Tip: psychologie magazine deze maand
Nederlands onderwijs sluit slecht aan op het brein.
Kinderen leren tegenwoordig niks meer op school, wordt vaak verzucht. In het juninummer van Psychologie Magazine vertellen breindeskundigen waarom dat zo is: het Nederlandse onderwijs sluit niet goed aan op jonge hersenen..
Rekenonderwijs begint te vroeg
Kinderen moeten al in groep 3 beginnen met rekenen, maar voor veel jonge breinen is dat te vroeg. Als je hersenen die daar nog niet aan toe zijn lastigvalt met abstract redeneren en logica, ligt rekenangst op de loer..
Het schoolsysteem stelt jongens achter
Ons onderwijs draait om samenwerken, discussiëren en presenteren. Deze opzet sluit veel beter aan bij het brein van meisjes (socialer en beter in taal) dan bij het brein van jongens (sterker motorisch en ruimtelijk georiënteerd). Jongetjes krijgen daardoor vaak onterecht een adhd-etiket en een te laag schooladvies.
Talenonderwijs start te laat
Tot aan de puberteit kun je relatief moeiteloos een andere taal dan je moerstaal leren spreken. Daarna krijgt het brein het steeds lastiger - en juist dán pas leren de meeste kinderen op school hoe je une baguette of ein Bratwurst bestelt.
Tieners kunnen niet plannen en kiezen
Middelbare scholieren moeten hun studie zelf plannen en belangrijke besluiten nemen over de toekomst. Maar dat kúnnen ze helemaal niet. Een enorme lading hormonen beïnvloedt hun brein dusdanig dat ze moeite hebben met logisch denken en consequenties overzien.
Lessen beginnen een uur te vroeg
In de puberteit wordt de slaapklok ge-reset. Daardoor zijn pubers 's avonds niet in bed te krijgen en er 's ochtends niet uit te branden. Scholen moeten meer rekening houden met puber-jetlags, zoals een uur later beginnen, of beginnen met mentaal minder belastende vakken zoals gym, tekenen en handenarbeid.
Mwah
Een aantal van de bovengenoemde punten spelen al veel langer. Ook in mijn tijd, en vziw ook in mijn moeders tijd, begon het rekenonderwijs vroeg, het onderwijs in vreemde talen laat, en de schooldag op een afschuwelijk vroeg tijdstip. Dus als de kinderen 'tegenwoordig' onvoldoende leren heeft dat met bovengenoemde punten kennelijk weinig te maken.
Groeten,
Temet
Commentaar van pubers
op een uur later: Dan kom je dus nog steeds niet uitgeslapen een uur later je bed uit.... en mis je aan het eind van de dag een uur om huiswerk te maken... nee bedankt. (en met een flutvak beginnen werkt al helemaal niet, aldus de pubers)
Ik neem 'm mee
Ik ga met de trein. Tien uur reizen. Weet je wat, ik neem dat pycho magazine mee.
Temet:"Dus als de kinderen 'tegenwoordig' onvoldoende leren heeft dat met bovengenoemde punten kennelijk weinig te maken. "
Mee eens.
Er is eigenlijk iets veel gekkers aan de hand, namelijk dat juist theoriën die kinderen zouden moeten sparen (niet te vroeg met zus of zo beginnen) vaak samenhang hebben met het veel te vroeg ontwikkeling verwachten die er gewoon niet is.
Het zelfstandig werken is daar een voorbeeld van. Maar ook het afrekenen van kleuters op 'werkhouding' en daaraan de conclusie verbinden dat kind "niet rijp' is voor groep 3.
Werkhouding, pffff.
Nou ja, ik ga er lekker lui in zitten lezen de komende week. Buiten de schoolvakanties bovendien. Ik hoop dat Pelle me dat vergeeft.
Groet,
Miriam Lavell
Miriam (ot)
"Ik ga met de trein. Tien uur reizen. Weet je wat, ik neem dat pycho magazine mee. "
En nog wat anders ook, hoop ik, want met dat magazine red je het nog niet tot de landsgrens.
Ach, tien uur in de trein om te lezen en een beetje om je heen te kijken, wat lijkt me dat eigenlijk een zaligheid. Jammer dat die trein-wc's altijd zo smerig worden, maar verder is het een genot (mits niet vergezeld door kleine kinderen, maar daar zal jij vermoedelijk weinig last van hebben). Goede reis!
Groeten,
Temet
Zware kost
Ik moet selectief zijn in mijn nog niet gedefinieerde maar wel wat beperkte toestand. Letterlijk zware kost zit er niet in. Vandaar ook de trein trouwens want ik ben dol op autorijden, maar mijn knuistjes willen het stuur niet meer zo lang vast houden.
Maar ik ben ook dol op treinreizen. Toen ik nog bij Brussel woonde, deed ik dat wekelijks. Heerlijk inderdaad, zo helemaal alleen met dat voorbij razende landschap. De psychobabbel bewaar ik voor de minder interessante stukken.
Aan het einde van de reis wacht mijn zus, met haar hond. En natuurlijk eende(n!)borst met ganzenlever.
God in Frankrijk.
Groet,
Miriam Lavell
