Tafels leren
Zoon (groep 4) moet dit jaar tafels leren. Hij kent ze redelijk en kan opzeggen; al moet er nog geoefend worden.
Maar, als hij oefeningen van maal- en deeltafels moet maken, rekent hij alles gewoon snel uit. Ik heb hem al vaak gezegd dat dat niet mag, maar hij houdt vol.
Heeft iemand een idee hoe ik dit kan oplossen?
Antwoorden
Bij mijn zoon op school moesten ze ook zonder de tafel op te noemen het rijtje met uitkomsten opzeggen. Dus voor de tafel van 2: 2, 4 , 6, 8, 10, etc, etc...Zodat ze wisten welke antwoorden bij welke tafel horen. En verder gewoon veel oefenen. Moet het er vanzelf insluipen.
M@
Pas op pelle!
Ik ben het voor een deel met je eens Pelle. Ik reken zelf ook een aantal tafels nog steeds uit, uitgaande van de rest die er langzamerhand ingesleten is.
Maar wat je zegt over je jongste die nog niet goed automatiseert; hou het goed in de gaten. Onze dochter heeft het automatiseren ook niet goed onder de knie gekregen in groep 3. Ze deed alles stiekem op haar vingers, en kreeg daardoor in groep 5 en 6 grote problemen met rekenen. Want als de sommen boven de 1000 uitkomen lukt het echt niet meer op je vingers! Ze heeft nu in groep 6 bijles gehad van de IB-er, en nu lijkt het beter te gaan (deze week de grote test; CITO-toets).
Automatiseren is heel belangrijk! en dit is de tip!
Je moet ze echt automatiseren! Dat is belangrijk voor later, als je moeilijkere sommen tegenkomt...
En hoe leer je dat zonder dat je het gaat uitrekenen?
Tijdens de tafels opzeggen, iets (lichamelijks) DOEN, zoals bijvoorbeeld touwtje springen of met een bal stuiteren...je kan niet goed nadenken, terwijl je iets anders aan het doen bent, en moet je ze dus wel gaan opdreunen...
gr Nora
Oké
hij zal ze dus toch echt moeten automatiseren (de deeltafels zijn in ieder geval al moeilijker om uit te rekenen).
Het grootste deel van de tips heb ik al geprobeerd nl. we zeggen altijd enkel de uitkomst op, hij doet al een soort bewegingsspel tijdens het opzeggen (maar vindt dat 'onnozel' en dan staat hij meer te zeuren over de bewegingen dan over de tafels). Maar die flitskaarten kan ik eens proberen.
Pelle zegt nog iets interessant over eerst leren en dan begrijpen of omgekeerd. Misschien heeft zoon inderdaad nog niet echt door wat de bedoeling is van de tafels en ik denk dat hij het vooral een stomme bedoening vindt. Dat moet ik hem misschien eens proberen uit te leggen. Als hij dat begrijpt, is hij misschien wat meer gewillig om rijtjes af te dreunen -al dan niet huppelend 
.
Niet autom. maar stampen.
mijn dochter van 11 in groep 6 (heeft taalverwerkingsprobleem) kan de tafels niet automatisren..alles aan geprobeerd, maar dat wordt m eht niet.
Maar stampen kan ze erg goed... Dus dan maar alle antwoorden achter elkaar opdreunen. Als ik vraag: 3x 6? Rekent zij heeeeel snel uit 6,12,18. Zedoet dit zo snel, dat ze een heel goed cijfer haalt voor tafeltoetsen!
Ze kent alle rijtjes uit dr hoofd.
Ze kan ook niet rekenen zonder haar vingers; maar dan kun je ook sommen tot 1000...gewoon eerst de 100-tallen, daarna 10-tallen en eenheden (of andersom, onder elkaar).
Net als digitaal klokkijken bij haar; school heeft het dit jaar geprobeerd, ze begrijpt (!) er niets van..Nu leer ik het haar, gewoon stampen maar weer. Dus 10:15 heet gewoon kwart over tien. Hoeft ze (nu) niet te snappen, als ze het maar weet en daardoor beter functioneert.
Als het niet gaat zoals het moet, moet het maar zoals het gaat is mijn motto!
Eens proberen
pelle, dit lijkt mij inderdaad een goede test, vanavond meteen eens in de praktijk brengen, ik ben benieuwd.
Rugby: ik zie wel dat er wat verschil is tussen stampen (vanbuitenleren) en automatiseren. Maar het is -zeker in het begin- toch nog wel een dunne lijn wat betreft de tafels. Ik denk dat zoon tot inzicht moet gebracht worden van het nut van de tafels. Pelle geeft daarvoor een goede tip. Als hij er wat mee kan doen, is het vast interessanter.
Maar dit begrijp ik niet goed: "Ze kan ook niet rekenen zonder haar vingers; maar dan kun je ook sommen tot 1000...gewoon eerst de 100-tallen, daarna 10-tallen en eenheden (of andersom, onder elkaar)." Is er dan een andere manier dan 1000- bij 1000 / 100- bij 100-tallen en 10- bij 10-tallen te rekenen?
Digitaal klokkijken begrijpt mijn zoon (al is het nog geen schoolse stof geweest). Het lijkt mij erg moeilijk dit te moeten leren zonder het te begrijpen. Moet je dochter dan vanbuiten leren dat 20.22 gelijk is aan 8 voor half negen? Dat zal mss. samenhangen met de taalverwerkingsstoornis (waarvan ik niet weet wat het inhoudt).
Motivatie
Dochter was ook snel met zelf uitrekenen maar dat is natuurlijk niet zo snel als zo het antwoord eruit spugen.
Ik heb haar uitgelegd dat ze kan kiezen. Of van groep 4 - 8 gezeur over de tafels. Of één keer veel energie erin stoppen en dan ken je ze gewoon. Dit helpt bovendien bij heel veel sommen waardoor je sneller klaar bent.
Ze heeft gekozen voor het leren. En inderdaad, sindsdien kent ze ze. Ook wij hebben flitskaarten gebruikt. Daar maakten we een leuk spelletje van. Kruidvat heeft ze ook geregeld in hout met elke tafel in een andere kleur voor een heel zacht prijsje.
En voilà
gisteren tip van pelle geprobeerd met rooster dat tafel van 7 moest voorstellen, en jawel, hij telde netjes de vakjes, en dan de rijen, en kwam tot slotsom dat het 7 vakjes en 8 rijen waren; dus 56 vakjes. Had ik niet gedacht eigenlijk.
Gisteren had zoon onverhoopt plezier in het oefenen en ik heb er dan maar van geprofiteerd. Maar ik heb wel beseft dat ik nooit oefeningen vraag, en al helemaal nooit door elkaar. Ik vraag eigenlijk alleen maar 'zeg uw tafel van x eens op'. Ik moet dus anders (flitskaarten) aan de slag.
Was ik trouwens ook nog vergeten: in een ver verleden heb ik eens tafelliedjes gedownload. Als is zoon niet echt een zingend type, 't valt toch te proberen (als ik ze nog vind).
Wat Annet zegt van die motivatie: inderdaad, gewoon doorzetten of jaren gezeur.
Weet iemand of ze die tafels nog moeten oefenen in groep 5?
Spelenderwijs
Wij oefenden vaak spelenderwijs. Tijdens het eten bijvoorbeeld. Vraag van dochter: "Mag ik de hagelslag?" Ons antwoord: "Ja, als je eerst even zegt hoeveel 5x7 is." Het werkte erg goed!
Pelle, je hebt gelijk hoor met je opmerking. Ik heb het eigenlijk niet echt beseft tot er gisteren in dit draadje sprake was van flitskaarten.
Maar ik ga er wel vanuit dat hij de tafels "echt" leert op school, dus door elkaar enzo. Thuis was meer van 'laat eens horen of je het kan opzeggen'. Ergens dacht ik waarschijnlijk dat hij ze eerst snel zonder nadenken zou moeten kunnen opzeggen, en dan zouden we echt gaan oefenen. Tja, foute manier dus van mij.
Vrijdag heeft hij tempotoets van de tafels, mss. eens vragen wat de bedoeling is: gewoon opzeggen of echte oefeningen maken.
[In z'n agenda stond: 12-6 tempotoets, het arme ventje had begrepen dat hij de tafels van 12 tot 6 moest leren, maar hij vond dat maar vreemd want hij kon zich die van 11 en 12 niet herinneren .
Tafels tot en met groep 7
Op de school van mijn kinderen beginnen ze in groep 4 met tafels en worden ze geoefend/getest tot en met groep 7. Het begint met opzeggen en eindigt met bladen vol sommen door elkaar die binnen heel korte tijd vol met antwoorden moeten staan.
Niet op school
Ik zou er voor de tafels niet van uit gaan dat het echte leren op school plaats vindt. Op school worden de tafels behandeld, maar het echte leren (herhalen, herhalen, herhalen) moest bij ons echt thuis gebeuren. En inderdaad; vooral door elkaar. Zo moesten ze ze op school ook opzeggen om hun tafeldiploma te halen.
Altijd en overal
Mijn dochter had ook wat moeite met automatiseren. We hebben dus een tijd lang regelmatig geoefend. Dochter had er niet altijd zin in maar het werd een stuk leuker toen ze ook mij mocht bevragen. En helemaal hilarisch om erachter te komen dat je moeder ook de tafels van 7, 8 en 9 het moeilijkst vindt. We deden alle tafels door elkaar en twee kanten op (beginnen met uitkomst en beginnen met sommetje). Op school haalden ze het tafeldiploma door een computerprogrammaatje waar je 3 seconden had om de juiste uitkomst in te typen.
vanavond lichtjes begonnen met echte oefeningen. Maar voorlopig rekent hij sommige oefeningen verdomd snel uit. En inderdaad, soms moet ik langer denken of de uitkomst wel juist is, dan dat hij tijd nodig had om uit te rekenen.
Ik betrap mij er soms op dat ik -in mijn hoofd- middenin de tafel begin en dan snel verder zeg voor de uitkomst te zeggen. Automatisatie is bij mama dus ook niet helemaal gelukt.
Maak er een quiz van
Wij hadden van die flitskaarten, later houten kaartjes van het kruidvat.
Ik hield de omhoog, het was verboden om ze eerst op te lezen (dat geeft tijd om te rekenen), kind moest gelijk het antwoord geven. Na 1-2 seconden zei ik: eeeeeeeeeh (zoemertoontje). Dan was ze dus te laat en ging kaartje op de stapel: kent ze nog niet.
Dit was heel grappig en daagde dochter extra uit.
Zolang hij blijft rekenen, moet je de antwoordtijd dus korter nemen.
Spelletjes
www.sommenplaneet.nl
Kies keer sommen. Geweldige spelletjes die goed helpen bij het automatiseren. Hoe sneller je antwoord, hoe hoger je level en hoe meer punten je krijgt. Stimuleert enorm.
Ik ben duidelijk te soft
Als zoonlief al eens een tafel moet opzeggen (dus niet eens als oefening maar gewoon een rijtje), komt er meestal gezeur, waarbij hij beweert dat ik de enige moeder ben van de hele klas die 's avonds nog zoiets durft te vragen. En ik geloofde het al half en vond het zo zielig ... .
Maar ik lees hier nu hoe kinderen -zeg maar- bestookt worden de hele dag door of op verschillende momenten van de dag, met korte oefeningen. Daar zou ik nog niet aan denken (aha, tot nu dus). Zoon zal het de komende dagen toch echt wel zwaarder krijgen met deze duidelijk te softe moeder.
En ik ga ook echt met tijd werken: als hij het antwoord nu niet onmiddellijk weet, herhaalt hij altijd de vraag om te doen alsof hij het niet goed begrepen had. Dat moet dus ook gedaan zijn.
Gaan jullie ook nog schooldingen/tafels doen tijdens de vakantie dan of ligt het dan toch echt 2 maanden stil?
