Tweeling bij elkaar in de klas

Jongste

Ik denk dat het ook van de tweeling zelf afhangt. Jongste is dikke vriendinnen met een tweeling die zó van elkaar verschillen, zowel uiterlijk als innerlijk dat ze meer zussen dan een tweeling zijn. De een is groot en stevig en een beetje lomp en stil en ingetogen en lief en verlegen. De andere is klein en bewegelijk en druk en extravert en grasieus en sportief en een beetje een kattekop en zelfverzekerd. Ze zijn meer elkaars concurenten dan dat ze elkaar versterken. Als de een op een sport zit mág van de ouders de andere er niet op. Omdat dat grootste meisje anders áltijd door haar bewegelijke zus word overschaduwd....Dat jongste vriendinnen is met beide schijnt al bijzonder te zijn. Doorgaans hebben ze allebei hele andere vriendinnen. Deze ouders hebben bewust voor beide een andere klas gekozen...
Broer heeft een tweeling die elkaar juist versterken. samen zijn ze sterk, maar ze laten elkaar ook op de juiste momenten 'los' en steunen elkaar en gaan toch allebei hun eigen gang en kunnen ook best zelfstandig dingen doen, hebben nooit ruzie of concurentiestrijd. Die zitten wel bij elkaar in de klas.
Ik denk niet dat je 1 regel kan stellen. Ook tweelingen zijn allemaal anders. Net zo als individuen. Lijkt me logisch.
groeten albana

Wat wil je weten?

"Ik denk dat het wel losloopt. Die flauwekul van individu blla blla, is al lang achterhaald."
Ik denk dat je al weet wat je wilt.
Mijn persoonlijke ervaring: Ik deed het schoolwerk en zus deed het plezier. Zo hadden we een gezellige tijd, maar leerde zij niks.
Ik weet niet of de huidige schoolstructuur met persoonlijke toetsen e.d., zich nog voor dit soort verstopspel leent. Bovendien hebben je kinderen gescheiden onderwijs gehad.
Het komt vast wel goed.
Iets anders: mijn kinderen hebben samen in een combinatieklas gezeten. Daar trad een vergelijkbare 'taakverdeling' op: Hij het rekenwerk, zij taal. Ze kwamen niet op elkaars terrein waardoor hij achter was met lezen en zij met rekenen.
Maar ook zij waren jonger dan jouw kinderen.
Groet,
Miriam Lavell

Hier geen goede ervaring

helaas, mijn tweeling zit ook bij elkaar, maar dat is geen succes. Ze zitten sinds groep 3 bij elkaar. En nu in groep 5.

Zelf

Helft van een eiige tweeling. Kleuterklassen en groep 3 samen, daarna gesplitst t/m groep 7 en 8 weer samen.

Ik vind dat het goed was een aantal jaren apart te zitten, maar vond het heerlijk de basisschool samen af te sluiten.

Nasha

Wat gaat er dan mis bij jullie tweeling?.

Elsje78

Dat samen afsluiten van de basisschool lijkt hun ook helemaal geweldig.

Jessica

Ze letten veel te veel op elkaar, constante competitie, bemoeien zich met alles van elkaar enzenzenz. Diep in mijn hart zou ik ze liever apart hebben. Alleen kan dat niet op de huidige school.

Prima toch

Ze hebben een tijd apart gezeten, nu mogen ze weer samen, heerlijk voor ze als ze dat graag willen. Gaat het echt niet goed kan je het altijd terug draaien.

Nasha

Oke dat snap ik. Dat is ook het punt waar wij dus nog geen ervaring mee hebben. De juffen (waar ze nu zitten) denken dat het geen probleem gaat worden. We zien het wel het komende schooljaar hoe dat gaat. De leerkracht zal zijn uiterste best gaan doen om hen uit elkaar te houden vertelde hij maar wilde deze uitdaging wel aan. Dit is voor hem ook de eerste keer dat er een eeneiig tweeling samen bij hem in de klas komt.
Wat voor een tweeling is het bij jullie?.

J/m (twee-eiig dus)

dus je zou denken, allebei hun eigen clubje, maar dan nog...

Wat interessant, dat wist ik nog niet. Als voortaan mensen aan mij vragen of mijn zoon en dochter eeneiig zijn, zal ik vanaf nu niet meer denken: 'Nou die heeft er niet veel van begrepen.' Dan is het misschien wel iemand die juist heel goed op de hoogte is. ☺

Aha, maar....

>>Dit resulteert in tweelingen waarvan een van de individuen een man is met een X- en een Y-chromosoom en de ander een vrouw met maar één X-chromosoom (XO) en dus lijdt aan het syndroom van Turner.< <

Dan is dus het meisje gehandicapt. Dat is hier geenszins het geval . Dus ik weet zeker dat ze twee-eiig zijn. Ze lijken ook totaal niet op elkaar, mijn oudste en zijn broertje zou je veel eerder als 2-ling verwachten, dus misschien heeft zijn tweeling-ei-broertje wel 5 jaar liggen wachten in mijn baarmoeder hahahahahaha!

Die vraag

Die vraag over eeneiig heb ik ook vaak gekregen. Ik wist ook niet dat het wel kon. Blijkbaar waren de vraagstellers dus een stuk beter op de hoogte Overigens toen mijn tweeling klein was leken ze wel heel veel op elkaar. Nog steeds wel maar minder. Toen ik het haar van mijn zoon langer had laten groeien dachten de meeste mensen dat het twee meisjes waren (mijn zoon had/heeft hele fijne trekken). Heel schattig. Vond ik dan. Zoon vindt achteraf die verhalen minder leuk.

Dat met elkaar bemoeien herken ik wel. Dat deden/doen die van mij ook. Overigens zijn al mijn kinderen daar bijzonder goed in. Heel irritant.

Nou

vind beide tweelingen er prima uitzien en als ik 20 jaar jonger was.... hahahahaha! Voor 1 avondje dan he?

Nou dames toch!

Waar een draadje toch naar toe kan leiden!. Dochter 18 vond de eerste twee wel mooi de andere twee te gay.
Maar interessant van die eeneiige tweeling dat dat dus ook een j/m tweeling kan zijn,ook nooit geweten.

Eh pardon nasha

Ken je iemand met het syndroom van Turner? Het komt nogal hard aan dat je mijn dochter gehandicapt noemt.

Savon

Kan me voorstellen dat dat hard aankomt. (Ik neem aan dat je een dochter met Turner hebt) Ik ken één vrouw met Turner en die is bepaald niet gehandicapt. Ze heeft gestudeerd en is arts. Wel is ze aan de kleine kant en kan ze zelf geen kinderen krijg. Maar ze heeft met haar man een paar kinderen geadopteerd. Volgens mij is er een hele grote variatie bij meisjes met Turner wat betreft wel of niet gehandicapt zijn.

Eh ja.

en die is dus gehandicapt en toen ik dat syndroom zag staan had ik die voor ogen. Even voor de goede orde, ik heb 2 kinderen met wat je ook mag noemen een handicap, al is deze dan niet zichtbaar. Ik heb geenszins iemand tegen de schenen willen schoppen in ieder geval.

Gehandicapt

Tja, wanneer is iemand gehandicapt, dat is natuurlijk lastig. Ik denk dat iemand gehandicapt is als degene zichzelf niet kan redden maar hulp nodig heeft.

Ik heb zelf de ziekte van Crohn en werd pas door iemand als "gehandicapt" bestempeld. Ik voel me absoluut niet gehandicapt, ik ben soms beperkt in wat ik wel of niet kan doen, maar daar heb ik rekening mee leren houden.

Mijn dochter (3 jaar en 8 maanden) heeft Turner in de klassieke variant. Ze is klein, maar wordt nergens in beperkt. Is klein zijn en geen kinderen kunnen krijgen dan gehandicapt? Geestelijk is ze gewoon op niveau en qua motoriek heeft ze haar achterstand ingehaald. Natuurlijk zullen er ook Turners zijn met een geestelijke of lichamelijke handicap, maar dat heeft niks met Turner te maken, dat is gewoon toevallig.

Beste mensen

iedereen heeft een eigen referentie kader. Ik dus ook. En in dat referentie kader zit dus een kindje met dat syndroom. En die is wel gehandicapt. En dan kan iedereen hier wel over me heen vallen, maar als ik niet weet dat dit ook in andere varianten kan voorkomen, moet ik dat dan ruiken? Hoe vaak hebben mensen mij al niet meewarig aangekeken als ik vertel een kind met autisme te hebben. Want die zien meteen een soort van Rainman voor zich. Maar ook dat is in verschillende vormen aanwezig, en gelukkig is de variant van zoon niet "klassiek autisme".
Nogmaals, ik heb niemand tegen de schenen willen schoppen en ik weet dus nu dat er ook andere vormen zijn waarbij een meisje dus verder gelukkig normaal is. Nou, da's prettig om te weten.

Tja p

dat weet ik allemaal niet precies, want zo'n intensief kontakt heb ik nu ook weer niet met die ouders. Misschien komt het wel niet van turner, geen idee. Zou kunnen kennelijk. Nogmaals, ik wist alleen van dit kind dat het Turner had en dat het gehandicapt was. dat was mijn referentiekader toen ik las dat zo'n eeneiige j/m tweeling leidt tot Turner bij het meisje.

Nasha

quote: Ze lijken ook totaal niet op elkaar, mijn oudste en zijn broertje zou je veel eerder als 2-ling verwachten, dus misschien heeft zijn tweeling-ei-broertje wel 5 jaar liggen wachten in mijn baarmoeder hahahahahaha!

Haha, dat roep ik ook altijd! Dat een van mijn dochters 4 jaar in de baarmoeder heeft gewacht en dat ze stiekum een tweelingzus is van haar oudste broer (wat ze me overigens niet in dank afneemt).

Mijn tweeling heeft trouwens vanaf groep 1 in aparte klassen gezeten. Was toendertijd het beleid van de school en ik stond daar ook achter. Ze hadden beiden hun "eigen" klas en eigen verhalen.

In groep 1 en 2

zaten ze ook apart, op mijn verzoek overigens, want ze mochten ook bij elkaar. Alleen, de school is zo klein, na groep 2 zijn er geen parallelklassen meer, dus ik wist dat ze in groep 3 weer bij elkaar zouden komen.

Mijn ervaring

Om even terug te komen op de oorspronkelijke vraag: ik ben zelf deel van een een-eiige tweeling, Op de basisschool zaten we bij elkaar, vanaf de brugklas niet meer. Op eigen verzoek overigens.
Ja, natuurlijk zijn de kids blij als ze weer bij elkaar mogen. Net zoasl dat zo zou zijn als ze bij dat ene vriendje of vriendinnetje zouden zitten. Maar ik denk dat je iets te makkelijk meegaat en zelfs al roept 'het schijnt helemaal niet zo te zijn dat...'.
Los van hoe je kinderen er zelf mee omgaan: je hebt ook nog de rest van de klas en de leerkracht. Wat mij vooral is bijgebleven, is dat eeuwige vergelijken. Je wordt niet zomaar als individu gezien. De resultaten en het gedrag van de een worden altijd vergeleken met die van de ander. Onbewust overigens vaak. Heeft A een hoger cijfer dan B, dan is A toch wat bijdehandter, of heeft B niet voldoende haar best gedaan. Hebben A en B hetzelfde cijfer, dan zijn ze 'typisch een tweeling'. Ouders doen dat zelf trouwens ook hoor. Het is heel normaal dat tijdens de rapportengesprekken de twee kinderen voortdurend met elkaar worden vergeleken.
Voor ieder kind is het lastig om zich als individu te ontwikkelen. Ben je deel van een (1-eiige) tweeling, dan heb je een extra uitdaging. De omgeving ziet het verschil nauwelijks, A en B zijn schijnbaar inwisselbaar. Waarschijnlijk speelt dit sterker als je erg op elkaar lijkt (zoals wij).
Ik denk dat je een tweeling een dienst bewijst, door hen een 'eigen leven' te gunnen. Een omgeving waar ze gewoon A of B mogen zijn, en niet steeds een beetje beiden. Waar ze echt los van elkaar hun keuzes kunnen maken, vrienschappen kunnen ontwikkelen etc.
Een van de anderen tweelingen uit mijn kindertijd, is altijd bij elkaar in de klas gebleven. Zelfs op de universiteit, met dezelfde afstudeerrichting, zelfde studentenhuis, zelfde hockeyteam. Ik heb dat altijd met verwondering bekeken. Voor mijn gevoel kan het gewoon niet dat je - zo tot in detail - je leven gelijk inricht.

Ijsvogeltje

Ook ik ben een van een een eeneiige tweeling. Ook wij hebben samen in een klas gezeten tot groep 7.
""Ja, natuurlijk zijn de kids blij als ze weer bij elkaar mogen. Net zoasl dat zo zou zijn als ze bij dat ene vriendje of vriendinnetje zouden zitten. Maar ik denk dat je iets te makkelijk meegaat en zelfs al roept \'het schijnt helemaal niet zo te zijn dat...\'. ""
Ze hebben zes jaar niet bij elkaar in de groep gezeten, nu wilden ze dit erg graag wel weer. En uit het tweelingen onderzoek bleek dat het geen bal uitmaakt wel of niet bij elkaar in de groep. Het bleek ook nog eens zo te zijn dat tweelingen die bij elkaar in de groep zitten betere schoolprestaties hebben. Ook onze school directeur heeft dat onderzoek gelezen en vond ook dat gezien het verzoek van onze tweeling het gewoon gaan proberen. Natuurlijk gaan we nog een gesprek aan met de docent van volgend jaar, hoe hij dit gaat aanpakken. Over dat vergelijken e.d.
""Ik denk dat je een tweeling een dienst bewijst, door hen een \'eigen leven\' te gunnen. Een omgeving waar ze gewoon A of B mogen zijn, en niet steeds een beetje beiden. Waar ze echt los van elkaar hun keuzes kunnen maken, vriendschappen kunnen ontwikkelen etc.""
Daar ben ik het helemaal mee eens. Maar dit hoeft niet perse in een aparte klas. Ze hebben zich in de afgelopen zes jaar al als een individu ontwikkeld. Ook met het uitnodigen van verjaardags- feestjes werden ze alleen maar samen uitgenodigd al het een gezamenlijke vriend was. Wat wel weer typisch was dat de kinderen die naar de bovenbouw drie namen op mochten schrijven waar ze graag bij in de klas wilden zitten in de bovenbouw. Daar bij waren er veel ( zowel jongens als meisjes)die beide namen noemden om bij in de klas te zitten, dus vanuit de kinderen kwam er ook wel uit dat ze toch een eenheid zijn ondanks die zes jaar apart bij elkaar in de klas zitten. De reacties van de kinderen waar ze bij in de bovenbouw komen waren erg positief.
Ik weet niet hoe jou band is met je tweeling zus maar die van mij is na 50 jaar nog steeds erg sterk. We leiden ons eigen leven al meer dan 32 jaar en wonen niet bij elkaar om de hoek. Onze tweeling wil gewoon samen later een huis kopen, dat wilden wij ook. Maar gaande weg volg je je eigen weg. Ik ken ook een tweeling die nu 53 is en al jaren samenwoont. Ze zijn gelukkig samen.

Jessica5

"Het bleek ook nog eens zo te zijn dat tweelingen die bij elkaar in de groep zitten betere schoolprestaties hebben."

Waar kan ik dat onderzoek vinden? Ik ben er wel benieuwd naar. Ik kan alleen maar onderzoeken vinden waaruit blijkt dat het voor de cognitieve resultaten niet uitmaakt of een tweeling in dezelfde klas of in aparte klassen zit.

skik

Mijn tweeling

Noodgedwongen op verschillende scholen begonnen, later op dezelfde school in verschillende klassen, groep 7 bij elkaar en groep 8 weer uit elkaar (wat niet best was voor een van de twee).
Op het VO volledig bij elkaar, en nu, door verschillende studie-keuze, weer uit elkaar.
Mijn ervaring is dat het allemaal weinig uitmaakt, je hoeft niet gespannen te doen over juist wel of juist niet bij elkaar. Bij elkaar was heel gezellig, uit elkaar gaat ook goed.