Toch over naar groep 5 ondanks..

Nounounou

Jas heeft hier gevraagd naar ervaringen over iets wat ze niet kende en waar ze zich zorgen over maakte. Er is hier veel verteld en volgens mij heeft ze er veel van opgestoken en met die kennis heeft ze haar standpunt bijgesteld. Goed zo toch?

Inderdaad yvon

Vanuit mijn onwetendheid voorzag ik problemen. Ik heb idd geen weet van hoe men in de klas werkt mbt aangepaste lesstof. Ik weet van mijn eigen kind hoe het gaat (en dan nog hoor ik vaak genoeg "Ow dat weet ik niet meer.." als ik vraag wat ze gedaan hebt) maar niet van/over andere kinderen. Zoals iemand (terecht!) al zei: "Dat gaat mij niet aan en dat bespreekt de juf niet met mij" Dus vanuit die onwetenheid had ik zoiets van "oke, komen hier geen problemen van?" Nee schijnbaar niet. Dit is dus een gangbaar iets op school dat ieder in zijn eigen tempo zijn eigen werk doet (ik kom nog uit de tijd van gezamelijk stampen en leren). Toevallig dat het gesprek nu gezamelijk met wat moeders kwam op het meisje wat nu wel over gaat (haar moeder begon daar overigens zelf over en was zelf daar dus ook verbaasd over!) en vanuit dat gesprek broeide het bij mij door. Zouden er problemen van komen in de klas of zag ik beren die er niet zouden zijn. Mijn mening is dus idd bijgesteld en mijn ongerustheid is dus volledig weg. Door wat je hoort van anderen om je heen. In dit geval online hier, en soms ook op het schoolplein. (wat door Issie als schoolpleingezeur wordt bestempeld.)

Vanuit mijn eigen onrust, gebaseerd op wat ik zelf aan ervaring heb in mijn schooltijd (ergens ver vorige eeuw, dat terzijde) had ik twijfels. En dat ik het daar niet mee eens zou zijn kwam ook voort uit die twijfels. Ik zou het er namelijk niet mee eens zijn als er idd problemen van zouden komen.

Ik ben geen bemoeial, ik val niemand aan, maar wordt nu wel bestempeld (ja Issie!) als zijnde de veroorzaker van problemen. Ik heb schijnbaar niets beters te doen...

Jammer dat een vraag, anoniem en online, geboren uit onrust, nu naar mij wordt teruggekaatst al zou ik de grootste onruststoker zijn.

Als ik dat zou zijn zou ik wel direct op school stennis lopen maken, ipv om ervaringen online te vragen.

Een mens is nooit te oud om te leren. De kinderen in de klas mogen dat allemaal in hun eigen tempo, maar volgens mij mogen volwassenen dat ook nog. En vandaag heb ik weer iets geleerd. Dat een vraag stellen soms beter achterwege kan blijven. Jammer.

Kijk jas

ik ben er ondertussen wel van overtuigd dat je het niet zo bedoelde maar je stelde de vraag echt heel ongelukkig. Dus niet stoppen met vragen stellen, wel even goed naar je formulering kijken...! De rest van je berichten is een stuk genuanceerder dan het eerste.

Mijk

Eens met mijk en aanvulling

Ha, ik ben het helemaal eens met bovenstaande, het is duidelijk dat je eigenlijk een andere vraag stelde maar dat die onhandig uit je toetsenbord kwam.
Ik denk dat je enerzijds totaal geen zorgen hoeft te hebben, zoals eerder al gezegd gaan kinderen vaak heel natuurlijk om met verschillen en individuele aanpak. Anderzijds is je oproep vooral een oproep over 'hoe ga ik met mijn kind om wanneer zij geconfronteerd wordt met deze verschillen?' Ik denk dat je haar heel goed kunt uitnodigen om te kijken naar eenieders verschillen, sterke kanten en minder sterke kanten en waarom dingen soms vragen om een andere aanpak. In mijn gezin is het heel gebruikelijk dat we een zogenaamde 'complimentenronde' doen waardoor duidelijk belicht wordt dat eenieder zijn eigen kwaliteiten heeft maar dus ook dat niet iedereen hetzelfde even goed kan. Er is er eentje heel erg sportief in mijn gezin, de tweede zou dit misschien wel willen maar helemaal niet kunnen door motorische problemen. Als die tweede 1 kilometer heeft gerend bij een hardloopwedstrijd is dat een evengrote prestatie als wanneer die eerste de 5 kilometer rent. De complimenten daarover zullen ook even welgemeend zijn voor beiden.
En wat ik ook als tip zou willen meegeven is dat je een kind kunt helpen met de vragen stellen waar ze thuis horen. Wanneer zij inderdaad bij jou thuis zou opmerken dat het oneerlijk is dat het andere kind maar minder werk hoeft te doen zou je haar kunnen uitnodigen om het eens samen aan de leerkracht te vragen, hoe dat zo gekomen is. Leerkrachten kunnen dan zulke dingen ook in de klas bespreekbaar maken waardoor er geen negatieve sfeer tussen de kinderen hoeft te ontstaan uit onvrede of afgunst.

Al wat langer geleden, maar toch

Mijn zoon vond rekenen ook saai en had nooit zijn taak af. Iedere week op vrijdagmiddag als de anderen leuke dingen deden moest hij op de gang werken. Volgens de school was hij een jaar achter. Hoe verbaasd waren ze dat hij bij de citotest hoger scoorde dan leerlingen die niet achter waren. Inmiddels volwassen steekt het hem nog! Dus zeg niet dat het kinderen niets kan schelen als ze anders behandeld worden.

Jaymza

Waarom/ volledig ot

wordt er de laatste tijd toch zo vakk zo fel gereageerd op vragen van sommige mede-forummers?

Ik snap werkelijk niet waar het voor nodig is om zo fel en aanvallend om de hoek te komen en merk dit nu hoe langer hoe meer.
Je kunt het er niet mee eens zijn, je kunt de vrag ongelukkig gesteld vinden, maar de manier waarop het gaat vind ik echt onder de gordel. Krijg er het gevoel bij dat het wel conformtabel is, anoniem, online, ff lekker je gal spuwen omdat je het er niet mee eens bent.

Erg jammer.

Anyway, inhoudelijk: ik zou me er op voorhand denk ik niet al te druk om maken, en als het zover komt, eht gesprek offline en 1/1 met dochter aangaan, op hele simpele manier: kinderen die snel leren krijgen vaak meer en of moeilijker werk, kinderen die er moeite mee hebben krijgen ook aangepast werk. Simpel.

Mamvan3

Hier de mama van het meisje!

Hallo Jas en anderen,

In eerste instantie schrok ik van het eerste berichtje van Jas. Ik ben natuurlijk niet degene over wie Jas schrijft, mijn dochter is 11 en zit in groep 7, maar had zo mijn dochter kunnen zijn.
Mijn dochter kan de leerstof ook niet altijd bijbenen. Ook ik heb met de juf en RT/IB-er afgesproken taken soms te halveren met name op rekengebied.
Mijn dochter zit in regulier onderwijs. Ze had de afgelopen jaren een aangepast programma. Ze is bij haar op school (gelukkig) geen uitzondering.
De andere ouders van de kinderen van mijn dochter's klas weten van haar problematiek en gelukkig ben ik er nog niet tegenaan gelopen dat een ouder het hier niet mee eens zou zijn. Gelukkig heeft Jas later duidelijk gemaakt dat ze niet wist dat het vaker voorkomt en dat het voor haar iets nieuws is. Ik snap dus nu wel haar vraagstelling, als je toch niet weet het het in zijn werking gaat in een klas met verschillende niveau's..het kwam alleen in eerste instantie kwetsend over. Mijn dochter heeft dus leerproblemen omdat ze extreem te vroeg geboren is.
Er zitten in iedere klas verschillende soorten niveau's van kinderen. Kinderen onderling maken hier geen probleem van. De HB-vriendin van mijn dochter beseft maar al te goed dat haar vriendin, mijn dochter dus, het moeilijk(er) heeft op school en prijst haar met haar door hardwerken verdiende 6 terwijl ze zelf een 9 heeft. Kinderen kijken naar hele andere dingen en niet naar het feit dat het ene kind misschien meer tijd krijgt voor een opdracht of minder (huis)werk. Ook kinderen tellen hun eigen zegeningen....

Nancy!

Allereerst mijn excusus, ik heb nooit iemand willen kwetsen, niet bewust en zeker ook niet onbewust. Juist daarom heb ik de vraag hier anoniem en online gesteld en om ervaringen en meningen gevraagd. Juist om niet de ouders van het meisje uit mijn verhaal te kwetsen, maar ook niet andere ouders. Het kwam bij mij echt puur uit ontwetendheid, klinkt heel suf, maar ik heb echt nooit het besef gehad dat kinderen in een klas op verschillende niveaus werken. In mijn tijd (nou klink ik als een oude grijze duif ) was dat niet. In die week leerden we de hoofdsteden van Nederland en de week daarop alle grote rivieren. Ik weet van mijn eigen kind enigzins wat ze doet op school per dag, maar van anderen hoor je dat dus nooit (en dat hoeft eigenlijk ook niet)

Ik besef nu dat ik gewoon van een mug een olifant maakte en een probleem in mijn hoofd creeerde om iets wat voor mij nieuw is, maar voor een schoolgaand kind tegenwoordig iets normaals.

Nogmaals, mijn excusus als het kwetsend is geweest, dat is dus zeker niet mijn bedoeling geweest Ik ben blij te lezen dat ieder kind dus gewoon in zijn eigen tempo en op zijn eigen manier de lesstof onder de knie krijgt. Zit me nu te bedenken, wie weet is mijn dochter wel degene die ook 'afwijkende' lesstof krijgt, terwijl ik denk dat het 'normaal' is

(en even schrok ik van je titel, dacht dus echt met de moeder van het meisje te maken te hebben en was al bang dat ik het niet anoniem genoeg had gehouden )

@mijk

"De rest van je berichten is een stuk genuanceerder dan het eerste."

Ik heb volgens mij ook redelijk gelijk bij 1 van de eerste reacties na mijn openingsbericht meer tekst en uitleg gegeven over wat ik bedoelde, waar ik mee zat qua gedachten en toch werd ik nog op het einde van het draadje volledig afgekat en neergesabeld. De ongeremdheid om hier opnieuw vragen te stellen is er bij mij toch wel enigzins vanaf nu. Sommige latere reacties voelde echt als natrappen terwijl ik al knockout op de grond lag...

Jas

Hallo Jas,

Dank je wel voor je bericht, maar excuses zijn niet nodig hoor, ik snap dat dit niet kwetsend bedoeld was. Ik had na je eerste bericht meteen in de gaten dat je gewoon wilde weten hoe het werkt met verschillende niveau's in een klas en dat je niet wist of daar sprake van was of hoe eea in zijn werk gaat. Je maakt heus geen mug van een olifant je wilt gewoon weten hoe iets zit en daar is dit forum toch voor.
Ik moet toegeven dat ik ook op dit forum vaak dingen ben tegengekomen die ik niet wist of waar ik in eerste instantie anders over dacht. We zijn hier om elkaar te steunen en van informatie te voorzien, je kunt niet alles weten toch? Ik vind het tof dat je zo reageert

Ervaring, ja,

Mijn zoon zit op speciaal basisonderwijs waar de verschillen nog veel groter zijn onderling. Het effect is niet dat kinderen jaloers op elkaar zijn als ze dingen aangepast doen. Hert effect is dat iedereen geaccepteerd wordt met al zijn sterke en zwakke kanten en dat kinderen dit prima met elkaar kunnen hebben.
Een verrijking dus eigenlijk!

Wat ik zeg tegen kinderen...

Beste allemaal,

Ik heb de draad gelezen, en alles is volgens mij wel geschreven. Ik ga daar niet meer op in.

Hier ook een dochter die een aangepast programma volgt op school (rugzakje).

het is een montessori-school, dus het valt allemaal niet zo op.

als er toch kinderen vragen over stellen, dan zeg ik altijd dat dochter niet zo'n 'schoolhoofd' heeft.

dat pakken kinderen altijd goed op. Meestal noemen ze dan spontaan iets wat dochter wel goed kan, en ontstaat er een gesprekje dat iedereen anders is.

Dus de term 'schoolhoofd' werkt hier goed bij kinderen.
misschien een tip voor anderen?

groetjes
Dihanne

Kan jou schelen?

wat maakt het nou uit? kijk niet naar anderen, maar kijk gewoon wat je dochter 'af moet hebben', klaar.