren? We proberen het zo leuk mogelijk te houden, maar het hoort er gewoon bij, net als tandenpoetsen.

School zet al RT (Ralfi) in.

"De achterstand is zeker niet genoeg om te gaan testen". Wie bepaalt dat dan? Wanneer dan wel?

Plezier in lezen

Het is toch niet zo dat hij helemaal niet leert lezen op school? Het gaat alleen langzamer dan jij zou willen. Als de school al RT inzet, vraag ik me af hoeveel meer ze er nog aan kunnen doen?

Ik denk dus ook wel degelijk dat thuis lezen goed is en je zoon kan helpen. Maar als je lezen benadert als tandenpoetsen ('het moet nu éénmaal') snap ik best dat dit niet erg motiverend werkt op je oudste en hij er niet echt plezier in zal krijgen ook.

Uit een pdf van school (werkt met de methode Veilig leren lezen):

"Thuis lezen met de kinderen helpt echt. Als het dwangmatig en met tegenzin gebeurt kan het echter averechts werken. Plezier in het lezen is belangrijk, probeer daarom van het samen-lezen ook een ‘samen-moment’ te maken. Voorlezen blijft belangrijk, ook al kunnen de kinderen nu zelf boekjes lezen."

Ik begrijp trouwens dat je kind voor een definitieve dyslexie-diagnose ongeveer 9 jaar moet zijn (dat maakt het ook zo lastig).

Chris

Chris

Natuurlijk breng ik het anders. We doen alle moeite om er een leuk samen-moment van te maken. We sluiten altijd af met voorlezen. Maar er is dus wel eens strijd. Maar 'niet thuis lezen' is geen optie.

Definitieve dyslexie-diagnose kan ook voor 9 jaar. Dat weet ik heel erg zeker. Als je het vergoed wilt krijgen mag je kind (nu) niet ouder zijn dan 9 of 10 jaar.

Testen dus

Ik zou je kind zeker laten testen. Je hoort zo vaak dat kinderen worden neergezet als 'is gewoon niet zo intelligent', terwijl er sprake van dyslectie blijkt te zijn. Over de juiste leeftijd weet ik niets. Wel dat juist bij slimme kinderen het nogal eens onopgemerkt blijft omdat ze het heel lang kunnen compenseren met hun intelligentie.
Dus óf je hebt een slim kind dat dyslecties is. Of je kind is dat niet, maar is wat minder intelligent. Een test kan daar wel duidelijkheid in geven, en daarmee een leidraad zijn hoe je er als ouder en als school mee kan omgaan.

En die gewetensvraag...

... is volgens mij niet relevant. We hopen toch allemaal dat ons kind boordevol talenten en mogelijkheden zit? Maar zonder test blijft het speculeren. School denkt dat er niet meer in zit, ouders hebben het gevoel (of hoop, maar dat maakt niet uit) dat er wat anders aan de hand is. Alleen een test geeft duidelijkheid.

Mijn dochter en ook zoon, leren lezen is niet leuk, lezen wel!

allebei bovengemiddeld slim (vwo niveau) hadden allebei een broertje dood aan het hele leren lezen proces. Ik las veel voor en met ze, en nu vinden ze lezen erg leuk, lezen uit zichzelf dikke pillen.
Maar het punt was, bleek later. Al die vreselijke Avi boekjes zijn natuurlijk eigenlijk heel saaaaai. Voor mijn dochter was het eigenlijk te gemakkelijk, ze zag het nut er niet van in. Toen ineens het kwartje viel (want thuis las ze inmiddels Harry Potter en zo) had ze nadat ik stampei ging maken op school ineens van Avi 4 tot Avi uit. Goh, had ik toch gelijk vond iedereen. Toen werd ze diezelfde dag nog tutor (wat ze helemaal niet wilde) inplaats van een getutorde (of hoe dat ook heet).
Omdat school zich in dochter zo vergist had hebben ze bij broerlief iets beter opgelet. Hij was na twee jaar al avi-uit. Eindelijk kon het echte lezen beginnen.
Kortom, als het niet opschiet hoeft je kind helemaal niet dom te zijn of dyslexie te hebben.

Lezen

Lezen is een van de belangrijkste vaardigheden die kinderen moeten leren om in de huidige maatschappij mee te kunnen komen. Goed leren lezen is de basis voor alle schoolvakken en is steeds belangrijker geworden bij vakken als rekenen (waarbij de sommen vaak in een verhaaltje verpakt zitten waardoor je ze nauwelijks meer herkend)
Goed kunnen lezen is dus een basisvaardigheid die een kind echt goed moet leren om verder te kunnen in het onderwijs.
Bij een kind wat minder goed is zou ik dus zeker gaan oefenen; Wat je precies leest maakt niks. Informatieve boeken zijn ook prima, stripboeken ter afwisseling ook (mits het niet alleen plaatjes kijken is) of inderdaad samen lezen, voorlezen enzovoorts.
Ik vind het dan ook geen pushen wat je doet maar eigenlijk vrij normaal. Als een kind achterloopt bij de klas dan zou ik altijd proberen om het kind weer op niveau te krijgen. Natuurlijk zijn er kinderen die het echt niet kunnen maar er zijn er genoeg die met wat extra begeleiding en hulp het heus wel kunnen leren.
Dat lezen ook leuk moet zijn vind ik eigenlijk secondair. natuurlijk zou ik het liefst willen dat mijn kinderen uit zichzelf enorme stapels boeken zouden lezen maar niet iedereen wil dat. Mijn zoon van nu 20 heeft nooit van lezen gehouden. Toch heeft hij het echt moeten leren. Hij zal nu nog steeds niet voor zijn lol een boek pakken maar hij kan wel goed lezen en dat helpt hem enorm bij zijn (beta) studie.
Ik vind in elk geval niet dat het raar is om elke dag kortstondig te oefenen met je kind.

Maylise

Maar de vraag van evenzo is

Wanneer gaat oefenen met je kind over in 'pushen'? Waarom schrijft de juf zo'n mailtje?

Ik weet natuurlijk niet wat je vraag was aan de school, maar ik snap heel goed dat je door zo'n antwoord van 'jullie zijn geen doorsneegezin en hebben hoge verwachtingen van je kind' gaat twijfelen of jij te hoge eisen aan je kind stelt, cq. of de school juist te lage eisen stelt.

Ik zou het hoe dan ook met de juf/IB'er bepraten. Misschien lees jij wel veel te veel in die mail.

Chris

Mirreke

Jouw vraag is het makkelijkste te beantwoorden. AVI boekjes hebben we allang in dehoek gekieperd. Hij leest liever een bladzijde uit een moeilijker of leuker boek.

Ijsvogeltje, ellen, mirreke, maylise chris

Ik ben het helemaal met jullie eens. De vraag blijft dus: zit het in het kind of in het leesaanbod. Ik weet het niet. Als het in het kind zit; is het een leesprobleem of een algemener probleem. Ik heb ondertussen geen enkel idee meer. Ik vond de ontwikkeling van de oudste en jongste (loopt meer dan een jaar voor in alles) in de peutertijd. De jongste begon met 4,5 spontaan te lezen, de oudste met 5,5. De oudste heeft een veel bredere interesse dan zijn leeftijdgenoten.
Kan een particulier RT-er iets betekenen?

Orthopedagoog

Je zou op zoek kunnen gaan naar een orthopedagoog die verstand heeft van leerproblemen. Dat lijkt mij bij uitstek de persoon om te beoordelen waar het probleem bij jouw zoon zit. Succes ermee!