Wat dragen jullie bij aan studerend kind op kamers?

het betalen

van het collegegeld gebeurt hier zo, we zorgen dat het bedrag half september op de rekening van onze zoon staat waarvan de hogeschool het kan afschrijven. Hij bestelt en betaalt zijn boeken en vervolgens stort ik het geld terug op zijn rekening.

Ga uit van NIBUD budget en trek daar dingen af

Begin bij het NIBUD budget. Trek daar dan van af wat je vindt dat je kind zelf moet investeren (lenen of werken, dat moet het kind zelf kiezen) en trek daar de eventuele aanvullende beurs af (want die wordt omgezet in een gift als je kind netjes de studie afmaakt).

Elk jaar kijk je wat dat budget is. Dat kan flink veranderen als de politiek gaat rommelen met collegegeld of zorgverzekering.
Elk jaar kijk je of je kind in aanmerking komt voor aanvullende beurs en hoeveel. Ook als je flink bovenmodaal verdient kunnen je kinderen aanvullende beurs krijgen als je er veel hebt en ze gaan tegelijk studeren, maar zodra een van je kinderen gaat werken kan de aanvullende beurs voor de andere kinderen flink kelderen.

En het bedrag wat daarna overblijft, dat betalen jullie.

Op deze manier heeft je kind een stabiel budget en hoef je niet elk jaar de discussie aan te gaan over gestegen kosten en over wie specifieke kostenposten betaalt.
Nadeel: het bedrag wat jullie als ouders betalen kan flink schommelen. Je kunt het alleen op deze manier doen als je genoeg geld hebt.

Als je het geld niet hebt: ja uit van het maximaal bedrag van de aanvullende beurs (iets van bijna 400) en trek daar de aanvullende beurs die je kind ontvangt vanaf. Als je dit doet is de situatie voor zowel jullie als voor het kind 'stabiel'. Nadeel: het is wel erg weinig geld; je kind moet nog ruim 750 euro per maand lenen of werken. Als je kind niet wil lenen zal het 20 uur per week moeten werken en de praktijk heeft aangetoond dat een bijbaan van een dergelijke omvang de kans op studievertraging en studieuitval vergroot.

"Ik ken iemand die heeft gezegd dat dochter EUR 600 moet lenen per maand en de rest betalen zij." Ik kan me niet voorstellen dat die ouders dat die ouders alle uitgaven die het kind maakt gaan betalen ongeacht wat die uitgaven zijn. Ik interpreteer dat als: "Kind, je hebt 1169 per maand nodig. Wij zorgen dat je van ons en van de aanvullende beurs samen 569 euro ontvangt. Als je aanvullende beurs omhoog gaat gaat onze bijdrage omlaag, en als je aanvullende beurs omlaag gaat, gaat onze bijdrage omhoog. Je komt 600 euro per maand te kort, daar moet je zelf voor zorgen. We raden je aan om dat bedrag te lenen." En dat is een hartstikke redelijke manier om het te doen.

Nog wat toelichting

Sommigen vielen erover dat ik ervaringen vroeg van mensen die in een vergelijkbare positie zitten. Ik realiseerde me (en heb dat ook benoemd) dat wij in een luxe positie zitten. En wellicht zijn er niet heel veel mensen in een vergelijkbare positie, maar gezien eerdere reacties op OO, heb ik toch de indruk dat er wel meer mensen in een vergelijkbare positie verkeren.
Overigens is ook bij ons niet de sky is the limit, want in geval van arbeidsongeschiktheid / baan kwijt raken, wil ik ook nog veel reserves zelf houden. Ook reden om niet alles nu meteen te geven. Ik hou ervan zelf veel reserves te hebben.

Maar als alleen mensen zouden reageren met "wij dragen niets bij, want we kunnen niets missen" (of "alleen collegegeld, meer kunnen we niet bijdragen), dan hoor ik niet de ervaringen die ik wel zoek.

En ik wil op dit moment niet meteen "alles" betalen (dus niet alles wat NIBUD als gemiddeld opsomt). Ziektekosten hoeft sowieso niet (i.v.m. zorgtoeslag), kamerhuur lijkt me te hoog voor deze studentenstad. En alles betalen voor uitgaan lijkt me sowieso te ver gaan.

Maar daarnaast zou ik liever minder betalen. Ik zou liever over een paar jaar, na de studie evt. nog wat extra geven om te helpen met afbetalen van (een deel van) de lening, dan nu in een keer alles te betalen.

Maar ik ben dus erg benieuwd hoeveel mensen maandelijks betalen aan hun op kamers wonende kinderen, en wat ze wel of niet betalen (of meegenomen hebben in het budget).

Het is mijn idee dat kind wel alles zelf betaalt. Wij gaan geen rekeningen voor huur of iets dergelijks betalen. Dus kind krijgt budget en moet daar zelf mee omgaan. Kan dat ook prima, verwacht ik.

En volgens mij komt ons kind niet in aanmerking voor een aanvullende lening (dat krijg je dan toch, dus geen lening?), dus of wij betalen het, of kind leent, of kind werkt. En inderdaad, ik zou kind afraden teveel te werken als de studie daaronder lijdt. Dan beter lenen (als investering in de toekomst).

Liliane. Ja hoor. Weinig geheims aan.

Hij krijgt maandelijks iets van 650 euro, en verdient rond de 300. Betaalt zelf ziektekostenverzekering van zijn zorgtoeslag,Wij betalen zijn collegegeld en boeken, dus als je dat mee zou rekenen komt zijn maandbudget heel redelijk in de buurt vsn die 1169 euro die ik her en der lees. Hoewel wij gier gewoin met een beetje gokken en uitproberen op uit zijn gekomen.

Hij betaalt ons 325 euro huur per ,maand, maar betaalt samen met vriendin ( ze wonen daar met zijn 2en) zelf de energie, water, WiFi etc.

Hij gaat heel goed met zijn geld om en is geen big spender. Voor zover ik kan zien en goor houdt hij nog genoeg geld over om af en toe eens gek te doen of op vakantie te gaan zonder dat t gelijk absurd royaal is allemaal. Zijn bijbaan is een vrij goed verdienende. Ik denk dat hij gemiddeld een uur of 8 per week werkt. Kan prima naast studie ( ook weekend en avond diensten soms)

Mocht hij niet uitkomen, een tijd zonder baan zitten wegens bv stage of weet veel dan passen we eea aan. Maar voorlopig gaat het prima zo. Het is luxe, schuldenloos door je studie, maar het is heerlijk dat het kan. Overigens heeft hij de eerste 2 jaar van zijn studie heel goedkoop thuis gewoond. Dus het potje wat we voor hem hadden gespaard was nog niet of nauwelijks aangebroken. En met de huidige rentestand en hysterische woningmarkt schieten we er met dat aangekochte pandje weinig bij in. Sterker nog, kon wel eens een aardige investering blijken achteraf.

Ingrid

Ingrid

Dank.

Nog even een vraag.

Jij schrijft:
"Hij krijgt maandelijks iets van 650 euro, en verdient rond de 300. Betaalt zelf ziektekostenverzekering van zijn zorgtoeslag,Wij betalen zijn collegegeld en boeken,"

Betalen jullie dus 650 pm + collegegeld (ca EUR 2000 pj) en boeken (ca 500 pj?) ? Dus dan in totaal iets van EUR 850-900 p maand? Dat is best veel dus.

Als het + is, dan heeft hij dus 650 voor 325 huur en dan nog 325 over voor gas, water, licht, wifi, eten/drinken/kleding e.a. uitgaven?

Of zitten collegegeld en boeken in die EUR 650?

Off topic vraag: is later alsnog betalen schenken?

Nog even een hele andere vraag tussendoor.

Ik zou zelf niet alles meteen willen geven (ook ivm de reserves die ik liever nog even ruim voor onszelf aan hou).

Weet iemand of je je kind nu wat kunt laten lenen en je je kind na het bachelor of de master het bedrag van de lening alsnog kunt geven, zonder dat het dan opeens als schenking wordt gezien?

Dan kan je het moment om (meer) bij te dragen aan de studiekosten nog even vooruit schuiven, juist omdat er nu zo goedkoop geleend kan worden en omdat dat denk ik nog iets meer stimuleert dat kinderen zuinig omgaan met hun geld. Mijn ervaring is dat oudste best bewust met geld om gaat, maar als wij dingen betalen, toch iets minder zuinig is dan als ze het zelf betaalt .

apart draadje

Ik maak voor mijn laatste vraag toch maar even een apart topic aan, dus graag daarin reageren op mijn vraag over de evt. schenking.

ik snap het niet

het komt zo paniekerig over...

Wat wil je nu precies? Waar wil je wel en waarvoor wil je niet betalen? Is datgene waarvoor je niet wil betalen een noodzaak of niet? Wil je dat ze dat door erbij te werken bij elkaar gaan verzamelen of niet (zat mensen die vinden dat hun kind er niet bij moet werken ivm de kans dat ze het eerste jaar niet halen: alsof ze dan niet alsnog kunnen gaan lanterfanten in die tijd).

Zet dat nu eerst eens allemaal op een rijtje.

Dan bepaal je wat je wil betalen en hoeveel dat kost. Je bepaalt wat ze vooraf meteen nodig hebben (collegegeld in 1x betalen scheelt weer 24 euro) en dat maak je vooraf over naar hun rekening. Vervolgens deel je de rest door 10 en dat maak je 10 mnd lang over. Dan heb je er nog 2 over voor het voorschot van volgend jaar.
Klaar.

Als ze meer nodig hebben omdat jij niet goed gerekend hebt moeten ze dat aantonen, dus ze zijn zelf verantwoordelijk om bij te houden waar het geld van jou naar toe is gegaan. Zo maak je ze zelfstandig want het lijkt nu net of jij degene bent die hun 'salaris' over maakt. Geven ze jouw geld uit aan zaken waar jij niet aan mee wilt betalen dan is dat hun zaak maar ze hoeven dan niet aan te kloppen voor meer geld.

verder

zie ik niet in waarom een kind zuiniger met geld zou zijn als het zo ongeveer 'gratis' geleend kan worden ivm met het geld wat ze van jou krijgen. Maak duidelijk dat ze niet meer krijgen en wen je kind er niet aan dat lenen 'normaal' is. Maar goed dat is mijn mening.

oja

ik heb altijd gezegd tegen het studerend kind hier dat we proberen hem zonder schuld door de studie te krijgen maar dat bepaalde veranderende omstandigheden bij ons er wel toe kunnen leiden dat hij moet lenen. Dat kun jij ook duidelijk maken en dan hoeft die leenconstructie niet met je volgende vraag. Lenen waar het niet nodig is moet je gewoon niet doen ook al zijn er genoeg verhalen bekend van studenten die juist geld verdienen door maximaal te lenen en daar vervolgens mee te gaan beleggen en ondertussen het studiegeld gewoon van hun ouders krijgen.

Tsjor

"Tsja, dan is het toch een soort 'onder curatele stellen'. Jij bepaalt hoeveel geld er uitgegeven mag worden aan kamerhuur en uitgaan."

Nee, hoor. Als je dat zo begrijpt, dan begrijp je me verkeerd.

Dochter mag uitgeven wat ze wil. Aan kamerhuur, eten/drinken, uitgaan. Maakt niet uit .Haar leven. Haar verantwoordelijkheid.

Maar ik wil niet alles betalen wat zij uitgeeft.

Dus als zij bijv. een dure kamer wil hebben, terwijl er ook beter betaalbare kamers te 'krijgen zijn, dan mag zij het extra "zelf" betalen (oftewel daarvoor lenen, werken of haar spaargeld gebruiken). Ik vind het niet nodig om alle (dure) wensen van kind ongelimiteerd (blanco cheque) te betalen. Jij wel? Volgens mij leren kinderen dan helemaal niet met geld om gaan.

Dus voor alle duidelijkheid: zij betaalt haar rekeningen, wij betalen een bijdrage tot een X bedrag. Het meerdere kan ze lenen of ervoor werken. En mijn idee is dat we nu niet meteen EUR 1000 (o.i.d.) per maand hoeven te betalen (om diverse redenen die ik al genoemd heb), maar minder kunnen betalen, maar evt. over een aantal jaar nog een deel alsnog betalen aan studiekosten.

Ik voel hier een soort kinnesinne van sommige posters. Zo van: je hebt het geld, dan *moet* je ook alle kosten betalen.

Ik heb uitgelegd dat me dat vanuit opvoedkundig oogpunt (maar ook andere redenen) niet handig lijkt. Dus ik ben op zoek naar ervaringen van mensen met meer geld, hoe die het concreet doen en welke overwegingen zij hebben om dingen wel/niet te betalen.

Toch apart

Ik vind het best ver gaan om kinderen tot ver na hun 20e volledig te onderhouden. Zelf doen we dat nu ook, soort van, maar ik was eigenlijk wel van plan om het af te bouwen en vanaf de masterfase zelf te laten betalen, misschien muv collegegeld en boeken.
Zelf heb ik na mijn 15e niets meer gekregen afgezien van bed, bad en brood, zo ver hoeft het ook niet te gaan. Maar aan sommige mensen in mijn omgeving zie ik wel wat het met je doet als pappie en mammie nog heel lang blijven bijspringen. Die worden een beetje wereldvreemd en vinden het heel gek als anderen op hun 28e nog in een studentenkamer wonen.

Liane

650 toelage per maand, collegegeld en boeken ( die wij betalen) komen dat maandelijks rond de 200 per maand ( idd, naast die 650) , eigen inkomen 300 per maand....komt toch heel aardig in de buurt van die 1169 van het Nibud?

Ik denk dat hij maandelijks wel iets overhoudt. Niks mis mee.

Ingrid

Duo

Je kunt ook uitgaan van wat DUO meent dat een student nodig heeft: 1037,63.

Tsjor

Tsjor

Wil je wel goed lezen.
Je schrijft: "In je beginvraag gaf je aan dat werken niet wenselijk leek in verband met studieresultaten. "

Dat is niet waar. Ik schreef "Het lijkt me ook niet wenselijk als kind veel moet werken en daardoor de studie niet haalt."

Ik vind het heel goed als kind werkt, maar ik vind ook dat het niet ten koste van de studie moet gaan.

Maar dat betekent niet dat WIJ verder alle kosten dan die bijverdiensten (die dus niet ten koste van de studie gaan) allemaal moeten betalen. De rest kan ze lenen.

"Aan welke vereisten moet dat X-bedrag dan voldoen?"

Ik denk een redelijk bedrag waardoor ze niet alles hoeft te lenen en een redelijk bedrag waardoor wij nu niet alles hoeven te betalen (maar evt. later nog kunnen betalen als het dan goed/beter voelt voor ons).

En hoe je aan dat bedrag komt? Tja, dan kan je dus bepaalde posten samen nemen. Of gewoon zeggen: we betalen X (kan 500, 600, 700) p.m. en daar kan je alles van betalen, dus collegegeld, boeken, kamer etc. En wat je tekort komt kan je (deels dus) bijverdienen en verder lenen.

Je kan het ook koppelen aan specifieke posten, maar eigenlijk is dat raar.

Het voelt op zich wel "logischer"' om te beginnen met de kosten voor collegegeld en boeken omdat die het meest direct gekoppeld zijn aan de studie. Maar alles erboven is toch arbitrair. Of je nou kamerhuur of eten/drinken/kleding betaalt.

Maar om juist speciaal de post uitgaan te betalen voelt dan juist weer raar.

Wat vind je kind

Ik denk dat je je argumenten heel goed onder ogen moet zien en zien te verwoorden naar je kind.
Als kind zou ik het toch niet echt waarderen dat mijn ouders mijn studie wel goed kunnen betalen maar het toch niet doen. Vooral omdat je dat zelf zo scherp van mening bent.

Ik zie de familie meer als een veilige haven, een vangnet, waar je samen, je bent een team, elkaar helpt je doelen te bereiken. En daar hebben ouders een verantwoordelijkheid. Per slot heb jij voor die kinderen gekozen.

De wereld is al hard genoeg, ook voor kinderen, dat hoef je thuis niet in te oefenen in en poging ze te harden voor als ze er echt alleen voor staan in een harde wereld.

AnneJ

Jij: "Als kind zou ik het toch niet echt waarderen dat mijn ouders mijn studie wel goed kunnen betalen maar het toch niet doen."

Ik denk niet dat onze dochter precies weet hoeveel wij hebben en of wij het dus makkelijk allemaal kunnen betalen terwijl er ook nog onzekerheden in de toekomst (kunnen) liggen, waardoor wij het verstandig achten het geld *nu* meteen aan haar te geven. Dus dat wij het "goed" kunnen betalen is maar net hoe je er tegenaan kijkt (in hoeverre je rekening wilt houden met onzekerheden van het leven). En ik denk eerlijk dat zij daar begrip voor heeft.

Misschien is het wel goed als we zeggen: dit krijg je nu alvast voor ons. We willen brusje straks ook hetzelfde geven. Kijk vervolgens wat je kunt bijverdienen (maar laat het niet ten koste van het halen van je studie gaan, dus niet overdrijven - ik denk dat 100-200 pm prima moet kunnen, zeker als je in de vakantieperiodes (veel) meer verdient). En dan kan je de rest lenen.

En dan na je studie kijken we hoe de situatie is en misschien dat we dan nog wat van de lening kunnen bijdragen.(Ik hou er niet van meteen toe te zeggen alles te betalen, juist omdat ik dat van de omstandigheden dan wil laten afhangen).

En ik heb ook liever wat financiële speling, zodat als er echt onvoorziene grote kostenposten ontstaan (in de medische hoe bijv. - ze heeft in overleg met mij een hoog eigen risico genomen, juist om daar te besparen), dan kunnen we op dat moment bijspringen.

We zullen haar echt niet in de financiële problemen late komen als het erop aankomt. En overigens verwacht ik ook niet dat ze dat uit zichzelf zal doen.

AnneJ

""Ik zie de familie meer als een veilige haven, een vangnet, waar je samen, je bent een team, elkaar helpt je doelen te bereiken. "
Jij vult dat in dat je een kind tot eind van de studie volledig moet onderhouden als dat kan. En waarschijnlijk meebetalen met eerste huis als dat kan.
Ik heb altijd naast mijn studie een baantje gehad, daarnaast betaalden mijn ouders mij een prima toelage. Maar ze hadden ongetwijfeld ook geld dat ik verdiende kunnen betalen. Ik ben echt blij dat ze dat niet hebben gedaan en dat ik ook gewoon deels voor mijzelf kon zorgen. Ik heb overigens nooit een moment getwijfeld aan feit dat ze moet steunden. Dat deden ze vooral door mij zelfvertrouwen te geven en mij aan te moedigen in de keuzes die ik maakte. Niet door alles voor mij te betalen.

Tja Alkes

Als je het zelf kunt doe je het natuurlijk zelf. Ik heb het ook echt allemaal helemaal zelf bekostigd en was al vroeg de deur uit. Dat wil niet zeggen dat je pas een goede burger wordt als je het allemaal zelf kunt betalen. Alsof daar een soort voorspellende waarde vanuit gaat.
Je kijkt naar elkaar's mogelijkheden.

AnneJ

"Je kijkt naar elkaar's mogelijkheden."

Ik denk dat we dochter voldoende steunen en zich beter laten ontwikkelen / zelfvertrouwen geven als we niet maandelijks alles voor haar betalen.

Dochter is gezond, heeft geen labels of problemen waardoor ze niet (een beetje) erbij kan werken en geld kan lenen om dat evt. later rustig af te betalen. Of wat wij later evt. alsnog aan haar betalen als we dat dan willen.

Zoals gezegd, als ze om een bepaalde reden (financieel) in de problemen zou komen dan zouden we haar vanzelfsprekend helpen. Waarbij meteen geld geven weer niet per definitie de oplossing is. Want dan leren kinderen er juist niet van.

Ik heb een postdoctorale opleiding (dus na mijn studie in Nederland),helemaal zelf.bekostigd. Dat heeft mij een heel goed gevoel en zelfvertrouwen gegeven, vast en zeker veel meer dan als mijn ouders zo lief waren geweest het volledig voor mij te betalen.

AnneJ

Ik zeg niet dat je een beter mens wordt als je je studie zelf betaalt. Ik zeg dat je je gezin, je ouders ook als een veilige haven beschouwt als ze niet alles voor je betalen, ook al hebben ze daar de ruimte voor.
Jij spreekt een oordeel uit over ouders die niet alles betalen voor hun kinderen, ook al hebben ze daar de financiële middelen voor. Ik zeg dat ouders juist door dat niet te doen ook hun kinderen heel goed kunnen steunen, alleen gaat het dan niet om materiële steun.

bewust

Wij hebben het financieel goed. Al jaren.

We hebben juist bewust niet altijd alles voor de kinderen betaald, ook al kon dat. Juist uit liefde.

Juist om ze goed op te voeden tot zelfstandige personen die de waarde van geld kennen en daarmee om kunnen gaan.

Jonger dan 23 jaar

https://www.kamersinnederland.nl/veel-gestelde-vragen/huurtoeslag-voor-studenten

Als je jonger bent dan 23 jaar, kan je ook in aanmerking komen voor huursubsidie.
Zoon van vrienden, ging met een paar vrienden een woning huren. Ze waren jonger dan 23 en kwamen volgens de regels in de bovenstaande link, elk in aanmerking voor subsidie. De jongens hadden de totale huur gedeeld werd en kwamen zo lager uit dan het genoemde bedrag in de link.

Ik weet niet hoeveel subsidie de zoon nu ontvangt, maar samen een flat huren, kan de kosten verlagen.

Ach weet je

ik denk dat je het met de financiering van de studie van je kinderen vooral moet doen hoe jullie het zelf willen en moet kijken naar jullie mogelijkheden.

Maar eigenlijk heb je daar volgens mij niet eens anderen bij nodig want je hebt al heel scherp in je hoofd wat je waarom wel of niet wilt doen.
Volgens mij is er ook niemand die vindt dat je niet jullie eigen keuzes mogen maken.

Maar ik vind het dan ook weer niet heel erg raar dat mensen verbaasd zijn dat je aan de ene kant meermaals zegt dat jullie het financieel zo goed hebben (ook al is het niet oneindig) maar je er uit pedagogisch oogpunt geen probleem mee hebt dat je kind dan desnoods maar moet lenen.
Dat is geen kinnesinne, volgens mij, maar hetzelfde onbegrip dat jij hebt tov ouders die wel alles willen betalen. Zo werkt het als je mensen vraagt ‘wat zou jij doen?’, dan krijg je antwoorden die niet altijd hetzelfde zijn als wat jij zou doen. Mensen maken nou eenmaal verschillende keuzes.

Aagje

Zelf

Ik spaar nu voor mijn kind hij heeft door een gift van oma al een mooie start gehad en heeft nu op 5 jarige leeftijd ongeveer 4.000 euro daar komt jaarlijks ongeveer 600 euro bij. Ik schat in dat hij dan genoeg heeft voor collegegeld en boeken maar ja de kosten van studie over 13 jaar zijn natuurlijk niet bekend. Maar hij moet dan zelf maar uitzoeken hoe hij het besteed.

Ik heb zelf altijd zelf mijn collegegeld en boeken betaald ik werkte gewoon bij mijn studie dat is makkelijk te doen. Moet mijn zoon dus ook maar doen. Mijn ouders droegen wel bij aan mijn huur want ze hebben mij op straat gezet omdat ze gingen verhuizen, naar een huis waar geen slaapkamer voor mij bij was. En mijn broer heeft altijd thuis mogen wonen tijdens de studie dus wilden ze dat gelijk trekken. Wat in de praktijk natuurlijk niet zo was want ik moest wel zelf gas water licht en voeding enzo betalen.

Juist uit liefde

Oef, dat is een gevoelige uitspraak. Doe je het als ouder dan verkeerd wanneer je je kind meer dan een andere ouder helpt, in welke vorm dan ook? Worden ze zo minder zelfstandig/zelfredzaam?
Ik dacht dat dit een open draadje was, vrij van kritiek over de wijze waarop een ouder de student begeleidt. Iedere ouder handelt uit liefde.

Ik ken een moeder die ging werken om zo de kosten van haar uitwonende studenten te kunnen opbrengen. Uitwonen vond ze een onderdeel van het vormingsproces van jongvolwassenen. Maar ze vond het ook wel fijn dat het in huis een stuk rustiger was en de discussies over uitgaan en kledinguitgaves de huiselijke sfeer niet meer overheersten. Zo heeft ieder een reden hoever ze bijdragen in de kosten. Moet een student te veel reizen en heeft het mede daardoor geen tijd voor een bijbaantje, kan een ouder overwegen iets dieper in de buidel te tasten, wanneer daar ruimte voor is.

Uit de reacties op de vraag van Liane wordt duidelijk dat de ouders van uitwonende studenten overleg voeren met hun kind. Mogelijk dat een student in het eerste jaar vaker een overleg heeft. Als blijkt dat de student het budget goed beheert, is minder overleg nodig.