Vriend wordt gepest
Ik weet dat dit onderwerp net langs is geweest, maar hier is de situatie toch weer anders. Wij hebben een continurooster. Als de meester erbij is, doet de pester niks. Maar tijdens de lunch wordt de vriend van mijn kind op de grond gegooid en afgerost. De lunchjuf is ingeseind door de meester, maar doet niets.
Van de volwassenen hebben we in dit scenario dus weinig te verwachten. De impliciete boodschap is dat het slachtoffer maar wat weerbaarder moet worden. Tja, dat gaat dus niet gebeuren, ben ik bang. Om te beginnen is hij ongeveer half zo groot als zijn belager en diens vriend. Ook is hij is motorisch niet heel goed. Hij heeft wel vrienden, maar dat zijn ook rustige, lieve, niet vechtlustige kinderen die niet meer durven te doen dan zeggen: "hee, hou eens op!". Dat helpt dus niet. De lunchjuf inseinen helpt ook niet, die vindt het wel makkelijk om te doen alsof het gewoon stoeien is. Ze roept soms even in het algemeen dat ze op moeten houden, maar dat doen ze niet.
Heeft iemand een idee?
Dreigen met aangifte doen tegen school
Ik vind dat school veiligheid moet bieden aan mijn kind. In jouw situatie doet school dat niet. Als de lunchjuf of de eigen leerkracht niets gaat doen, terwijl ze het weten, zou ik maar eens gaan dreigen met aangifte doen, tegen school wel te verstaan. Een iets minder heftige oplossing is het aanspreken van de ouders van de pester, krijg je ook daar geen gehoor, dreig met aangifte. En als het door blijft gaan en je krijgt geen gehoor, doe aangifte. Zijn ze nou helemaal belazerd? Pesten is verschrikkelijk, ik weet het uit eigen ervaring. Het heeft me jaren gekost om er over heen te komen, sterker nog, ik word nog woest als ik dit lees en en dat mijn ouders en de juf zeiden dat ik maar eens wat weerbaarder moest worden, heeft me diep geraakt. Ik kon er echt niets aan doen!
Maar...
Ik mis de ouders van vriend in het verhaal? Of zijn zij diegenen die het al aangekaart hebben?
Fiorucci
Ik weet het nog niet, maar dat ga ik natuurlijk wel vragen. De ouders van het slachtoffer spreken niet zo goed Nederlands en kennen de weg niet zo goed. Dat is voor mij een reden te meer om er zelf iets aan te doen. Bovendien heeft mijn kind er ook flink last van dat het dit aan moet zien.
Aangifte tegen de school lijkt mij heel goed. Maar dat moeten de ouders doen, denk ik. Al kan ik ze natuurlijk wel ondersteunen. Het lijkt mij wel een goed idee, in het geval dat de school volhardt in zijn lamlendige houding. Misschien ook aangifte tegen het kind zelf?
Kijk, toen mijn eigen broertje ooit gepest werd was het makkelijk: ik wachtte de pester op na school, vertelde hem wat ik met hem zou doen als het nog eens zou gebeuren, en dat was dat. Ik word hier zo boos om, want het slachtoffer is echt een schatje, ik ken hem nu al het grootste deel van zijn leven en het is een heerlijk joch.
Woooooo
Aangifte is nogal wat, ik zou eerst langs de ouders en met hen stevig om tafel, weten ze wel hoe erg het is? Zijn zij niet in de omstandigheid dit goed op te pakken, dan zou ik met, of namens hen, weer naar de directie en een gesprek met hem aanvragen en de lunchjuf erbij!
Fiorucci, wees gerust
Nee hoor, ik ga echt niet maandag meteen aangifte doen! Maar ik wil gewoon wel even mijn opties weten. De lunchjuf bij het gesprek is wel een goeie trouwens.
Juist omdat het niet direct om mijn eigen kind gaat, zal ik niet als een olifant in de porseleinkast tekeer gaan (normaal wel, natuurlijk, dus de reputatie heb ik allang). En misschien willen de ouders van het kind wel helemaal niks, dan kan ik ook niet zoveel meer - maar toch wel iets, want mijn kind heeft er ook last van.
Aangifte is ook heftig!
Natuurlijk weet ik ok dat aangifte heftig is, maar dat is pesten toch ook?
Absoluut, dat weet ik. Maar aangifte is een uiterste middel, eerst andere wegen bewandelen.
Directie
Ben je al bij de directie geweest om dit aan te kaarten? Dit is onacceptabel, hup naar de directeur. School moet de veiligheid van alle kinderen garanderen, ook tijdens de overblijf. Ik vind niet dat je de ouders van het gepeste kind hiermee passeert, want het gaat iedereen aan. Maar je kunt ze wel op de hoogte stellen natuurlijk.
Guinevere
Ja, ik ga de ouders op de hoogte stellen morgen. Het lastige is dat die waarschijnlijk van niets weten, want hun zoon schaamt zich. Die schaamte wordt nog eens fijn aangewakkerd door de houding van school van "je moet maar wat weerbaarder worden." Dus jij vindt dat ik ook best zelf naar de directeur kan lopen? Ik vind het een lastige, want die kan het dan natuurlijk op de ouders afschuiven: zij hebben niet eens geklaagd, en nu kom jij! Maar inderdaad, iedereen heeft er last van.
Niets doen geen optie
Ik denk dat je weinig andere keuze hebt dan naar de directie te stappen. Gelijk aangifte doen zonder de directeur gesproken te hebben vind ik geen optie. Bovendien vind ik eerder de directeur verantwoordelijk voor de overblijfouders dan een meester.
Ik ben ook wel eens naar de directeur gestapt omdat ik me zorgen maakte over een kind dat niet het mijne was (en ik wel goed ken natuurlijk). Dat werd eigenlijk best goed ontvangen, school had het hele geval toen al in de gaten trouwens dus het was wellicht niet eens nodig geweest. In jouw geval vind ik het belang van het gepeste kind voorop staan. Overigens kunnen zijn vriendjes ook zelf naar de directeur stappen, dat is een prima manier om mondig te zijn zonder fysiek de sterkste te zijn.
Heb je de ouders nog gesproken vandaag?
De stoom komt uit mijn oren!
Vandaag heb ik de moeder van het kind gesproken. Wat blijkt nu? Zij is hier hier al jaren mee bezig, maar de school doet niks! Soms gaat het een tijdje goed, dan weer niet. Ze wist alles, dus haar zoon had er wel degelijk over gesproken, maar ze wist gewoon niet hoe ze hiermee verder moest.
Ons plan is nu: deze week nog met drie moeders naar de directeur, dan een vervolggesprek afspreken om de situatie te monitoren. Als dat allemaal niet helpt: aangifte. En eens vragen of de ouders van de pesters eigenlijk wel op de hoogte zijn, al zie ik daar weinig in (ik ken ze). Grrr.
Zijn er verder nog tips?
Goed evanlyn
Heel goed Evanlyn! Wat ik me alleen afvraag is waarom de ouders het slachtoffer niet van school hebben gehaald, als het al zo lang voortduurt en er niet voldoende wordt ingegrepen?
Naar mechanisme
Bij mijn dochter op haar vorige school, zat ook een meisje in de klas dat afschuwelijk wordt gepest. Echt heel erg. En de ouders weten er van. En de school weet ervan.
Er zijn een aantal dingen gedaan om het te doorbreken. Het meisje heeft echter een stoornis waardoor ze sociaal erg bijzonder reageert. En ze komt uit een sociaal zwakker gezin, uit een andere cultuur. De sociale regels zijn haar niet duidelijk en haar ouders kunnen haar die ook maar in beperkte mate aanleren. Hierdoor voelen de kinderen zich gerechtvaardigd als ze haar pesten. Ik hoorde zelfs ouders beweren: 'Ja, dat is naar, dat pesten, maar XXX doet zelf ook ...., tja.'
Net alsof je iemand die sociaal onhandig is, wél uit mag sluiten, mag slaan en op internet zwart mag maken. Met zo'n houding, lukt het natuurlijk nooit om dat pesten te stoppen. En nu lijkt het net alsof iedereen het maar normaal vindt.
De kinderen pakken dat naadloos op en pesten verder. Het pesten vond echt bijna elke dag plaats. Als de leerkracht het zag, wijdde hij er een gesprekje aan, maar dat verviel dan in verwijten over en weer. Het meisje kreeg dan steeds te horen: 'Ja, maar jij zei.....' En de leerkracht reageerde daar dan veel te begripvol op, richting de pestkoppen.
Zo triest, zo ziedend makend. Onze dochter kon het niet meer aanzien, ze lag er echt wakker van en dit is de belangrijkste reden dat ze door ons van deze school werd gehaald.
Status quo
Ik merk dat er een stukje mist in mijn post.
Wat ik bedoel met 'naar mechanisme', is dat er een soort van status quo lijkt te ontstaan. Een kind wordt gepest, iedereen probeert er wel 'wat' aan te doen, maar als dat geen resultaat heeft, wordt het pesten 'gewoon' gevonden. Dagelijkse kost.
Naar en triest is dat. Het arme kind.
Precies banaan!
Bijvoorbeeld: de lunchjuf schreeuwt "Hou eens op" en gaat evrvolgens lekker staan kletsen, zodat het geweld rustig door kan gaan. De meester zegt: "je moet maar terug slaan." Verder, tja, jammer dan maar.
Ik hoop dat onze interventie indruk maakt als we daar met zijn allen binnen komen zeilen, maar heb er een hard hoofd in.
Evanlyn
Ik hoop het ook Evanlyn.
Wij hebben na drie jaar en met een dochter die er zelf heel veel last van kreeg (terwijl ze zelf niet eens gepest werd) er de stekker uit getrokken. Het voelt toch een beetje alsof we dat meisje in de steek hebben gelaten. Maar we hebben het zo vaak bespreekbaar gemaakt, zo vaak gezegd wat er anders zou kunnen. Het houdt een keertje op.
Waarom kunnen scholen dit niet?
Het lijkt me zo simpel. Komen bepaalde kinderen in de buurt van kind X, dan meteen uit elkaar halen en zo nodig straffen. Net zo lang tot ze het door hebben. Het lijkt net opvoeden, eigenlijk.
Maar het lijkt wel alsof scholen daar gewoon te schijterig voor zijn. Altijd houden ze de boot af.
Evanlyn
Nou niet alle scholen hoor,gelukkig. Hier is de insteek dat elk kind zich veilig moet voelen. Ik herinner me nog dat mijn zoon gepest werd om half 4,elke dag, door een jongen van een andere nabijgelegen school. Ik heb dat even gemeld bij de directeur, die stapte gelijk naar die andere school en de volgende dag werd die jongen hevig balend door mammie uit school gehaald...er wordt echt lik op stuk beleid gevoerd hier. Ook bij internetpesten buiten schooltijd, om maar iets te noemen.
Fiorucci, wat doet jouw school dan?
Hier vindt er wel een gesprek plaats: directeur, leerling, ouders enz. Maar verder gebeurt er niks. Ja, hooguit weer een gesprek. Dat boeit deze jongens totaal niet. Straf ook niet, dat is wel stoer en wordt vervolgens weer afgereageerd op het slachtoffer.
Lik op stuk
Ben je aan het pesten/schoppen/slaan? Hopla, naar de directie, praten. Niet een keer, maar iedere keer. En dan mag je een tijdje bij de kleuters gaan doorbrengen. De overblijf/bso wordt altijd bijgepraat zodat zij het extra opletten en toezicht houden en zonodig ingrijpen doorzetten. Overigens, het praten is niet alleen straffen, maar ook een zoektocht naar het waarom van het pesten, in samenwerking met ouders, van wie ook inzet verwacht wordt. Wordt straf afgereageerd op het slachtoffer? Dan ben je echt zuur, het is hier weleens voorgekomen dat een kind geschorst is.
En op de gehele school probeert men een dusdanig klimaat te scheppen door middel van allerlei projecten over omgaan met elkaar. Vast niet zaligmakend, maar beter dan niks.
Gesprekjes
Hier werden er bij pest gebeurtenissen soms wel gesprekjes gevoerd. Daar werd ik helemaal misselijk van. Mijn dochter is een keer bij zo'n gesprek geweest. Het komt erop neer dat elk kind mag zeggen wat er is gebeurd en dan de leerkracht daar als een amateurpsycholoog bij zit. Het gesprek ontaarde dan in nog meer gescheld en gepest. 'Ja, logisch dat ik haar pest, het is ook een k&tkind.' Dat zei de pestkop die keer dat dochter er bij was. En de leerkracht wist daar niets op te zeggen... ja, dat het niet aardig was, om dat te zeggen.
Het probleem van deze situatie was, dat zowel de pesters, als de gepeste een hele berg psychische problemen met zich meedroegen. Maar dat kan toch nooit een excuus zijn?
Hoe kan een sociaal niet zo begaafd meisje ooit leren sociaal te functioneren, als ze structureel uitgesloten wordt van alle sociale gebeurtenissen? Onbegrijpelijk.
O ja, die gesprekjes...
Brrr! net alsof er echt twee kanten aan het verhaal zitten. Die pesters lachen zich een breuk.
Maar ze lijken het nu goed opgepakt te hebben hier. Kind en moeder zijn ons heel dankbaar, nou maar hopen dat ze daar ook reden toe hebben! Ik heb dochter een compliment gegeven, ze heeft zich als een echte vriendin gedragen door mij heel precies te melden wat er aan de hand was. Even de vinger aan de pols houden nu, ik ben er niet zo snel gerust op...
