Tafels oefenen groep 5

Zelf beginnen

Even los van dat ik ook vind dat ze er wel laat aan beginnen zou ik thuis ook eens vast een beginnetje maken. Achter de pc, tafelsposter op de muur, onder het autorijden wat tafels roepen. Dat gaat waarschijnlijk 10 keer sneller.

Pelle en ank

Thuis beginnen is een oplossing maar geen antwoord op mijn vraag. Er zijn redenen om het thuis niet op te pakken (omdat er thuis al veel wordt geoefend op andere gebieden, ruim een half uur per dag 7 x in de week). En natuurlijk helpt thuis oefenen. Ik verwacht ook niet dat mijn zoon de tafelkampioen van de klas wordt.
Maar er zijn gezinnen waar nauwelijks het rapport wordt ingekeken, laat staan dat er tafels worden geoefend, er zijn ouders die geen idee hebben dat het handig is om dit thuis te oefenen, etc. Maar ik verwacht ook inzet van school of in ieder geval iets waaruit blijkt dat het handig is om thuis te oefenen.

Automatiseren of memoriseren?

Bedenk dat tafels uitrekenen veel nuttiger is dan domweg memoriseren. Feilloos de tafels 'kennen' van 1 t/m 10 zegt niets over het vermogen 6 x 13 uit te kunnen rekenen ('dat hebben we niet gehad'). De nieuwe didactiek is inderdaad heel veel zelf uitrekenen, want daaruit ontstaat automatiseren (=snel het antwoord weten door begrip/ kapstokjes), memoriseren (=snel het antwoord weten zonder te snappen wat je zegt, domweg stampen) is te weinig nuttig.

Niet mee eens

Juf Kaatje , ik ben het niet met je eens. Automatiseren is de volgende en onmisbare stap. 6 x 7 uitrekenen kun je leren, maar als je dat kunt hoef je dit foefje niet noodzakelijkerwijs bij alle andere keersommen niet ook eens uit te voeren.
Zoals tellen geautomatiseerd moet worden, zoals optellen en aftrekken geautomatiseerd moet worden, zo moet vermenigvuldigen dat ook. De automatismes, het snelle en automatische antwoord zonder nadenken, zijn de bouwstenen voor complexere sommen.
Kaatje:"Feilloos de tafels \'kennen\' van 1 t/m 10 zegt niets over het vermogen 6 x 13 uit te kunnen rekenen (\'dat hebben we niet gehad\')."
Dat is (als je het al niet uit je hoofd weet) 6 x 10 + 6 x 3. Wel fijn als je die twee sommen uit je hoofd kent.
Dit nog helemaal los van het fenomeen dat sommigen het automatiseren via rekenen (snappen) leren, terwijl anderen het leren snappen van het automatische antwoord.
Groet,
Miriam Lavell

Met mijn schrift erbij

Automatiseren moet wel, maar als laatste stap in het leerproces. Volgens mijn aantekeningen van afgelopen donderdag : tafels aanleren: eerst context gebonden, informele fase, dan volgt de semiformele fase, modelondersteunend handelen, vervolgens formaliseren en tot slot automatiseren. Ofwel: je speelt eerst met knikkers of snoepjes. dan schrijf je de sommen uit waarbij je de snoepjes legt, daarna laat je de snoepjes weg en tot slot leer je het uit je hoofd. Daarbij de opmerking: niet te snel door de fases gaan, en lukt iets niet, altijd een fase teruggaan. Door het goed doorlopen van de verschillende fases, bereik je de laatste fase veel later dan voorheen gebruikelijk was.

En ik geloof er niks van!

Kaatje:"Volgens mijn aantekeningen van afgelopen donderdag : tafels aanleren: eerst context gebonden, informele fase, dan volgt de semiformele fase, modelondersteunend handelen, vervolgens formaliseren en tot slot automatiseren."
Dat geloof ik onmiddellijk. Dat het zo in de aantekeningen (het lesboek, het college) staat. Maar dit uitgangspunt gaat ervan uit dat alle kinderen op dezelfde manier leren en dat iets overslaan (een deel van het proces niet zichtbaar wordt) 'gevaarlijk' is. Dat 'snappen wat je doet' de basis moet zijn voor doen.
En daar geloof ik dan weer niks van. Kinderen doen heel veel zonder er een bal van te snappen. Gewoon, omdat iedereen het doet, precies zo. En dan ineens, jaren later, valt er een kwartje.
Neem iets ingewikkelds als werkwoorden vervoegen. Snappen doen ze het niet, maar ze doen het wel, elke zin weer.
In het archief zit ie vast nog, die mopperpot op het moderne schoolrekenen (ik ben slecht in namen, maar Pelle weet het vast nog). Het uitgangspunt dat jij uit je aantekeningen haalt, heeft hij als een van zijn kritiekpunten. Juist omdat heel veel kinderen heel lang, domweg automatisch kunnen rekenen zonder het te snappen. Het trucje van de staartdeling bijvoorbeeld. Dat is functioneel, het helpt ze aan het goed antwoord en na heel vaak herhalen bestaat er ook nog de kans dat ze het snappen.
Wachten tot ze het snappen en pas daarna gaan automatiseren of staartdelen of wat ook, duurt te lang. Dan kunnen ze als ze 13 zijn nog niet rekenen. En dat is dan ook de praktijk. Het rekenniveau holt nog harder achteruit dan het taalniveau.
Groet,
Miriam Lavell

Precies

Miriam: "Wachten tot ze het snappen en pas daarna gaan automatiseren of staartdelen of wat ook, duurt te lang. Dan kunnen ze als ze 13 zijn nog niet rekenen. En dat is dan ook de praktijk..."
Dat is vrij precies wat de rekenmeester ons leerde: veel kinderen halen de laatste fase nooit. Alleen was de conclusie anders: dat geeft niks.
Ik moet onmiddellijk, heel eerlijk, bekennen dat toen mijn aandacht verslapte, na de opmerking 'dat geeft niks', heb ik zonnetjes, bloemetjes, hartjes, vlindertjes en regenboogjes zitten tekenen.
Maar goed, "Anders" weet nu in elk geval dat wat bij haar kind op school gebeurt in de huidige didactiek past.

Vind ik wel

Kaatje:"Dat is vrij precies wat de rekenmeester ons leerde: veel kinderen halen de laatste fase nooit. Alleen was de conclusie anders: dat geeft niks. "
Nou zeker wel. Dat geeft lage schooladviezen, drop-outs en groeiende kuddes in de Wajong. En dat terwijl een goed deel van deze kinderen prima en functioneel kunnen leren rekenen met automatiseren, staartdelen en andere trucjes. Wel het goede antwoord, maar niks snappen.
Daar kun je wel marktkoopman mee worden bijvoorbeeld.
Ik hoop toch van harte dat jij zo'n juf wordt die dan op zijn minst toch maar marktkoopmannen aflevert.
Groet,
Miriam Lavell

Hoe?

Even een suffe vraag. Hoe reken je 6 x 7 uit als je dat niet geautomatiseerd mag/kan? Dan moet je 7+7+7 etc doen. Dat is toch helemaal niet handig.
Mijn dochter in groep 8 had tot een paar weken geleden trouwens nog nooit een staartdeling gezien. Dat is toch jammer? Haar methode (die ik niet snap) is veel omslachtiger en kost veel meer tijd.

Ik doe mijn best

Het lastige voor mij (of mijn opleiding) is dat ik een moeder ben met een schat aan onderwijservaring. Inclusief een kind met dyscalculie en zij kan inderdaad alleen maar via trucjes enigszins rekenen.
Ondanks dat ik vaak zit te tekenen tijdens colleges, vind ik de theorie wel interessant. Ik kan bijv. zien waar de theorie faalt in de praktijk. Maar ook ik moet me voorlopig aan de theorie houden, uit alle reflectieverslagen over iedere beweging die ik maak, moet ik laten zien hoe ik mijn theoretische bronnen kan toepassen in de praktijk. En ondertussen dus de ruimte opzoeken om dingen ook anders te doen. Het is soms wat schipperen.
Maar ik doe dus mijn best! groetjes K

Die laatste fase moet er wel komen

Ik ben het eens met het leerboek van Kaatje dat je best tafels later dan groep 5 kunt leren (en eerst je aandacht richt op het kunnen maken van keersommen). Ik ben wel een voorstander van iets pas automatiseren als je het proces snapt. Gelukkig zijn keersommen makkelijker dan staartdelingen. Voor 95% van de leerlingen in groep 7/8 van de basisschool zijn keersommen best te begrijpen. Maar daarna wel de tafels leren/automatiseren!
Dochter geeft bijles wiskunde aan twee vmbo-1 leerlingen. Eén daarvan kent de tafels niet. Ik heb mee kunnen/mogen luisteren en dit gemis is echt storend bij de wiskundelessen en de uitleg. Het niet kennen van de tafels belemmert bij het begrijpen van wiskunde , terwijl hij in aanleg de betere van de twee is.

Tafels leren moet, dat geldt voor iedereen op elk niveau!

Dat is de kwestie

Annet:"Dochter geeft bijles wiskunde aan twee vmbo-1 leerlingen. Eén daarvan kent de tafels niet. Ik heb mee kunnen/mogen luisteren en dit gemis is echt storend bij de wiskundelessen en de uitleg. "
Zo is dat. Bij wiskunde, minstens tot en met mavo, is de tafels kennen belangrijker dan ze snappen. Zonder snappen maar met automatiseren, kom je een heel eind. Met snappen maar zonder automatiseren, strand je eerder.
Niet snappen en ook niet automatiseren is een ticket naar het eeuwige niks in een of andere uitkering.
Ik ben voor automatiseren. Hoe eerder, hoe beter, al is het maar omdat dat automatiseren nu eenmaal makkelijker gaat als je vroeg begint.
Snappen kan later nog, als je dat in je hebt.
Groet,
Miriam Lavell

Terug naar het aloude stampen

want bij oudste heeft het ook heeeeeeeel lang geduurd voor hij de tafels onder de knie had....wij zaten met de hele klas te dreunen, maar je kan me nog steeds midden in de nacht wakker maken en vragen hoeveel 7x8 is en ik zeg gelijk 56....

Miriam, even benieuwd......

Voordat ik het voor jou invul. Jij schrijft:
Bij wiskunde, minstens tot en met mavo, is de tafels kennen belangrijker dan ze snappen

Wat bedoel je met tot en met. Vanaf vwo of vanaf het laagste niveau?

Laag naar hoog

Vanaf het laagste niveau. Aan wiskunde op mavo niveau is niet zoveel te snappen. Het is vooral erg nauwkeurig doen wat er staat. Het is meer taal dan rekenen en veel (formules) uit je hoofd leren.
Met het klimmen van het niveau wordt snappen een steeds handiger kwaliteit. Ik zou overigens niet durven beweren dat dat snappen onmisbaar is.
Groet,
Miriam Lavell

Had ik het goed begrepen

Overigens is dochter in 2 gymnasium ook blij met het kennen van de tafels. Dat scheelt veel tijd. Ook een argument.... Voor haar een hele belangrijke.

Kijk aan!

Zie je wel Pelle. Zonder jou ben ik niks
Groet,
Miriam Lavell

Tafels stampen letterlijk

Mijn zoon leert de tafeltjes, vanaf groep 3 trouwens; stampend, klappend en springend, er worden allerlei bewegingen bij gebruikt. Tafeltjes touwtje springen is ook zo'n mooie, en een spel dat ze in de klas doen waar groepjes kinderen een tafel krijgen, meester telt, en alle kinderen springen als hun tafel voorkomt, ben je de tafel van 2 dan spring je dus op 2-4-6-8, ben je de tafel van 3 dan spring je op 3-6-9 enz. Het heeft wel wat weg van het aloude "stampen" maar dan letterlijk, en het is een heel komisch gezicht, zo'n om en om springende groep kinderen.
Overigens pikt mijn zoon het heel goed op op die manier, maar ook met deze methode zullen er kinderen zijn die er wat langer over doen, in de spellen echter springen ze gewoon met hun groepje mee, en wordt het er toch weer eens "ingedrild" sommige dingen moet je gewoon heel vaak horen. (geld voor mij ook nog steeds )
Tess

Ja hoor

"Wel het goede antwoord, maar niks snappen.
Daar kun je wel marktkoopman mee worden bijvoorbeeld."

Of taaldocent (universitair). Ik heb dyscaculie en snap er nog steeds de ballen van, maar ik heb toch mooi VWO gedaan. Met wiskunde (moest het cijfer compenseren). En daarna een universitaire studie. Ik kan nog steeds niet echt rekenen, maar de tafels ken ik!

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Valkyre: of jurist.

Jurist is een ook een goed beroep voor iemand die nog op zijn vingers rekent. Maar dan moet je geen echtscheidingen gaan doen. Of je laat je secretaresse de alimentatie uitrekenen, die snapt het misschien wel.

Moek

Ik werk freelance - en ik doe zelf de administratie. Daar heb je rekenmachines voor!

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.