Stimuleer ik mijn kinderen teveel?

Nou dan is dat het, evenzo

Merk je zelf dat het moeizamer gaat, langzaam of hakkelend? Of is het zo dat hij op school een lage avi-score heeft. Sommige kinderen hebben namelijk ook een hekel aan de wijze waarop vaak nog het avi-niveau getoetst wordt. Het woordjes lezen, dus niet in de context. Dat lukte mijn dochter helemaal niet, althans niet snel genoeg of zo, omdat ze het totaal niet inspirerend vond.
Dat zou het ook nog kunnen zijn. Je kunt vragen om de avi-toetsen in tekstverband.
Ik heb trouwens wel een leuke site voor je als je kind moet leren de avi-teksten (van de tekst-toetsen als je het kunt volgen) wat sneller te lezen.
Maar misschien heb ik nu een stukje overgeslagen, en heb je allang verteld dat je kind moeizaam leest. Dan is op tempo leren lezen volgens mij weer heel frustrerend.

Even zo

Het is vaak lastig als de oudste het beter doet op school dan een jonger kind. (Niet goed kunnen lezen is iets anders dan 'dom' zijn, zoals ik hier ergens lees). De een is goed in het een, de ander in het ander en een volgende in alles (en die heeft dan veel geluk gehad!) Hoe vindt hij het zelf dat zijn lezen minder goed gaat, heeft hij er last van? En hoe ervaart hij het leeskwartiertje? Dat zouden voor mij belangrijke dingen zijn om te weten.

Oeps

Ja, stom, je hebt gelijk. Het blijft inderdaad lastig, je gaat minder snel vergelijken van 'dat kon hij allang op deze leeftijd', maar het is voor de oudste niet leuk te merken dat de jongste hem mogelijk 'inhaalt' (maar ik zal voortaan beter lezen )

Sleeplezen?

Een tijdje terug werden hier hele goede ervaringen gemeld met sleeplezen. Dan kun je boeken lezen die je kind wel leuk vindt, je leest samen en kind leert er veel van. Zoek anders even in het archief.

Oja, groot gelijk dat je oefent. Later helpt het niet meer, nu wel.

Pelle

Huiswerk voor school doen we 5 dagen per week, hij mag zelf kiezen wanneer. Hij heeft 1 x per week helemaal vrij (jeetje, wat klinkt dit planmatig) en als het een keer niet uitkomt, dan niet. In de vakantie doen we geen huiswerk voor school. Het lijkt een streng regime, maar het valt echt mee

Pelle

Naar hem toe noem ik het natuurlijk geen huiswerk. In de vakanties gaan we ook door met een kwartiertje lezen per dag. Geen Ralfi of huiswerk van school dus. Ook naar de camping gingen er boeken mee.

Hij neemt zondags vrij. Dat bepaalt hij helemaal zelf. Ik zou dinsdag handiger vinden (voor hem en voor mij een lange, drukke dag met bso en training). Maar hij wil het zo, prima.

Maar

hoe lang doe je dat al, en was je nog van plan om het te gaan doen?
Ik zou helemaal flauw worden van lezen als tandenpoetsen, wat een drudgery. Voor mij is lezen het leukste wat er is, dát wil ik doorgeven. niet dat het een soort verplichte noodzakelijkheid is.
Tot nu toe lukt dat prima, ik heb nu twee lezers, en de derde begint nu ook (9 jaar). Ik oefen alleen in de jaren dat ze leren lezen, als ze het kunnen, dus Avi uit zijn, mogen ze zelf weten of en wanneer ze lezen.
En verder veel het goede voorbeeld geven. Ik lees ook veel en ik vind het hartstikke leuk.
Wat ik bv. ook doe is veel met ze zoeken op internet als ze iets willen weten. Zodat ze zelf ondervinden hoe handig lezen is, dat je alles ermee kunt opzoeken wat je maar wilt weten. Dat stimuleert ook.
Elke dag verplicht kwartiertjes lezen, dat is niks voor mij...

Mirreke

"Voor mij is lezen het leukste wat er is, dát wil ik doorgeven. niet dat het een soort verplichte noodzakelijkheid is."

Dat wil ik ook doorgeven. Daarvoor hebben we alles uit de kast getrokken. Hij heeft een boekenkast met prachtige boeken. Er slingeren hier overal favoriete tijdschriften etc. Het leesproces gaat moeizaam, ik ben ook niet dol op dingen die moeizaam gaan. Met niet oefenen gaat lezen niet leuker worden.

"Tot nu toe lukt dat prima, ik heb nu twee lezers, en de derde begint nu ook (9 jaar). Ik oefen alleen in de jaren dat ze leren lezen, als ze het kunnen, dus Avi uit zijn, mogen ze zelf weten of en wanneer ze lezen."

Fijn voor jou, maar mijn zoon is nog lang niet AVI uit. Hij zit midden in het 'leren lezen' proces dat niet vlotjes verloopt.

'En verder veel het goede voorbeeld geven. Ik lees ook veel en ik vind het hartstikke leuk.'

Er slingert hier genoeg aan boeken, kranten, tijdschriften, etc.

"Elke dag verplicht kwartiertjes lezen, dat is niks voor mij..."

Wat is jouw oplossing dan voor een kind dat moeite heeft met leren lezen en in mijn optiek dat toch echt goed zal moeten kunnen.

Onderzoek

De dochter van een vriendin van mij is getest omdat school dat eiste omdat ze anders moest kleuterverlengen (Vrije School), wat ze ondanks de hoge uitkomst test daar toch zou moeten.

Na een schoolwissel bleek het leesproces langzaam te gaan. Omdat dat niet was wat te verwachten was gezien de hoge intelligentie zijn ze op zoek gegaan naar mogelijke oorzaken. Ze zijn uitgekomen bij een orthoptist (een soort fysiotherapeut voor de ogen) omdat ze een oogafwijking bleek te hebben die dusdanig was dat de othoptist verbaasd was dat ze überhaupt in staat was om het te leren. Gelukkig is het een afwijking die zeker op jonge leeftijd goed te corrigeren is, en mijn vriendin is heel blij dat ze er zo vroeg bij waren. Orthopisten worden vaker ingeschakeld voor leesproblemen, maar vaak is daar al een hele lijdensweg voor het kind aan vooraf gegaan.

Als het mijn kind was zou ik behalve oefenen ook gaan kijken of er een oorzaak was. Misschien dat het inderdaad een kwestie is van kilometers maken tot het kwartje valt, maar als er een oorzaak is zoals bijvoorbeeld dyslexie of een oogafwijking dan kun je lang op dat kwartje wachten.

Orthoptisten

in plaats van orthopisten worden vaker ingeschakeld bij leesproblemen.

Even zo

" - lezen het leukste wat er is- Dat wil ik ook doorgeven. " Maar het probleem is dat niet iedereen hetzelfde is. Hier ook heel veel boeken in huis, we kunnen wel een kinderboekenwinkeltje beginnen en ook de gewone boekenkast puilt uit. Zoon heeft altijd gezien dat ik geniet van lezen (ik ben een enorme lezer, vanaf het moment dat ik mijn eerste woordjes las), er is altijd veel voorgelezen (elke avond een heerlijk half uurtje), toch vindt dochter lezen heerlijk en vindt zoon er niks aan. Mijn man houdt ook niet van lezen, hij kan gewoon niet in een boek kruipen zoals ik (heeft het vaak zat geprobeerd ). Mijn man leest ook veel langzamer dan ik, maar hij doet voor zijn werk niets anders dan juridische artikelen lezen en interpreteren, dus hij kan het wel Blijkbaar heeft dat ook met interesse, aanleg of weet ik veel te maken. Er is ook een verschil tussen kunnen lezen en lezen leuk vinden .. Mijn zoon heeft beter leren lezen doordat we inhaakten op zijn hobbies, hij las graag zeiltijdschriften en toen hij dol op dinosauriers was kreeg hij een tijdschrift daarover, (naast het plaatjes kijken ging hij vanzelf ondertitels lezen en daarna artikeltjes), hij hield al jong van koken, mocht ie ook al heel vroeg doen, maar ik hielp hem niet met lezen van recepten (hij had eerst kinderkookboekjes) dat moest hij zelf doen, onderweg in de auto 'mocht' hij altijd op de borden lezen waar we af moesten slaan etc. Dat werkte bij hem veel beter dan het verplichte leeskwartiertje, dat was een ramp voor hem, maakte dat hij lezen als iets heel vervelends ging ervaren (dus precies wat ik niet wilde...), en het werd ook een rampkwartiertje voor de rest van het gezin, daardoor ben ik er zelf een beetje allergisch voor geworden

Pelle

Pelle, natuurlijk heeft ieder kind zijn eigen aanpak nodig, maar ieder schrijft daardoor op wat hij of zij denkt. Jij hebt jouw mening door jouw ervaring, ik de mijne door mijn ervaring (ik schrijf die met mijn zoon op, ken ook andere voorbeelden, maar die gaan over andermans kinderen, die ga ik niet opschrijven). Je ervaring kleurt je mening, die mening schrijf je op en een ander moet daarmee doen wat hij wil. "Ik blijf er bij dat een kind MOET leren lezen" dat bestrijdt niemand volgens mij , evenzo-zoon zit op school en daar leert hij lezen, de vraag is alleen of en zo ja hoe, er ook thuis aan gewerkt moet worden.

Helder antwoord

Reina:"de vraag is alleen of en zo ja hoe, er ook thuis aan gewerkt moet worden."
Ja.
Over het 'hoe': doe dat vooral niet zoals gebruikelijk op school in een lesje. Leuk houden is wel degelijk van belang. Dat geldt ook voor tandenpoetsen trouwens. Als de omgang maakt dat kind een hekel krijgt aan lezen (of aan tandenpoetsen), dan veroorzaakt dat problemen.
Groet,
Miriam Lavell

Reina

Je posting is goed bedoeld, maar geloof me. Kookboekjes, favo tijdschriften, we hebben het allemaal geprobeerd. Het helpt soms een heel klein beetje, maar kilometers worden er niet gemaakt. Zo heeft hij een proefjesboek gekregen. Daar is hij doel op. Maar als hij meer dan drie regels moet lezen, wil hij niet meer. De weerstand tegen lezen is groter dan de lol van de proefjes.

Trouwens, ik denk juist dat juf dat bedoelt. Dat we dus van alles proberen (stimuleren en motiveren) om wel te gaan lezen. Dat we daarin niet doorsnee zijn.

Even zo

Ik ben het niet met je eens dat je niet-doorsnee bent omdat je van alles probeert, er zijn alleen meer manieren van stimuleren en motiveren, onze manier verschilt alleen , de ene manier is niet beter dan de andere, de manier verschilt per kind (en per ouder, dat blijkt ).

Miriam

'Leuk houden is wel degelijk van belang' daarover zijn we het dan eens !

De overeenkomst met tandenpoetsen

Daar maak je ook niet elke dag een gevecht van. Je zoekt en vindt een manier die acceptabel is en zelfs uiteindelijk tot zonder mopperen tandenpoetsen leidt.
Elke dag een gevecht maken is niet goed, maar betekent ook niet dat je het tandenpoetsen voortaan maar moet laten.
Groet,
Miriam Lavell

Pelle

Als iemand het op de tandenpoetsmanier wil aanleren moet hij dat vooral doen (al poets ik mijn tanden niet elke avond 15 minuten...), ik gaf een andere manier van oefenen, maar er zijn uietaard nog meer manieren, bijv. meelezen terwijl er voorgelezen wordt en/of meelezen met luisterboeken en om de paar bladzijden zelf een stukje lezen etc. Een beetje creatief denken zorgt voor meer mogelijkheden dan kilometers maken op de tandenpoetsmanier. En daarbij moet je ook wat geduld hebben voor je resultaat ziet, juist als iets je niet aan komt waaien kost het vaak meer tijd, die tijd moet je het kind ook gunnen, vind ik.
Wie heeft het er trouwens over dat evenzo haar kind moeten laten aanmodderen, niemand volgens mij.

Waar woord

Reina:"En daarbij moet je ook wat geduld hebben voor je resultaat ziet, juist als iets je niet aan komt waaien kost het vaak meer tijd, die tijd moet je het kind ook gunnen, vind ik."
Zo is dat. Veel kregel ontstaat uit ongeduld van de begeleider, of dat nu een juf of een ouder is.
Leren lezen is meer als leren praten. Je doet het en je gaat door, ook al zegt kind nog steeds geen 'mama'. Opgeven is geen optie.
Groet,
Miriam Lavell

Pelle

Maar het is toch okee als je voor jouw kind de methode kiest die wel werkt? Daar is mijn hele punt. Daarom is het ook moeilijk voor ons te zeggen of Even zo te veel pusht of niet, wij kennen haar kind niet, dus kunnen alleen maar suggesties aandragen.
Wat ik me wel vaak bedenk is hoe ik het zou vinden als ik elke dag iets moest doen waar ik echt de pest aan heb, elke dag én op m'n werk een kwartier strijken en elke avond nog eens verplicht een kwartier. Er is een kans dat ik het bijltje erbij neer zou gooien. Dat gebeurt bij sommige leerlingen ook, maar ook dat is per kind uiteraard verschillend.

Reina

Sorry, ik begin een beetje kriegel te worden. Er wordt me nu in de schoenen geschoven dat ik niet voldoende geduldig ben. Bovendien ben ik niet creatief genoeg om andere manieren te bedenken die lezen leuker maken. En er is een beeld ontstaan dat ik mijn kind in een houdgreep houd bij het tandenpoetsen cq lezen.

Geloof me, alles is geprobeerd. Natuurlijk probeer ik het zo leuk mogelijk te houden. Bijwijzen hebben we gedaan. Het is een prima methode om weg te dromen. Luisterboeken, toevallig wetenschappelijk bewezen dat het geen fluit uithaalt omdat het een prima methode is een prima manier om vooral niet te hoeven lezen. Lezen lees je door te lezen.

Misschien is tandenpoetsen bij jouw kinderen een drama. Bij mijn kinderen is het geen drama meer. Niet leuk maar er valt mee te leven. Het moet, leuk of niet. Ben heel benieuwd wat jij zou doen met een kind met een slecht gebit en een hekel aan tandenpoetsen? Maar 1 x per week tandenpoetsen, alleen tandenpoetsen als hij zelf zin heeft, zelf laten knoeien met een tandenborstel?

Even zo (tot slot )

Nee hoor, ik schuif je niks in de schoenen, ik ken je niet, dus ik weet niet hoe je bent. Dus er wordt in het algemeen iets gezegd. En nee, tandenpoetsen is hier nooit een drama geweest, het werd gewoon gedaan ,ik gebruik het 'tanden poetsen' omdat iemand (jij??) schreef dat lezen oefenen erbij hoort, net als tanden-poetsen.
Misschien heb ik ongelijk, maar ik krijg het idee dat je de vraag stelt of je te veel pushed om eigenlijk te willen horen dat je dat niet doet ... Als jij vindt dat je dat niet doet, okee, maar neem anderen niet kwalijk als ze er anders over denken dan jij of andere ervaringen hebben dan jij hebt ... Maar aangezien ik je kennelijk erger stop ik met reageren, want dat is helemaal niet mijn bedoeling.

Leeskilometers

Er vallen mij een paar dingen op: Reina en Miriam lijken het met elkaar eens te zijn, het woordje 'leeskilometers', tandenpoetsmethode, verplichte kost in de vakantie.... ik moet eerlijk zeggen dat ik spontaan zou weigeren om nog een letter te lezen als ik zou weten dat er zo over mijn lezen gepraat werd. Hier spreekt geen vreugde uit en komt ook krampachtig over.
Ik heb een dochter die boeken verslindt en een dochter die boeken lezen niet echt als hobby heeft. De dochter die boeken niet als hobby ziet heb ik eigenlijk niet meer gestimuleerd om te lezen dan de dochter die het uit zichzelf al geweldig vond. Het zit er in of het zit er niet in, als het eindresultaat maar is dat ze de leerstof op school aankunnen en ze in de praktijk van alle dag weten wat overal staat. Bij zo'n kind moet je niet denken in 'leeskilometers', dagelijkse verplichte kost vergelijkbaar met tandenpoetsen, maar in centimeters en niet persé met boeken, maar eventueel spelletjes verzinnen met letters. Scrabble bijvoorbeeld, maar dan zonder woordwaarde en andere officiële spelregels. Of wedstrijdjes 'wat staat daar?' op straat.
Het verschil tussen tandenpoetsen en lezen is vind ik dat slechte tandzorg in de kinderjaren onomkeerbare schade aan het gebit veroorzaakt. Een rotte kies moet eruit en groeit niet meer terug als het een blijvende kies is. Een iets trager leertempo bij lezen is niet persé rampzalig en dus schadelijk voor de rest van het leven. Ik denk eigenlijk dat het belangrijker is om gewoon met taal bezig te zijn, dan dat er persé boeken versleten moeten worden. En taal is overal.
Ik ben het verder eigenlijk helemaal eens met Miriam en Reina.

In de eerste zinnen

vat ik reacties van meerdere mensen samen en niet alleen van Even zo.

Schadelijk

Pelle, ik heb nergens gezegd dat het schádelijk is om je kind thuis verplicht te laten lezen. Ik heb vooral willen zeggen dat thuis niet de plaats is om lezen tot iets onaangenaams te maken.
Lezen niet binnen de gestelde tijd onder de knie krijgen kan inderdaad nadelig zijn voor een schoolcarrière, maar niet persé schadelijk voor je leven in zijn geheel. Als ik lees hoeveel inzet het kost voor jou en je zoon dat hij leert lezen zou het best kunnen zijn dat hij geen hoogvlieger is, of wie weet een laatbloeier. Dat wil niet zeggen dat het schádelijk is voor de rest van zijn leven. Hij is misschien wel helemaal op zijn plaats in het praktijkonderwijs, op een vakschool dus. Ik zeg dus niet dat je hem moet laten zwemmen, ik zeg alleen dat niet vlot kunnen lezen niet per definitie schadelijk is. Of je het schadelijk vindt hangt ook een beetje af van de verwachtingen die je van je kind hebt.

Lezen hoort thuis

Kaaskopje:"Ik heb vooral willen zeggen dat thuis niet de plaats is om lezen tot iets onaangenaams te maken. "
Nérgens is er plaats om lezen iets onaangenaams te maken. Ook op school niet. Je doet hetzelfde als wat Reina doet. Je maakt van lezen iets dat primair op school thuishoort.
Maar dat is een bijzonder achterhaalde gedachte.
Lezen hoort thuis thuis, zoals leren praten ook thuis gebeurt en niet in een klasje.
Kaaskopje:"Als ik lees hoeveel inzet het kost voor jou en je zoon dat hij leert lezen zou het best kunnen zijn dat hij geen hoogvlieger is, of wie weet een laatbloeier."
Het is nog maar de vraag of er een verband is tussen (hoog of laag)vliegen en lezen. Dat verband is er in ieder geval niet met iq. Er zijn wel kinderen die meer _lees_tijd nodig hebben om tot lezen te komen. Die tijd is er op school niet. Die is er thuis wel.
Kaaskopje:"Hij is misschien wel helemaal op zijn plaats in het praktijkonderwijs, op een vakschool dus. Ik zeg dus niet dat je hem moet laten zwemmen, ik zeg alleen dat niet vlot kunnen lezen niet per definitie schadelijk is. "
Je haalt hier vanalles door elkaar. Ik zal het je niet aanrekenen. Maar nogmaals: er is geen verband tussen leren lezen en iq. Er bestaat wel het verschijnsel dat kinderen met een gemiddeld of zelfs bovengemiddeld iq door slechte of gebrekkige leesinstructie, niet in staat zijn het onderwijs te volgen waarvoor ze de capaciteiten hebben.
Overigen verhoogt vlot kunnen lezen de opleidingscapaciteiten van kinderen met een laag iq niet.
Groet,
Miriam Lavell

Eh, miriam

"Je doet hetzelfde als wat Reina doet" doet Reina dat? Nee, Reina vindt alleen dat je een manier moet zoeken waarop lezen en leren lezen niet iets onaangenaams wordt. En die manier is voor mij niet per definitie het verplichte leeskwartiertje 's avonds (maar daar ga ik niet op door, dan verval ik in herhaling). Ik kan mij situaties voorstellen, ik ken die ook, waarin ouders ervoor kiezen niet thuis te oefenen, maar dat is dan een bewuste keuze waar vaak van alles aan vooraf gegaan is. Maar dat lezen primair op school thuis hoort zie je me nergens zeggen.

Hiero

Ter herinnering je eigen uitspraak "evenzo-zoon zit op school en daar leert hij lezen, de vraag is alleen of en zo ja hoe, er ook thuis aan gewerkt moet worden."
Groet,
Miriam Lavell

Miriam

Ik dacht al dat je dat bedoelde , ik heb het onduidelijk geformuleerd, zag ik zelf ook bij nalezen. Ik bedoel ermee dat Even zo de vraag stelde of ze haar kind teveel stimuleert, nav een opmerking op school, dus ze wil weten of wij vinden of er thuis gelezen moet worden en zo ja, hoe vaak etc. Ik wilde daarmee niet zeggen dat ík me dat afvraag, maar dat men zich dat af kan vragen. Het staat er inderdaad knullig en voor tweeërlei uitleg vatbaar.