Twijfels schoolwissel om pesterijen
Mijn 10-jarige dochter zit nu op het einde van groep 6. Sinds het begin van dit jaar wordt zij duidelijk gepest omdat ze lichamelijk “verder” is dan haar klasgenoten. Het gaat steeds om meisjes die haar pesten. Die roepen dan “vieze” teksten naar haar of maken tekeningetjes die ze dan omhoog houden. Daarnaast hebben sommige kinderen doorgehad dat in de thuiswerkperiode’s er ook digitaal gepest kan worden.
De school pakt het goed op. Diverse leerlingen zijn er al meerdere keren door de juf op aangesproken. Ook voor de digitale pesterijen geldt dat de school de meisjes én hun ouders hiermee heeft geconfronteerd. Ook is er inmiddels toezicht in de kleedkamer met de gym waar dit eerst niet was en dochter geintimideerd werd.
Helaas blijft dit pestgedrag aanhouden. Dochter heeft momenteel maar één vriendinnetje op school en daar is ook regelmatig mot mee. Er is hier helaas geen andere klas.
Nu zitten wij vanwege de aanhoudende problemen te denken aan een andere school. Dat betekent wel dat we onder andere een risico nemen dat de school problemen daar minder goed oppakt.
Het gaat bij dochter alleen om de relaties met de andere leerlingen. Verder gaat het goed.
Heeft iemand advies?
Zoon had ook een school die er 'alles' aan deed. Het hielp alleen geen zier. Het was altijd achteraf. In groep 7 werd het pesten minder, maar niet weg, toen zoon een mannelijke leerkracht kreeg die de jongens in buitenspeeltijd ook aan het voetballen zette waar bleek dat zoon goed kon keepen. Meteen de enige functie die hij met zijn autisme goed kon doen.
Quote: we pesten je niet omdat je onze goede keeper bent.
Ondanks interventie van de RIAGG: school moet het pesten stoppen is dat nooit gelukt. Ik heb al die jaren gehoopt op de school. Met dochter, ook autisme en pesten maar ook schooluitval ben ik iets sneller geweest. Die is in groep 6 overgegaan naar een kleinere school binnen hetzelfde samenwerkingsverband.
Dat kun je ook nog vragen of er een andere school in het samenwerkingsverband is als er geen andere klas is. Overigens ging het daar wel wat beter maar het pesten was ook niet over.
En verder zou ik haar contacten buiten school zoveel mogelijk versterken. Mijn kinderen hadden het intussen alleen goed als we op de camping waren. Daar werd niet gepest en ze pasten beter in de groep. We gingen dan ook naar een natuurcamping. Mogelijk dat dat een wat ander publiek gaf. Later op een vijfsterrencamping toch ook weer wat mindere episodes meegemaakt.
Gelukkig gingen ze ook goed om met neefjes en nichtjes en met kinderen van vriendinnen. En er waren inderdaad altijd ook wel een paar kinderen van school. Waarvan helaas pas achteraf duidelijk werd of het pesters of vrienden waren.
Wat doet de school nog meer dan de kinderen en de ouders aanspreken op hun gedrag? Is het alleen maar steeds zeggen 'foei, mag niet, niet meer doen' of zijn er ook consequenties voor de pestende kinderen?
MamaE schreef op 14-06-2021 om 18:52:
Wat doet de school nog meer dan de kinderen en de ouders aanspreken op hun gedrag? Is het alleen maar steeds zeggen 'foei, mag niet, niet meer doen' of zijn er ook consequenties voor de pestende kinderen?
Ze wordt wel echt beschermd. De kinderen hebben al verschillende straffen gekregen zoals een week niet buiten mogen spelen en excuusbrieven moeten schrijven.
AnneJ schreef op 14-06-2021 om 17:54:
Zoon had ook een school die er 'alles' aan deed. Het hielp alleen geen zier. Het was altijd achteraf. In groep 7 werd het pesten minder, maar niet weg, toen zoon een mannelijke leerkracht kreeg die de jongens in buitenspeeltijd ook aan het voetballen zette waar bleek dat zoon goed kon keepen. Meteen de enige functie die hij met zijn autisme goed kon doen.
Quote: we pesten je niet omdat je onze goede keeper bent.
Ondanks interventie van de RIAGG: school moet het pesten stoppen is dat nooit gelukt. Ik heb al die jaren gehoopt op de school. Met dochter, ook autisme en pesten maar ook schooluitval ben ik iets sneller geweest. Die is in groep 6 overgegaan naar een kleinere school binnen hetzelfde samenwerkingsverband.
Dat kun je ook nog vragen of er een andere school in het samenwerkingsverband is als er geen andere klas is. Overigens ging het daar wel wat beter maar het pesten was ook niet over.
En verder zou ik haar contacten buiten school zoveel mogelijk versterken. Mijn kinderen hadden het intussen alleen goed als we op de camping waren. Daar werd niet gepest en ze pasten beter in de groep. We gingen dan ook naar een natuurcamping. Mogelijk dat dat een wat ander publiek gaf. Later op een vijfsterrencamping toch ook weer wat mindere episodes meegemaakt.
Gelukkig gingen ze ook goed om met neefjes en nichtjes en met kinderen van vriendinnen. En er waren inderdaad altijd ook wel een paar kinderen van school. Waarvan helaas pas achteraf duidelijk werd of het pesters of vrienden waren.
Ze doet nu even niets vanwege de Corona maar ze wil graag zingen in een koor. Dochter zegt alleen nu al dat niemand in de klas dat mag weten. Want een andere leerling die net ergens op is gegaan krijgt steeds te horen “doe eens voor doe eens voor”.
Hier ook dames die achteraf gezien geen vriendinnen bleken. Nou ja, misschien wel tijdens de vriendschappelijke periode. Maar ze zien mijn dochter nu als makkelijk doelwit omdat ze toch nooit terugscheldt.
Ik heb hier ook het gevoel dat de school er alles aan kan doen maar het geen zier helpt. De juf heeft zelfs tegen mij gezegd dat ze dit een hele lastige klas vindt.
Marieke1980 schreef op 14-06-2021 om 20:04:
[..]
Ze wordt wel echt beschermd. De kinderen hebben al verschillende straffen gekregen zoals een week niet buiten mogen spelen en excuusbrieven moeten schrijven.
Dat is geen bescherming, dat is mosterd na de maaltijd. Gelukkig zijn ze wel op haar hand, dat is al iets, maar niet genoeg. Je wil voorkomen dat het steeds gebeurt, dat bouwt op.
Blijkbaar zijn die kinderen niet onder de indruk van straf. Is het een optie voor de school om een klassikale ouderavond te organiseren waarin de pestproblematiek besproken wordt. Of dat er een hartig woordje gesproken wordt met de ouders van de pesters. Want die hebben mijns inziens ook een rol wat betreft de opvoeding.
Gezien de oorzaak lijkt het me ook goed om een les biologie te geven over de ontwikkeling van het lichaam in de puberteit. Dat dat heel normaal is en bij iedereen gebeurt maar bij sommigen eerder en bij anderen later. Dat dat allemaal normaal is en dat je daar zelf geen invloed op hebt.
Ik was ook zo'n kind dat al redelijk vroeg lichamelijk begon te ontwikkelen. Werd er niet mee gepest gelukkig, maar ik voelde me ook niet heel comfortabel in mijn lichaam omdat ik lichamelijk voorliep op hoe ik me voelde. Ik had echt géén idee wat ik met borsten moest. Ja, een baby te drinken geven, maar waarom moeten die dan al twintig jaar eerder gaan groeien.
Wat wil je dochter trouwens zelf?
Ik denk dat de school het goed oppakt, dat neemt niet weg dat sommige kinderen onverbeterlijk ( lijken te ) zijn. Ik zou kiezen voor een andere school, vraag eens om je heen welke mensen ervaring hebben met een school die bekend staat om een goed pedagogisch klimaat en ga eens samen kijken. Kijk goed naar de sfeer, groepsdynamiek etc. Soms is een nieuwe start alles wat een kind nodig heeft.
Zoiets speelde bij een van mijn dochters ook in de klas. Toen kregen de kinderen te horen dat het krijgen van borsten zoiets is als groeien of tanden wisselen en daar pest je elkaar ook niet om. Een lesje biologie zoals MamaE noemt klinkt op dit moment als noodzaak.
Ik vind die klasgenoten van je dochter wel klinken als een stelletje raddraaiers. Hier heeft ook (digitaal) pesten plaatsgevonden, maar één keer de pestkoppen en de ouders confronteren met harde bewijzen (screenshots) was genoeg om het de kop in te drukken. Die klasgenoten van je dochter weten waarschijnlijk door ervaring hoe ze snel van hun straf afkomen, en dat als ze hun straf erop hebben zitten er weer een periode komt waarin ze alles kunnen maken tot aan de volgende straf.
Mijn zoon is op de basisschoolleeftijd van school gewisseld. Dat was zeker geen school maar drie straten verderop en toch bleken er veel connecties tussen de leerlingen te bestaan. Reken er bij een scholenwissel dus vooral op dat er onderling over je dochter gepraat zal worden en dat het dan niet vaak positief is. Daarnaast zeg je zelf ook dat je niet weet hoe een nieuwe school het pesten in de praktijk aanpakt. Dat zou inderdaad minder goed dan nu kunnen zijn.
De school geeft de jouw dochter pestende leerlingen flinke straf. Maar de leerlingen zijn er niet van onder de indruk. Veel meer dan misschien nog schorsen kunnen ze niet doen en dat levert gedoe op, of het nou terechte schorsingen zijn of niet. Ik zet wel vraagtekens bij de ouders. Hier hebben weleens schreeuwende ouders in het klaslokaal gestaan, soms al omdat hun kind door de docent aangesproken werd op iets veel kleiners en dan hadden die meestal geen straf.
Ik zou omwille van die raddraaiers waarschijnlijk wel zoeken naar een andere school.
Pesten is een groepsproces: er zijn slachtoffers, daders en meelopers. Zolang de school dat niet in beeld heeft helpen straffen en sorry zeggen echt niet.
Mijn dochter heb ik omwille van soortgelijke pesterijen in groep 5 op een andere school gezet. Na de kerstvakantie ben ik al begonnen met kijken naar een andere school omdat ik vermoedde dat de problemen nog groter worden. Mijn vermoeden bleek juist, want toen een meisje zag dat mijn dochter maandverband bij zich had werd ze ook daarmee gepest en wilde mijn dochter de laatste weken helemaal niet meer naar school. Ze is wel gegaan, met af en toe een dagje een ziekmelding.
De nieuwe school was ook niet goed maar dit thema kwam daar niet terug in de pesterijen.
Mijn dochter heeft het vorig jaar met één van de pesters geprobeerd bij te leggen. Toen die begon over dat ze net voor het eerst ongesteld is geworden en dat een stom meisje van de basisschool het nog niet is haakte ze gelijk af. Pesters zoeken naar excuses om te pesten en afwijking in lichamelijke ontwikkeling is daar een goede voor.
Mijn dochter doet het nu goed in de tweede klas. Ze is alleen nog steeds bang dat ze de klasgenoten van groep 5 ergens tegenkomt. Ik heb haar achteraf gezien te laat daar weggehaald.
Mag ik je trouwens vragen wat je bedoelt met vieze teksten?
Gisteravond stonden hier twee dames voor de deur die schreeuwden dat ze mijn dochter willen spreken, ik heb de deur weggegooid en afgewacht tot ze weer weg gaan. Dit kwam totaal onverwacht. We hebben het zeker niet zien aankomen.
Mijn dochter heeft dit vandaag met haar enige vriendin besproken die zegt dat ze niet moet liegen omdat een van de dames zo niet is en dit nóóóit zou doen.
We zijn echt in shock en gaan maandag zeker in gesprek met de school, maar houden er rekening mee met dat dit wellicht een van de laatste is. Die twee dames zijn in april en mei pas net 10! Geworden.
MamaE schreef op 14-06-2021 om 21:20:
Blijkbaar zijn die kinderen niet onder de indruk van straf. Is het een optie voor de school om een klassikale ouderavond te organiseren waarin de pestproblematiek besproken wordt. Of dat er een hartig woordje gesproken wordt met de ouders van de pesters. Want die hebben mijns inziens ook een rol wat betreft de opvoeding.
Gezien de oorzaak lijkt het me ook goed om een les biologie te geven over de ontwikkeling van het lichaam in de puberteit. Dat dat heel normaal is en bij iedereen gebeurt maar bij sommigen eerder en bij anderen later. Dat dat allemaal normaal is en dat je daar zelf geen invloed op hebt.
Ik was ook zo'n kind dat al redelijk vroeg lichamelijk begon te ontwikkelen. Werd er niet mee gepest gelukkig, maar ik voelde me ook niet heel comfortabel in mijn lichaam omdat ik lichamelijk voorliep op hoe ik me voelde. Ik had echt géén idee wat ik met borsten moest. Ja, een baby te drinken geven, maar waarom moeten die dan al twintig jaar eerder gaan groeien.
Wat wil je dochter trouwens zelf?
Er wordt zeker door de school met de ouders gesproken. Maar zoals jij zelf zegt maakt het blijkbaar geen indruk op de kinderen.
De leidster van de pestende meisjes gaat naar een andere school! Het kwam geheel onverwacht. Blijkbaar heeft het blijven klagen toch geholpen want deze dame vertelde op school dat haar ouders ruzie hebben met de school. Ik weet dat die vaak zijn aangesproken.
Als er na de vakantie nog problemen zijn gaat dochter misschien wel naar een andere school. Uit navraag weet ik al dat er genoeg plek is, alleen weinig garantie van een veilige omgeving... Voor nu heb ik goede hoop dat de sociale structuren veranderen.
Dochter is ontzettend blij.
