Voorbereiden op vo

Luchtledige

Er is geen gat tussen bo en vo. Er is een gat tussen onderwijsopvattingen en realiteit. De in het bovenstaande draadje genoemde gedachte dat wat er in zit vanzelf wel uitkomt, ouders hoeven niet te helpen (dat is zelfs pushen en uitslagen vervalsen) is ook in het onderwijs nog steeds een gewone gedachte.
Dat er tegelijkertijd van ouders wordt verwacht dat ze wel helpen (betrokken zijn) heeft geen andere oorsprong dan het ervaringsfeit bij leerkrachten dat kinderen met ouders die zich wel bemoeien met het onderwijs, het beter doen (dat ervaringsfeit leeft op alle niveau's).
Het is een 'buitenkantverschijnsel' dat als waarheid is aangenomen, zonder de essentie ervan te onderzoeken: wat maakt dan precies het verschil? Wat doen die ouders precies?
Ondertussen is er iets uit het onderwijs geslopen dat lange tijd (maar ook lang geleden) heel gewoon was. Instructie en oefening in het leren zelf: Hoe onthou je het beste? Zie: http://pauwenwitteman.vara.nl/Fragment-detail.1548.0.html?&tx_ttnews[tt_news]=23688&tx_ttnews[backPid]=116&cHash=695ed284d3ba161917c13db1a58c3d60
Koop/leen het boek.
Het zou logisch zijn als er in het basisonderwijs dit soort instructie gegeven zou worden. Maar dat gebeurt niet. Ook niet in het vo trouwens. Dat gaat niet alleen op voor de strategie van het uit het hoofd leren, maar ook voor de strategie van het maken van een werkstuk.
Kinderen worden eraan gezet en moeten proefondervindelijk ontdekken hoe ze het moeten doen. Alsof er geen regels zijn voor dit soort werk (en die zijn er natuurlijk wel).
In het Nieuwe Leren (vooral vo, maar de werkstukken op het bo komen ook uit die gedachte) is het zelfs uitgangspunt dat kinderen beter leren door het proefondervindelijk en zonder instructie te doen. Zelf knutselen, zoeken, prutsen, dat zou tot diepgang leiden.
Maar dat is natuurlijk niet zo.
Leren wordt op deze manier net zo vervelend als breien: Een werkje dat veel te lang duurt en niet oplevert wat je ervan verwacht. Het lijkt niet eens op een muts!
Het struikelt niet op intelligentie of capaciteit, maar op een gebrek aan basisvaardigheden die voor het slagen van onderwijs van essentieel belang zijn: Hoe leer je uit je hoofd, hoe maak je een samenvatting, hoe maak je een werkstuk, hoe deel je je tijd in, hoe gebruik je je agenda het beste, etc.
En vooral ook een gebrek aan ondersteuning: bij wie kun je terecht als je struikelt op een van die terreinen?
Niet bij de leerkracht, want die vindt dat zelf doen tot beter leren leidt. De leerkracht wil wel 'betrokken ouders' maar wat die ouders dan precies moeten doen, weet niemand. Niet bij de ouders als die vinden dat het er op school vanzelf uit moet komen. Of als ze wel zouden willen helpen, maar niet weten wat ze moeten doen.
Leerlingen bevinden zich in een soort luchtledig universum waarbinnen zij zich onledig moeten houden met voor hen volstrekt oninteressante werkzaamheden, waarvan ze de knopjes niet kunnen vinden.
Ze worden wel gaandeweg en vanzelf ouder. Dat helpt een beetje. En wonderwel lukt het de bubs dan toch om mee te hobbelen in dit vaags.
Groet,
Miriam Lavell

Miriam

Deze uitzending had ik inderdaad gezien, zal nu ook de stap maken om het boek te gaan lenen...

Uit je woorden maak ik op dat het eigenlijk verspilde moeite is, onwil....en dat scholen bijna met opzet laten spartelen.
Als je genoeg uithoudingsvermogen hebt of je ouders kunnen je een helpende hand toesteken dan leer je zwemmen.....zo niet dan verzuip je en tja, "dan zat het er waarschijnljk niet in". ??
69er

Ici

Ik ben met je eens dat plannen op de BS niet te leren is en dat ze op het VO daar hulp bij nodig hebben, maar...
Het zou wel fijn zijn als er aandacht besteed zou worden aan:
Hoe werkt je geheugen, wat is leren, op welke manier onthoud JIJ het beste, wat verstoort het leerproces, hoe maak je samenvattingen, woordwebben, kan je hoofd- van bijzaken scheiden. Ik moest mijn kind gaan vertellen dat er voor sommige woorden meer inkt gebruikt wordt om ze op te laten vallen !!dat je deze dus moet kennen. Dat de vragen in het werkboek bedoelt zijn om de tekst te doorgronden. De theorie van het plannen, dus verdelen, inzicht krijgen in de hoeveelheid stof en de tijd. Vakken die niet regelmatig gecontroleerd worden, bij houden.
69er

Bijzonder geschikt voor zelfstudie

"Ik moest mijn kind gaan vertellen dat er voor sommige woorden meer inkt gebruikt wordt om ze op te laten vallen !!dat je deze dus moet kennen."
Ja, iets simpels als uitleggen hoe het boek werkt, is ook al een ondergeschoven kind. Althans: leerkrachten nemen dat op les 1 wel een beetje door, maar oefenen en overhoren van die vaardigheid is er niet bij.
En dat is een beetje raar, want die boeken zitten inmiddels zo inelkaar dat je er in theorie inderdaad zelfstandig (zonder leerkracht dus) mee uit de voeten kunt. Bijzonder geschikt voor zelfstudie, als je maar zou weten hoe dat moet.
Maar goed: kinderen moeten echt leren herkennen hoe dat soort aanwijzingen werken. Zodat ze de verschillen tussen de methodes (voor Engels anders dan voor aardrijkskunde) herkennen.
Het is net zo'n vaardigheid als verkeerstekens leren lezen. Niemand die eraan twijfelt dat je dat moet leren. Nu nog het besef dat dat met vette letters, kopjes, of paarse vlakjes ook moet.
Er zijn kinderen die die gekleurde vlakjes juist overslaan omdat ze lijken op een banner (reclame) op een internetscherm.
Groet,
Miriam Lavell

Yep

Sociale selectie.

Kinderen van hoogopgeleide ouders doen het beter. Maar een deel daarvan is erfelijk. De rest is nurture. Ouders die zelf meer opleiding hebben gehad, hebben meer geleerd (al dan niet proefondervindelijk) hoe je moet leren. Die kunnen dat dus ook uitleggen aan hun kind.

Ik vind het ontzettend oneerlijk, maar het is een feit.

Wij ondersteunen dus al jaren. Heel soms op inhoud: lesuitleg geven die op school niet gebeurt. Maar verder al die dingen die jij opsomt.

Hier een dochter in groep 7 en een zoon in 3 VWO. Bij zoon kunnen we inmiddels een stuk terugschroeven, bij dochter beginnen we net op stoom te komen

Tihama

Ici

Wat ik even mis in jouw betoog. Hoe moet dat met de brugpiepers wier ouders het hun kind níet in twee weken aanleren?

Er zit een soort kordaatheid in je betoog die bijna oogklepperig is. Bij mij werkt het, dus het werkt.

Ici

Je zegt het helemaal goed ! Maar niet in 2 weken. Mijn kind neemt, heel goed, steeds meer de leiding, maar ik denk dat we zo een jaar verder zijn.

Hoe je dingen opneemt is niet gebonden aan een methode. Moet je kind het zien, horen, schrijven, zingen, vertellen, associëren. ( mijn kind deed lacherig toen hippias het deed denken aan een nijlpaard uit een computerspel, :"helemaal goed !, als jij door aan dat nijlpaard te denken, precies weet wat/hoe/wanneer over die griek met de bestuursvormen en oorlogen er om heen , dan werkt dat voor jou !")
Ik realiseer me dat het lastig is om dit passend voor alle kinderen te doen, maar er moet toch iets zitten tussen iets en niets doen?
Ik ben eenvoudig begonnen met mijn boodschappenbriefje- verhaal. Elke keer als ik iets onderaan het briefje schrijf en ik lees de overige boodschappen nog even door onthoud ik het beter. Zo goed, dat ik waarschijnlijk wel zonder briefje naar de winkel kan gaan. Dat boodschappenbriefje heb ik in mijn hersenen in een laatje gestopt. De boodschappen zijn binnen en dat laatje hoeft en gaat nooit meer open, uiteindelijk zal je waarschijnlijk dat hele laatje met boodschappen van die dinsdag nooit terug kunnen vinden. Dat hoeft ook niet, want dit hoefde je maar kort te onthouden. Voor dingen die je wel goed moet onthouden, moet je regelmatig even zo'n laatje open doen, dan weet je nog de snelste weg er naar toe en door regelmatig open en dicht doen kan je voorkomen dat 'ie klem gaat zitten.

Jij en ik kunnen ons kind het bij brengen, maar al die ouders die het niet kunnen? En daar gaat het me om, ik vind dat daar een taak voor het onderwijs ligt.
En over zonde van de tijd. Mijn ervaring is dat mijn kind op de BS zeeën van tijd had daarvoor en het nu juist gebrek heeft aan tijd. En dat dit gebrek aan tijd deels veroorzaakt wordt doordat het deze vaardigheden mist.
69er

In twee weken?

ici, volgens mij vergeet je een heleboel te vertellen. Althans, wat je wel zegt klinkt nogal verwarrend.
"De dingen die jij aangeleerd wil hebben op de basisschool heb je als ouder je brugpieper in 2 wk aangeleerd."
Nou nee. Sommige leerlingen hebben er meer tijd voor nodig dan anderen. Maar bovendien: kwesties als plannen en prioriteiten stellen is iets wat in jaren moet groeien, zelfs tot ze een jaar of 23 zijn.
2 weken lijkt me wat kort bemeten.
"Zonde van de tijd dus op de basisschool en nog meer zonde als je bedenkt dat je het je kind maar beter kan leren op de methode zoals die op het VO gaat. "
Hiermee veronderstel je een verschil tussen een vo en bo dat ik niet begrijp. De technieken van het uit het hoofd leren, van werkstukken maken, etc., die veranderen toch niet echt? Je moet op het bo tafels leren, Engelse woordjes misschien, topo, de tekst van de eindmusical. Dat lijken me allemaal aanleidingen om ook aandacht te hebben voor de techniek van uit het hoofd leren.
"De basisschool is zo klassikaal gericht met dit soort dingen dat ze niet verder zouden komen dan de verschillende methodieken bespreken maar dan weet je kind nog steeds niet hoe het leert."
Waarom kan de techniek van het uit het hoofd leren (of een werkstuk maken) niet klassikaal behandeld worden?
"Op het VO leer je het zo. "
Helemaal niet. Op het VO leer je het ook niet. Op zijn best leert iemand thuis het je. Maar dan ben je niet in twee weken klaar. Je kunt ook niet in twee weken leren tekenen. Doe je ook een paar jaar over.
Groet,
Miriam Lavell

2 weken?

Dit soort vaardigheden leren de meesten niet in twee weken; denk idd eerder aan twee jaar of nog langer. En sommigen leren het nooit
Het heeft te maken met de rijping van de hersendelen waarin het vermogen tot vooruitzien, plannen, ordenen, taakgericht werken etc. zich bevindt. De hersenen zijn pas met een jaar of 22 volgroeid en tot die tijd kan je deze vaardigheden wel oefenen en tot op zekere hoogte aanleren maar daar heb je hulp bij nodig; de een wat meer dan de ander.
Hoe eerder je ermee begint hoe beter (dus liever wel op het BO beginnen) maar het is een doorgaand proces van vallen en opstaan. En het kost tijd.

Hier een uur per week leren leren

Op beide scholen die wij bezocht hebben voor zoon, die volgend jaar naar het vo gaat wordt in de eerste klas een uur per week ingebouwd voor "leren leren". Geen idee welke docent dit geeft, ik ga uit van de coördinator/conrector van de eerste klassen.

Op het gym hebben ze uitgelegd dat ze dat speciaal doen omdat er veel kinderen daar van de basisschool komen die op de basisschool nog nooit hebben hoeven leren, dat herken ik zeer zeker bij zoonlief. Die komt er bij het ontbijt achter dat hij topotoets heeft, hij kijkt het twee minuten door en haalt een 10. Dat gaat hij straks niet meer redden. Denk ik.

Ik kan me overigens slecht herinneren of ik zelf dan wel instructie hoe te leren heb gehad...volgens mij ging dat gewoon in de flow van de eerste paar weken en maanden. Ik maakte wel altijd samenvattingen en kon heel goed stampen (idioom), maar wie me dat geleerd heeft ? Geen idee, volgens mij leerden we vooral ook veel van elkaar, scholieren onderling. Kan me niet herinneren dat mijn ouders hierin meer gedaan hebben dan de incidentele overhoring om te checken of ik mijn huiswerk wel gedaan had.

Volgens mij stond in mijn tijd de basisschool nog veel verder af van het VO. De eerste paar weken en maanden was het dus vooral goed opletten wat er van je verwacht werd.

Hoezo dus?

Ici:"De techniek wel maar daarmee weet je nog niet hoe JIJ het beste leert?"
Maar nu maak je er magische flauwekul van. Binnen de techniek van het uit je hoofd leren zijn een aantal strategiën die je uit kunt proberen. Aan die strategiën kun je klassikaal aandacht besteden. Je kunt vervolgens via overhoren (desnoods onzinwoorden) testen wat bij wie het beste werkt. Daar zitten verschillen in, maar het zijn geen 30 verschillende manieren. Misschien komen er 4 voor. Maar dat is het dan.
Het lijkt me zinning om daar ook op het bo aandacht aan te besteden, want ook daar moet je dingen uit je hoofd leren. Bovendien is het een vaardigheid die je moet onderhouden. Een keer leren is niet genoeg. Je moet het ook nog doen.
"Dat doe je dus thuis met die topo en engelse woordjes en de musical maar dat is er toch al? "
Hoezo 'dus'? Het is helemaal niet vanzelfsprekend dat dat thuis gebeurt. De dominante mores ook onder autochtone ouders is nog steeds dat dit soort dingen op school thuis horen. Niet thuis.
Er is dus geen sprake van dus.
In discussies over 'ouderbetrokkenheid' komt dit aspect ook helemaal niet aan bod. Er is niemand die zegt dat je het thuis moet doen. En al zou iedereen dat vanaf morgen gaan roepen, dan nog is er een enorme groep die niet weet wat ie zou moeten doen.
Groet,
Miriam Lavell

Staat wel op het rooster, maar ja....

Ella, bij mijn kinderen stonden er ook studie-uren op het programma. Compleet met hoogdravende doelstellingen over leren leren. Maar het had weinig tot niets om het lijf. De lessen werden gegeven door de mentor die ook Engels gaf. Je raadt het al: binnen de kortste keren was het een extra uur Engels.
Ella:"Ik kan me overigens slecht herinneren of ik zelf dan wel instructie hoe te leren heb gehad..."
Dat denk ik niet, want het is al een hele tijd (honderd jaar?) 'uit'. Verschil tussen jouw tijd en nu is wel dat jouw programma duidelijker was en dat leerkrachten meer deden om de pas erin te houden. Meer overhoringen, gestructureerdere lessen, geen vrije werktijd of zelfstudie.
Groet,
Miriam Lavell

Goed om te weten

Zo leer je nog es wat op een forum. En wij maar denken, wat en goeie actie, zo'n mentorklas. Voor ons wel een signaal om desondanks toch goed vinger aan de pols te houden.

Totaal andere ervaring

Hier echt een totaal! andere ervaring (Dalton school). In brugklas 2x per week mentoruur. 1x per week gaat het over leerstrategien. Daar wordt echt heel veel aandacht aan besteed. Heel veel verschillende methodes aangeboden én uitgebreid uitgelegd en individueel met de betreffende kinderen besproken ivm verschillende type kinderen. Komt elke week weer terug. Het andere uur is het sociale gebeuren. Ook hier wordt zeer uitgebreid in gegaan op allerlei sociale zaken: allereerst natuurlijk het groepsgebeuren, pestgedrag, samen werken, respect enz. enz., maar ook het priveleven, problemen thuis, problemen sociaal, verleden enz enz. Kind en wij als ouders zien dit als zeer waardevol en merken in beide categorien groei en begrip van kind.
Gr. Bibi

Net als bibi

In de brugklas van zoon wordt ook een keer in de week mentoruur gegeven met daarin o.a. aandacht voor leerstrategieen, plannen, agendagebruik, huiswerk maken etc. maar ook aandacht voor het sociale gebeuren, pesten, omgaan met ADHD, hb etc. Dit uur wordt heel goed besteed en is ook voor ons heel waardevol.
Leerlingen die wat meer behoefte hebben aan inhoudelijke steun qua huiswerk maken, leren etc. kunnen twee keer in de week daarvoor steunuren krijgen (zit in het lesrooster).
Wij zijn echt buitengewoon happy met "onze" school.

Fijn

Als je het maar bijhoudt. De vaardigheden ontwikkelen zich gaandeweg met vallen en opstaan zoals alles. Alleen in de brugklas is niet genoeg.
Pubers kunnen niet plannen, prioriteiten stellen, de essentie uit iets halen, etc. Ze kunnen met behulp van technieken doen alsof en worden met de jaren steeds een beetje beter. Voordat het een intrinsieke kwaliteit is, zijn ze 8 jaar verder.
Tot die tijd is er hulp nodig als ze op een van die terreinen struikelen. Probleem: dat ze struikelen hebben ze zelf vaak niet door. Dat blijkt pas als 'goed geleerd' werk toch een onvoldoende oplevert, of als die laatste inleverdatum (anders een 1) toch gemist is.
Je moet dat soort ongelukken voor zijn.
Groet,
Miriam Lavell

Helemaal eens, mirjam

"Pubers kunnen niet plannen, prioriteiten stellen, de essentie uit iets halen, etc. Ze kunnen met behulp van technieken doen alsof en worden met de jaren steeds een beetje beter. Voordat het een intrinsieke kwaliteit is, zijn ze 8 jaar verder.
Tot die tijd is er hulp nodig als ze op een van die terreinen struikelen. Probleem: dat ze struikelen hebben ze zelf vaak niet door. Dat blijkt pas als 'goed geleerd' werk toch een onvoldoende oplevert, of als die laatste inleverdatum (anders een 1) toch gemist is.
Je moet dat soort ongelukken voor zijn. "

Het wordt saai. Ik schreef eerder al dat ik geloof in het puberbrein.

Wij hebben zoon een format voor wetenschappelijke verslagen in zijn PC laten zetten. Dat scheelt enorm voor de onvoldoendes, want hij vergeet nu niet meer om de Hypothese of Methodes te melden. Ik neem elke week met hem zijn planning door, zodat hij niet meer overvallen wordt door onverwachte toetsen. Binnenkort gaan we een weekendje weg, en kort daarna op wintersport. Maar op zijn Daltonschool heeft hij wel binnenkort een serie toetsen op het einde van de 12-weekse periode. Dat vraagt dus extra planning om in de vrije tijd geen werk mee te hoeven nemen.

Ik verwacht niet dat hij dit nu al allemaal kan. Ik heb hem geleerd hoe je moet leren voor je Franse SO (Ned-Fr) en hoe je moet leren voor je luistertoets Frans (F-N via de website uitspraak). Etc. Ik ben er zeker van dat ze dit op school ook allemaal wel een keer behandeld hebben, maar het is irreëel om te verwachten dat een puber/mens die allemaal in 1 keer begrijpt, onthoudt en toepast. Dat vraagt herhaling. Veel herhaling.

Ik bespreek ook vaak met hem wat er dan precies niet lukt met werk. En waarom het niet lukt. Laatst zei hij tegen mij: "Mam, je gebruikt altijd de Socratische methode als je mij iets uitlegt". Ik vond dat grappig, dat hij dat opmerkte. Ik probeer hem zelfinzicht te geven, waarbij ik daarvandaan weer probeer hem de juiste handvatten te geven om verder te komen.

We zien hoe hij alles wat we bijdragen goed benut. En we vinden het allebei ook gewoon leuk om te doen. Het levert hele leuke gesprekken op, over school, werk, de wereld. Ik beschouw het ook niet als een zware last, maar gewoon als een onderdeel van de opvoeding. En nog een leuk onderdeel ook.

Tihama

Net als tihama...

(hoewel we geen conceptverslagopzetjes in de pc hebben staan)

Maar ik spendeer er wel tijd aan & aandacht om de VO'ers alhier (1 in de 3e, 1 volgend jaar in de brugklas) daadwerkelijk 'op gang te helpen'. Idd, leren hoe je iets leert. Samenvattingen maken, plannen. Maar ook hoe je leert begrijpen wat een leraar van je verwacht. Dat die extra oefenblaadjes die je meekrijgt wsch leukek extra hints bevatten mbt de naderende toets. Dat die gekleurde stukjes tekst uit je ak of gs boek 'die je niet hoeft te leren' vaak allerlei mooie voorbeelden geven van de stof zoal die behandeld is, en dat (raar he?) toetsvragen heel vaak soortgelijke stukjes informatie als bron voor allerlei vragen gebruiken. Dat sommige dingen in jouw ogen misschien dom of nutteloos zijn, maar dat je best zelf kunt afwegen of het die paar uurtjes leren waard is om een heeel mooi cijfer te scoren, waardoor je er bij een volgende toets in een drukke toetsweek misschien wat beter voor staat & dus wat globaler kunt leren met misschien een wat lager cijfer tot gevolg. Beetje gehaaid worden in dat soort dingen.

En ja, ze hebben studieles in jaar 1 & 2. Maar ik geloof niet dat dat soort dingen 'zomaar' beklijven. Dat meot er echt inslijten. maar daar heb je dan later ook echt heel veel voordeel van.

En ik ben me ervan bewust dat niet alle pubers hier daadwerkelijk voor open staan, voor dit soort benaderingen, maar ik vind het de moeite waard om te proberen, en so far so good. nr 1 is me dankbaar, en we zullen zien hoe het volgend jaar gaat met nr 2...

Ingrid

Ingrid

Zelf nooit 'leren leren', hoe begeleid ik dan mijn kinderen?

Met de overstap naar VO voor zoonlief voor de deur begin ik me hier ook wel zorgen over te maken. Ik heb zelf met 2 vingers in de neus de basisschool gedaan, het gymnasium kwam ik ook min of meer fluitend door, maar op de universteit ging ik glansrijk onderuit. Nooit leren leren, en dat breekt je dan behoorlijk op met een studie waar je het moet doen met 16 college-uren per week...
Op de school waar zoon waarschijnlijk naar toe gaat bieden ze ook mentoruren aan waarin voornamelijk gefocust wordt op studievaardigheden. Verder willen wij hem de huiswerkklas laten doen, zodat hij het meeste al af heeft als hij thuis komt. Maar hij heeft thuis ongetwijfeld ook nog (veel) begeleiding nodig. En daar zit dus mijn probleem: ik weet zelf ook niet hoe je moet leren! Als ik dan het relaas van Tihama en IngridT lees denk ik: dat wil ik OOK! Maar hoe? Is er ook een soort studievaardigheidscursus voor ouders te volgen ergens?
Engeltje

Mentorlessen

Ik denk dat daar het antwoord zit. Je zou bij de school kunnen vragen of je hun lesmateriaal mag zien. Veel van de dingen die ik mijn zoon uitleg, krijgt hij ook in de mentorlessen, maar doordat ik het herhaal en laat zien hoe hij het kan toepassen, beklijft het.

Heb je de universiteit afgemaakt of was het ontbreken van je studievaardigheden reden om helemaal te kappen? Ik liep namelijk in het eerste half jaar van mijn eerste studie (eindelijk) klem op het totaal ontbreken van studiegedrag. Ik heb daarna een half jaar rotbaantjes gedaan en toen ik daarna de nieuwe studie begon, was ik supergemotiveerd. Ik had toen eindelijk een werkhouding die ergens op leek. En wat zo bijzonder was: het leven is écht relaxter als je niet al je werk tot het allerlaatst uitstelt en per se een 9 nodig hebt om nog te compenseren

Zoon kent overigens al die verhalen. Ik heb hem zelfs de rapporten van man en mij van de middelbare school laten zien.

Ik zou niet gaan voor die huiswerkklas. Dat is wel makkelijk omdat er dan meer druk op zit, maar ik pleit er juist voor om het samen te doen. Uiteindelijk is je doel dat je kind de juiste leerstijl, houding en motivatie krijgt waar hij/zij zich ook prettig bij voelt. Bij onze zoon geldt bijv. dat hij er een pesthekel aan heeft om te starten, maar dat als hij eenmaal bezig is, hij probleemloos uren door kan gaan. Het werkt voor hem dus goed om zijn werk niet te spreiden. Doordeweeks doet hij bijna niets en in het weekend maakt hij alles in 1 keer af.

Bovendien kom je zo veel meer achter ook de hele sociale kant waar je kind in zit. Juist bij pubers die steeds meer een eigen wereld hebben, kan dit een aanknopingspunt zijn om betrokken te zijn. Wij hebben namelijk een vaatwasser, dus er is geen afwas om er samen over te praten

Op onze school hebben ze nog steeds 2 uur mentorles per week, gegeven door beide mentoren. Zojuist zoon gevraagd en de gesprekken gaan nu vooral over de groepsaspecten en de profielkeuze. In de brugklas en 2e was er meer aandacht voor studiegedrag.

Tihama

Tihama

Nee, uni niet gehaald, afgehaakt na niet gehaalde propaedeuse, maar er was meer aan de hand dan niet kunnen leren hoor (voert te ver voor hier). HEAO geprobeerd, maar ook dat beviel niet. Toen maar een jaar gaan werken (was de bedoeling) en dat beviel wél (helaas? geen rotbaantje), dus ik ben nooit meer teruggegaan de schoolbanken in. Wel verschillende cursussen gedaan in de loop der jaren, maar dat was altijd apppeltje eitje. Niet dat ik ongelukkig ben met zoals het gelopen is, maar er had zeker meer in gezeten.
Wat betreft huiswerkklas: zoon heeft ADD, dus we moeten er nu (groep 6, 7, 8) al bovenop zitten om hem zijn huiswerk af te laten krijgen. Dat verstoort de ouder/kindrelatie. Het gaat dan ook niet zozeer om het leren leren, maar er druk op zetten om het werk af te krijgen. En dat deel draag ik met liefde over aan een huiswerkklas. Dan wil ik graag het echte studeren/studievaardigheden opdoen voor mijn rekening nemen (samen met manlief natuurlijk).
Wij doen dat stuk sociale kant aan de eettafel. En 's avonds in bed. Ook bij gebrek aan afwas . Maar inderdaad is samen boven de boeken zitten ook een mooi moment.
Engeltje

De figuranten

Ik las een paar maanden terug dat veel figuranten bezoekers van de kinderoncologieafdelingen zijn Niet alleen fictie dus......
http://www.labradortalk.nl/xena-vecht-terug/2011/08/02/dag-273-2-augustus-2011-een-dag-op-de-set-van-achtste-groepers-huilen-niet/

Mijk

Huiswerkklas

Zojuist gehoord: een huiswerkklas voor kinderen die moeite hebben met plannen en structureren...Drie middagen in de week na schooltijd, kost 55 euro per week ! Jammer dat het nodig is blijkbaar.....