Vraagje over versnellen

één argument kiki:

Broer 2 is niet broer 1.
Zinloze vergelijking.

Dit soort zaken kan niet gegeneraliseerd worden.
Je moet het per geval bekijken. Alle argumenten die je noemt die een extrapolatie zijn vanuit het verhaal van broer 1 kan je door de plee spoelen. Excusez de uitdrukking.

Zoals je weet hebben wij in de familie ook de (op OOL zeer bekende) afwijking. En ja, de mensen hebben to-taal verschillende ervaringen. Er is werkelijk geen peil op te trekken.

Een zoon van een collega is ook op zijn 15de gaan studeren. Ook op de middelbare nog een klas overgeslagen, zodat hij van al die prutvakken sneller was verlost (expres geen klassieke talen genomen) en kon gaan doen wat hij al de hele tijd wilde doen. Die is echt helemaal happy. Hij is nu begin 20, promoveert en is actief in de politiek.

Ik denk dat een deel van mijn emotie voortkomt uit het feit dat ik mijn oudste zoon als kleuter heb laten zwemmen omdat ik bij familieleden dacht gezien te hebben dat je beter niet kunt stimuleren/in hun ontwikkeling te veel meegaan. Die is nu echt niet supertophappy. Zoon twee mag van mijn doen wat ie wil, loopt nu 2 jaar voor en is veel rielekster.

Kortom: je zult van mij niet horen wat je ouders moeten doen, ik probeer alleen maar te benadrukken dat het per geval moet worden bekeken. Zeker ouders hebben er vaak een handje van om te denken dat alles altijd op dezelfde manier gaat, ook omdat ze dan zelf wat meer buiten schot blijven, of omdat ze moeite hadden om grip op de materie te krijgen of te houden. Kinderen hebben er juist behoefte aan dat hun ouders een open mind houden dat de dingen ook anders kunnen.

Laatste overpeinzing: soms is het aanbieden van versnelling op de middelbare school een teken van luiheid in mijn ogen. Zo was het tenminste bij mij. Dus die mentor zou ik ook wel even uithoren voordat ik er wat van vind.

Gelijksoortig antwoord

Mijn ene argument: broertje wil het zelf. Ondanks (en misschien zelfs een beetje dankzij) negatieve signalen van paps en mams.
Hoe zat dat met dat andere broertje? Stond die er zelf achter, of was dat geheel buiten hem om geregeld?
Waarom overlegt de mentor dat met broertje? Omdat het voral over broertje gaat.
Ik zou zeggen: steun broertje. Laat hem gaan. Als hij in deze oplossing de juiste weg ziet, dan liggen daar de kansen voor hem.
Groet,
Miriam Lavell

Versnellen

Negatieve ervaringen kleuren beslissingen en dan moet je uitkijken dat je niet alles en iedereen over een kam gaat scheren. Jouw broertje 2 is niet te vergelijken met broer 2. Hij is een uniek en ander mens dus zo'n beslissing moet zuiver en puur genomen worden aan de hand van zijn mogelijkheden en onmogelijkheden. Natuurlijk wil je de goede beslissing nemen maar het vervelende van iets als versnellen is dat je pas achteraf kunt zien of het een goede danwel onjuiste beslissing was op dat moment. Want je praat ook nog eens over een momentopname. Mijn zoontje (nu 9,5) is versneld van groep 4 naar groep 6 en gaat nu versnellen waarschijnlijk van groep 6 naar groep 8. Dan is hij 10,5 als hij naar de middelbare school zou gaan. Hij heeft ADHD en nog wat andere problemen en hij is jong en klein. Men komt met een heleboel kul-argumenten aan waarom versnellen niet wenselijk zou zijn inclusief dat klein zijn (daar kan zo'n kind niets aan doen en mag helemaal niet als argument meegenomen worden), "sociaal-emotioneel" jong zijn (ook flauwekul want dit soort kinderen zijn vaak juist hun leeftijd in dat opzicht ook ver vooruit), niet weerbaar genoeg (kan ook karakter zijn en is wel degelijk te leren; ken heel veel volwassenen die nooit geleerd hebben om assertief te zijn) etc. etc. Waar het om gaat is dat een kind uitdaging moet hebben om plezier in het leren en school te hebben. Die aansluiting komt vanzelf wel mits het ook in het karakter zit. Werk aan assertiviteit, zorg voor contact met andere hoogbegaafde kinderen maar zorg vooral dat hij cognitief aan zijn trekken komt. Je zit primair op school om te leren; de rest is bijzaak. Pesten is van alle leeftijden, van alle rangen en standen en komt overal voor. Iedereen wordt weleens gepest. Je kan het niet voorkomen, er alleen mee leren omgaan en school heeft hier ook een taak in. Het gaat hier trouwens uitstekend. Zoonlief en ik zien hem graag volgend jaar naar de middelbare school gaan want dan zit hij tussen meer "gelijkgestemden" en zal hij juist meer aansluiting krijgen. Hij gaat alleen maar op met jongens die twee, drie jaar ouder zijn dan hij en ze accepteren hem. Die ene die hem pest met zijn jong-zijn en zijn geringe lengte is gewoon stikjaloers en zoonlief negeert het gewoon danwel geeft hem lik-op-stuk. Eerst raakte het hem wel maar na wat goede gesprekken met mij, met de juf en zijn therapeut, interesseert het hem niet meer; mede omdat hij genoeg andere vrienden heeft (en vooral uit de Plusklas). Die ook naar dezelfde middelbare school gaan dus prima. Waar het om gaat is dat je de argumenten voor- en tegen zuiver moet krijgen en op een rijtje moet krijgen. En dan los van onzin-argumenten en drogredenaties en de negatieve ervaringen van broer 1. Ik zou zeggen, geef zo'n kind het voordeel van de twijfel. Niet geschoten is altijd mis. En ja, neem vooral ook de wens van het kind zelf daarin mee! Haal desnoods een onafhankelijk (school)adviesbureau voor hb kinderen erbij. Of de VersnellingsWenselijkheidslijst. Die is weliswaar bedoeld voor de basisschool maar kan helpen bij het op een rijtje zetten van de voors- en tegens. Succes!

Jij moet wel.....

De allerliefste grote zus zijn die er bestaat
Ik heb niet echt tips maar is er niet een VWO met een leonardo afdeling bij jullie in de buurt? Zou ook een oplossing kunnen zijn. Succes gewenst

Kiki

Iets anders dan argumenten voor en tegen: ik ben wel benieuwd of het echt uitmaakt wat jij ervan vindt? Gaan je ouders dan overstag als jij het met je broer (en OO) eens bent?

Dank jullie wel

Weet je wat me zo verbaasd? Ik ben zo oprecht verrast dat een school dit niet eerst met de ouders bespreekt en niemand is het hier met me eens!

Kom op, het kind is 13, wordt 14. Het mag niet eens voor zichzelf beslissen. Je informeert toch eerst hoe de ouders ertegenover staan en dan informeer je het kind pas? Nu hebben ze wereldoorlog 3 ontketend in het huis van mijn ouders.

School weet toch ook hoe star en rechtlijnig mijn ouders zijn. Mijn broer van 15 loopt daar ook al een tijdje rond. Het zijn gewoon moeilijke mensen en dat weet school.

Mijn ouders zijn van mening dat het de plicht van de school is om ervoor te zorgen dat mijn zeer slimme broertjes productief de dag doorkomen. Zonder dat ze zich dood vervelen en zonder versnellen. Mij en mijn oudste broer hebben ze destijds wel laten versnellen, oudste broer twee keer zelfs en die is van eind augustus. Dat is dus een grote bak ellende geweest, bij mijn broer dan.

Maar het belangrijkste is: het had geen zin. Mijn broer liep binnen ettelijke weten weer mijlenver voor.

Dus vinden mijn ouders het onzin.

In een ideale wereld ben ik het met ze eens, wat zou het prachtig zijn als alle scholen ingericht waren op kinderen zoals de broertjes, maar dat is niet zo
Maar ik ben inderdaad geneigd om te denken dat versnellen een tijdelijke oplossing is en dat hij in het volgende jaar gewoon weer vastloopt en wat ga je dan doen. Je kan niet blijven versnellen.

Gezien het feit dat dit geen ideale wereld is, het nu al uitgebreid is besproken met mijn broertje en hij er echt niets meer aan vind. Niet in de klas en niet meer thuis en zich stierlijk verveeld, neig ik naar versnellen.
Hij is vrij groot voor zijn leeftijd en goed weerbaar. Dat merk ik aan het feit dat hij op volle vaart tegen mijn ouders in gaat (ben best een beetje trots om eerlijk te zijn)

Asa, mijn ouders nemen weinig van anderen aan en al helemaal niet van mij. Sterker nog, ze vinden vast wel weer een manier om dit in mijn schoenen te schuiven. (als jij nou maar, had jij nou maar)
Maar mijn broertjes zijn zo'n beetje de helft van de tijd bij mij. Na school komen ze naar kantoor en in tussenuren zitten ze ook op kantoor of bij mij thuis.

Ik ben al tijden buffer tussen drie pubers en mijn ouders die best een beetje op leeftijd zijn.
Ik kan het in ieder geval proberen, maar dan zou het ook leuk zijn als ik voor mezelf mijn mening kon vormen. Dus gebruik ik OOL als klankbord

Ha kiki

Ik geef je groot gelijk hoor, dat je er hoe dan ook alles aan doet om de partijen tot elkaar te brengen of je ouders te overthuigen indien nodig. Je ouders 'kennende' was ik gewoon benieuwd hoe je de zaak inschatte. Begrijp ik het nou goed dat je denkt dat ook kans is dat ze er wel op 'passief-aggressieve manier' (jou de schuld gevend) een soort van mee akkoord gaan? En wat denken ze van die Leonardo-mogelijkheid? (ik denk dat er wel iets in jouw buurt zou moeten zitten toch?).

Rodebeuk

nu ik toch blijkbaar in de bemoeimodus zit, zou het voor jouw oudste niet beter zijn om naar een andere school te gaan? Volgens mij moet het veel beter kunnen, qua omgang met ontwikkelingsvoorsprong, dan wat ik van jouw school zoal lees.

Kiki

Ehh, ik vind dat school wel degelijk dit eerst met de ouder(s) moet bespreken en niet eerst met het kind. Het kind kan nog zoveel willen en zijn gedachten en ideeen moeten uiteraard ook gehoord worden maar die van school en de ouder(s) wegen als puntje bij paaltje komt toch net iets zwaarder. Tenzij de ouder(s) totaal geen inzicht hebben en niet onbevooroordeeld tot goede argumenten voor- danwel tegen kunnen komen. Een paar dingen vind ik niet echt duidelijk: wat doet school naast versnellen nog aan leerstofverdieping/verrijking/verbreding? Krijgen hb leerlingen extra aandacht, hulp en begeleiding? Is er op school gedegen kennis van hb leerlingen alsook van hoe hb kinderen leren en hoe de stof aangepast kan worden? Ik ben het met je eens dat alleen versnellen in veel gevallen slechts een tijdelijke oplossing is; vandaar dat het wel in combinatie moet met andere specifieke aanpassingen voor hb leerlingen. Het allerbelangrijkste is dat een kind het leuk moet vinden op school of in ieder geval dat het lekker kan leren en zich ontwikkelen op cognitief gebied. Heeft zo'n kind, en zeker een hb kind dat niet dan zal hij zich doodongelukkig voelen, ongeacht de rest. Jouw ouders hebben een behoorlijk star beeld van school en zeker in het geval van een hb kind gaat die vlieger van hun niet op. Is er al een fatsoenlijk gesprek op school geweest met ouders, broer zelf, leerkracht en IB'er? Een plan van aanpak geschreven? Mocht dit alles op de een of andere manier niet werken dan zou ik op zoek gaan naar een andere school. Een Leonardoschool bijvoorbeeld of een middelbare school met plusprofielen en veel extra vakken en mogelijkheden voor hb kinderen. En wel degelijk alsnog de mogelijkheid van versnelling in combinatie met aangepaste leerstof als een goede mogelijkheid in het achterhoofd houden. Het gaat erom dat je broertje graag naar school gaat en wat kan leren. Op deze manier wordt hij alleen maar ongelukkiger; niet alleen op school maar loopt hij grote kans om ernstig depressief te worden en ik kan je uit eigen ervaring vertellen dat een hb kind daar de rest van zijn leven nadelige gevolgen van kan hebben. Niet door versnellen; door andere oorzaken. Schuif die ervaring met andere broer opzij, probeer eea nuchter te bekijken, zet alles op een rijtje en betrek wel broertje erbij. Ga op school praten, gewapend met informatiemateriaal en vraag naar hun ideeen, mening en mogelijkheden en verwachtingen. Schets alle mogelijke scenario's. Maar laat die emoties erbuiten want daar schiet niemand, zeker je broertje, iets mee op. Jammer dat jij de zware, ondankbare taak hebt om buffer te moeten zijn. Zien jouw ouders dat wel in of zelfs dat niet?

Elisa,

mijn ouders zien het als een vanzelfsprekendheid dat ik medeverantwoordelijk ben voor de broertjes. Zal wel zijn dat ik de oudste ben, of dat mijn ouders wat ouder zijn, of dat ze dan fijn iemand anders de schuld kunnen geven als het misgaat.
Waarderen doen ze vast wel, heel heel heel ver weg ergens ofzo.

Mijn ouders willen geen Leonardo-school in overweging nemen. Ik weet niet waarom trouwens, daar ga ik niet eens naar vragen. Ik moet van broertje zeggen dat hij ook niet naar een Leonardoschool wil, want zijn school is verder heel chill en er wordt niet gepest.

Want mijn broertje zit gezellig hier naast mij op de bank, jullie reacties te lezen. We hebben even een time-out met zijn allen. Broertje zit hier en ouders gaan een weekend wandelen om hun hoofd leeg te maken en dan hebben ze dinsdag een gesprek met de school.

Mijn ervaring is dat het dan wel goed gaat komen, meestal als mijn ouders zich een weekend terugtrekken geven ze daarna toe. Althans, tegenwoordig. Zal wel een generatieverschil zijn, met mij waren ze niet zo makkelijk.

Mijn ouders zijn nog steeds fel gekant tegen het concept versnellen, maar het is kiezen tussen twee kwaden.
Ik heb sowieso voorgesteld om een plan van aanpak bij de school op te gaan eisen voor de volgende jaren. Ze hebben nu de rest van het schooljaar om iets te verzinnen daarvoor. Maw, we kiezen nu voor de makkelijkste weg voor school en eisen daarna meer input voor de rest van de jaren op. School hun zin, ouders hun zin (mijn idee)

Want dat broertje daarna weer gewoon voor gaat lopen, is gewoon een feit. Hij zal dan nog 15 zijn als hij naar de TU gaat (Hij wil Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek gaan studeren)
Dus nog meer versnellen is gewoon geen optie meer

Verder ben ik blij dat er hierna nog maar een broertje volgt en dan ben ik klaar. Het is belachelijk veel werk om een zus te zijn

Kiki

Ik heb bewondering voor je hoor; je hebt geen makkelijke taak en verantwoordelijkheid in dezen. Je broers mogen blij zijn met zo'n grote zus! Jammer van je ouders maar ja, ze zijn zoals ze zijn en daar moet je meer leren leven en omgaan. Het zal voor hun ook een soort zelfbescherming danwel onzekerheid zijn, die houding van hun. En/of een blijven hangen in hun generatie. Ik weet niet wat je precies bedoelt met "op leeftijd" maar het is voor veel oudere mensen vaak heel moeilijk om alle moderne, snelle ontwikkelingen en mogelijkheden te begrijpen danwel erin mee te gaan en je erin te verdiepen. Dat kost tijd, energie en moeite. Maar dan nog hoeft dat geen excuus te zijn voor zo een starre houding. Enfin, sta er in ieder geval op dat school een plan van aanpak maakt, ondertekent en door jullie laat tekenen. Ben ik nu ook mee bezig op onze school. Duidelijkheid en concrete ideeen/stappen. En ook hier voorzie ik dat zoonlief ook op de middelbare school nog weleens zal gaan versnellen; dan is hij ook nog geen 16 als hij klaar is met school maar ach, de jeugd heeft de toekomst, nietwaar? Dan gaat hij maar fijn eerst nog een jaartje naar het buitenland ofzo. Een jaartje high-school doen of in Engeland een jaartje studeren. In die landen hebben ze veel meer kaas gegeten van zeer slimme leerlingen en is er veel meer mogelijk. Met zo'n stel hersens worden dit soort jongens met open armen verwelkomd; niets van dat benauwde gedoe als hier in NL. Ik ken er een aantal en daar gaat het hartstikke goed mee dus dat hou ik zelf ook maar voor ogen als ik die lakse houding van school zat ben met die flauwekul-argumenten van hun. Desnoods haal ik mijn zoontje van school af en gaat hij nog maar een halfjaartje naar een Leonardoschool of geef ik hem thuis les. Maar over mijn lijk dat hij zich nog een jaar lang moet vervelen en een buitenbeentje gaat worden. Ik ben wat dat betreft blij dat ik maar een kind heb Ik wens jou en je broertje(s) veel succes!!

Kiki

Laat je nog even weten hoe het afgelopen is en wat er verder met je broertje gaat gebeuren?

Het is momenteel een pat-stelling

Ik zou vandaag eigenlijk met mijn ouders meegaan, maar de baby was ziek dus ik ben niet bij het gesprek geweest.
Maar ze kwamen hier op de koffie na het gesprek

School zegt niet te kunnen voldoen aan de eis van mijn vader dat ze dan voor de volgende jaren wel iets geregeld hebben, omdat nog een keer versnellen gewoon geen optie is.
Dus dan houdt het volgens mijn vader op. Want hij wil broertje dus niet twee jaren in een laten doen als er niets tegenover staat, dwz als school niet nadenkt over een manier om broer verder te begeleiden. Maar dat weigert school dus. De mentor van mijn broertje was erbij en de rector en die rector zegt gewoon koudweg dat school niet berekend is op kinderen met de intelligentie van mijn broers en dat hij de discussie niet snapt.

Ik vind het ook een behoorlijk starre en vreemde houding van de school om eerlijk te zijn. Het is nota bene een VWO-school, daar komen toch wel meer hoogbegaafden voor?

Hoe kan je daar nou niet op berekend zijn en wat valt er nou op berekenend te zijn. Zorg gewoon voor extra lesstof, extra taal, extra cursussen, extra iets. Mijn ouders zijn heus wel bereid daarvoor te betalen, maar nee dat kan niet want niet elk kind heeft rijke ouders die dan zelf extra lesstof kunnen betalen.

Maar goed, ik had (ik had wel een idee hoe dat gesprek zou verlopen namelijk) ondertussen een hele lading info over Leonardoscholen bij elkaar gezocht en mijn vader is zo gedesillusioneerd over de school van de jongens dat hij zowaar alle info heeft meegekeken om te bekijken.

Ook heb ik er redelijk doorheen gekregen dat ze broer in ieder geval laten beginnen met het extra werk om door te stromen naar de volgende klas. In ieder geval tot er besloten wordt wat er gaat gebeuren.

Nou broertje even warm maken voor een schoolwissel en overtuigen dat een Leonardoschool echt niet alleen maar nerds heeft.

Poeh echt blij dat ik maar gewoon een middenmoter ben zeg! Gezeur van die school

School

Goh wat een $#@school zeg. Op iedere klas van 30 leerlingen zit er tenminste een kind dat hoogbegaafd is. Dat ze daar niet aan willen is stuitend. Gewoon geen zin dus om daar tijd, energie, geld en personeel in te steken.
Ben het wel dat alleen een versnelling vaak maar een tijdelijke oplossing is. Daarnaast moet een school differentieren, doortoetsen, top-down leren aanbieden en verrijking/verdieping/verbreding aanbieden. Alsmede extra aandacht en begeleiding, zeker op het gebied van "leren leren". Op een basisschool tot begin middelbare school-niveau; op een middelbare school tot begin universitair niveau. Anders blijf je tegen hetzelfde probleem aanhikken. En dan kan je drop-outs krijgen van kinderen die ondanks een goed stel hersens en een prachtige manier van denken, oplossingsgericht zijn en vele andere kwaliteiten en eigenschappen hebben volledig de weg kwijtraken en ontsporen. Doodzonde en vooral niet nodig.
Op een Leonardoschool zijn ze zich hier tenminste wel goed van bewust en hebben ze de kennis en de ervaring om een hb kind dat anders totaal vastloopt op een gewone school verder te helpen. Je broertje hoeft echt niet bang te zijn voor "nerds". Het zijn gewone kinderen die allemaal anders zijn maar gelijk in hun manier van denken en de wereld zien. Niemand daar is "raar" alleen omdat hij hb is. Ze hebben die uitdaging nodig en krijgen die ook. Op een goede, verantwoorde manier met inachtneming van alle facetten van het hb zijn. Natuurlijk heb je daar ook probleemkinderen, minder goede leerkrachten en andere issues maar de grootste gemene deler, de belangrijkste, "lekker leren op je eigen niveau" staat daar als uitgangspunt. Lijkt mij dan zeker de moeite waard om er eens te gaan kijken en een informatief gesprek aan te gaan.

Dus toch

ik had hierboven al gezegd dat er idd een kans is dat dit aanbod eigenlijk een verhuld brevet van onvermogen is, of iets van gelijke strekking.

Mij is indertijd ook zo'n aanbod gedaan dat we hebben geweigerd. Ik weet niet of dat verstandig is geweest, maar ik kan me nog goed herinneren dat bij even doorpoken school eigenlijk vooral het voordeel zag dat ze dan een jaar eerder van me af waren. Wat dit soort kinderen écht nodig heeft interesseerde ze geen ....

Elisa, nog hoger op deze school denk ik

het is een witte kak-VWO-school. Het aantal geprivilegieerde kinderen is hartstikke hoog.

Ik heb zelf op een Dalton-school gezeten, voor mij een slechte keuze want dat soort vrijblijvendheid is niet geschikt voor mij. Maar daar zijn ze misschien ook beter voorbereid op kinderen die sneller zijn.

Ik vind het een miskleun van school om eerlijk te zijn en ik ben het helemaal eens met mijn vader dat versnellen zonder verder handelingsplan een heel slecht idee is.
Dat heeft mijn vader gisteren ook mijn broer verteld en die kon daar wel in mee en gaat nu serieus nadenken over een schoolwissel. Het begon in het begin gewoon een beetje als een machtstrijd waarin mijn broertje wilde doen wat hij wilde en mijn ouders het kennelijk niet nodig vonden om broer te vertellen WAAROM ze er nou zo op tegen waren.

Ik voel me af en toe wel een VN-afgevaardigde. Aan de ene kant tegen broer zeggen dat als hij serieus genomen wil worden, hij zich ook zo moet gedragen en aan de andere kant mijn vader bewerken dat hij broertje serieuzer moet nemen. De taak van mijn moeder, zucht

Maar goed, ze zijn nu gewoon samen op zoek naar een oplossing en ze snappen elkaar ook beter.

Mijn broer van bijna 16 blijft wel op die school, die moet volgend jaar geloof ik al examen doen. Dus daar is een schoolwissel niet heel wenselijk.