Uit de nieuwsbrief van OO: leer basisschoolleerlingen weer handwerken

Opvolgster van een echte authentieke handwerkjuf

dat was ik, een jaar of 14 geleden. Zij had vier lesuren per week. Dat werd al snel afgebouwd naar twee, en nu is het één uurtje.

Elk jaar doe ik een half jaar een bepaalde groep. De ene week helft 1 van de groep, de andere week helft 2; de eigen leerkracht kan dan met de andere helft aan de slag. Deze organisatievorm komt neer op 10 lessen per kind in het desbetreffende schooljaar.

Die tijd ga ik niet besteden aan iets zeeer veel geduld vragends als breien! Het duurt veel te lang voor je resultaat ziet. En eer een halve klas (is ongeveer 14/15 kinderen) steken heeft opgezet en een toer heeft gebreid - oei dan kom je enorm handen en ogen te kort! Ik vind het bijzonder knap dat de juffen van vroeger dat konden!

tonny

Dan wil ik ook weer volksdansen terug

dat heeft ook zo zijn nut gehad
Mijn moeder was handwerkjuf en heeft ook jaren volksdansles gegeven. Mijn zoon van 6 heeft nu 'les' van haar. Punniken en borduren. Hij vindt het geweldig en de juf in zijn klas is er blij mee want goed voor fijne motoriek en oog/hand coordinatie (is wel een juf van de oude stempel). Zijn eerste werkje was overigens voor haar en nu maakt hij iets voor mij, wat nog een verrassing is. Op school krijgt zoon wel dans, handvaardigheid en muziek van vakleerkrachten. Maar dat handvaardigheid is inderdaad meer knutselen.
Ik vond er overigens niets aan, kan niet breien, haken of wat dan ook (punniken lukt nog wel kwam ik achter).

Moeder op de barricaden

Zal ergens in de derde of vierde klas zijn geweest denk ik. Meisjes kregen twee uur handwerken ofzo. Jongens kregen het ene uur handenarbeid en het andere uur rekenen. Mijn moeder vond dit volstrekt niet door de beugel kunnen en die heeft een keurig briefje aan de directeur (die toen nog hoofdmeester heette) geschreven, dat zij er niet mee akkoord ging dat haar dochter minder rekenles zou krijgen dan de jongens en dat zij dus eiste dat haar dochter gelijk behandeld zou worden, of beter nog dat de hele klas tegelijk dezelfde les zou krijgen. Vanaf toen kregen de jongens dus ook handwerken, Ohja ik ben van 1968.

Wij kregen beiden

handenarbeid en handwerken. en beiden vondt ik op de baisschool rampzalig!!!! ik snapte het niet, had er het geduld niet voor.
pas later toen ik al enkele diploma's op zak had ging ik een beroepsopleiding doen waar werkelijk álle technieken aan bod kwamen. en toen vondt ik het wél interessant en ook leuk. ik heb er nog vaak 'profijt' van.kan breiën haken, kantklossen, solderen, zagen, filmen en timmeren. en alles wat je nog maar meer aan technieken kan bedenken.
nee, ik vindt het niks voor kinderen. als je ze nóóit meer aan het haken/breién zagen etc. wil hebben dan moet je het ze vooral jong 'verplicht' leren...worden ze lekker gemotiveerd van om 't later nog 's te doen. en in tegenstelling tot rekenen en taal heb je het later nu eenmaal niet 'dagelijks' nodig...
mijn man is heel gelukkig zonder 1 enkele techniek écht te beheersen! (ja fietsbanden plakken)
groeten albana

Tonny

Bij ons was het vroeger (ik ben van '67) zo, dat de kinderen op een gegeven moment een briefje mee naar huis kregen: of moeder haar dochter maar even wilde leren breien want over een week startte de handwerkles en er moest gebreid worden! Ik was toen 6 denk ik.

Dat schooljaar hebben we een dasje en een muts voor een pop gebreid. Elke week een uur les, van een enorm strenge non . Ik vond het wel leuk, kon ook netjes breien en dan zat je goed bij haar. Wee degenen die dat niet konden.

Maar ik dwaal af: het breien léren gebeurde dus niet op school, dat moest even tussendoor thuis gebeuren. Ik weet nog goed hoe vervelend mijn moeder dat vond! (Die had met toen nog 3 kinderen ook wel wat anders te doen.)

Ik ben overigens wel blij dat ik het kan (plus haken, borduren, de hele rimram), het komt vaak genoeg van pas. Ik vind het ook wel eens jammer dat de kinderen dat tegenwoordig niet meer leren. Mijn dochter van 13 kan bwvs. niet eens zelf een knoop aanzetten. Als ik graag wil dat ze dat kan, zal ik er zelf voor moeten gaan zitten met haar.

Maar mickey

Mickey, je bent niet helemaal consequent. Je schrijft dat jouw moeder je indertijd heeft leren breien, niet de school. Maar had jij dan ook niet zelf aan je dochter moeten leren hoe ze die knoop aan moet zetten?

Op de basisschool heb ik zo goed als geen handwerklessen gehad. M'n moeder heeft me wel het een en ander geleerd, maar is ook geen enthousiaste handwerkster, dus daar heb ik niet zo veel aan gehad. Maar ik heb mezelf veel geleerd: inmiddels heb ik wat kleding gemaakt, borduurwerkjes, iets repareren of vermaken is ook geen probleem, gordijnen, lampen en lakentjes etc voor de babykamer. En ik maak stoffen poppen. Allemaal uit boeken, op dit moment ligt er een biebboek over haken, met wat resultaat ernaast.
Ik denk dat als je ouder bent en echt geinteresseerd bent, dat er heel veel alsnog mogelijk is, ook zonder lessen op school. Overigens heb ik wel het voordeel dat ik een enorme hoeveelheid handwerkspullen van m'n oma ge-erfd heb. Ik hoef bijna nooit materiaal of gereerdschap te kopen.

Geduld?

wat ben ik blij dat bij mijn dochter op school nog gewoon handwerken wordt gegeven. in groep 3 beginnen ze met breien. ja, het vergt best wat doorzettingsvermogen, maar het resultaat is er al snel. wij hebben een bal, een kabouter en een etui. Hardstikke leuk.
In groep 4 beginnen ze met haken. Tja, kan ook lastig zijn...
Ik vind dat handwerken/handenarbeid vormend werkt. je hebt er inderdaad geduld en doozettingsvermogen voor nodig. Maar je ziet ook resultaat. En niet alles hoeft even gemakkelijk te gaan in het leven.

Vrije school

Vrije school kinderen leren idd nog handwerken! Ik vind dat erg leuk, al doet ieder het op zijn eigen manier, hier zijn ze bezig met vingerhaken in de kleuterklas, de een maakt een sliert, en de ander freubeld een komplete octopus! Het heeft ook wel iets te maken met geduld leren hebben, en het trainen van de fijne motoriek, en is dus in die zin geen onzinnig werk, al zie ik mijn zoon later ook geen truien breien...
groetjes Tess

Brrr....mijn andere allergie

naast het rondfietsen staat deze ook hoog in de top.....handwerken.....brrrrrrr ))

Bij ons

krijgen ze nog handwerken. Tis maar een uurtje per week ofzo en voor een bepaalde tijd maar bijv een sokpop leren ze wel maken. Tis trouwens geen vrije school maarja school heeft wel meer leuke aparte dingen zoals koken (iedere week een ander groepje vanaf de middenbouw) en tuinieren (ook steeds andere groepjes vanaf de kleuters) en techniek.

Computeren als geduldoefening

Grappig,

ik zie computeren juist als geduld oefening.

(Je moet tig keer het zelfde doen, voordat het een keertje lukt, en je je doel bereikt. Ik heb daar over het algemeen het geduld niet voor, en wil meteen verder naar het volgende item)

Tja

Als je die kinderen nou praktische vaardigheden wilt leren waar ze in het latere leven echt wat aan hebben, leer ze dan inderdaad fietsbanden plakken en koken. De kans dat je dat nog een keer nodig hebt in je leven is enorm.

Vroeger was kleding relatief erg duur en was zelf maken en verstellen vaak noodzaak. Kleding is relatief steeds goedkoper geworden, en wie het nu nog zelf maakt doet dat vaak eerder voor de hobby dan voor de huishoudpot. En als we het over hobby's gaan hebben kan je natuurlijk net zo goed leren knippen en plakken als breien.

Ouders die breien hoog in het vaandel hebben staan kunnen het hun kinderen ondertussen natuurlijk best aanleren.

Groeten,

Temet

Dráma

dat handwerken op de basisschool. En behalve Tonny bestaan er volgens mij geen leuke handwerkjuffen
Overigens heb ik het meeste gewoon thuis geleerd van een zeer creatieve moeder. Maar dat was wel in de tijd dat het loonde om sokken te stoppen een truien te breien, of winterjassen te naaien. Nu haal ik sokken in grootverpakking voor een paar euro bij de Action, de winterjassen scoor ik in de uitverkoop en fournituren zijn zo belachelijk duur, dat eigenhandig maken alleen uitkan als je galakleding of merkkleding zelf wilt (na)maken.
Aan de andere kant erger ik me wild aan het creatief uur waar we een klas van 25 7e en 8e groepers met 4 vrouw sterk begeleiden in het vouwen van een poppetje. Niet bepaald hogere origamiekunst, maar basiskleutervouwen. En dan zitten sommige kinderen je nog glazig aan te kijken bij de opdracht eerst even 16 vierkantjes te vouwen.

-bloos-

maandagmiddag zijn mijn kinderen van groep 4 druk bezig geweest met het maken van een pompoen. Die wordt vervolgens tot superwuppie gepromoveerd- met oogjes en voetjes.
In het verleden maakte ik kuikentjes (twee bolletjes dus, verschillende maat).

Ze zitten allemaal heel geduldig te wikkelen met de wol en zijn zeer verrast als er na al dat geduld een echt mooi zacht kleurig bolletje tevoorschijn komt. Leuk hoor!

Ik vind Ellens omschrijving heel aardig, al zegt ze zelf 'vaag'. Dit geduld met je eigen vingers is naar mijn idee toch iets anders dan computergeduld.

tonny

Tonny

Zeker weten is het een ander soort geduld. En het resultaat zet ik midden op de salontafel. Mijn zoon zou zeggen:" Mijn kunstwerk."
Dat trotse gevoel zie ik niet zo terug met een spelletje op de laptop.