Vraag over beelddenken

Nou...

Ik zie ook een plaatje van een boom voor me hoor. Leuke vraag.

Ik zie een boom

net als mijn middelste die toevallig ziek thuis is!

Wel letters

Ik zie b-o-o-m voor me. Maar ik ben dan ook juist het tegenovergestelde van een beelddenker. Als ik van een woord niet weet hoe ik het moet schrijven, zegt het me ook niks.

Chris

Geen letters

Ik zie ook geen letters, maar volgens mij is het ook een rot gekozen voorbeeld.

Bij beelddenken gaat het er toch om hoe je abstracte dingen ziet. Hoe zie je bijvoorbeeld 'maaart' zie je dan m-a-a-r-t of zie je dan ook een plaatje?

Ik zie dan bv ook een plaatje, maar kan aan mijn partner echt niet uitleggen dat de dagen van de week, maanden etc voor mij een vorm hebben.

Ligt aan de vraagstelling

Hoi,

Als je mij vraagt, 'denk aan het WOORD boom' dan zie ik BOOM in letters voor me. Vraag je me, "denk aan een boom", dan zie ik gewoon een boom. Zo zit dat bij mij dus.

Maxime

Precies

Het maakt nogal uit of je iemand vraagt om aan een boom te denken of om aan het WOORD boom te denken.

Een woord is een woord, en hoe levendig het ook kan zijn (woorden hebben bij mij zelfs geur , het blijft een woord. Ik zal bij een woord niet snel plaatje denken.

Margje

50%

Sinds wanneer is beelddenken een afwijking???? Ik meen ooit eens gehoord te hebben dat het fifthy fifthy verdeeld was.

Hier ook hoor...

Ik heb me ook wel eens ingelezen over 'beelddenken'. Hier precies dezelfde vraag gesteld. Manlief en ik denken allebei aan een 'boom met blaadjes' etc.

Yep, het past ook wel op onze oudste. Maar... ik vond het ook vaag. Het is niet wetenschappelijk aangetoond (daar ben ik dol op) en ik heb het dus maar laten varen.

De test of je wel of niet beelddenker bent vind ik ook erg vaag. Je moet met diertjes, huisjes, plankjes etc gaan bouwen. Als je meer dan 60% van de elementen aan elkaar koppelt (groepeert) dan ben je een beelddenker (ofzoiets). Volgens mij gaat ieder kind een grote dierentuin bouwen ipv 28 verschillende groepjes. Nooit geprobeerd, maar ik vond dat zo waanzinnig vaag, dat ik volledig ben afgehaakt.

Iets ingewikkelder

Mijn man is ook een beeld-denker (en ook dyslectisch, en motorisch niet zo handig). Dat gaat vaak samen.
Het beelddenken is iets ingewikkelder dan de hier genoemde voorbeelden van 'een boom' zien of het woord b-o-o-m zien. Ik denk dat (vrijwel) iedereen bij het woord boom wel een boom voor ogen heeft. Maar dat is dan één type boom, zoals een kleuter bij boom altijd een stam met een groene kruin zal tekenen, soms met takken. Een echte beelddenker zal zich niet één boom voor ogen halen, maar heel veel varianten daarvan. Een kerstboom, een appelboom, een grote eik, een luchtige wilg, een mooie bloeiende kers etc. En zo dwalen zijn gedachten af van waar de tekst over ging...
Een goed voorbeeld is ook dat mijn man heel veel moeite heeft om op een wegenkaart uit te zoeken waar hij heen moet (als hij alleen is). Maar als hij de route eenmaal gereden heeft dan weet hij precies welke afslagen hij moet nemen, terwijl ik na 5 keer de kaart nog steeds nodig heb. Hij onthoudt dan de visuele kenmerken van de route (bij de kerk linksaf, bij die heuvel rechts). Dit heb ik van meerdere mensen gehoord, een aanwijzing als '3e weg links' vergeten ze, maar 'bij het tankstation links' gaat wel goed (OK, dit laatste zullen heel veel mensen wellicht herkennen). Daarom is een tomtom ook zo handig
Marjoleine

Beelddenken is meer dan 1 plaatje zien.

Mijn zoon is getest op beelddenken. De test bestaat uit meer dan het bouwen van een dorp. Maar mijn zoon koppelde 79% van de elementen. Het bestond gewoon uit 1 dorp maar bij 79% van het gebouwde dorp lagen de elementen tegen elkaar aan. Als er een beetje ruimte tussen 2 elementen zit is het dus niet gekoppeld. De testster vertelde ook dat hij veel elementen anders gebruikte dan waar het eigenlijk voor bedoeld was. Als ik mijn zoon vraag aan het woord BOOM te denken dan ziet hij het zoals Pelle het hierboven beschreef. En dat is inderdaad een probleem op school. Niet alleen met leren lezen. Bij de eerste woorden van de uitleg gaan zijn gedachten met hem aan de haal. Juf zegt, pak je boek en sla blz. 38 open....Dan is hij al weg bij het woord ‘boek’. Alles wat bij het woord ‘boek’ bij hem naar boven komt schiet dan door zijn gedachte, dit is veel en gaat ook razendsnel maar de rest van de uitleg heeft hij dan wel al gemist. Ook een probleem op school is in de klas vragen beantwoorden. Hij krijgt een vraag en de overdosis beelden ( die er voor hem mee te maken hebben) schieten door zijn hoofd. Daartussen moet hij het antwoord zoeken en ook nog eens omzetten in taal. Dat kost tijd! Op school kwamen ze er achter dat hij wat langer na moet denken om tot een goed antwoord te komen maar dat hij het meestal wel goed heeft. En niet dat hij zijn hoofd naar boven richt omdat hij ongeïnteresseerd is. Wat ze eerst wel dachten.

Bij het lezen van onzinwoorden bakt hij er helemaal niks van. Omdat hij er geen beeld bij kan vormen. En heeft het geen betekenis voor hem. Bij hele moeilijke woorden waar hij wel de betekenis kent en dus een beeld bij kan vormen gaan juist weer heel goed.
Ik ben zelf ook een beelddenker en de beelden gaan zo snel dat je dat niet eens in de gaten hebt. Je bent je er niet echt bewust van. En dat is dan wel weer een voordeel van beelddenken dat je via die onbewuste beelden in 1 keer het geheel ziet/kunt overzien. Maar om dat geheel om te zetten in gesproken taal is erg lastig.
Het beelddenken is niet wetenschappelijk bewezen maar dat mensen op deze manier kunnen denken staat voor mij zelf wel vast.
Groetjes, Brenda

Bedankt

Bedankt voor alle reacties. Het is dus gewoon een stom voorbeeld voor een enigszins twijfelachtig verschijnsel.

Ik heb overigens geen twijfel over het bestaan van alle verschillende verschijnselen: sterk visueel ingesteld, sterk associatief denkend, snel afgeleid door eigen gedachten, woordvindproblemen, etc., maar ik snap het nut niet van een overkoepelend begrip. Wat heb je eraan en wat moet je ermee?
Groeten, Maw.

Zee - woord - maart - boom - enthousiast

Het woord zee zie ik, hoor ik en ruik ik. Ook als ik niet aan 'de zee' denk, maar aan 'het woord zee'. Ik moet me echt concentreren om dan de letters z-e-e voor mijn ogen te krijgen.
Maart is een groenige vlek met verjaardagen. (Januari is lila).
Als ik aan het woord boom denk, zie ik geen plaatje van een boom en ook geen letters. Ik 'zie' iets verticaals en voel de schors aan mijn vingers.
Het woord enthousiast krijg ik wel in letters voor me en dan vooral de THIOU: enTHIOUsiast.
Gaaf eigenlijk, ik ben me daar nooit bewust van geweest.
Groeten, Maw.

Maw, helemaal niet

Januari is toch echt wit hoor. En februari is grijs. Maart is inderdaad groen. : )

Vlinder

Het komt het vast doordat ik in januari jarig ben.

Maw.

De circle of life

Ik zie alle dagen van de week,/ alle maanden alle uren alle seizoenen voor me.
Het is een ovale ronde en ik zie dus altijd voor me waar we zijn in het jaar, met kleuren en figuren erom heen, het is mijn visuele agenda. ik vink bepaalde dagen aan en die blijf ik aangevinkt zien, en zo gaan we rond en rond, jaar in jaar uit

Polly!

Bij mij is het jaar ook een ovaal, of eigenlijk een soort elips, waarbij de zomer een beetje wegvalt en september een duidelijker startpunt vormt dan januari. Alleen die aangevinkte dagen, heb ik niet. (Zou dat ergens te downloaden zijn?)
Groeten, Maw.

Herken ik wel een beetje

vroeger zag ik de dagen van de week ook als een soort kleur, de zondag was wel altijd een sombere en donkere....

En cijfers?

Hebben cijfers bij jullie ook een geslacht? 1 en 2 zijn jongens 3 en 4 heel duidelijk meisjes 5 is een beetje onbestemd. 6 weer een jongen 7 meisje 8 en 9 jongens en de 10 weer een meisje. Of ben ik gewoon ziek in mijn hoofd.

Dat is synesthesie!

Kleuren zien bij cijfers, letters, dagen of maanden enz. heet synesthesie - geen enge ziekte, stoornis of afwijking maar een verbinding tussen verschillende zintuigen. Wat ook kan: kleuren zien bij geluiden/ klanken, of smaken in je mond krijgen bij geluiden of letters. Veel kunstenaars en componisten hebben/ kennen dit verschijnsel. De schrijver Nabokov had het met letters en kleuren en zijn vrouw ook, maar dan met andere kleuren bij de letters. Hun zoon had het ook weer, maar nee - niet in de zin dat de kleur bij A van vader (zeg rood) en die van moeder (A = blauw) zich hadden gemengd tot paars bij A van de zoon.
Ik geef les op een hogeschool voor de kunsten, en veel van mijn studenten kennen dit verschijnsel. Ook zijn er heel veel beelddenkers bij, zeker de helft, en veel linkshandigen en ook relatief veel dyslectici.
Wat de beelddenkers betreft, is het vooral minder handig bij abstract filosoferen of onder worden brengen van de bedoeling van het werk (beeldende kunststudenten). Ze staan vaak letterlijk met hun mond vol tanden en verzetten zich ook tegen het praten over je werk. Ze werken heel intuitief en zien de betekenis ook voor zich in associatieve beelden. Ze zijn vaak bang dat erover praten hun beelden, hun inspiratie vermindert. Om hen een taal aan te leren die toereikend is om zich bijv. uit te drukken voor bijvoorbeeld opdrachtgevers, is een hele klus. Toch is het nodig, want door het leren denken met behulp van abstractere algemene begrippen, versterkt het denken zelf. Je komt er verder, dieper mee. Dat is ook de idee van de ontwikkeling van beelddenkende kleuters naar begripsdenkende schoolkinderen die door lezen op een andere manier denken. Dat wil niet zeggen dat ze niet meer in beelden denken of beelden zien als ze lezen, maar dat er een laag bijkomt. Kunstenaars, componisten en Polly houden een heel sterk ontwikkeld beeldenidioom tot hun beschikking.
Trouwens, 0 is doorzichtig zilverlicht, 1 wit en 2 geel, 3 rose, 4 rood, 5 blauw, 6 groen, 7 bruin, 8 oranje, 9 paarsbruin. Dat is mijn systeem, vooral actief bij telefoonnummers. Met muziek heb ik ook zoiets, maar dat is al helemaal niet uit te leggen. Iets met licht, strepen en vormen.

Andersom

Zoals groene specht uitlegt dat het voor beelddenkers cruciaal is om een woorden'laag' erbij te krijgen, zo denk ik zelf dat het voor niet beelddenkers ook cruciaal is om juist een beelden'laag' erbij te krijgen.
Het voorbeeld dat polly geeft over het jaar kan ik zelf bv. goed gebruiken. Ik zit qua dagen altijd een soort in het luchtledige, maar ineens kan ik mij een voorstelling maken.
Ik denk dat het goed is om beide vormen van denken in je te hebben.

Ja, ook zoiets!

Maar dat komt vast ook een beetje van de kraan. Links is rood, rechts blauw.

Ik zie nooit beelden

Ik ben pas gaan leven toen ik kon lezen... en zie dan ook bijna nooit beelden. Alles is in taal bij mij. En inderdaad zie ik woordbeelden.

Mijn man is sterk visueel. Soms vraag ik hem zijn beelden van de dag te vertellen. Is leuk op vakantie, als we alles samen hebben meegemaakt. Hij vertelt dan wat we gezien hebben (voor mij is meer dan de helft nieuw!) en ik vertel wat ik beleefd heb (associaties, gedachten, inspiratie): mijn verbale binnenwereld.

We vervelen ons nooit.
Ene kind is visueel: tekent en maakt muziek, met sterk muzikaal/auditief geheugen. Andere kind is verbaal: schrijft, dicht en maakt kleding. Niemand hier in huis lijkt op elkaar qua talenten.

Ik geloof niet in de strakke scheidingen tussen beelddenkers en niet-beelddenkers. Ik geloof in het unieke van elk mens, dat in het samenspel van aangeboren en aangeleerde verschillen, zijn of haar talenten ontwikkelt.

Wat heb ik genoten van jullie verhalen: getallen met geslacht, maanden met kleuren. Fantastisch!

Maar laat je niet in een hokje duwen en voorkom dat dat bij je kind gebeurt. Ook in een levensloop kan nog zoveel veranderen!

Anne

Polly en emmawee

jaaa, dat heb ik ook. Nooit over gesproken met andere mensen omdat ik dacht dat ik dat als enige zou hebben. Mijn 'jaar' is ook rond/ellips. Als je het zou verdelen zoals cijfers op een klok valt heel gek december tussen 10 en 11 uur. Het is echt in dat soort vakken verdeeld, maar het nieuwe jaar begint bij mij dus niet netjes bovenaan, maar tussen 11 en 12 is januari, compleet met een soort regenboog kleuren die in het voorjaar groen/geel zijn en in de zomer geel/oranje worden en in het najaar oranje/bruin en paars worden (maar de kleuren vind ik wel een logica hebben)
Grappig zeg, ik zie het altijd heel overzichtelijk voor me, en ik vroeg net of mijn man ook zoiets had, maar hij heeft dat totaal niet. Ziet geen plaatje als hij aan een jaar denkt.

Bij cijfers had ik dat vroeger ook, maar dan zo erg dat ik dacht dat ik van 6 ineens 8 jaar zou worden, want 7 was niet voor meisjes, alleen voor jongens. Maar nu heb ik dat dus blijkbaar niet meer, ik denk dat niet meer zo.

haha, heel grappig dat jullie dot ook hebben.

maxime

Boom

boom is donkergroen, wit, wit, rood. ik zie geen boom.

en ik ben een pionnetje dat over de ovale kalender beweegt.

Ah!

Maar zou dat dan verklaren waarom sommige kinderen zo vroeg kunnen lezen? Ik las ook voor ik naar de kleuterschool ging, en ook ik moest wel want ik zie geen kleuren, geen beelden, helemaal niets. Alles gaat in tekst bij mij, letters maar ook gesprekken. Ik heb zelfs teksten in 'vakjes' liggen die ik tevoorschijn kan halen als ik me verveel, of als ik niet kan slapen. Heel fijn, vind ik zelf, maar ik heb me nooit gerealiseerd dat je ook in kleuren kunt denken. Of dat er een connectie zou kunnen zijn tussen kleuren en maanden, dagen en bomen. Hoe verbazingwekkend is dat!

Nee yta

Yta:"Maar zou dat dan verklaren waarom sommige kinderen zo vroeg kunnen lezen? Ik las ook voor ik naar de kleuterschool ging, en ook ik moest wel want ik zie geen kleuren, geen beelden, helemaal niets."
Nee, zowel mijn zoon als ik scoren zeer hoog op zogenaamde beelddenkers testen. Ik geloof niet zozeer in beelddenken, alleen dat sommige mensen meer visueel ingesteld zijn en andere meer auditief en dan heb je ook nog reuk, maar veel mensen zijn zich niet zo zeer bewust van de herinneringen, gevoelens die ze aan bepaalde geuren hebben gekoppeld.
Zowel ik, als mijn zoon konden op de kleuterschool al lezen, helemaal uit ons zelf zonder gehak en geplak. Mijn zoon heeft zelfs eerst leren lezen en daarna pas de letters benoemen. Hij kan ook na één keer lezen een zeer moeilijke tekst uit een boek dat op school ligt thuis zo weer opschrijven met correcte zinsbouw en spelling. Hoort hij het verhaal ipv te lezen en moet hij het dan opschrijven, dan bakt hij er niets van, omdat hij de pagina niet voor zich kan zien. Zelf heb ik ook vaak dat ik iets eerst geschreven moet zien voordat ik het begrijp. Auditief valt het kwartje moeilijker, ik heb dan te weinig houvast.
Zelf heb ik het vermoeden dat er twee soorten manieren van lezen bestaan. De één is visueel op woordbeeld en het gevisualiseerde begrip en de andere is op het auditieve geheugen gebaseerd door lettertekens of groepen ervan in je hoofd te verklanken of klanken om te zetten naar lettertekens. De tweede manier is die op school gebruikt wordt en gemeten wordt door bijv hardop lezen en AVI-lezen. En daar gaat de beeldlezer volledig de mist in, want die verklankt helemaal niets of alleen ongeveer een stukje van het woord in zijn hoofd. Geef je ze echter een ingewikkelde tekst waar je tekstbegrip vragen moet beantwoorden dan gaat het helemaal goed. Ik heb mijn hele lagere schooltijd altijd bij het allerlaagste leesgroepje gezeten, terwijl ik in mijn vrije tijd allang de hele jeugdafdeling van de plaatselijke bibliotheekje uit had, de kleine c-boeken afdeling verslonden had en maar met volwassenboeken begonnen was. Ik denk dat als ze me nu zouden meten, ik misschien nog steeds niet AVI-uit zou zijn wegens te veel fouten. Ik ben blij dat ze me toen niet op een bepaald avi-niveau hebben vastgepind.
Groeten Primavera

Nog even reageren

Ik vind het een erg leuk draadje met al die rare denkkronkels.
Groeten, Maw.